Boshlovchi: Assalom mehmonlar mo`tabar suyuk, Assalom ustozlar, nomlari buyuk, Assalom otalar, baxtim posboni Assalom onalar, fidoyi jonlar. Boshlovchi

Qo`shiq:
Doston (bo`ri):barakalla, meni qoyil qoldirding. Senga ruxsat, ketaver.
Boshlovchi: bo`g`irsoq xursand bo`lib ketayotgan ekan oldidan “Qizil qalpoqcha” chiqib qolibdi.
Venera ustoz:
Salom, bo`g`irsoqjon.
Qizil qalpoqcha, agar bilsang, men maktabga boryapman. O`qish-yozishni, ingliz tilini o`rganyapman!
Hali shunaqami, unda savollarimga javob berginchi?
Venera ustoz: barakalla, bo`g`irsoq. Sen maktabdan juda foydali narsalarni o`rganayotgan ekansan. Bundan ham a`lo baholarda o`qigin.
(bo`g`irsoq o`rmon oralab, aylanib yuradi)
Bo’g’irsoq: Bolajonlar yangi yil ham yaqinlashib qoldi, shu yerdan qor bobom o’tmadilarmi, qorbobojonimni ko’rmadingizmi, ko’rmadingizmi…
Yalmog`iz kampir: Hoy bo`g`irsoqvoy qayerga ketyapsan, juda mazali, dumaloqqina, yumshoqqina ekansan. Mening qozonimdagi sho`rvamning ichiga aynan sen yetmayotgan edingda. Qorboboga kelsak, qorbobo yo’q, yangi yil bayrami ham yo’q. qorbobongizni men yashirib qo’ydim.
Bo’g’irsoq: Joooon buvijon, yo’q, yo’q siz buvijonga emas, siz go’zal malikaga o’xshaysiz. Iltimooos qorbobomizni qaytarib bering. Qorbobomiz a’lochi, bilimdon o’quvchilarga sovg’a berishi kerak ediii.
Yalmog’iz: Iyeeee hali sizlar a’lochi, bilimdonmisizlar qani unda mening shartlarimni bajarsangiz qorbobongizni qaytarib beraman.
Bo’g’irsoq: xo’p, xo’p buvijon.
Yalmog’iz kampir: Qani menga “Vatan”, “Ustoz” haqida yodlagan she’rlaringiz bo’lsa aytib beringchi.
Oddiy muallim.
Munisa: Qadri bilinadi menga endi goh,
Olis maktabimning o’sha behasham
Navoiyku bizga ustozdir biroq
Kimlardir o’qitgan-ku Navoiyni ham
Shunday buyuk zotga harf o’rgatgan kim
Oddiy muallimda, oddiy muallim
Alibek: Tuproqdek xokisor bezovta jonlar
Ammo qanoatda tog’day ulug’vor
Hatto Temurdayin Sohibqironlar
Pirim deb, etagin o’pganlar ham bor
Qaysar jahongirga yo’l ko’rsatgan kim?
Oddiy muallimda, oddiy muallim.
Mels. Yo’qdan Beruniylar binolar etgan
Mashrabni mashhuri dunyolar etgan
Husaynni Ibn Sinolar etgan
Abdulloning tilin burrolar etgan
Ilon o’ynatganday so’z o’rgatgan kim?
Oddiy muallimda, oddiy muallim
Alijon: Ammo hayotning nish- sanchiqlaridan
Qoqinsa ko’targan qo’ltiqlaridan
Otadek kuyungan g’ussaga botsa
Boladek quvongan yutuqlaridan
Uyquda shogirdin o’ylab yotgan kim?
Oddiy muallimda oddiy muallim
Naimjon: Ulfat ko’p-u ammo bir do’sti hamroh
Halim topolmadim undan halimroq
Qancha ustoz ko’rdim, qancha oliygoh
Olim topolmadim, undan olimroq
Bola yuragimga bebaho tilsim
Oddiy muallimda oddiy muallim
Akobir: Yuzga kiraman men xudo xoxlasa
Yuz yildan keyin bir mo’min o’rtog’im
Ko’zlarimni yopsa, jag’im bog’lasa
Faqat bir insondan bo’ladi qarzim
Oddiy muallimda oddiy muallim
E’zoza: O’tgan ming asrdan beradi sado
Boshqalar bir dunyo, o’zi bir dunyo
Tanamda doimo jo’sh urgan qonim
Mustaqil vatanim O’zbekistonim.
Alijon: Har bir qarich yeri jannatlarga teng
Buxoro, Samarqand, Xivasin ko’ring
Quyoshi porlaydi tinchdir osmoni
Mustaqil Vatanim O’zbekistonim
Parvina: Zamonlarga boqing bugun tengdoshim
Boshqadan kam qilmas bizni yurtboshim
Yaxshi- yomon kunda vatandir panoh
Bu yurtni qo’llaydi yaratgan olloh
Naimjon: Birlashib shu elning ertasi uchun
Yurakda porlasin o’chmas bir uchqun
Dilda bo’lsin abad yolg’iz so’zimiz.