Ctzbekiston respubl1kasi oliy va o rta m axsus ta 'lim vazirl1g I
|
0 ‘zbek folklorining o'rganilish tarixi. 0 ‘zbek folklorshunosligi
xalqimizning o‘z-o ‘zini anglashdan iborat intilishlari taqozosiga ko‘ra vujudga keldi. Bu stixiyali jarayon tarzida ming yillar davomida sodir b o ‘lgan esa-da, asosan, XIX asrning so‘nggi choragida izchil bir yo‘nalishga kira bordi va XX asrda to ‘la-to‘kis barqaror hodisaga aylandi. Zero, folklor asarlarini to ‘plash, kitobat qilish, o ‘rganish va ulardagi g‘oyalardan ilhomlanib yangi asarlar yaratish, bunyodkorlik ishlarini amalga oshirish barcha davrlarda ham dolzarb masalaga aylangan edi. Xalq ijodiyoti namunalarini yozib olish juda qadimiy a n ’ana b o ‘lib, folklorshunoslik shakllanishining ilk bosqichini tashkil etadi. Bu yo‘nalishdagi izlanishlartarixi juda olisga borib taqaladi. Chunonchi. q ad im g i du n y o sayyohlari va tarixch ilarid an G ero d o t. Polien, S trabon, Xores M itilenskiy, A pellodor, lbn Battutalarning yozib olib bizgacha yetkazgan afsona va rivoyatlari. turli-tum an urf-odatlar va m arosim lar haqidagi qaydlari. shuningdek, yozma toshbitiklar d av rid an boshlangan folklorga qiziqish jarayoni xalq ijodiyotini o ‘rganish sari q o ‘yilgan ilk qadam edi. M a ’lum ki, folklor asarlari yaratilgandan so‘ng uni jonli ijroda kuylash. aytish, o ‘ynab nam oyish etish, kuylab namoyish etish, tarqatish yoki qayta ijod etish tufayli yana ikkinchi shaklda davom yetaveradi. Lekin ularning ikkinchi shakli, yoki aniqrog‘i, folklor n a m u n a la rin in g tarixiy va badiiy yodnom alardan, yozuvchi va b a s ta k o rla r a sarla rid an o ‘rin o lish i—folk lo rizm lar hisoblanadi. F olklorizm lar tarixi esa xalq ijodini yozib olish va o ‘rganish tarixi em as, albatta. C hunki endi ular ko‘pchilikning (xalqning) emas. yakka shaxsning o ‘y-kechinm asi, ovozi singishgan hodisa sanaladi. Turkiy xalqlar. jum ladan, o ‘zbek folklorining yozib olinishi va kitobat qilinishi M ahm ud Q oshg‘ariy nomi bilan boshlangan. «XI asrning ulkan olimi. tilshunos M ahm ud Qoshg‘ariyni hech ikkilanmay folklorist sifatida ham baholash m um kin, — deb yozgan atoqli folklorshunos Hodi Zarif. — U ning muhim kapital asari «Devonu lug‘otit turk» muallifning yuksak m a’lumot egasi, olim sifatida maqol va m atallarni, mehnat, sevgi, urf-odat, mavsum-marosim qo‘shiqlarini, afsona va rivoyatlami to ‘plaganligini, imkoniyat doirasida ularning yaratilishi tarixi bilan qiziqqanligini, turli xil turkiy urugMar, jumladan, o 'zbek xalqining qadimiy ajdodlari o‘rtasida xalq poeziyasi terminlarini o ‘rganganligini yorqin ko‘rsatib turibdi. M uallif tom onidan berilgan izohlar, ayniqsa, maqol va matallarning mazmuni va qo‘llanish o ‘mi h a q id a g i m a ’lu m o tla r M a h m u d Q o sh g ‘ariy k eltirg an fo lk lo r m ateriallarining ilmiy qim m atini yanada oshiradi»9. Shuningdek, xorazm lik tilshunos Abulqosim M ahm ud Zamaxshariy yozib olgan m aqol va m atallar ham da olim ning shu maqol va matallarning badiiy xususiyatlariga oid qaydlari, ulug‘ mutafakkir AJisher Navoiyning o ‘zbek xalq poeziyasi nam unasi sanalgan chinkalar, Abu Rayhon Beruniy, N arshaxiy, M irxond, Sharafiddin Ali Yazdiy, G ‘iyosiddin Xondamir, D avlatshoh Samarqandiy, Zayniddin Vosifiy, H ofizTanish Buxoriylar yozib qoldirgan afsona va rivoyatlar, Gulxaniy hamda Rojiylar yaratgan «Zarbulmasal»lardagi ko‘p sonli maqollar, xalq askiyalari folklomi to ‘plash yo‘lidagi izlanishlarning o ‘ziga xos ko'rinishlaridir. Folklorni to ‘plashning boshqa bir ko‘rinishi ham mavjudki, uning mohiyatini H .Zarif shunday ta ’riflagan edi: «Folklorni o‘rganish tarixi unga nisbatan faqat ilmiy maqsadlar bilan yondashilganlikni kuzatish bilangina cheklanmaydi. shu bilan birga o ‘zlari mansub b o ‘lgan sin f dunyoqarashi nuqtayi nazaridan folklorni turlicha tushungan va o ‘z asarlarida u yoki bu sinf manfaati doirasida undan foydalangan yozm a adabiyot nam oyandalarining ham xalq ijodiga qiziqishlarini hisobga olm oq va ularni diqqat bilan o ‘rganm oq juda ham zarurdir. 0 ‘zbek m um toz adabiyoti yo‘nalishlarini shu xilda kuzatganda qanchadan qancha topishm oqlar, m aqollar, m atallar, afsonalar, rivoyatlar, ertaklar va boshqa janrlar nam unalarm i oydinlashtirish mum kin. Sirasini aytganda, folklorga yozm a adabiy m a n b alar doirasida bu xilda qiziqish o ‘zbek adabiyotida «olz milliy folklori doirasi bilan chegaralanib qolm agan, balki m a’lum bir xalqning boshqa bir xalq bilan siyosiy, iqtisodiy va madaniy aloqasining qonuniy natijasi sifatida nam oyon bo‘lgan. 0 ‘zbek xalqi o ‘zining shakllanish va tarixiy taraqqiyoti bilan bog‘liq bo‘lgan xalqlardan og'zaki va yozma yo‘sinda ayrim asarlarni, ba'zi sujet, motiv va obrazlarni, hatto poetik vositalarnj o ‘zlashtirganligi kuzatiladi. Bunday o 'zaro ta'sir va aloqa bir-biri bilan bog‘liq b o ig a n har bir xalqning o ‘ziga xos, mustaqil milliy folklori va yozma adabiyotini boyita bordi.»10 Bu jarayon «Vedalar». «M ahobxorat», «Panchatantra», «Kalila va Dimna», «Avesto», «Anushirvon o ‘gitlari», «Ming bir kecha»larning turkiy xalqlar, jum ladan, o'zbek xalqi turm ushiga kirib kelishi tufayli yanada chuqurlashdi. A m m o sh unisi ajablanarliki, bu ja ra y o n adabiyotshunoslik sohasi sifatida nuqul folklor va yozma adabiyot munosabatlari doirasidagina tadqiq qilinm oqda. Yanayam aniqroq qilib aytilsa, mazkur jarayonga ikkinchi tom ondan - folkloristik yo‘nalishda xalq ijodi namunalarining tarixiy asoslariga ko‘ra tekshirish an ’ana tusiga kirmayotir. Natijada folklorga mansub u yoki bu asam ing yozib olinishi tarixini belgilash, genezisi, tadriji, sujeti, obrazlari va boshqa xususiyatlarini oydinlashtirishga oid imkoniyat e ’tibordan chetda qolib kelmoqda. Folklor nam unalarining yozib olinish tarixini bu xilda aniqlash usuli — g‘oyat murakkab usul bo‘lib. teran kuzatishni, chuqur tadqiqot va tahlilni talab etadi. Shunga qaramay, bu usulning samaradorligini o ‘zbek folklorshunosligida H .Z a rif « 0 ‘zbek xalq dostonlarining tarixiy asoslari b o ‘yicha tekshirishlar» tadqiqoti11 bilan boshlab bergan edi. Bu yolnalish endilikda alohida silsilaviylik kashf etay o tir. S huni h am t a ’kidlash zarurki, XIX asrning I yarm i oxirlarigacha folklorni to ‘plashda qo'llangan har ikkala usulga bir xilda amal qilingani yo‘q: birinchisiga — folklorni to ‘plashga stixiyali am al qilingan bo‘lsa, ikkinchisiga — folklorga adabiy maqsad doirasida qiziqishga faolroq m unosabat ko‘rsatildi. XIX asrning II yarm idan chor Rossiyasining O 'rta Osiyoni bosib olishi tufayli m ahalliy xalq folkloriga qiziqish birm uncha faollashdi. Bu jihatdan H.V am beri, N .P.O stroum ov, A.A.Divayev. V.V.Radlov va boshqalaming to ‘plovchilik faoliyatlarini eslash kifoya. U lar o ‘zbek xalq maqollari, ertaklari, latifalari, q o ‘shiqlari va hatto eposiga oid ayrim nam unalarni yozib oldilar. Shuni aytish kerakki, bunday ishni ularning ayrimlari xolis niyat bilan amalga oshirgan deyish qiyin. Bu davrda tipografiya va litografiyalaming paydo boMishi natijasida o'zbek folklorini nashr etish harakati yuzaga keldi, shu tariqa, folklorni yig‘ish va chop qilish uzviyligi sodir bo‘la boshladi. Shunisi xarakterliki. bunday nashrlar boshqa tillarga originalni taijim alari bilan yonm a- yon holda berish asosida amalga osha boshladi. Bu jihatdan venger sharqshunosi H erm an Vamberi e'tiborga loyiq ishlar qildi. U 1867- y ild a Leypsigda b o silg a n « C h ig ‘ato y tili darsligi» k ito b in in g xrestom atiya qism ida 112 ta o ‘zbek m aqolini arab va lo tin ch a yozuvlarda (bunisi transkripsiya tarzida) berdi va ularning o‘zi amalga oshirgan nem ischa taijim asini e ’lon qildi. Bu dalil o ‘zbek folklorining chet el doirasidagi birinchi nashri sifatidagina emas, balki unga qiziqishning xalqaro tus ola boshlaganini tasdiqlash jihatidan ham m uhim aham iyatga ega. H.Vamberi m azkur darsligida «Yusuf bilan Ahmad». «Tohir va Zuhra» dostonlaridan parchalar berdi. «Yusuf bilan Ahmad» dostonining o ‘zi am alga oshirgan to ‘la nem ischa tarjim asini e ’lon qildi. Bu Yevropada birinchi m arta o ‘zbek eposidan qilingan taijima edi. 0 ‘zbek xalq m aqollarini n ash r etish va rus tiliga o ‘girishda N .P .O stro u m o v am alga oshirgan ishlar ham e ’tiborga loyiq. U «Sirdaryo oblast statistikasiga oid m ateriallar to ‘plami»da 1110 ta (1 -jildida 492 ta , 1888 -yil va 2-jildida 628 ta, 1891 -yil) o ‘zbek m aqolini originalda va o ‘zining rus tilidagi taijim asida e ’lon qildi. Bu yillarda o ‘zbek xalq ertaklari nam unalarini yozib olish harakati sezilarli darajada b o ‘ldi. N .P.O stroum ov o ‘zi yozib olgan ertaklardan iborat «Sort ertaklari» (1906) to ‘plam ini nashr ettirdi, uni so‘zboshi va izohlar bilan ta'm inladi. U o ‘zbek xalq te a tri va etnografiyasiga oid m ateriallarni ham chop ettirdi. A .N .S am oylovich esa «Pishak afsonasi»ning Xiva versiyasi, «Anna M urot bova hikoyalari» va «Qirq yolg'on» cho‘pchaklarini, A.Vasilev esa «X irsitdin polvon», «Shahzoda Nazarm uham m ad va malika Nazarbibi» ertaklarini yozib olib, o ‘sha davr m atbu otida e ’lon q ilish d i.12 Prof. H .Z arifning guvohligicha, «folklor ishqibozlari va d o sto n ch ilar tashabbusi bilan o ‘qish uchun va bo‘lajak baxshining yodakay o ‘rganishi uchun xizmat qiluvchi dostonlarning q o ‘lyozm a m atnlari yuzaga kelgan. Shu m unosabat bilan «G o‘ro ‘g ‘li» turkum i, «Yusuf va A hm ad», «Tohir va Zuhra», «Tulumbiy» («Edegi») kabi asarlarning yangi versiyalari paydo b o ‘ldi. N om a’lum m ualliflar to m o n id an tuzilgan bu asarlar nusxa ko‘chirish orqali va XIX asrning II yarm idan boshlab litografik y o ‘l bilan keng tarqaldi. M asalan, « G o ‘ro ‘g‘H» turkum ining bosh qism iga taalluqli va A vazga b a g ‘ish lan g an b ir n ech a o ‘zbek d o sto n la ri 1875-yilda P e tro p a v lo v k a d eg an ta ta r q ish lo g ‘ida yashovchi mulla Hasan M irbobo o ‘g‘li to m o n id an ko‘chirilgan va 1880-yilda Qozonda «H ikoyati G o ‘ro ‘g‘li sulton» nom i bilan nashr etilgan edi. Shundan keyin bu kitob o ‘zgartirilgan va qayta ishlangan holda b ir necha marta Q ozo n da, 1915-1917 -yillarda T oshkent va K ogonda ikki ming nusxada n ash r etildi. 0 ‘sha davr uchun katta m iqdor sanaluvchi bunday ad ad turkiy x alqlar o ‘rtasida eposga talab nihoyatda kuchli ekanligidan dalolat beradi. X uddi shunday «T ohir va Zuhra», «O shiq G ‘arib va S h o h san am » , «Sanobar», «Bahrom va G ulandom », «D ilorom », «H urliqo va Ham ro» kabi dostonlar, «Bo‘z yigit», «A ldarko‘sa» kabi ertaklar, X o‘ja N asriddin haqidagi latifalar to ‘plam i b ir n ech a m arta tu rli yo‘llar bilan nashr etild i» 13. Ana shu dalillar va bayon etilgan m u lo h azalar asosida tubandagi xulosaga kelish m um kin: 1. XIX asrning II yarm idan boshlab o ‘zbek folkloriga qiziqish bir m u n c h a faollashdi. h a tto ay tish m u m k in k i, b ay n alm ilallash u v x arak terin i kasb eta b o rd i. B uning n atija sid a o ‘zbek fo lk lo ri nam unalarini to ‘plash va nashr etish uzviyligi yuzaga keldi. Ayniqsa, eposga qiziqishining ortishi tufayli b a’zi so‘z san ’atkorlarining xalq dostonlarini qayta ishlashlari oqibatida folklomi yozm a adabiyot bilan tutashtiruvchi oraliq hodisa — xalq kitoblari yuzaga kela boshladi. «Tohir va Z u h ra » , «Y usuf va Z u la y h o » , « B a h ro m va G u la n d o m » , «Gulfarah», «Sanobar», «Bo‘z o ‘g ‘lon», «Yusufbek va Ahmadbek» singari o 'n la b xalq kitoblari ana shunday fazilatga ega. 2. 0 ‘zbek folklorshunosligining ayrim tarmoqlari uzoq muddatli tarixiy sh a k lla n ish ja ra y o n in i kechgan holda nam o y o n b o ‘ldi. C h u n o n c h i, q o ‘sh iq larn i, rivoyat va afsonalarni yozib olishda M .Q oshg‘ariy, y un o n tarixchilari Polien («Shiroq») va G erodot (« T o 'm aris» ), B eru niylar k atta ishlar qildilar. A yniqsa, o 'zb ek m aqolshunosligi—paremiologiyasi shu xilda salkam ming yillik tarixiy a n ’an a kasb e td i. X u su san , u n in g tark ib iy q ism i san alu v c h i parem iografiya-m aqollarni yozib olish va nashr etish sohasi to ‘la- to ‘kis shakllanib ulgurdi va boy tajriba to ‘pladi. Bunda M ahm ud Q oshg‘ariy, A bulqosim M ahm ud Zamaxshariy, M uham m adsharif Gulxaniy, Rojiy, H erm an Vamberi va N.P.Ostroumovlarning xizmati katta b o ‘ldi. B inobarin, aytish m um kinki, o ‘zbek folklorshunosligi fan sifatidagi boshlang‘ichini qo'shiqshunoslik va maqolshunoslikdan oladi. XIX asrning 2-yarm idan e ’tiboran esa bu sohaga o ‘zbek eposini yozib o lish va n a s h r etish h a ra k a ti q o ‘shildi. Bu esa o 'z b e k folklorshunosligida eposshunoslikning yuzaga kelishiga shart-sharoit yaratdi. K eyinroq o 'zb ek xalq ertaklarini, latifalarini va qo‘shiqlarini to ‘plash va chop etishga kirishildi. Shular barchasining oqibati o ‘laroq, o ‘zbek folklorshunosligi yuzaga keldi. Faqat XX asm ing birinchi choragi oxirlaridan e'tiboran o ‘zbek folklorshunosligi chinakam fan tusini oldi: xalq ijodini ilmiy asosda to ‘plash, nashr etish va o ‘rganish yo'lga qo‘yildi. 0 ‘tm ishda o ‘zbek folklorshunosligi, asosan, to ‘plovchilik va kitobat qilish yoki nashr etish qobig‘ida am al qilgan b o ‘lsa, endi bu jarayonlar tadqiqotlar hisobiga to ‘lisha bordi. Xususan, 30-yillardan e ’tiboran to ‘plovchilik, nashr etish va tadqiqotchilikning uyg‘unlashuvi sezilarli rol o ‘ynay boshladi. B unda T urkiston Respublikasi M aorif Komissariati Davlat ilmiy kengashining o ‘zbek bilim komissiyasi (1921-24), 0 ‘zbekiston M aorif Kom issariati ilmiy m arkazining o ‘zbeklami o ‘rganish komiteti (1924-29), 0 ‘zbekiston Davlat ilmiy tekshirish instituti (1929-30), M adaniy qurilish ilm iy-tekshirish instituti (1931-33) va nihoyat. Til va adabiyot instituti Folklor b o ‘limi (1934-2009) ayricha rol o ‘ynadi. U lar tom o n id an tashkil etilgan folklor ekspeditsiyalari va to ‘plovchilik ishlariga E .D .P olivanov, A.K.Borovkov^ G k.O.Yunusov, M .Y.Elbek, H .T .Z a r if o v , L .P .P o ta p o v , V .A .U s p e n s k iy , N .N .M ir o n o v , E.E.R om anovskaya, Yunus Rajabiy, M.I.Afzalov, T.M .M irzayev kabi a to q li o lim va m u s iq a s h u n o s la r b o shch ilig id a h am d a o ‘zb ek folklorshunoslarining barcha avlodiga mansub G \Z afariy , Sh.Rajabiy, A.Alaviy, Sh.Rizo, B.Karimov, M.Alaviya, Z.H usainova, M .Zarifov, S h .A b d u lla e v a , Y .S u lto n o v , T . G ‘o z ib o y e v , F .K a r o m a to v . H.Razzoqov, J.Qobulniyozov, O.Sobirov, M .Saidov, M .Q odirov, M .M u r o d o v , Y o .J o ‘ra y e v , T .O c h ilo v , G ‘.J a h o n g i r o v , R.Muhammadiyev. T.Ashurov. S.Asqarov, G ‘Jalolov, B.Sarimsoqov. K .lm om ov, O.Safarov, S .R o‘zimboyev, O .M adayev, K .O chilov, A .Q ah h o ro v , G '.M u s in a , U .J u m a n a z a ro v , M .J o ‘ray ev , A. M u s a q u lo v , X .E g a m o v , M .Q o ‘s h m o q o v , S h .T u r d im o v , J . E s h o n q u lo v , D .O ‘ra y e v a , S .M ir z a y e v a s in g a r i t a l a y za h m atk a sh larn in g faoliyatlari tufayli ikki y u zd an o rtiq x alq dostonchilari, ju d a ko‘p ertakchilar, q o ‘sh iq ch ilar, q iz iq ch i va masxarabozlar aniqlandi, o ‘zbek folklorining xilma-xil janrlariga mansub durdonalar yozib olinib, nashr va tadqiq qilindi. U lar orasida Ergash Jumanbulbul o ‘g‘li, Fozil Yo‘ldosh o ‘g‘li, P o‘lkan Jo n m u ro d o ‘g‘li, Islom N azar o ‘g‘li, Abdulla shoir kabi faqat epik a n ’an alarn i davom ettiruvchilargina emas, balki uni yangi sharoitda y anada rivojlantiruvchi ulkan san’atkorlar ham borki, bular o ‘zbek folklori va adabiyoti taraqqiyotiga munosib hissa q o ‘shdilar. Juda ko‘p ertaklar, latifalar, og‘zaki drama, maqollar, topishm oqlar qatorida yuzga yaqin sujetga ega uch yuzdan ortiq xalq dostonlari yozib Olindiki, b u lar hozir 0 ‘zR FA Alisher Navoiy nomidagi Til va adabiyot instituti huzuridagi H.T.Zarifov nomi bilan atalayotgan o ‘zbek folklori arxivida 2000 ga yaqin saqlov birligini tashkil etadi. Shunisi e ’tiborliki, o ‘zbek folklorshunoslari xalq ijodiyotining bu qadar boy nam unalarini bevosita ijro jarayonida yozib olinishiga alohida ahamiyat berdilar. C hunonchi, o ‘zbek bilim hay“ atin in g topshirig'i bilan Toshkent, Sirdaryo va Samarqand viloyatlarida folklor ekspeditsiyasida bo‘lgan G ‘.O.Yunusov 1922 -yilning yozida bu yerlarda yashovchi o ‘zbeklardan ertak lar, q o ‘shiqlar, m a q o llar, topishm oqlar, jud a ko‘p dialektologik va etnografik m a te ria lla r to ‘pladi; Fozil Yo‘ldosh o‘g‘li va H am ro q u l bax sh id an o ‘zb ek folklorshunosligi tarixida birinchi m arta «Alpomish» dostonining b ir qismini yozib oldi. 1921—22-yillarda G ‘ulom Zafariyning F arg‘o n a vodiysiga, Elbekning T oshkent viloyatining Bo‘stonliq tu m an ig a uyushtiigan ekspeditsiyalari natijasida ham ko‘pIab qo‘shiqlar, maqollar, og‘zaki drama nam unalari yozib olindi, qolg‘irchoqboz va qiziqchilar haqida m a’lum otlar to ‘plandi. T o‘plangan ana shu m ateriallam ing b ir qism i 1925-yilda «Ashulalar» to'plam i shaklida nashr ettirilgan. B undan tashqari, Elbek «Laparlar» («Bilim o lchog‘i», 1922, 1-son). G 'u lo m Zafariy «C hig‘ato y -o ‘zbek xalq teatrusi» («Bilim o ‘chog‘i», 1923, 2—3-son) m aqolalarini e’lon qilib, o’zlari yig‘gan materiallarga dastlabk i tavsifni bergan bo'Isaiar, Bekjon Rahm onov X orazm vohasidan 564 ta m aqol va m atalni yig‘ib. «Olzbekcha otalar so‘zi» (1933) m ajm uasini chop ettirdi. Shunga qaram ay, ! 917— 1925-yillar o ‘zbek folklorshunosligining izlanish bosqichi b o ‘lib qoldi. Bu davrda u jadal material jam lash, xalq hayoti va maishiy turm ushining barcha jabhalariga kirib borishga in tild i, u m u m a n , «elni ta n ish va elga tan ilish ishlari» b ilan shug‘ullandi. 1925-yildan e ’tiboran o ‘zbek folklorini barcha janrlari doirasida yig‘ish va o ‘rganishning yangi bosqichi boshlandi. 1926-yilda «M aorif va o ‘q i t g ‘u v ch i» ju r n a lid a « 0 ‘zb ek el a d a b iy o tig a te g is h li m a’lum otlarni to ‘plovchilarga qo‘llanma» bosilib chiqdi. Shu yili unda yana G 'o z i Olim Yunusovning «Alla to ‘g‘risida bir necha so‘z», «Е1 adabiyoti va inqilob», «Og‘iz adabiyotida sinfiy tuyg4 ular» singari q a t o r m a q o la la r i e ’lon. q il in d i. Bu d a v rd a g i o ‘z b e k folklorshunosligining buyuk kashfiyoti — Ergash Jum anbulbul o ‘g‘li, Fozil Y o‘ldosh o ‘g‘li va M uham m adqul Jonm urod o ‘g‘li kabi noyob xalq s a n ’atk o rlarin in g an iqlan ish i b o ‘ldi. U lardan «Alpomish», «Yodgor», «Shayboniyxon», «Rustam», «G o‘ro ‘g ‘lining tu g ‘ilishi», «Ravshan» singari xalq dostonlari yozib olina boshlandi. Eng m uhim i, bu davrda o ‘zbek xalq og‘zaki ijodining favqulodda boyligi ravshan tortib qolgan edi. Shuni alohida ta ’kidlash joizki, bu davrdagi folklorshunoslikning chinakam ilm iy tus va keng miqyos olishida, ayniqsa, H odi Z arif (1905-1972) zo ‘rtash ab b u s va katta jasorat ko‘rsatdi. U 20-yillam ing q iy in s h a ro itla rin i yengib, folklorshunoslik uchun jid d iy ilm iy q im m a tg a ega b o ‘lg an ta jrib a la r o ‘tk a z ish d a n ham to lm a d i. C h u n o n ch i, bir asarni ikki baxshidan yozib olish yoki uning bir qism ini birovidan, davom ini boshqasidan yozish: — 1927-28-yillar d a v o m id a « Y u su f b ila n A hm ad» d o sto n in i P o ‘lkan va F o zil shoirlardan an a shu taxlitda yozib olgan edi (doston qo‘lyozm ada 1006 sahifani tashkil etadi); shuningdek, bir asami bir baxshidan vaqti- vaqti bilan qayta-qayta yozish — Ergash Jum anbulbul o ‘g‘lining «qirq haydagan q o ‘rig‘i» sanaluvchi «Ravshan» dostoni va h.k. Bu masalalar o ‘sha vaqtda nechog‘li ilmiy aham iyatga egaligi hech kimning xayoliga kelmagan edi. Shuningdek, B.Karimiyning 1940 - yilda Toshkent kanali, 1942 -yilda Shimoliy Toshkent kanali qurilishlari bo‘ylab o ‘tkazgan ekspeditsiyasi, H .Zarifning Katta Farg‘ona kanali. Farhod G ESi bo‘yIab qilgan safari, M.Afzalovning front qo‘shiqlarini yig‘ishi, M .Alaviyaning to ‘y-m arosim larda olib borgan kuzatishlari tufayli 30-yillarning birinchi yarmida, asosan, sho‘ro davri folkloriga e'tibor berildi, uning a n ’anaviy folklordan farqli va o ‘xshash jihatlari aniqlandi. Xususan, o ‘sha davrdagi vaqtli m atbuotning e ’tibori, yozuvchilarning birinchi syezdida M .G orkiyning m a’ruzasi, uning da’vati, folklorga bergan yuksak bahosi va syezd chaqirig‘i tufayli folklorshunoslikda yangicha ko‘tarilish yuz berbi. Shu chaqiriqqa javoban H.Zarifning «Og‘zaki adabiyot haqida b a’zi m ulohazalar», shoir Hasan Po‘latning «Folklorni kabinetdan topa olm aysan», adabiyotshunos Otajon Hoshimning « 0 ‘zbek folklori to ‘g‘risida»> kabi maqolalari bosilib chiqdi. 1935 -yilga kelib, H .Z arif xalqimizning sho‘ro davri og‘zaki badiiy ijodi bo‘yicha olib borgan tadqiqotlarining u m u m iy y a k u n i sifa tid a s o ‘z b o s h i, iz o h la r va lu g ‘a t b ila n ta ’m inlangan; sh o ‘ro davrida y aratilgan xalq ijodi n am u n alarj tizimlashtirib, tasnif qilgan va ilmiy jihatdan izohlab bergan edi. T o‘plam transkripsiya bilan nashr qilinganligi jihatidan ham xarakterlidir. 1935-yilda Miyonbuzruk Solihovning an'anaviy folklor namunalari, jum ladan, «AIpomish»ning Berdi baxshidan yozib olingan varianti kiritilgan «Oktabrgacha bo‘lgan o ‘zbek og‘zaki adabiyoti(folklor)» nom li kitobi e'lon qilingan. U o ‘zbek folklorshunosligi tarixida m a’lum qimmatga ega. Mansur Afzalov (1910-1973) Islom shoir N azar o ‘g‘li repertuarini, ijodini qunt bilan o ‘rgandi. Bu haqda uning «Islom shoir N azar o ‘g ‘li» maqolasi («Guliston». 1939, 11-son) e ’lon qilindi. M.Afzalov Islom shoirdan «Orzigul» dostonini yozib olib, 1941 -yilda nashr ettirdi. B. Karimov bilan birgalikda « 0 ‘zbek folklori» maqolasini yozib, unda o ‘zbek folklorshunosligining o ‘n besh yillik taraqqiyotiga yakun yasashga urindilar. Bu yillarda Buyuk Karimov (1906—1945) ham o ‘zbek xalq ertaklari ustida samarali tadqiqotlar olib borgan. U 1939- yilda « 0 ‘zbek xalq ertaklari»ni nashr ettirgan. Ertaklar bo‘yicha tuzilgan birinchi y irik to ‘plamning so‘zboshisida olim o ‘zbek xalq ertakchiligi va ertakchilari, ertaklarning tasnifi va mavzuviy tahlili xususida o ‘z ilmiy mulohazalarini bayon etgan. Shu jih atd an to ‘plam m a’lum ilm iy qim m at kasb etadi. 30-yillaming ikkinchi yarmida folklorning deyarli barcha janrlariga e ’tib or kuchaydi. S harif Rizo o ‘zbek xalq latifalaridan 240 tasini to ‘plab, so‘zboshisi bilan 6 ta kitobcha holida 1941 -yilda nashr ettirdi. U yana «Xalq san’atkorlari» nom li maqola e ’lon qilib («Guliston», 1940, 4 -so n ), unda ilk bor qiziqchilar bilan askiyachilami bir-biridan farqlashga urindi, ular san’atiga tavsif berdi. Q o‘qondagi bir guruh askiyachi va qiziqchilam ing ijodiy faoliyatlarini yoritdi. 1936—41-yillarda 0 ‘zbekiston San’atshunoslik institutining ilmiy xodimi A.L.Troitskaya rahbarligida Farg‘ona vodiysiga xalq teatrlarini o ‘rganish va og‘zaki dram alam i yozib olish maqsadida ekspeditsiyalar uyushtirilishi natijasida 80 dan oshiq xalq og‘zaki komediyasi va o ‘n lab yum o ristik h ik o y a lar yozib olingan. B unda 1940-yilda T oshkentda tashkil etib o ‘tkazilgan xalq aktyorlarining respublika k o ‘rigi ham m uhim ta ’sir ko‘rsatdi. 0 ‘zbek fo lk lo rsh u n o sla ri yozm a adabiyot q ato rid a og‘zaki adabiyotdan ham yosh avlodga ta ’lim berish fikrini ilgari surdilar va 1934 -yildan boshlab uni amalga oshirishga kirishdiiar. Dastaw al N izom iy nomidagi Toshkent pedinstituti (hozirgi peduniversitet), s o ‘ngra b o sh q a p e d in s titu tla r va u n iv e rsitetlarn in g filologiya fakultetlarida o ‘zbek folklori mustaqil fan sifatida o‘qitila boshlandi. Bu hoi folklor nashri va tadqiqotiga ehtiyojni yanada kuchaytirdi. Natijada H .Zarif tom onidan tartib berilgan ikki kitobdan iborat « 0 ‘zbek folklori» (1939 va 1940) xrestomatiyasi yuzaga keldi. Bu asarning qim m ati shundaki, o ‘ziga qadar amalga oshirilgan barcha nashrlaming ijobiy tom onlarini qam raganligidan tashqari o‘zbek folkloridagi xilma- xil jan rlar nam unalarini bera olganligi bilan ham muhim ahamiyatga ega b o ‘ldi ham da keyingi nashrlar va tadqiqotlarga keng yo‘l ochdi. Xususan, 1939-yilda b o ‘lib o ‘tgan 0 ‘zbekiston yozuvchilar soyuzining 2-s'yezdida folklor masalasining alohida muhokama etilishi (unda G ‘afur G ‘ulom «Folklordan o ‘rganayIik» degan mavzuda m a’ruza qilgandi) xalq og‘zaki ijodiyoti nam unalarini to ‘plash va o‘rganish ishlariga e ’tibomi yana bir qadar kuchaytirdi. Natijada 1941-42-yillarda I 12 ta doston bosilib chiqdi. Bular «Ravshan», «Malikai ayyor» (aytuvchi Ergash Jum anbulbul o ‘g‘li, so‘zboshi bilan nashrga tayyorlovchi Hodi Zarif), «Shirin bilan Shakar» (aytuvchi Fozil Yo‘ldosh o‘g‘li, so‘zboshi bilan nashrga tayyorlovchi M .Shayxzoda), «G o‘ro‘g‘lining tug‘ilishi» (aytuvchi Po‘lkan, so‘zboshi bilan nashrga tayyorlovchi Buyuk Karimiy), «Qunduz bilan Yulduz» (aytuvchi Ergash Jumanbulbul o‘g‘li, so‘zboshi bilan nashiga tayyorlovchi Yusuf Sultonov), «Murodxon» (aytuvchi Fozil Yo'ldosh o ‘g‘li, so‘zboshi bilan nashrga tayyorlovchi Shokir Sulaymon), «Orzigul» (aytuvchi Islom shoir, nashrga tayyorlovchi M.Afzalov), «Rustamxon» (aytuvchi Fozil Yo‘ldosh o ‘g‘li, nashrga tayyorlovchi Zafar Diyor), «Dalli» (aytuvchi Ergash Jumanbulbul o ‘g‘li, nashrga tayyorlovchi Umaijon Ismoilov), «Xushkeldi» (aytuvchi Ergash Jumanbulbul o ‘g ‘li, nashrga tayyorlovchi Shokir Sulaymon), «Zulfizar bilan Avaz» (aytuvchi Fozil Yo‘ldosh o ‘g‘li, nashrga tayyorlovchi Buyuk Karimiy), «Yo‘lbarsterisini yopingan pahlavon» (aytuvchi Fozil Yo‘ldosh o 'g ‘li, so‘zboshi va nashrga tayyorlovchi M.Afzalov) va boshqalardan iborat. 1939-yiIda H am id O lim jon so ‘zboshisi bilan n ash r q ilin g an «Alpomish» (1928-yilda uni Mahmud Zarifov Fozil Yo‘ldosh o ‘g ‘lidan yozib olgan) dostonini rus tiliga o‘girish harakati boshlandi. Bu ishga m ohir shoir va taijim on L.Penkovskiy jalb etildi. 1943 -yilda bu monum ental dostondan parcha, 1944 -yilda esa prof. V.M .Jirmunskiy so ‘zboshisi bilan birinchi qismi alohida kitob shaklida bosilib chiqdi. 1941-1945-yillarda yuz bergan II ja h o n urushi davrida, asosan, jang manzaralari aks etgan vatanparvarlik, qahram onlikka undovchi xalq eposi nam unalari, afsona va rivoyatlari, term alar to ‘plam holida ch op etildi. Ularda jangchilarni m ard, shijoatli bo‘lishga, ona yurtni him oya qilishga chaqiriq ruhi yaqqol seziladi. 40 -y illarning boshlarigacha o ‘zbek xalq ijodini t o ‘p la sh va o ‘rganishda jiddiy yutuqlar q o ‘lga kiritilgan b o ‘lsa-da, lekin bu muvaffaqiyatlarni umumlashtiruvchi monografik tadqiqotlar yo‘q edi. S h u n d a y u m u m la s h tir u v c h i ta d q i q o t V .M .J ir m u n s k iy va H .T.Zarifovlar hamkorligida urush yillarida yaratilgan « 0 ‘zbek xalq qahram onlik eposi» kitobi bo‘ldi. Ushbu kitob 5 bobdan iborat b o ‘lib, uning 1-bobida o‘zbek xalq dostonchilari va baxshichilik san ’atining o ‘ziga xos xususiyatlari haqida fikr yuritilgan. Asaming 2-bobida epik repertuar tahlil etilgan va o ‘zbek xalq dostonlarining tasnifi berilgan. « 0 ‘zbek eposining umumiy xarakteristikasi» deb nom langan 3-bobda xalq dostonlarining g‘oyaviy mazmuni, obrazlari, poetik uslubi, yaratilish davri haqida qimmatli m ulohazalar bildirilgan. K jtobning keyingi boblarida yangi dostonlar, xalq shoirlarining zam onaviy mavzudagi asarlari tahlil etilgan. 0 ‘zbek eposini o ‘rganishdagi galdagi vazifalar yoritilgan. Asar m azm unining qisqa bayoni 1958-yilda G erm an iy ad a nemis tilida ham bosilib chiqqan. U rush dan keyin M .Afzalovning urush davri folklori, Bekmurod baxshi, Sherobod dostonchilari to ‘g‘risidagi maqolalari e ’lon qilindi. «F arhod va Shirin» dostonining xalq varianti» nomli tadqiqotni yaratdi. H o d i Z a r if n in g E rg a s h J u m a n b u lb u l o ‘g ‘li, F o z il s h o ir , «K u n tu g ‘mish» dostoni haqidagi maqolalari bosilgan. «Alpomish» d o sto n i M .Shayxzoda so ‘zboshisi bilan rus tilida chop ettirilgan va hak o zo. 50-yillarda eposni h ar jihatdan o ‘rganish va to ‘plash ishlari q iz itib yuborildi. N atijada « 0 ‘zbek xalq dostonlari» 2 tom ligi; «Oysuluv», «Kuntug‘mish», «Yodgor», «Malika ayyor» kabi bir qancha d o sto n la r nashr etildi. 1956-yil 20-25-sentabrda Toshkentda «Alpomish» eposi muhokamasiga bag‘ishlangan regional kengashning o ‘tkazilishi nafaqat «Alpomish» d o s to n i ta q d irid a, balki folklo rsh u n o slik va eposshunosligim iz taraqqiyotida ham muhim voqea bo‘ldi. Unda «Alpomish»ning qozoq, q o raq alp o q , tatar, boshqird, oltoy, tojik versiyalari ustida jiddiy m uhokam alar yuritildi. Shundan so'ng dostonning Fozil shoir varianti 1957-58-yillarda qayta-qayta nashr etildi. 1961 -yilda « 0 ‘zbek sh e’riyati antologiyasi»ning birinchi kitobi f o lk lo r m a te ria lla rig a b a g ‘ish la n d i. V .M .Jirm u n sk iy o ‘zin in g «Alpomish» dostoni ustida olib borgan ko‘p yillik ilmiy-tadqiqiy k u za tish la rin i u m u m lash tirib , «A lpom ish» haq idagi rivoyat va q ah ram on lik ertagi» nom i ostida 1960 -yilda e ’lon qildi. 5 0 -y illarn in g o x irlarid a fo lk lo rn in g ayrim ja n rla rin i, u n in g nam o y and alari ijodining b a ’zi davrlarini m onografik usulda tadqiq qiluvchi ayrim ta d q iq o tlar yuzaga keldi. Jum ladan, 1926-yildan bo sh lab xalq q o ‘shiq va ertaklarini to ‘plashga kirishgan M uzayyana A la v iy a ( 1 9 0 9 - 1 9 8 8 ) 1 9 5 9 -y ild a « 0 ‘zb ek x alq q o ‘sh iq la ri» m onografiyasini nashr qildirdi. U n d a xalq q o ‘shiqlari g‘oyaviy- b a d iiy jih a td a n ilk b o r yaxlit ta d q iq e tilg a n . Shu yili yana J.Q o b u ln iy o z o v n in g (1919-1974) 2 0-y illard ag i o ‘zbek folklori taraq q iy o tin i yoritib beruvchi «Sovet davrida o ‘zbek xalq poetik ij o d i» k it o b i h a m b o s m a d a n c h i q q a n . S h u n in g d e k , L .P .P erep elisinan ing « 0 ‘zbek xalq q o ‘g ‘irchoq teatri» asari ham sh u yilning m ahsulidir. U n d a o ‘zbek qo‘g‘irchoq teatrining turiari, tex n ik asi, q o ‘g ‘irchoqbozlar m ah o rati xususida to ‘xtanilgan. 60—80-yillarda xalq og‘zaki ijodining poetikasi masalalarini ilmiy- nazariy tad q iq etishga e ’tib o r kuchaydi. Bu borada M .Saidovning «Malika ayyor» dostoni» (1964), «O 'zbek xalq dostonlarida badiiy m ahorat» (1969), T.M irzayevning «Alpomish» dostonining o ‘zbek variantlari» (1968). M .M urodovning « G o‘ro ‘g‘li» turkum i ham da H .Zarifovning «Olzbekxalq dostonlarining tarixiy asoslari» (1976), «X alq ijo d in i n ash rg a ta y y o r la s h p rin s ip la ri» (1 9 7 8 ) k abi monografiya va ilmiy m aqolalari fan taraqqiyotida m u him o ‘rin tutadi. Hodi Zarifbilan moskvalik olima N.V.Kidaysh-Pokrovskaya ham korlikda o ‘zbek eposining ilk akadem ik nashrini 1972 -yilda am alga osh ird ilar. Bu « R ustam xon» d o sto n in in g 1972 -yilda Moskvada nashr etilgan nam unasidir. Doston ijrochilari va ijodkorlari haqidagi materiallarni o ‘rganish ishlarini H.Zarif, M.Afzalov, M.Alaviyalardan so'ng T .G ‘oziboev «Fozil Yo‘ldosh o ‘g‘li» (1968). O.Sobirov «Islom N azar o ‘g‘li» (1967), «Umir shoir Safarov» (1982), T.M irzayev «Xalq baxshilarining epik repertuari» (1979). M .M urodov «Sarchashmadan tom chilar» (1986), M .Q o ‘shm oqov « C hechanlikda s o ‘zda suvdayin oqib» (1978), «Baxshilar xazinasi» (1981) kabi monografiyalari bilan davom ettirdilar. Ularda baxshichilik san’atining o ‘ziga xos xususiyatlari, ustoz-shogird munosabatlari, ayrim yetakchi baxshilarning ijodi atroflicha yoritilgan. 0 ‘zbek xalq eposida xotin-qizlar obrazlarining estetik mohiyatini ochish va um u m lash tirish yo‘n a lish id a G '.M u s in a n in g « 0 ‘zbek xalq dostonlarida xotin - qizlar obrazlari» (1983) va «Turonning alp qizlari» (1997), romanik dostonlar tabiatiga oid S.Mirzayevaning « 0 ‘zbek xalq rom anik dostonlari poetikasi» (2004) singari tadqiqotlari yuzaga keldi. Ertaklar haqidagi dastlabki yirik tadqiqot M.Afzalovning « 0 ‘zbek xalq ertaklari haqida» kitobidir (1964). Bu sohadagi yana bir yirik ta d q iq o t K .lm o m o v n in g « 0 ‘z b e k s a tirik e r ta k la r i» (1 9 7 4 ) m o n o g rafiy asi h iso b la n ad i. U n d a sa tirik e rta k la rn in g bad iiy xususiyatlari, ertak va doston m unosabatlari kabi m uhim masalalar yoritilgan. G ‘.Jalolovning « 0 ‘zbek xalq ertaklari poetikasi» (1976) « 0 ‘zbek folklorida ja n rla ra ro m unosabat» (1979), «U zbekskiy narodnoy skazochnoy epos» (1981) monografiyalarida esa sehrli-fantastik ertaklarning genezisi va m orfologiyasi m asalalari tahlil etilgan. X.Egamovning «Sayyorsujetlar» (1979), «Sovet sharqi turkiy xalqlari ertakchilik aloqalari tarixidan ocherklar» (1982) tadqiqotlarida o'zbek ertaklari boshqa turkiy xalqlar ertaklari bilan qiyosiy o ‘rganilib, tarixiy tipologik xususiyatlarini aniqlashga urinilgan. Bu davrda ertaklarni nashr etishda M.Afzalov, Z.Husainova. X.Rasulovlaming xizmatlarini alohida e 'tiro f etish o ‘rinlidir. 1981 -y ild a K .Im o m o v o g ‘zaki p rozan ing e rta k va b oshqa n a m u n a la rin i o ‘rganishga b a g ‘ishlangan « 0 ‘zbek xalq o g 'zak i prozasi» monografiyasini e 'lo n qildi. Unda og‘zaki prozaning afsona, rivoyat, naql kabi janrlariga xos xususiyatlar yoritib berilgan. Bu jih a td a n F.Y o‘ldoshevaning « 0 ‘zbek xalq latifalarida N asriddin Afandi obrazi» (1979) asari ham diqqatga sazovordir. C hunki unda xalq nasriga xos latifa ja n rin in g ayrim belgilari. obrazlar olam i xususida fikr yuritiladi. * Xalq og‘zaki nasrining asotir (mif). afsona, rivoyat va ertak janrlari b a d iiy a tin i o ‘rg an ish d a, a y n iq sa , M .Jo ‘ray ev ning x iz m a tla ri salmoqlidir. U «Raqamlarda yashiringan olam» (1986), «Yetti iqlimdagi yettilar» (1989, hamkorlikda), «Sehrli» raqamlar siri» (1991), « 0 ‘zbek xalq ertaklarida «sehrli» raqam lar» (1991), « 0 ‘zbek xalq taqvim i va mifologik afsonalar» (1994), « 0 ‘zbekxalq samoviy afsonalari» (1995), « 0 ‘zbek mifologiyasi va arab folklori» (2001, ham korlikda) kabi asarlarida og'zaki nasr nam unalarida raqamlar magiyasi va kosmogonik e'tiq o d asoslari, afsona va rivoyatlarning janriy tabiati. tasnifi va g “o y a v iy -b a d iiy x u su siy a tla ri keng m iqyosda ta h lil q ilin g a n . Shuningdek. u xalq afsonalari, rivoyatlari, naqllari ham da marosim q o ‘shiqlarini to ‘plash va nashr etish sohasida ham salmoqli ishlarni amalga oshirdi. «Ipak yo‘li afsonalari» (1993), «Bobolardan qolgan naqllar» (1998), «B uxoro afsonalari» (2002) va «Qizil gulning g 'u n ch asi» (1999), «Oy o ld id a bir yulduz» (2000), « U lu g ‘ oy um idlari»(200l) kabi xalq og‘zaki nasri namunalari va q o ‘shiqlaridan tartib berilgan to ‘plam lari shu asosda yuzaga keldi. Xalq q o ‘shiqlarini o ‘rganishda M .Alaviyaning « 0 ‘zbek xalq m arosim q o ‘shiqlari» (1974) monografiyasi, K.Ochilovning m ehnat q o ‘shiqlari, Sh.Turdim ovning lirik qo‘shiqlar, U .Jum anazarovning tarixiy q o ‘shiq!ar, A.M usaqulovning terma janri va xalq qo‘shiqlarining tarixiy asoslari, J.Q obulniyozov va S.Ro'zimboyevning X orazm xalq q o kshiqlari, D .O ‘rayevaning o ‘zbek xalq qo‘shiqlarida parallelizm va m otam marosimi folklori tarkibi va uning poetikasi (« 0 ‘zbek motam marosimi folklori», 2004). F.Q ozoqovning satirik qo‘shiqlar haqidagi tadqiqotlari m uhim aham iyat kasb etdi. S huni alo h id a t a ’kidlash jo izk i, B .Sarim soqovning « 0 ‘zbek marosim folklori» (1986) tadqiqoti yaratilganiga qadar, o‘zbek marosim fo lk lori, asosan, q o ‘shiq d o irasid a o ‘rganib kelingan. M azk u r tadqiqotning qimmati shundaki. u xuddi shu chalkashlikka barham berdi. B.Sarimsoqov o ‘z monografiyasida mavsumiy marosim va so'z magiyasi bilan bog‘liq folklor asarlarini atroflicha yoritib bergan. 60-80-yillarda topishm oq. maqol kabi kam o ‘rganilgan janrlarni tad qiq etish va nashr etishda Z.Husainova va M .Afzalovlarning xizmatlari katta bo'ldi. 1961 -yilda Z.Husainova o ‘zbck topishmoqlari to ‘plamini so‘zboshi bilan nashr ettirdi. 1966-yilda esa topishm oq ja n ri bo‘yicha olib borgan kuzatishlarining natijalarini maxsus kitob shaklida e'lo n qildi va unda topishm oq ja n rin in g tabiatiga xos xususiyatlari. turlari. kelib chiqish ildizlari. aniq m a'nolari, badiiyati. axloqiy, ma'rifiy. estetik aham iyati xususida to ‘xtaldi. « 0 ‘zbek xalq maqollari» to ‘plamini dastlab 1978-yilda M.Afzalov o ‘z so‘zboshisi bilan nashr ettirgan bo‘lsa, keyinchalik uning 2 tom ligi 1987-1988 va yana alohida kitobi 2003 -yilda T.Mirzayev rahbarligida nashr cttirildi. 6 0 -8 0 -y illa rd a o ‘zbek xalq og‘zaki d ra m a sin i o 'rg an ish g a bag‘ishlangan bir necha yirik monografiyalar yaratildi. U lar orasida L .P.Perepelisinaning « 0 ‘zbek xalq q o ‘g‘irchoq teatri» (1959). R.Muhammadiyevning «Askiya» (1962). M.Qodirovning « 0 ‘zbek xalq og‘zaki dramasi» (1963), «Masxaraboz va qiziqchilar san'ati» (1971), « 0 ‘zbek teatri an ’analari» (1976), « 0 ‘zbek a n ’anaviy qo'g'irchoq teatri» (1979), « 0 ‘zbek xalq tom osha san'ati» (1981), «O 'zbek xalq teatri tarixi» (2003) monografiyalari alohida diqqatga sazovordir. Folklor asarlarida hajviy yo‘nalish muhim o ‘rin tutishini inobatga olib, 1965-yilda Hoshimjon Razzoqov « 0 ‘zbek xalq og‘zaki ijodida satira va yumor» monografiyasini yaratdi. U nda satira va yum orning folklor asarlarida o‘ziga xos tarzda nam oyon b o ‘lishi, kom ik vaziyat va holat, komik qahram on yaratish vositalari Farg‘ona vodiysi folklori materiallari asosida ko‘rsatib berilgan. 60-yillardan boshlab adabiyot va folkloming o ‘zaro munosabati muammosini o‘rganish-dolzarb ahamiyat kasb etdi. Bunda u yoki bu ijodkoming folklorga munosabati, undan ijodiy foydalanishdagi mahorati, folkloming adabiy jarayonga, yangi oraliq shakllaming yuzaga keltirishdagi ta’siri, folklorizm hodisasi va uning adabiy jarayondagi tiplari. badiiy asarda sujetning folkloriy asoslari singari qator ilmiy muammolar tekshirildi. Chunonchi, N.Mallayev «Navoiy ijodiyotining xalqchil negizi» (1973), «Alisher Navoiy va xalq ijodiyoti» (1974) hamda M.Hakimov «Alisher Navoiy lirikasi va xalq og‘zaki ijodi» (1979) monografiyalarida ulug' shoir ijodidagi folkloriy asoslar tadqiq qilindi. O.Sobirov Komil Yashin va Oybek ijodida, G'.Jalolov Hamza ijodida, K.Qodirov M.Shayxzoda ijodida folklor tasiri mohiyatini 0‘rgangan boisalar, G \M o ‘minov 60-70-yillardagi o ‘zbek she'riyatida folklordan foydalanish a'analari, T.Abduqulov «70- yillar bolalar poemalari va folklor» (1977), S.Alimov «O'zbek adabiy ertaklarining shakllanishi va taraqqiyoti» (1984), I.Yormatov «60-80-yillar o'zbek adabiyotida folklorizmlar tipologiyasi» (1985), D.Quwatova « 0 ‘zbek ilmiy-badiiy fantastikasida folklor motivlari» (1997), Sh.Sulaymonov o‘zbek detektiv nasrida folklor an'analari roli (2002) va L.Sharipova «70-80- yillardagi o‘zbek she’riyatida folklorizm»(2008) muammolari bo‘yicha muhim ilmiy xulosalaiga keldilar. Bu davrda o ‘zbek folklorining boshqa tillarga taijimalari va xorijda o ‘rganilish m uam m olarini o ‘rganish ham keng miqyos kasb eta bordi. Y.N urm urodovning « 0 ‘zbek folklorining olmon tiliga taijima qilinishi tarixi m uam m olari» (1983), « 0 ‘zbek folklori nemis tilida» (1987), « 0 ‘zbek-nem is folklor aloqalari» (1999), A.Saparovning « 0 ‘zbek xalq d ostonlarida ritm va rus tiliga o ‘girish jarayonida uni ifodalash m uam m olari» (1989), X .R o‘zim boyevning «Xorazm folklorining xorijda o ‘rganilishi (XIX asr-XX asr boshi)» (1996), B.Shamsiyevaning «Chet el adabiyotshunosligida o ‘zbek folklori masalalari» (1994), D .Rahimboyevaning « 0 ‘zbek xalq maqollarining qiyosiy tipologiyasi» (2002) ana shu yo‘nalishdagi izlanishlar natijalaridir. 0 ‘zbek bolalar folklorini to ‘plash, nashr etish va tadqiq qilishda ham m a'lu m natijalarga erishildi. G ‘.Jahongirov 1975 -yilda « 0 ‘zbek bolalar folklori» risolasi bilan bu yo‘nalishdagi izlanishlarni boshlab bergan b o ‘lsa, O.Safarov o ‘zbek bolalar folklorining allalar, aytim- o lq i s h l a r , o v u tm a c h o q la r , e r k a l a m a l a r , q iz iq m a c h o q la r , q a y ta r m a c h o q la r , y a lin c h o q la r, h u k m la g ic h la r, a ra z la m a la r, yarashtirgichlar, tegishm achoqlar, masxaralam alar, tez aytishlar, g u ld u r-g u p la r, c h a n d ish la r, c h o rla m a la r, ch ek lash m ach o q lar, sanam alar, tarqalm achoqlar kabi yigirmaga yaqin poetik janrlardan tarkib topgan yaxlit b irtiz im ekanligini, u ham kattalar, ham bolalar ijrochiligi va ijodkorligi hosilasi sifatida tarkib topganligini jiddiy tadqiq etib, «Bolalarni erkalovchi o ‘zbek xalq qo‘shiqlari» (1983) va « 0 ‘zbek bolalar poetik folklori» (1985) monografiyalarini yaratdi. U o ‘zbek folklorshunosligi tarixida ilk bor o‘zbek bolalar poetik folklorining barcha ja n riy k o ‘rin ish lari n am u n a larid a n tarkib topgan yirik nashrni «Boychechak» (1984) nomi ostida amalga oshirdi. 0 ‘zbek onalarining m uqaddas q o ‘shig‘i—allalardan tuzilgan «Alla-уо alia» (1999), «Е1 suyarim.alla»(2009) to ‘plamilarini ommaga yetkazdi. Shuningdek, u o'zbek bolalarining harakatli va m a’naviy o ‘yinlarini to ‘plab, mingta shunday o ‘yinni o ‘z ichiga olgan «Chittigul» (2004) to ‘plam ini ham yaratdi. Qolaversa, bu silsilada M .Yoqubbekovaning « 0 ‘zbek xalq beshik qo‘shig‘i—»AJla»larning janriy tabiati va badiiy xususiyatlari» (1990), N.Qurbonovaning « 0 ‘zbek bolalar marosim folklori» (1994). Sh.Galiyevning « 0 ‘zbek bolalar o ‘yin folklorining tasnifi va poetikasi» (1998) va S.Avezovning «Sanama janri tabiati va badiiyati» (2004), N.Safarovaning «O'zbek bolalar okyin folklorining janriy tabiati, genezisi va badiiyati» (2005) kabi tadqiqotlari ham m uhim ilm iy-am aliy ahamiyatga ega. Shunisi diqqatga sazovorki, 6 0 -8 0 -y illa rd a o ‘zbek folklori nam unalarini kitobat qilib xalqqa qaytarish va xalq ijodini keng miqyosda tadqiq etish- bir-birini to ‘ldiruvchi jarayonga aylandi. Bir to m o n d a n , xalq ijo d iy o ti n a m u n a la rin i t o ‘plash m a q sa d id a respublikamizning barcha viloyatlari va qardosh respublikalardagi o ‘zbeklar istiqom at qiluvchi hu d udlar (ju m lad an , Q ozog‘iston Respublikasining Turkiston, Qirg‘iziston Respublikasining O lsh va 0 ‘zgan, Tojikiston Respublikasining janubiy hududlari)ga folklor ekspeditsiyalari uyushtirilib, folkloriy ja ra y o n lar faol kuzatildi, folklorga oid xilma-xil jan rlar nam unalari yozib olindi. Ayniqsa. Qashqadaryo-Surxondaryo vohasidagi jonli folkloriy jarayon qator xalq ijodkorlarini kashf etish va talay xalq dostonlarini yozib olish im konini berdi. N atijada 60-yillarning b o sh larid a ular o ‘zbek folklorining ko*p tom ligini nashr etishga tayyorlana bordilar. N ihoyat, 1964-yildan e'tiboran « 0 ‘zbek xalq ijodi»ning 50 tom ligi nashrini boshlab yubordilar. Hozirgacha bu ko‘p tom likning 39 tom i bosilib chiqdiki, bu Markaziy Osiyoda misli ko‘rilmagan nashr sifatida ayricha ilmiy-amaliy qim matga molik. Bu nodir nashm ing xarakterli xususiyati sh u n d ak i, u n d a folklor m atniga eh tiy o tk o rlik b ilan munosabatda bo‘linadi, ayrim hollarda ularni filologik, tarixiy-etnografik izohlarva tadqiqotlar bilan ta ’minlashga diqqat qilinadi. Bu nashrning yana bir muhim afzalligi shundaki, o ‘zbek folklorshunosligi tarixida birinchi marta 2664 topishmoqdan tarkib topgan alohida to ‘plam kichik ja n r sanalguvchi hodisa haqida keng ta saw u r hosil qilsa, ayrim bir tom ida birgina ertakchi repertuari nam unalarining joylashtirilishi ham e ’tiborga sazovor. C hunonchi, 24-tom i kitoblik ertakchi Abdug‘ofur Shukurov repertuaridan yozib olingan 17 ta ertakdan iborat. Bunday n ash r ertak ch ilar repertuari xususiyatlarini tadqiq qilish uch u n qim matlidir. Askiya, latifa, maqollarga bag‘ishlangan tom lari ham m azkur janrlar tabiatini anglashga yordam beradi. 0 ‘zbek folklorini nashr etish sohasidagi yana bir m uhim jiddiy ish — Ergash Jum anbulbul o ‘g‘Iining o ‘zbek tilidagi besh tom lik «Bulbul taronalari» (1971-73) va rus tilidagi uch tom lik «Pesni Bulbulya» (1976-77) b o ‘ldi. Bir baxshi Ergash Jumanbulbul o ‘g‘lidan yozib olingan dostonlar q o ‘lyozmalarini puxta o‘rganish natijasida yuzaga kelgan m azku r kulliyot ja h o n xalqlari folklorshunosligi am aliyotida misli ko‘rilmagan o ‘ziga xos dadil tajriba bo‘lib, bunday ish 0 ‘zbekistonda birinchi marta amaiga oshirildi va uning H odi Z a rif boshchiligidagi Sh.Shoabdurahm onov, M.Afzalov, M.Alaviya, T.Mirzayev, Z.Husainovalardan iborat amaiga oshiruvchilari Beruniy n o m id a g i 0 ‘zb e k isto n D av lat m u k o fo tig a sazovor b o ‘ld ilar. T o ‘plangan ana shu tajribalar asosida o ‘zbek xalq maqoUarining 2 tom lik (1987-88) akadem ik nashri, «G o‘ro ‘g‘li» turkumiga mansub dostonlarning ko‘p tom ligi (1994-1997). nashrlari amaiga oshirildi. Ayni choqda o ‘zbek folklorini tadqiq etish jarayoni ham kengaya b o rdi. X uddi shu davrda « 0 ‘zbek xalq o g ‘zaki ijodi b o ‘yicha tadqiqotlar seriyasiga mansub « 0 ‘zbek xalq og‘zaki ijodi, 1 kitob» (1967), « 0 ‘zbek sovet folklori masalalari, 11 kitob» (1970), «Ergash shoir va uning dostonchilikda tutgan o ‘rni, III kitob» (1971), «Fozil shoir, IV kitob» (1973), «РоЧкап shoir, V kitob» (1976), «Islom shoir va uning xalq poeziyasida tutgan o ‘rni, VI kitob» (1978), « 0 ‘zbek folklorining epik janrlari, VII kitob» (1981) yettita tadqiqotlar kitobi yuzaga keldi. U larda o ‘zbek folklori ayrim janrlari taraqqiyoti xususiyatlari, a n ’ana va novatorlik masalalari, yozma adabiyot va fo lk lo r m u n o sab a ti, a to q li xalq sh o irlarin in g hayoti, ijodi va repertuariga xos xususiyatlar, doston va ertak janrlari tabiati va janrlararo m unosabat, janrlarning o ‘zaro singishuvi va diffuziyasi ho disalari h ar taraflam a ta d q iq qilindi. Bu ta d q iq o tlar o ‘zbek folklorshunosligini yana b ir pog‘onaga ko‘tardi. Natijada, « 0 ‘zbek folklori ocherklari» uch tom lik m onografik tadqiqotining ikki jildi 1988-1989-yillarda bosilib chiqdi. Jam oa tom onidan yaratilgan bu m o n u m en ta l um um lashtiru v chi xarakterdagi tad qiq o td a o ‘zbek folklorining taraqqiyot qonuniyatlari va tamoyillari umumlashtirilib, janriy tarkibi yaxlit bir tizim dan iborat holda nazariy asoslandi. 0 ‘tgan asrda o ‘zbek folklorining o ‘rganilishi ham da nashr qilinishi masalasini tadqiq qilish bilan bir qatorda, shu ishlarni amalga oshirish- da alohida jonbozlik ko‘rsatgan taniqli folklorshunoslarning hayoti va ijodini ham maxsus o ‘rganishga alohida e'tib o r qaratila boshlandi. Natijada taniqli foiklorshunoslardan H.Zarif, M.Aiaviya, T.M irzayev- lar14 haqida m uhim ilmiy tadqiqotlar yaratildi. Istiqlol o ‘zbek folklorshunosligining jahoniy miqyosga intilishida keng yo‘l ochib berdi. Miiliy hurlik baxsh etgan ijod erkinligi tufayli xalq og‘zaki ijodi namunalarini uzoq ajdodlarimizning tarixi, turmush tarzi, ibtidoiy, diniy va e’tiqodiy qarashlari bilan bog‘liq holda o'rganish imkoniyatlari tug'ildi. Natijada ilgari Sho‘ro mafkurasi taqiqi tufayli nashr etilmagan «Shoh Mashrab qissasi» (1991), «Ibrohim Adham qissasi»( 1991), «Hazrati Ali haqida qissalar» (1992), «Abu Muslim jangnomasi» (1992) va «Bobo Ravshan» (1992) singari diniy-axloqiy xarakterdagi xalq kitoblari keng jam oatchilik hukmiga yetkazildi. Sho‘ro mafkurasi qatag‘on qilgan N avro‘z qayta tiklandi. Shu munosabat bilan har yili Respublika miqyosida ulkan xalq sayllari o ‘tkazish a n ’anaga aylanib borm oqda. Bu jihatdan, ayniqsa, h ar yili bahorda Boysunda o ‘tkaziladigan «Boysun bahori» ko'rik-tanlovi, xalq baxshilari k o briklari, Jizzax v ilo y atin in g F orish tu m a n id a o ‘tkaziladigan « 0 ‘zbek xalq o ‘yinlari» va Term izda o4kaziladigan «Alpomish o ‘yinlari» tadbirlari ayricha aham iyat kasb etm oqda. Shunisi quvonchliki, «Boysun bahori» Y U N E SK O qarori bilan xalqaro festival m aqomini oldi va nodir m a’naviy yodgorlik sifatida ro ‘yxatga olindi. Bunday tadbirlar xalq q o ‘shiqlari tabiatini yanada chuqurroq o ‘rganish va ularning yangi-yangi nashrlarini yaratish ehtiyojini chuqurlashtirdi. N atijada, A .M usaqulovning o ‘zbek xalq q o ‘shiqlarin in g tarixiy asoslari, S .M irz ay ev an in g x alq afsu n - duolarining, N.Qosimovaning xalq laparlarining, O .lsm onovaning kelin salomlaming janriy tabiati, genezisi va badiiy xususiyatlariga oid tadqiqotlari, shuningdek, M.Mirzayeva va A.M usaqulovlartartib bergan «Ostonasi tillodan» (1992), T.M irzayev va M .Jo ‘rayevlar tuzgan «Navro‘z» (1992), M .Jo‘rayev va O .Ism onovalar to ‘plagan «Qizil gulning g‘unchasi», «Kelin salomlar» (1999), M .Jo‘rayev nashrga tayyorlagan o‘zbek xalq marosim q o ‘shiqlaridan iborat «Oy oldida bir yulduz» (2000), «Ulug* oy umidlari» (2001) va O.Safarov to lplab, nashr ettirgan «Toly muborak, yor-yor» (2000) ham da «Bo‘zlardan uchgan g‘azal-ay» (2004, D .O ‘rayeva bilan ham korlikda) singari to ‘plam lar yuzaga keldi. Bularda o ‘zbek nikoh to ‘ylari va m otam marosimlariga oid xilma-xil qo‘shiqlarjam langan va shu xususiyatlari bilan ular xalqimiz m a ’naviyatining tengsiz obidalari hisoblanadilar. N ihoyat, 1982-yilda «Shoir kutubxonasi» ruknida «Alpomish»ning rus tilidagi to ‘la taijim asi T o ‘ra Mirzayev so‘zboshisi va izohlari b ila n S an k t P e te rb u rg d a b o silib chiqdi: Bu n ash rn in g keng jam oatchilikka m anzur b o ‘lganini T.Mirzayev yozgan so‘zboshining K.Rayxl tom onidan nem is tiliga taijim a qilinib, Bonnda (G F R ) «Turkiy tillarga oid tadqiqotlar» seriyasining 9-tomida e’lon qilingani m isolida ham ko‘rish m um kin. Shuningdek, Y U N E SK O qarori bilan 1999-yilda o ‘zbek xalqining qahram onlik eposi «Alpomish» yaratilganligining 1000 va xalqimiz mifologik tafakkurining nodir durdonasi «Avesto» yaratilganligining 2700 yilliklari o ‘zb ek folklo rsh un oslig i taraq q iy o tid a ay rich a aham iyatga ega b o ‘lib, ja h o n miqyosida o ‘zbek folkloriga qiziqishni kuchaytirdi. Buni «Alpomish»ning Fozil Yokldosh variantining turk va Saidm urod Panoh variantining olm on tillariga o ‘girilib, Turkiya va G erm aniyada chop etilganligi ham tasdiqlaydi. Qolaversa, Fozil Y o‘ldosh aytgan «Alpomish» dostonining to ‘la holda o ‘zbek va rus tillarida ham da akadem ik holdagi nashri. P o‘lkan shoir va Ergash Ju m an b u lb u l o ‘g ‘li, B erdi b ax sh i, B ekm urod J o ‘raboy o ‘g ‘li, Saidm urod Panoh o ‘g*liga m ansub variantlarning chop etilishi o'zbek alpomishshunosligi tarixidagi m uhim hodisalardir. Shu ikki buyuk asarga bag‘ishlanib, 1999-yilning 23-noyabrida Term iz shahrida o4 k azilgan «Alpomish» d o sto n i va jahon xalqlari epik ijodiyoti «ham da 2001-yilda U rg an ch d a o4 k azilg an «Avesto» va uning insoniyat taraqqiyotidagi o ‘rni» mavzularidagi ilmiy simpoziumlar va ularda o ‘qilgan m a’ruzalam ing alohida to ‘plam!arda chop etilishi, shuningdek, «Alpomish» — o ‘zbek xalq qahram onlik eposi» (1999) va boshqa qato r ilm iy tad q iq o tlarn ing yuzaga kelganligi o kzbek folklorshunosligining xalqaro e'tirofini chuqurlashtirdi. 0 ‘zbek folklorshunosligi istiqlol g‘oyalariga yo‘g‘rilgan holda istiqlol sari shu xilda odim lam oqda. U yuz jildlik « 0 ‘zbek xalq ijodiyoti yodgorligi»ni nashrga tayyorlash va amaiga oshirish ruhi bilan nafas olm oqda. 0 ‘zbek folklorining tarix iy taraqqiyot tamovUIari. Folklor xalq om m asining ijtim oiy-siyosiy, iqtisodiy, madaniy, maishiy turm ush tarzi, kundalik hayoti va ijodkorlik faoliyati bilan mahkam bog4angan, o ‘ziga xos g‘oyaviy-estetik tizim ga ega og‘zaki badiiy ijod sifatida yuzaga keldi va rivojlanishda davom etayotir. O'zbek folklori xalqimiz badiiy faoliyatining tarkibiy qism i, so‘z san 'atin in g og‘zaki turi sanaladi. U uzoq va murakkab tarixga, taraqqiyot bosqichlariga ega. Inson nutqi shakllanishi bilan og‘zaki ijod ham yuzaga kelgan. Xalq poetik ijodining dastlabki bosqichi ibtidoiy inson faoliyatining turli shakllari bilan uzviy bog‘langan bo‘lib, qadim iy kishilaming diniy, mifologik qarashlarini, boshlang‘ich ilmiy bilim larini, tabiat va jamiyat haqidagi tasawurlarini aks ettirganligi bilan xarakterlanadi. To‘g‘ri, qadimiy folklor namunalari bizgacha to ‘liq yetib kelmagan. Faqatgina ularning ayrim izlari-yu qoldiqlari tu rli ta s a w u r va qarashlarda. 0 ‘rta Osiyo xalqlarining eng qadim gi b a ’zi tarixiy yodgorliklar, ilmiy asar va yodnom alar orqaligina bizgacha yetib kelgan. Eng qadimgi folklor miflarni, jangnom a tipidagi afsonalar va rivoyatlarni. ertak va naqllarni, qahram onlik eposlari, q o ‘shiq va maqollarni qamrab oladi. Eng qadimgi folklor asarlarining yaratilishida animistik va totemistik qarashlar, turli mifologik ishonchlar muhim rol o'ynagan. Animizm — bu ibtidoiy insonning tabiat haqidagi qarashi, o ‘zini tabiatdagi narsalar: tabiat kuchlari va hodisalari, jonsiz predm etlar bilan aynan bir narsa deb hisoblashi, ham m a narsalarni jonli deb bilishdan iborat tasaw urlari yig‘indisidir. Animizm asosida jon va ru h n in g b o rlig ig a is h o n c h y o ta d i. A n im istik tu s h u n c h a — tasavvurlarning qoldig'i «Yoriltosh», «Qilich botir», «Oqbilakxon» kabi k o ‘plab ertak lar ta rk ib id a saq lanib qo lgan. C h u n o n c h i, «Yoriltosh»da toshning inson m urojaatiga quloq tu tib yorilishi mo'jizasi, «Qilich botir»da qahram onning joni tanasida em as, balki unga tegishli predm etda saqlanishi, «Oqbilakxon» ertag id a esa yigitning toshga aylanib qolishi kabi motivlar bevosita anim istik tushunchalar qoldig‘idir. Totemizm — odamning biror hayvon yoki o‘simlik turi bilan o'zini qondosh deb bilishdan iborat ish on ch -e’tiqodi tizim idir. T otem — u yoki urug‘ning e ’tiqod q o ‘ygan him oyachisi hisoblanadi. Turkiy xalqlar, jum ladan, qadimgi ajdodlarim iz ot, h o ‘kiz, ilon, bo‘ri, it kabi hayvonlarga, ayrim qushlarga va parrandalarga e ’tiqod qo‘yganlar. Shular orasida ot va bolrini totem hayvon sifatida alohida e'zozlashgan. Totemlar bilan bog'liq bir qancha geneologik afsonalar ham mavjud. Ularda u yoki bu urug‘ — qabilaning kelib chiqishi ko 'p in ch a ona b o ‘ri obraziga bog‘lab talqin etiladi. Bo‘ri totemiga aloqador ertaklar ham anchagina: «Cho‘loq bo‘ri», «Bo‘ri qiz» kabi ertaklar shular jum lasidandir. Fctishizm — fransuzcha «fetiche» so‘zidan olingan bo'lib, ibtidoiy ajdodlarim izning qadim iy e ’tiqodiga ko‘ra, narsalarga irim qilib sig‘inish yoki ularga magik kuchga ega deb qarash asosida sig'inishni anglatadi. Xalq ertaklarida uchrovchi oyna, qilich, igna, maijon, tosh, taroq va boshqa shu xildagi predm etlar magik kuchi tufayli qahram onlarga yordam chi vositaga aylangan. Q adim gi ajdodlarim iz o ‘z turm ush-tirikchiligida o td an keng foydalanganlar. Ot ularga ham oziq, ham uzoqni yaqin qiluvchi ulov, h am chorvani boqishda ko‘makdosh ish hayvoni sifatida xizmat k o ‘rsatgan. H atto otning yolidan turli kasalliklarni davolashda foydalanilgan. Ot kalla suyagi yovuz ruhlardan himoya qiluvchi vosita hisoblangan. O tdan shunchalik katta naf ko‘rgan qadimgi odam uni kult darajasida ilohiylashtirib, e ’tiqod timsoliga aylantirgan. Tabiiyki, bunga otning jozibadorligi ham m a’lum darajada ta ’sir ko‘rsatgan. Ot kultiga aloqador qarashlar natijasida folklor asarlarida otning e p ik b a d iiy tim s o li p a y d o b o ‘lg an . J u m la d a n , o ‘zb ek xalq dostonlaridagi G ‘irot, G ‘irko‘k, Boychibor, Jiyronqush, M ajnunko‘k kabi epik ot obrazlari bunga yorqin dalil bo‘la oladi. Ot kultiga aloqador urug‘ nomlari va geografik joy nomlari ham bor. Bu haqda «Hazorasp» nomli toponimik afsona yaratilganligi ma’lum. Eng qadimgi davr folklorining ilk bosqichida ko‘p miflar yaratilgan. M iflar qadimgi davr folklorida alohida o ‘rin tutadi. U larda dunyoning paydo b o ‘lishi, tabiat hodisaiari, xudolar va hayvonlar haqida to ‘qima hikoya qilinadi. M iflarning bizgacha yetib kelishida zardushtiylik (otash parastlik ) dinining m uqaddas kitobi «Avesto» m uhim rol o ‘ynaganligini alohida e ’tiro f etish lozim. Eng qadimgi davr folklorida jangnoma tipidagi epik asarlar ham m uhim o ‘rin egallaydi. Ular tarixiy voqea va hodisalar bilan bog‘liq holda yuzaga kelgan. «To‘maris» va «Shiroq» kabi rivoyatlar buning yorqin namunalaridir. Bosh qahramoni To‘maris va Shiroq bo‘lgan ushbu qadimgi epos namunalarida vatanparvarlik va qahramonlik madh etiladi. «To‘maris» rivoyatining qisqacha mazmuni G erodotning «Tarix» asarida keltirilgan. U nda E ron shohi Kir bilan massagetlar qabilasi o ‘rtasida yuz bergan jang voqealari tasvirlanadi. M assagetlar qabilasi boshlig‘i T o ‘m arisning vatanparvarligi va qahram onligi alohida qayd etiladi. Xalq rivoyatida T o‘maris obrazi qadimgi jangovorayollarning tipik vakili sifatida talqin etiladi. Lining jasurligi, o ‘ktamligi, donoligi tarannum qilinadi. «To‘maris» rivoyatining yaratilishiga matriarxat jamiyatida (onalik saltanati davrida) yashagan qahram on jangchi ayollar — am azonkalar timsoli yetarli ta ’sir ko‘rsatgan. Rivoyatda hikoya qilinishicha, adolatli, tadbirkor, mustahkam idorali, jasur va jangovor ayol, qabila boshlig‘i T o ‘maris Eron shohi Kirning hiyla-nayranglarini donolikbilan idrok etib, Kir boshlagan fitna-jangdan el-yurtini om on saqlab qoladi. Qabila mustaqilligini himoya qilish uchun jang boshida turib kurashadi va mardlarcha g‘alaba qozonib, Kirni yo‘q qiladi. K eyinchalik «To‘maris» rivoyati asosida «Oysuluv» d o sto n i yaratilgan. «Shiroq» rivoyatining yaratilishiga Eron shohi Doro bilan shak qabilalari o ‘rtasida yuz bergan tarixiy jang lar asos bo'lgan. Bu rivoyatning qisqacha m azm uni yunon tarixchisi Polienning «Harbiy hiylalar» nomli kitobi orqali yetib kelgan. U nda hikoya qilinishicha, D oro shak qabilasiga qarshi yurish qilganda, shu qabila otboqari harbiy holatni muhokama qilib o ‘tirgan qabila boshliqlari Saksfar, O m arg va T o ‘m aris huzuriga ta sh rif buyurib, agar bolalari va nabiralarining tirikchiligi ta ’minlansa, Doro qo‘shinlariga qarshi borib, ularni bir o ‘zi yengishini aytadi. Shak hukm dorlari uning taklifiga ro z i b o ‘lg a ch , o tb o q a r o ‘z q u lo q va b u r n in i k esib , g o ‘yo qabiladoshlaridan ozor ko‘rgan qiyofada D oro q o ‘shinlari huzuriga boradi va ularni aldaydi. Shiroqning achinarli holatini ko'rgan D oro uning gaplariga ishonadi va u boshlagan yo‘ldan yuradi. Shiroq uni yetti kun yurdirib, jazirama ch o ‘lning o ‘rtasiga olib boradi. Shiroqning yetti kunlik suv va ovqat olish taklifl bilan yo‘lga chiqqan qo‘shinning suvi va ovqati tugab, ham m asi charchaydi. Y ettinchi kuni ham shaklardan darak topolm agan qo'shin aldanganini sezadi. Q o‘shin boshlig‘i Shiroqni aldab-suldab yo‘lga solmoqchi b o ‘ladi. Lekin u shuncha qo‘shinni bir o ‘zi yengganligini aytib, faxrlanadi. Q o‘shin lashkarboshisi Ranosbat g‘azablanib, Shiroqni chopib tashlaydi. K o‘rinyaptiki, rivoyatda vatan uchun jo n fidolik, tinchlik va ozodlik uchun kurashda m ardlik, jasorat va qahram onlik g‘oyalari m adh etilmoqda. Bu m otivlar esa qadimiy eposga xos an ’anaviy motivlardir. Yana bir qahram onlik eposi xalq qahram oni, pahlavon Rustam nom i bilan bog'liq. Rustam haqidagi qahramonlik eposlari qadim dan 0 ‘rta Osiyo. Eron va Afg‘onistonda keng tarqalgan. Ularda Rustam o b razi tu rlic h a ta lq in etilad i. M asalan . bir d o sto n d a u arab bosqinchilariga qarshi kurashuvchi qahram on qiyofasida gavdalansa. yana boshqa birida shaharlar bunyod etgan kuchli bahodir, bunyodkor qiyofasida nam oyon b o ‘ladi. Qadimgi sug'd eposi parchalarida esa Rustam devlar bilan olishib, ularni mahv etgan pahlavon qiyofasida tasvir etiladi. 0 4 nafasli oti Raxsh hamisha unga ham rohlik va m adadkorlik qiladi. R ustam - ideal qahram on. Q ahram onlik eposlarida u hamisha xalq m adadkori sifatida talqin etiladi. Rustam ~ xalq orzu qilgan bemisl kuch-qudratning ramziy ifodasi. U har doim elat va xalq m anfaatlarini him oya qilib. o kz kuch-qudrati orqali adolat va tinchlik o ‘rnatib yuradi. Shu bois u bir joyda muqim turib qolm aydi. U m am lakatdan bu mamlakatga o ‘tib, hammaga yordam berib yuradi. R ustam haqidagi afson alar q ad im iy dualistik m iflar zam irid a yaratilgani bois ularda hamisha yaxshilik bilan yomonlik o ‘rtasida kurash ketadi. Bunda dev, ajdar kabi personajlar yomonlik timsoli b o ‘lib kelsa, Rustam va uning vafodor oti Raxsh yaxshilik timsoli sifatida talqin etiladi. Keyinchalik Rustam haqidagi afsonalar «Rustam», «Rustam Zol o ‘g‘li», «Pahlavon Rustam» kabi ertaklam ing yaratilishi uchun zamin bo'lgan. R u s ta m F ir d a v s iy n in g « S h o h n o m a » s id a h a m aso siy qahram onlardan biri vazifasini o ‘tagan. Eng qadim iy folk lo r-qo ‘sh iq lar va m aqollardan h am tashkil topgan. U larning dastlabki nam unalari M ahm ud K oshg‘ariyning «Devonu lug‘otit turk» asari orqali bizgacha yetib kelgan. «Devon»dagi q o ‘shiqlar m azm unan rang-barangdir. Jam i 750 satr atrofida bo‘lib, to ‘rtlik, uchlikva ikkilik shaklidagi 210 she'riy parchadan iborat. U lar m eloddan avvalgi V ll asrdan m eloddan keyingi XI asrgacha 18 asrlik vaqt ichida yaratilgan va o'sha zam onlar voqeligini aks ettiradi. Ularning ko‘pchiligini ovchilik. chorvachilik, mavsum- marosim, lirik-ishqiy, qahram onlik va didaktik qo‘shiqlar tashkil etadi. Bu silsilada ayniqsa, ovchilik bilan bog‘liq qo'shiqlar katta o ‘rin egallaydi. U larda ov qilishning ilk ko'rinishlari — it. qush yordamida, shuningdek, o ‘q-yoy bilan ov qilish tajribalari haqida kuylangan: Ov qushlarin ushlashib. Tulki to ‘ng‘iz tishlatib, Itlarimiz ishlatib, Hunar bilan gerdaydik. «Devon»dagi q o ‘shiqlarda xalqning hayot tajribalari. har bir faslning yaxshi va yomon jihatlari, suv toshqini, uylanish, oilada ota-onaning roli, nasihatlarining aham iyati. qahram onning jang m aydonida ei-u yurtini, xalqini deb halok b o ‘lishiga daxldor ruhiy kechinmalari o ‘z aksini topgan. Shuningdek, «Devon»da Alp E rT o ‘nga marsiyasi keltirilgan. Unda xalq qahram oni Alp Er T o ‘nganing vafoti munosabati bilan elning qattiq qayg'uga botganligi, chuqur ruhiy iztirobga tushgani bayon etilgan. Yusuf xos Hojib Alp Er T o ‘ngani forslar Afrosiyob deb atashganini m a’lum qiladi. Alp Er To'nga - yo‘lbars kabi kuchli, bahodir odam degani. Marsiyada Alp E rT o ‘nganing o'lim i achchiq qismat, dahshatli fojea, o 4m in i to'ldirib bolm aydigan yo‘qotish sifatida baholanadi. «Devon» orqali bizgacha «Oltin qon» nom li afsona m atni ham da afsona janrining qadim da «sav» deb yuritilganligi, uning ijrosi xususidagi m a’lum otlar ham yetib kelgan. Shuningdek, «Devon»dan 300 tacha xalq maqollari o ‘rin olgan. Xullas. ibtidoiy kishilarning dunyoqarashi, tasavvur-tushunchalari, isho nch-e’tiqodlari va m ehnat. turm ush tarzi bilan bog'liq holda vujudga kelgan eng qadimgi folklor nam unalari, dastavval, qadimgi odam larning qarashlarini ifodalash vazifasini 0 ‘tagan va asosan, ta 'lim iy ahamiyat kasb etib yangidan — yangi afsona, rivoyat. ertak va dostonlam ing yaratilishiga asos bo‘lgan. FeodaIi 7.n1 davri o4zbek folklori VI asrdan XX asrning 1-yarmigacha yaratilgan xalq og‘zaki ijodi nam unalarini o ‘z ichiga oladi. Bu davrda yaratilgan folklor asarlarida feodal m unosabatlar bilan patriarxal — u r u g 'c h ilik m u n o s a b a tla r in in g , o ‘tr o q d e h q o n c h ilik b ila n k o ‘chm anchi!ik hayoti ta rtib larin in g y o n m a -y o n yashaganligi, murakkab iqtisodiy munosabatlar. ijtimoiy-siyosiyjarayonlar, qadimiy ta s a w u r va qarashlarning izlari ifodasini topganligi kuzatiladi. C h u n o n ch i, folklor asarlari ijtimoiy taraqqiyotga bog‘liq tarzda ijod etilgan. Ular xalq hayotidagi tarixiy o ‘zgarishlar bilan birga o ‘zgara borgan. Sinfsiz jamiyatdan sinfiy jamiyatga o ‘tish yuz bergach, folklor asarlari janriy jihatdan boyidi. Yangi-yangi janrlarda og'zaki ijod nam unalari paydo b o id i. Jumladan, ertaklar, eposning arxaik shakllari yuzaga keldi. Ilk feodal davlatlaming shakllanishi davrida qahramonlik dostonlari yaratilgan. K eyinroq esa epik, lirik va tarixiy qo'shiqlar, o g 'zak i dram a paydo bo'lgan. 0 ‘zbek dostonchiligida XVI asr boshlaridan muayyan yangilanish bosqichi boshlangan. XVII-X VIIi asrlarda dostonchilik taraqqiyotida jiddiy ko‘tarilish yuz bergan. XIX asrda esa u gullab-yashnagan. Demak, a n ’anaviy dostonlarning hammasi feodalizm davri mahsulidir. U larning ko‘pchiligida farovon o ‘lka va vatan mustaqilligi, chet el bosqinchilariga qarshi kurash g koyasi m uhim o ‘rin tutadi. Ju m lad an , «Cham bil qamali», «Rayhon arab», «Bektosh arab» kabi dostonlarda arab bosqinchilariga qarshi kurash tasvirlansa, «Guldursun» rivoyatida m o ‘g‘ul istilochilariga qarshi xalq nafrati ifodalanadi. T o‘g‘ri, bunda xalqning bosqinchilarga nisbatan m unosabati ramziy ifodalarda, afsonaviy-mifologik salbiy obrazlar tim solida beriladi, to ‘g ‘rid an- to ‘g‘ri ifodalanmaydi. Feodalizm davri o'zb ek folklorida ayrim tarixiy voqealar va shaxslar nomiga aloqador dostonlar, afsona va latifalar kokp uchraydi. «Tulumbiy» (XV asr). «Shayboniyxon», «Oychinor» (XVI asr) kabilar bunga misol b o ‘ladi. Feodalizm davrida yashagan m ashhur shaxslar Im om Ism oil Buxoriy. Abu Ali ibn Sino, Bahouddin N aqshband, Amir T em u r, Uluglbek, Alisher Navoiy, Xoja Ahrori Valiy, Bobur, Mashrab haqida xalq juda ko‘plab tarixiy afsona va rivoyatlar yaratgan. Shuningdek, M ashrab va M ahm ud G ‘aznaviy nom i bilan bog‘liq latifalar ham shu davrda to'qilgan. Ularda bu tarixiy shaxslarning real biografiyasi emas, to ‘qima biografiyasi beriladi. Feodalizmning so'nggi bosqichlarida folklordagi antifeodal, antiklerikal m otivlar yanada kuchaygan. Xalq orasida yozm a adabiyot nam unalari keng tarqala boshlagan. Ayrim shaxslar o ‘zbek folklori asarlarini yozma adabiyotga yaqin ruhda qayta ishlab yoki aksincha, yozm a adabiyot nam unalarini «folklorlashtirib» yangi variantdagi asarlar yaratganlar. Buning natijasida qissalar (xalq kitoblari) yuzaga kelgan. F eo d aliz m n in g oxiriga kelib, xalq ijodchilarining m u a y y an ja n r la r d a p ro fe ssio n a lla sh u v i k u ch ay ib , d o sto n c h i, e r ta k c h i, q o ‘shiqchi, askiyachi, m asxabarbozlar ixtisoslashgan holda alohida ajralib ch iq a boshlagan. Bu davrda m arosim q o ‘sh iq la ri b a ’zi o ‘zgarishlarga yuz tutdi. Ertaklar bilan topishm oqlarda m ajoziylik kuchaydi. Bir qator yangi janrlar (lirik va tarixiy qo‘shiqlar, latifa va loflar, askiya va og‘zaki dram a) paydo bo‘ldi. Xullas, feodalizm davrida o ‘zbek folklorining janriy tarkibi to la shakllandi va boyib, mukammallik kasb etdi. XIX asrning ikkinchi yarmi va XX asr boshlarida o'zbek folklori. 0 ‘zbek xalqi tarixida XIX asrning ikkinchi yarmi va XX asr boshlari o ‘ziga xos bosqich bo‘ldi. Chunki bu davrda qator m uhim ijtimoiy- siyosiy. madaniy voqealar yuz berdi. Ayniqsa, XIX asrning 50-yillari o ‘rtalarida chor Rossiyasining O 'rta Osiyoni bosib olishi, Q o'qon xonligining tugatilishi, Turkiston general-gubernatorligining tashkil etilishi, uning siyosiy-ma'muriy tuzulishi mustamlakachilik zulmiga va o ‘lka xalqlarini milliy jihatdan ezishga asoslanganligi, o ‘lkaning Rossiya sanoati mollarini sotish va unga xomashyo yetkazib beradigan bozorga aylantirilishi o ‘zbek xalqi tarixida asoratli iz qoldirdi. Istilodan so‘ng o ‘lkada ayrim ijobiy ahamiyatga ega o ‘zgarishlar ham yuz berdi. Y a'ni, o ‘lkada feodal tarqoqlikka barham berildi, o ‘zaro urushlarga, toj-taxt uchun kurashlarga chek qo‘yildi. Ba’zi yirik shaharlarda sanoat korxonalari ochildi. Tem ir yo‘l. pochta, teleg raf tarm oq lari ishga tushdi. Evropacha tipdagi rus-tuzem maktablarining ochilishi eski usuldagi maktab va madrasalardagi o ‘qish-o‘qitish tartibiga ham o ‘zgartirishlar kiritishga olib keldi. Bosmaxonalar paydo bo‘ldi. Shaharlarda sanoat korxonalarining, zavod va fabrikalarning ochilishi tufayli ishchilar sinfi shakllana boshladi. Tabiiyku o ‘lka hayotida ro‘y bergan bunday ijtimoiy-siyosiy, m adaniy o'zgarishlar folklor asarlarida ham badiiy talqin etila boshlandi. Folklorning deyarli barcha janrlarida yangi nam unalar ijod etildi. An'anaviy folklor nam unalarining ijtimoiy mazmuni yanada teranlashdi. Ularda satirik yo‘nalish kuchaydi. Bu davrda, ayniqsa, qo‘shiq. tarixiy qo'shiq, latifa, askiya. term a va doston janrlarida barakali ijod qilindi. og‘zaki dramaning ko'pgina namunalari yaratildi. XIX asrning ikkinchi yarmi va XX asr boshlarida juda ko‘p tarixiy qo'shiqlar yaratildi. Ulardan biri «Botirxon zulmi» qo‘shig‘idir. Bu q o ‘shiq m a’lum tarixiy voqea: Shahrisabz va Kitob atroflarida yashovchi kenagaslaming 1856 -yilda Buxoro amiri Nasrullo zulmiga qarshi olib borgan 27 yillik keskin kurashi tufayli shafqatsiz qirg'in qilinishi munosabati bilan yaratilgan. Xalq am ir Nasrulloni istehzo bilan «Botirxon» deb atagan. Q o‘shiqda am irning o ‘ta shafqatsizligi. zolimligi keskin fosh etiladi: N echa -yil qam ab yotdi: Kenagas yurtlarini. Q am ay-qam ay. alqissa, Oldi ko‘zin o ‘tlarini. Tayloqday bo'kirtirib so‘ydi, N e-ne azamatlarini. 0 ‘sha davrda yaratilgan tarixiy qo‘shiqlardan yana biri «Kelmas Koroskonning suvi» qo‘shig‘idir. Namangan uezdida yaratilgan ushbu q o ‘shiqda chor hukum atining mustamlakachilik siyosati natijasida g ‘o ‘zan in g k o ‘p ekilishi sababli yuzaga kelgan suv tan q islig i, m iro b larn in g p o rax o ‘rligi, yollangan d eh q o n n in g og‘ir ahvoli, boylarning ochko‘zligi satira vositasida kuylangan: M irobboshi bo‘!di Tolib, Pulni olib. yonga solib, Ariqlari qurib qolib, Kelmas Koroskonning suvi. X orazm da yaratilgan «Xon zulmi», «Bevafo zolim», «Ayrildim». « 0 ‘lar b o ‘ldik bu xonlarning dastidan». «Xonavayron bo‘lsin Xivaning xoni», «Boshing kesilsinu qoning to ‘kilsin» kabi ko‘shiqlarda m azlum xalqning ruhiy kayfiyati, zulm -zo‘rlikdan. erksizlikdan, amaldorlaming adolatsizligidan noroziligi o ‘z ifodasini topgan: Isfandiyor, zolimliging bildirding, N on o ‘rniga kunjarani yedirding, K am bag‘alni qiynab, boyni kuldirding, H addan oshding, zolim, yoning so‘kilsin! Boshing kesilsin-u, qoning to'kilsinf X IX asrnin g o x irid a y aratilgan q o ‘sh iq larn in g ak sariy atid a m ustam laka davrining og‘ir fojealari, haqsizlikka qarshi norozilik, ikki tom onlam a zulm haqida zorlanilsa, XX asrning boshlarida yaratilgan qo‘shiqlaming aksariyatida 1916 -yilda yuz bergan m ardikor olish voqeasi, unga qarshi xalq isyoni va noroziligi kuylanadi: N on tishlatdim bolamga, M ardikordan qaytsin, deb, Zolim larni qarg‘adim, llohi, yer yutsin, deb. XX a s r b o s h la rid a y a ra tilg a n ak sariy at ta rix iy q o ‘s h iq la r mardikorlikka olish voqeasi bilan bog'liqdir. U larda xalqning mavjud tuzum dan, mustamlakachilik siyosatidan norozilik nidolari yangraydi. Xalqning isyonkor ovozi baralla jaranglaydi: So‘k oshini ichm aym an, Etigimni yechm aym an, Qorda qarag‘ay kesmayman, Hech haqim dan kechm aym an. Mardikorga olgan Nikolayni Taxtdan yiqitmay q o ‘ymayman. Q o ‘shiqda o‘z haq-huquqini tanigan, hayotida siyosiy o ‘zgarish qilishga qurbi yetadigan o ‘zbek m a rd ik o rin in g arm o n li qalbi zarblangan. XIX asrning ikkinchi yarm i va XX asr boshlarida xalq hayotida yuz berayotgan ijtim oiy-siyosiy, m adaniy o ‘zgarishlar baxshilar tom onidan asriy an ’anaviy meros zam inida yaratilayotgan qator terma va dostonlarda ham o‘ziga xos ravishda aks etdi. Jum ladan, Fozil Y o ‘ld o sh o ‘g ‘lin in g « Q a h a tc h ilik » , « C h ig irtk a » te r m a la r i, «M am atkarim polvon», «Jizzax q o ‘zg‘oloni» dostonlari, Po'lkan sh o irn in g «M ardikor» d o s to n i, N u rm o n A b d u v o y o ‘g ‘lin in g «Nomoz», Islom shoirning «Mingboshi», «So‘filar», «Olloyorboy» kabi term a va tarixiy qo‘shiqlari shunday asarlardan sanaladi. Bu davrga kelib baxshilar ijodida ma'lum tarixiy shaxslaming prototipi orqali tarixiy qo‘shiqlar yaratish m uhim o ‘rin tuta boshladi. Chunonchi, Ergash Jumanbulbulning «Miltiqboy hajvi» asari N urota bozoriga saksovuldan tayyorlangan ko‘mirni sotish uchun keladigan qizilqumlik qozoqlardan boj yig‘ishga Buxoro amiriigi tom onidan tayinlangan Miltiqboy ismli amaldor prototipi asosida yaratilgan bo'lsa. Nurm on A bduvoy o ‘g ‘lining «N om oz» tarix iy q o ‘sh ig ‘i S am a rq a n d va Q ashqadaryo qishloqlarida o ‘z atrofiga o ‘ttiz d a n ortiq yigitlam i birlashtirib, isyonkorlik qilib yurgan xalq qahram oni N om oz Pirimqul o ‘g‘li prototipi asosida yaratilgandir. N omoz haqidagi tarixiy qo‘shiq o ‘zbek folklorida yakka kurashchi obrazini birmchi b o iib yoritib berdi. Shundan so‘ng bu intilish Fozil Yo‘ldosh o ‘g‘lining Mamatkarim Polvon d o sto n id a kuzatiladi. M am atkarim obrazi sam arq and lik polvon M uhammadkarim Abdurahim o ‘g‘li prototipi asosida yaratilgan. Bu shaxs o ‘z jismoniy kuchiga tayanib, mahalliy am aldorlar va boylarning ta’zirini beradi, mehnatkashlarning manfaatlarini himoya qilishga urinadi. N om oz va Mamatkarim obrazlari yakka kurashchi obrazi namunasi bo‘lsa-da, xalqning zolimlarga qarshi noroziligini, milliy ozodlik uchun intilayotganligini nam oyon etadi. XX asr boshlarida m am lakatda qattiq ommaviy ocharchilik yuz berdi. Bunga yerlarni chigirtka bosib, ekin-tikinlarga katta talofat yetkazgani m a ’lum darajada sabab b o ‘lgan. Shu m unosabat bilan bir necha m ashhur term alar yaratilgan. Jumladan, Fozil shoirning «Q ahatchilik», «Chigirtka» kabi term alari shunday asarlardandir. U larda kam bag‘al dehqonning og‘ir ahvoli, turm ush qiyinchiligi real aks ettiriladi. Xullas, XIX asming ikkinchi yarmi va XX asming boshlari - o ‘zbek folklori taraqqiyotida alohida bir bosqichni tashkil etadi. Bu davrda yaratilgan og‘zaki ijod nam unalarida davrning muhim ijtimoiy-siyosiy voqealarini kuylash, xalq om m asining sinfiy va siyosiy ongi yuksala borishini ko‘rsatishga intilish, ozodlik harakatlarinitasvirlash muhim o ‘rin tutadi. XX asm ing 20-80-yillaridagi o ‘zbck folklori. 0 ‘lkamizda 70 yildan ortiq hukm ronlik qilgan Sho‘ro tuzum i mafkurasi xalq og‘zaki ijodi asarlarining mavzu ko‘lamini belgilab bergan. Ularning mazmuniy asosini m am lakatda yuz bergan tarixiy voqealami kuylash tashkii etadi. Bu d a v rd a g i o ‘z b e k fo lk lo rin in g o ‘ziga xos x u su siy a tla ri quyidagilarda k o ‘rinadi: a) a n ’anaviy folklor asarlari bilan bir qatorda, yangi voqelikni aks ettiruvchi asarlar ko‘plab yaratildi; b) yangi yaratilgan asarlarda mifologik va rom antik obrazlarga em as, realistik obrazlarga duch kelinadi; v) voqelik realistik tarzda tasvirlanadi; g) folklor asarlari aniq m ualliflar tom onidan yaratila boshlandi va shu sababdan keng variantlashm adi; d) o ‘zbek folklorining jan rlari tarkibida muayyan o ‘zgarishlar yuzaga keldi, ya*ni afsona, rivoyat, naql va ertak janrlariga mansub nam unalar bu davrda jo n li ijroda katta o‘rin egallam asa-da, biroq yangi nam unalarini yaratish, asosan, to ‘xtadi. Eposning yangi doston deb ataluvchi yangi tip i paydo b o ‘ldi. Aslida bu tarixiy q o ‘shiq bo'lib, ko‘p hollarda yangi doston hodisasi sifatida nam oyon b o ‘lgan edi. Latifa, lof, askiya, to pish m o q va maqol kabi ja n rla r yangi voqelikni o ‘zlariga xos shaklda aks ettira boshladilar. U lar yangi davrda ham jam oatchilik. anonim lik va variantlilik kabi xususiyatlarini saqlab qoldi. C h u n k i ularning badiiy shakli, voqelikni tasvirlash usuli q at’iydir. Bu davrda yana tarixiy q o ‘shiq ja n rin in g jam o a to m o n id an yaratilgan kichik hajmli tipidan tortib, aniq shaxs, professional ijrochi — ijodkor tom onidan yaratilgan yirik liro-epik tipigacha yuzaga keldi; e) o‘zbek folklori ja n rlar tarkibining boyishi — uning yangi m azm uniy salmoq kasb etishida nam oyon b o ‘la boshladi; y) xalq ijodkoriari yangi voqelikni badiiy jihatdan aks ettirishda a n ’anaviy tasvir usulidan foydalanishda davom etishdi; j) xalq baxshilarining bu davrdagi repertuari, asosan, uch janrdagi asarlardan tashkil topdi. Bular doston, tarixiy qo‘shiq va term adir. Doston va term alar baxshilar repertuaridagi yetakchi janrlar b o ‘lib qolavergan. Ular tom onidan yaratilgan tarixiy q o ‘shiqlar esa-epik xarakterga ega bo‘lib, tarixiy dostonlarning paydo bo‘lishida epik asoslik vazifasini o ‘tagan. Baxshilar tom onidan yaratilgan «Baxtiyor avlodlarga», «Qoraqum», «Tinchlikjarchisi», «Dastagul» kabi tarixiy qo‘shiqlar doston darajasigacha ko‘tarila olmadi. Chunki ular keng epik talqin ololmay, faqat ijod etgan baxshining reperatuarida qolib ketdi. Shu vajdan XX asrning 50-yillarida o ‘zbek xalq dostonchiligida so‘na boshlash jarayoni kuzatila boshlandi. Bu davrda yaratilgan aksariyat to ‘rtliklarda madhiyabozlik ustunlik qiladi. Ularda, asosan, o‘tgan asming 20-30 -yillarida ijtimoiy hayotda yuz bergan tarixiy voqealar: m am lakatni kollektivlashtirish, xotin- qizlam i paranji balosidan qutqarib, ozod qilish, m aorif — m aktab ishlarini jonlantirish hamda bu yo‘lga g‘ov bo‘lgan kimsalarni qoralash bosh mavzu vazifasini o ‘tagan. Shu vajdan ko‘pgina q o ‘shiqlarda milliy ozodlik uchun kurashgan, m ustam laka tuzum i va mafkurasiga qarshi chiqib jang qilgan kishilarni bosm achi deb qoralash va tanqid qilishga yo‘naltirilgan siyosat ta ’sirida buyurtm a q o ‘shiqlar paydo b o ‘ldi. Lekin xalq o‘z erki uchun jonini tikkan qahram onlarini ham yaxshi tanirdi: Ibrohim bek «huv!» — dedi, «Jom kosada suv!» — dedi. D ushm anlam i qirganda: «Taqdiringiz shu!» — dedi. Yoki: G ‘azotga borar b o ‘lsak, O ta-onam iz rozi. 0 ‘lganlar shahid ketdi, Qolganlarimiz g‘ozi. Bu xildagi qarshilik harakati ruhini ifodalagan xalq qo'shiqlari bisyor edi. Lekin ularni to ‘plashga jiddiy e’tibor berilmagan. Xayriyatki, G.V.Andreev 1928 -yilda yozgan «Xalq ijodida bosmachilikning ifodasi» maqolasida bir qancha namunasiga munosabat bildirgan ekan. 0 ‘shalar bizgacha yetib keldi. «Bosmachi» qabilidagi yasama q o ‘shiqlar o ‘rgatilib, tashviq qilinib kelindi. Sho‘ro tuzumi va mafkurasi xalqimizni abadiy qullikda saqlash niyati bilan milliy mustaqillik, erk va ozodlik uchun kurashganlarga qarshi keskin choralar ko‘rib, qo‘rqituv va vahima solish siyosatini olib bordi. Ommaviy qatag‘onni kuchaytirdi. Alal- oqibat o ‘z murodiga yetdi. Nihoyat Istiqlol yuz berib, adolat qaror topdi. Bugungi haqiqiy hur zam onda milliy ozodlik, mustaqillik uchun intilgan, shu yo‘lda jonini fido qilgan xalq farzandlarining nomi iftixor bilan yana tilga olina boshlandi. S h o ‘ro d av rid a a n ’anaviy fo lk lo rn in g tab iiy ta ra q q iy o tid a uzilishlar yuz berdi. A n ’anaviy motivlar o ‘m in i zam onaviy m otivlar egallay boshladi. F olklor asari yangi m azm un kasb etib, yangi g‘oya va obrazlar hisobiga boyib bordi. Buning natijasida epik a n ’ana asosida yaratiladigan ayrim folklor janrlari (masalan: doston, afsona kabilar) so ‘na boshladi. A n’anaviy folklordagi q o ‘shiq, b olalar folkloriga oid janrlam ing ham yangi nam unalari yaratildi. Sho'roviy voqelik o ‘z badiiy ifodasini topgan edi. U lar xalq hayoti m ohiyati, kurashi, ijtim oiy-axloqiy munosabatJarini teran aks ettirganligi bilan e ’tib o rn i tortadi. Xalq shoirlarining yangi avlodi yetishib chiqdi. U lardan dehqono- bodlik Q odir baxshi R ahim ov, surxondaryolik Shoberdi baxshi, n u ro talik R ahm atu lla Y usuf o ‘g ‘li, ja rq o ‘rg‘onlik M am adrayim S odiqov, x o razm lik Bola baxshi, Q aiand ar baxshi k ab ilarning zam onaviy folklorni rivojlantirishdagi xizmatlari katta b o ‘ldi. S ho‘ro davrida a n ’anaviy folklorning og‘zaki dram a, q o ‘g‘irchoq teatri, askiya kabi janrlari qaytadan zamonaviy yo‘sinda jo n lana boshladi. M am lakatda teatr taraqqiyoti ushbu janrlardagi asarlam ing ko‘payib, boyib borishiga yetarli ta ’sir ko‘rsatdi. S ho‘ro davrida m arosim va diniy folklor tabiiy holda saqlansa- da. uning ijrosiga nisbatan m oneliklar mavjud edi. Davr mafkurasi ularga eskilik sarqiti sifatida qaradi. Buning ta ’sirida ularga daxldor ko‘pgina urf-odatlar, poetik aytim lar unutila boshlandi. H atto xalq q o ‘shiqlaridagi marosimiy va mavsumiy belgilar ham yo‘qola boshladi. Sho‘rolar davrida latifa, lof janrlarining saqlanishi va davom etishida «Mushtum» jurnalining xizmati katta bo‘ldi, uning deyarli har bir sonida latifa va loflar alohida ruknda berib borildi. XX asr oxirlariga kelib, bolalar folklorida ham shakliy va mazmuniy o ‘zgarishlar yuz berdi. Asosan, bolalar uchun m o ‘ljallangan ertak, alia, topishm oq kabi janrlar stilizatsiyasi kuchaydi, yozm a adabiy janrlarga aylana boshladi. Yozuvchi va shoirlar tom onidan zamonaviy mavzulardagi ertaklar, topishm oqlar yaratila boshlandi. Muallifli alia m a tn la ri p ay d o b o ‘ldi. Bu esa fo lk lo r va y o zm a ad a b iy o t munosbatining Yangi pog‘onaga ko‘tarilganligidan guvohlik beradi. Bu davrda o ‘zbek fo lk lo ri te a tr , k in o , te le v id e n ie b ila n munosabatini yanada m ustahkam roq qilib qaror toptirdi. Folklor mavzulari asosida multfilmlar («Zum rad va qim mat», «Aldarko‘sa va boy», «Farrux va Zum rad»), operalar («Tohir va Zuhra»), filmlar («Yetti jin», «Kulol polvon sarguzashtlari») yaratildi. 1941—1945-yillarida yuz bergan ikkinchi jahon urushida xalqimiz o ‘g‘lonlari ham ishtirok etdilar va ulardan juda ko‘pchiligi jang maydonlarida qurbon bo‘ldi. Urush yillarida yaratilgan xalq asarlarida shu urushni boshlagan nemis-fashistlarga qarshi cheksiz g‘azab-nafrat, g‘alabaga ishonch, botir jangchilam ing qahramonligi, vatanparvarligi, mamlakat ichkarisida m ehnat qilib, jangchilarni q o ‘llab-quw atlab tu rg an kishilarn in g ista k -o rz u si o ‘z ifo dasini to p g an . U larda da’vatkorlik ruhi ustuvorlik qilardi: M enig yorim qahram on, Dushmanga bermas omon. Bosqinchi fashistlami Q ilar yer bilan yakson. Urushdan keyingi davrda yaratilgan xalq asarlarida, asosan, urush yetkazgan talofatlam i bartaraf etish, kishilarning moddiy va madaniy turm ush darajasini yaxshilash, M irzac h o ‘lni o ‘ziashtrish haqida kuylandi. Tinchliksevarlik, m ehnatsevarlik, fidoiylik bu davrda yaratilgan asarlarning yetakchi pafosiga aylandi. Istiqlol va folklor. 1991-yilda 0 ‘zbekiston o ‘z m ustaqilligini q o ‘lga kiritdi. 0 ‘zbek xalqi erkin, ozod b o ‘ldi. N ihoyat, istiqlolga tashna xalqning orzusi ushaldi. B archa sohada - ilm da, ijodda, m ehnatda miiliy hurlikka, ijodiy erkinlikka erishildi. Azaliy urf- odatlarim iz,miiliy qadriyatlarim iz tiklana boshlandi.U ning bir qismi b o ‘lgan xalq m arosim lari, xalq ijodi nam unalariga h am e ’tib o r kuchaytirildj. U larni to ‘plash, o ‘rganish, om m alashtirish ishlari yanada jon lantirildi. U larni om m alashtirishda nashriyotlarning. radio, televidiniening roli yanada oshirildi. S ho‘rolar mafkurasi qatag‘oniga uchragan qator an ’analar qayta tiklanib, xalqimizning e’zozli qadriyatlari tarzida nishonlana boshlandi. C hunonchi, 1990-yildan e'tiboran necha ming yillik tarixga ega bahor va shodlik bayrami Navro‘z yana umumxalq shodiyonasiga aylantirildi, x alq im izn in g vijdon erk in lig i, iy m o n -e ’tiq o d i tim soli b o ‘lgan R am azon va Q urbon hayiti kabi diniy bayramlarning qayta tiklanishi m u h im v o q e a la rd a n b o ‘ldi. H ar yili N a v ro ‘z va M ustaqillik shodiyonalaridagi folklor-etnografik dastalarining chiqishlarida xalq q o ‘shiqlari, raqslari va udum lari ijrosiga keng o ‘rin berilayotgani - xalqim izni o ‘zligini anglash va milliy qadriyatlarni e ’zozlash ruhida tarbiyalashda m uhim rol o ‘ynamoqda. Odil hukum atning sa’y-harakati tufayli xalq iste’dodlarini aniqlash va rag‘batlantirish, ulamig san’atini om m a orasida tarqatish maqsadida ju d a k o ‘p tadbirlar amalga oshirilmoqda. Yuzlab badiiy havaskorlik t o ‘g arak lari, fo lk lo r-e tn o g rfik ansam bllari istiqlol davrida o ‘z dasturlarini yanada boyitdilar. Ular o ‘z repertuarlariga xalq og‘zaki ijodi nam unalarini, urf-odat, bayram va marosimlar folklorini kiritib, x a lq ijo d in in g b a r h a y o tlig in i ta 'm in la m o q d a la r va m illiy qadriyatlarim iz qayta tiklanishiga munosib hissa qo‘shmoqdalar. Hozirgi paytda folklor merosim izning bugungi hayotim iz bilan hamnafasligini namoyish etishga jiddiy e ’tibor qaratilmoqda. Bu jihatdan Y U N ESK O qarori bilan o ‘zbek qahramonlik eposi «Alpomish» dostoni yaratilganligining ming -yillik yubileyining 1999-yilda va xalqimizning nodir m a‘naviy yodgorligi «Avesto» yaratilganligining 2700 yilligini 2001 -yilda xalqaro miqyosda nishonlanganligi; shu jarayonda 0 4zbekiston xalq shoiri Usmon Azim yozgan senariy asosida 2 seriyali «Alpomish» filmi yaratildi, qolaversa, endilikda an'anaga aylanib, har yUi o ‘tkazilayotgan «Boysun bahori» xalqaro qo‘shiq va musiqa festivalini o ‘z homiyligiga olganligi ayricha ahamiyat kasb etadi. Q adim iy va boy folklorim izda ajdodlarim izning o ‘tmishi, tarixi, m adaniyati, m a ’naviyati o ‘z aksini topgan. U orqali milliy tariximizni baholash m um kin. Shuning uchun istiqlol yillarida nam unali faoliyat y u r it a y o tg a n k o ‘p g in a f o lk l o r - e tn o g r a f ik d a s ta la r x o rijiy m am lakatlarda bo'lib, san'atim iz dorvug‘ini jahonga taratm oqdalar. S huningdek, har yili ularning respublika bo‘yicha ko‘rik-tanlovlarini o ‘tkazish a n ’anaga aylandi. Respublika miqyosida baxshilarning an ’anaviy k o ‘rik-tanlovi ham b o t-b o t o ‘tk a zilm o q d a. P re z id e n tn in g 2 0 0 0 -yil 1 4 -m artidagi Farm oniga muvofiq, « 0 ‘zbekiston Respublikasi xalq baxshisi» unvoni t a ’sis etilib, shu tanlov g‘oliblari taqdirlana boshlandilar. Natijada hozirgacha bu faxriy unvonga surxondaryolik Shoberdi Boltayev, Boborahim M amatmurodov, A bdunazar Poyonov qashqadaryolik Shom urod Tog‘ayev, A bduqahhor Rahimov, sam arqandlik Ziyodulla Islom ov va xorazmlik Norbek Abdullayev, Q ahhor N orm atov singari baxshilar sazovor boldiiar. Xullas, istiqlol yillarida folklor nam unalarini tashviq va targ‘ib etishga jiddiy e ’tibor qaratildi. Folklor — milliy qadriyatim izning tarkibiy qismi sifatida yuksak qadr topdi. Xalqning barcha janrlardagi og‘zaki ijodi durdonalari ijroda saqlanib qolm oqda. S ho‘ro davrida kam e ’tibor qaratilgan ayrim jan rlar qayta tiklanm oqda. Istiqlolni alqovchi to ‘rtliklar, term alar yaratilm oqda. U larda xalqning istiqlol h aqidagi azaliy orzusining ushalganligi. q u v o n ch i. yurtboshiga m innatdorchiligi kuylanmoqda. 0 ‘zbek folklorining janriy tarkibi va tizimi. Folklor asarlari ham. b archa san'at asarlarida b o ‘lganidek, o ‘zlarigagina xos tuzilish, g ‘o y av iy -b a d iiy x u su siy atlar, q o ‘lla n ish o ‘rn i va b ajarad ig an vazifalariga ega va shu fazilatlariga ko‘ra m uayyan guruhlam i tashkil etadilar. Bunday guruhlanishni ifodaiash uchun folklorshunoslikda ham, adabiyotshunoslikda ham keng q o ‘llanuvchi bir q ato r tushuncha va istilohlardan foydalaniladi. A dabiy tu r, ja n r va janriy xilm a-xillik tu shu nchalari shunday hodisalardan bo‘lib, ular hayotni badiiy tasvirlash usul va shakllari sifatida uzoq davrlar mobaynida vujudga kelgan barqarorlikka ega b o ‘lib, jud a sekinlik bilan o ‘zgarib boradi. Tur, ja n r va janriy xilma- x illik n i farqlash asar ijro ch ilari u ch u n g in a em as, balki ularni tinglovchilar uchun ham, xalq og‘zaki ijodini tadqiq etuvchilar uchun h a m ah a m iy atli b o ‘lib, bu o ‘sha h o d is a la rn in g sh a k lla n ish i, alm ashinuvi, so‘nishi kabi jarayonlarni kuzatish asosida adabiyot va folklorga xos qo n u n iy atlarn i, tarixiy ja ra y o n la rn i o ‘rganish va um um lashtirish imkonini beradi. Dem ak, tu r va janrlarning paydo b o ‘lishi, taraqqiyoti, o ‘rin alm ashishi va inqirozi folklor va adabiyot taraqqiyotida asosiy jarayon hisoblanadi. Qadimgi grek faylasufi Aristotel (eram izdan oldingi 384-322 - yillar). n em is faylasufi G egel (1770-1831 yillar) va u lu g ‘ rus adabiyotshunosi V.G.Belinskiy (1811-1848 -yillar) kabi mutafakkirlar badiiy ijodning uch turi — epos, lirika va dram a mavjudligini e ’tirof etganlar. A dabiy tu rla rn in g bu tasnifi A ristotel «Poetika»sidan boshlangan b o ‘lib, ilmiy taom ilda hozirgacha qo'llanib kelinmoqda. Tur tushunchasi keng m a’noga ega. U o ‘z ichida turli janrlarni qam rab oladi. T urlar voqelikni tasvirlash usullari sifatida bir-biridan farq qiladi. Epos voqelikni obyektiv holda sujetli-hikoyaviy y o ‘sinda Download Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling