Asarlarni o

Goho oddiy maskanday tuyuladi, ochiq gap,

Har kuni yashayverib ko‘nikib qolgan uying.

Toshkentim, ajib kentsan, muhtasham qo‘rg‘onsan zab,

Ming-minglab chaqirimdan ko‘rinib turar bo‘ying.

Necha-necha ellarda duch keldim turfa zotga,

Toshkan desang yugurar yuzlariga tabassum.

Toshkent so‘zi uyqashdir tinchlik bilan hayotga,

Toshkent desa anglanur mehr bilan tarahhum.

(Toshkand)

Manzilim chun bo'ldi ushbu yil diyori Toshkand,

Jon-u ko'nglim doim istar xor-xori Toshkand.

Burji mizonda edi masnadnishin shoxi Xo'tan,

Ham barobar erdilar layl-u nahori Toshkand.

Nur-u zulmat o'lchanib tun-kun ufuq maydonida,
Birdek erdi subhi sofi shomi tori Toshkand.

Xuddi shuningdek Ogahiyning ham “Navro‘z bo‘slun”, “Bahor”, “Navro‘z erur ” kabi she’rlarni ham zamonaviy o‘quvchi uchun bulardan ham tushunarli she’rlarga yondosh sifatida o‘qitish yaxshi samara beradi.


Milliylik metodi – an’ana qadriyatlarni unutmagan holda ish ko‘rish metodi ,ya’ni mumtoz asarlar yaratilgan davrda o‘quvchilar uni qanday o‘rgangan qay tartibda o‘rgangan.Agar u davr murakkablik qilsa Jadid bobolarimiz qoldirgan ilmiy merosdagi metodlar ham milliy metodga tayanch bo‘la oladi.Masalan Xojaning “Miftoh ul-adl” asarini o‘tish jarayonida berilgan hikoyatlarga tayangan holda tariximizda o‘tgan shohlarimizning olib borgan siyosatlari haqida qisqacha to‘xtalish yoki bo‘lmasa ishqiy mavzudagi g‘azallardagi xalqimizga xos ibo hayo,ayollarga hurmat,shukronalik kabi jihatlar to‘g‘risida o‘quvchini fikrlashga undaydigan ma’lumot keltirish dars saviyasini oshiradi.