Бисмилаҳир роҳМАНир роҳИМ

Аёли йўқ киши мискиндир 
Қиз дунёдаги энг қиммат маҳрдир. 
Аёл. Сен насим шамолидан ҳам нозик, жавзо юлдузидан ҳам азиз бўлгин. 
Абу Толҳа Милҳон қизи умму Салимни қўлини сўраб бориб, унга катта маҳр беришини 
айтди. Лекин бир фожеа уни эсанкиратиб, тилини боғлаб қўйди. Умму Салим унинг 
сўзини қайтариб деди: Мен мушрикка эрга тегмайман. Эй Абу Толҳа, ахир билмайсанми, 
фалончи сизларнинг илоҳингларни ер билан яксон қилдику, агар сизлар унга олов 
ёқсанглар, ўша фалончи оловингларни ҳам ўчирур.
Абу Толҳа қаттиқ сиқилганича ортига қайтди. У кўрган, эшитганларига ишонмас эди. 
Лекин унинг ҳақиқий муҳаббати бунга йўл қўймади. Эртасига яна унинг олдига борди ва 
зора эриб қабул қилар деган илинжда унга катта маҳр, тўкин ҳаётни ваъда қилди. Буларни 
эшитган аёл одоб билан деди: Сенга ўхшаши йўқ эй Абу Толҳа, аммо сен кофирсан, мен 
эса мусулмонман. Менинг сенга турмушга чиқишим тўғри келмайди. Абу Толҳа деди: 
Қанча сариқ-оқ (олтин кумуш) истайсан? У деди: Мен сариқни ҳам оқни ҳам эмас, сенинг 
мусулмон бўлишингни истайман. Абу Толҳа сўради: Ким менга мусулмон бўлишимда 
ёрдам бера олади. Аёл: Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи ва саллам, деб жавоб берди. 
Шундан сўнг Абу Толҳа Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи ва салламнинг олдига кетди. У 
зот асҳоблари билан ўтирган эди. Абу Толҳани кўргач: “Сизларнинг олдингизга келган 
Абу Толҳанинг кўзларида Ислом белгиси кўринмоқда”, деди.
Абу Толҳа Расулуллоҳ соллоллоҳу алайҳи ва салламга умму Салимнинг гапларини айтди 
ва унга уйланди.
Бу аёл ҳар бир улуғликни куйлайдиган, фазилат учун ҳаракат қиладиган инсон учун олий 
намунадир.
Қара, бу аёл ўзининг гўзал сийрати билан улуғлик ва иймондан иборат қанча аломатларни 
чизди. Унинг Қиёмат Эгаси бўлмиш Ёлғиз Зотнинг ҳузуридаги савоб миқдорига қара. 
Ахир у ортидан хушбўй, гўзал сано қолдирди. Баракотли, катта ажр касб этди. Чунки у 
Парвардигорига, ўзига, инсонларга содиқ эди. Бу ростгўйларга фойда берадиган кундир. У 
учун жаннат хушхабари бўлгай. Улар учун жаннат бўлсин. Абадий жаннат муборак 
бўлсин.
Агар сенга ўзгалар табассум қилишини истасанг, сен ҳам уларга табасум қилгин. 

---

“Сенга етган нарсага сабр қил”.