Çukurova üNİversitesi jeoloji MÜhendiSLİĞİ BÖLÜMÜ

 
Keywords: Denizli, tufa-precipitating water, geochemistry, isotope 
 
 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
200
Limra Mermerlerinin Stratigrafik, Petrografik Özellikleri ve Tipleri, Finike-Batı 
Toroslar 
 
Stratıgraphıc, Petrographıc Characterıstıcs and Types Of The Lymra Marbles, Finike, Western 
Taurıdes 
 
Arife EROL, Sacit ÖZER ve Bilal SARI 
Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Müh. Böl. 35160, Tınaztepe Yerleşkesi, Buca-İzmir 
 
ÖZ 
Limra mermerleri masif, ince kristalli, yüksek dayanımlı ve bazı düzeylerde silis lekesi 
içeren beyaz renkli kireçtaşlarıdır. Limra mermer ocakları Türkiye’de yalnızca Bey 
Dağları karbonat platformuna ait kireçtaşlarının yüzeylediği Finike ve Demre 
dolaylarında gözlenir. 
 
Bu çalışmada, Limra mermerlerinin stratigrafik konumuna açıklık getirmek, petrografik 
özelliklerini belirlemek ve tiplerini tanımlamak amaçlanmıştır. 
 
Limra mermerlerinin stratigrafisine yönelik çalışmalar yok denecek kadar azdır. 
Çalışmaların büyük bir bölümünde fiziko-mekanik özellikleri ve rezervi incelenmiştir. 
Birkaç çalışmada ise Geç Kretase yaşını öngörülmüş, ancak ayrıntılı paleontolojik 
çalışmalara dayalı bir stratigrafi verilmemiştir. Erol (2005) ve Erol ve diğ. (2005) ilk 
kez Limra mermerlerinin stratigrafik konumuna ilişkin paleontolojik verileri 
sunmuşlardır.  
 
Limra mermerlerinde alttan üste doğru aşağıda belirtilen bölümler ayırtlanmıştır: 
-
 
koyu-bej renkli rudistli, laminalı yer yer silis bantlı kireçtaşları, 
-
 
beyazımsı bej renkli algli, silis yumrulu, seyrek makrofosil parçalı, çatlaklı 
kireçtaşları, 
-
 
Limra mermerlerinin üretim yapıldığı düzeyler, alttan üste doğru beyazımsı bej 
renkli, bol algli kireçtaşları; bej renkli, silis lekeli, bol algli kireçtaşları; beyazımsı bej 
renkli, seyrek silis lekeli ve rudistli, bol algli, seyrek bentik foraminiferli kireçtaşları ve 
beyazımsı bej renkli, seyrek silis lekeli, bol algli kireçtaşları, 
-
 
bej renkli, breşik, seyrek rudistli, silisli kireçtaşları, 
-
 
bej renkli, bol rudist içeren, biyoklastik kireçtaşları, 
-
 
bej renkli, iri bentik foraminiferli, çatlaklı kireçtaşları. 
 
Rudist faunası Santoniyen-Kampaniyen yaşını belirten türlerden oluşur.  İstifin üst 
bölümleri ise Kampaniyen-Mastrihtiyen’i yaşını veren iri bentik foraminiferler içerir.  
Limra mermerleri çamurtaşı, vaketaşı, istiftaşı-tanetaşı dokuludur. Çamurtaşlarında 
mikrosparlaşma, vaketaşlarında seyrek kavkı parçaları, istiftaşı-tanetaşlarında ise yoğun 
kavkı parçaları (rudist, ekinid), algler, bentik foraminiferler, pelletler, mikrit zarfları ve 
diyajenetik işlevler saptanmıştır. 
Mermer sektöründe, Limra mermerlerine değişik adlar verilmiştir: Limra klasik, Limra 
cloudy (hafif bej), Limra fosilli, Limra susamlı ve susamsız. Makroskopik ve 
mikroskopik gözlemlerimiz, Limra mermerlerinin tiplerinin ayırtlanmasının çökelme 
ortamındaki yersel değişikliklerden kaynaklandığını gösterir. 
 
Anahtar Kelimeler: Limra mermerleri, stratigrafi, petrografi, Finike, batı Toroslar 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
201
ABSTRACT 
 
Lymra marbles are massive, fine cristalline, indurated and some levels with silisic 
impurities. The quarries of the Lymra marbles are observed only in Turkey around 
Finike-Demre where the limestones of the Bey Dağları carbonate platform outcrops.  
 
The aim of this study is to clarify to stratigraphic position, to determine the petrographic 
features and types of the Lymra marbles. 
 
There are limited studies on the stratigraphy of the Lymra marbles.
 
Most of the studies 
were focused on the physco-mechanical properties and reserves of the Lymra marbles. 
A Late Cretaceous age is attributed in few previous studies but a detailed stratigraphy 
depending on paleontological studies were not presented. Erol (2005) and Erol et al., 
(2005) were firstly point out  paleontological data regarding stratigraphic position of 
Lymra Marble.   
 
In the Lymra marbles different levels are distinguished from bottom top as follows: 
-
 
dark-beige limestones with rudists, laminated and partly silisic banded, 
-
 
light-beige fractural limestones with algae, silisic nodules and rare macrofossil 
fragments, 
-
 
production levels of the Lymra marble in ascending order; whitish-beige  algal 
limestones; beige, algal limestones with silisic impurities;  whitish-beige rudistid-algal 
limestones with rare benthic foraminifers and scarce silisic impurities and  whitish-
beige algal limestones with rare silisic impurities, 
-
 
beige and brecciated limestones with rare rudist fragments and silisic impruties, 
-
 
beige bioclastic limestones with abundant rudists, 
-
 
beige fractured limestones with benthic foraminifers. 
 
The rudist fauna suggests a Santonian-Campanian age. The upper part of the section 
comprises the benthic foraminifers indicating Campanian-Maastrichtian age.  
 
The different textures such as mudstones with microspars, wackestones with rare shell 
fragments, packstones-grainstones with abundant shell fragments (rudist, echinid), 
algae, benthic foraminifers, peloids, micritic envelopes and diagenetic features are 
determined from marbles. 
 
The different names are given to the Lymra marbles in the marble sector such as Lymra 
classic, Lymra cloudy, Lymra with susame and unsusame which are related with the 
local changes in the depositional environments.  
 
Keywords: Limra marbles, stratigraphy, petrography, Finike, western Taurides 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
202
Gözne (Mersin) Güneydoğusundaki Miyosen Yaşlı Karaisalı Formasyonu
 
Kireçtaşlarının Bentik Foraminiferleri 
 
Benthic Foraminifera of the Karaisalı Formation (Miocene) in southeastern Gözne (Mersin) 
 
Aslı ÜNAL
1
, Nurdan İNAN
2
, Kemal TASLI
2
 
1
Mersin Üniv.Fen Bil.Ens., 
2
Mersin Üniv., Müh.Fak., Jeoloji Müh.Bölümü 
 
ÖZ 
 
Gözne (K Mersin) güney ve güneydoğusunda yüzlek veren Karaisalı formasyonunun 
biyostratigrafisi ve bentik foraminiferlerinin tanınmasını amaçlayan bu çalışmada 15 
cins ve 12 tür saptanmış, formasyonun inceleme alanındaki çökelme yaşının Akitaniyen 
(Erken Miyosen) olduğu belirlenmiştir
. 
 
 
Böylece ülkemizde yapılan önceki çalışmalarda, Paleosen-Erken Eosen’i temsil eden 
Idalina sinjarica Grimsdale, Erken Eosen-Orta Oligosen’i temsil eden Asterigerina 
rotula  (Kaufmann), Paleosen’i temsil eden Rotalia perovalis Terquem, Geç Kretase-
Orta Eosen yaşlı düzeylerde saptanan Rotalia trochidiformis (Lamarck), Erken Eosen-
Geç Eosen yaşlı düzeylerde tespit edilen Gyroidinella magna Le Calvez ve 
Sphaerogypsina carteri Silvestri türlerinin yaş konağının Akitaniyen’e kadar ulaştığı 
belirlenmiştir.  
 
Bu çalışmada alttan üste doğru sırasıyla  Ampistegina lessonii ara zonu, Rotalia 
perovalis ve Sherbornina cf. atkinsoni ortak menzil zonu, Archaias cf. kirkukensis ara 
zonu,  Gypsina marianensis ve  Borelis melo topluluk zonu olmak üzere 4 bentik 
foraminifer biyozonu ayırtlanmıştır.  
 
Karaisalı formasyonu bir resif kompleksidir. Bu formasyonun kapsadığı foraminifer 
topluluklarının yaşam ortamlarına göre, çökelme ortamı en fazla 40 m derinliğindeki  
karbonat şelfinde, gel-git düzlüğünü de kapsayan litoral bir deniz ortamıdır. 
 
Anahtar Kelimeler: Miyosen, Bentik Foraminifer, Biyozon, Karaisalı Formasyonu, 
Mersin,Türkiye 
 
ABSTRACT 
 
This study aims of benthic foraminiferal biostratigraphy of the Karaisalı formation in 
the SE part of Gözne (Mersin). 15 genera and 12 species of the benthic foraminifera are 
determined. Among these Archaias  cf.  kirkukensis  Henson,  Borelis melo Fichtel ve 
Moll, Operculina complanata Defrance and Gypsina marianensis Hanzawa indicate an 
Aquitanian age for the Karaisalı formation.  
 
According to previous studies in Turkey, the species founded in older stratigraphic 
levels;  Idalina sinjarica Grimsdale (Paleocene-Early Eocene), Asterigerina rotula 
(Kaufmann) (Early Eocene-Middle Oligocene), Rotalia perovalis Terquem (Paleocene), 
Rotalia trochidiformis (Lamarck) (Late Cretaceous-Middle Eocene), Gyroidinella 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
203
magna Le Calvez and Sphaerogypsina carteri Silvestri (Early Eocene-Late Eocene) are 
firstly determined in the Aquitanian.  
 
The four benthic foraminiferal zones are distinquished from base to top: Amphistegina 
lessonii interval zone, Rotalia perovalis and Sherbornina cf. atkinsoni concurrent range 
zone, Archaias cf. kirkukensis interval zone and Gypsina marianensis and Borelis melo 
assemblage zone.  
 
Karaisalı Formaition is a reef compex. According to life environment of foraminiferal 
assemblages, this formation is a marine environmet which include not only carbonate 
shelf, but also tidal flat, maximum depth of 40 m. 
 
Keywords: Miocene, Benthic Foraminifera, Biozonation, Karaisalı Formation, Mersin, 
Turkey. 
 
 
 
 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
204
Süleymaniye (Mihalıccık-Eskişehir) Bölgesindeki Manyezit Oluşumlarının Kökeni 
 
Origin of Magnesite Occurences in Süleymaniye, Mihalıccık, Eskişehir, Türkiye 
 
Asuman YILMAZ ve Mustafa KUŞCU
 
Süleyman Demirel Üniversitesi Müh. Mim. Fak. Jeoloji Müh. Böl. 32260 ISPARTA 
[e-mail]
    
 
ÖZ 
 
Tavşanlı Zonu peridoditlerinde yer alan çalışma alanında altere-ultramafiklere bağlı 
gelişmiş manyezit oluşumlarının kökenine, jeolojik ve mineralojik verilerle birlikte 
izotop oranlarıyla da yaklaşımda bulunulmuştur. Sahada yer alan ve çalışmaya konu 
olan kriptokristalin dokulu manyezitler ultramafik kayaçların kırık ve çatlakları içinde 
bireysel damarlar ve ağsı  şeklinde olmak üzere iki farklı yataklanma şekli 
göstermektedir. Manyeziti oluşturan karbonun kaynağını ve manyezit oluşumunu 
belirlemek için δ
13
C ve δ
18
O izotop çalışması yapılmıştır. Zedef ve diğ., (2000) 
manyezitleri oluşturan karbonları izotop bileşimine göre;1) düşük sıcaklık karbonatı 
(atmosferden türeyen CO
2
) δ
18
O (SMOW) ‰ ~ 36, δ
13
C (PDB) ‰ ~4; 2) orta sıcaklık 
karbonatı (organikce zengin sedimanların dekarbonlaşmasından türeyen CO
2
)  δ
18
O 
(SMOW) ‰ ~ 28, δ
13
C (PDB) ‰ ~ -15; 3)  yüksek-sıcaklık karbonatı (derinde 
Paleozoik denizel kireçtaşlarının termal kontak metamorfizması ile oluşan CO
2
)  δ
18
O 
(SMOW) ‰ ~19, δ
13
C (PDB) ‰~3 olarak üçe ayırarak tanımlamıştır. Çalışma 
alanındaki manyezitler δ
13
C (PDB) ‰ -2,71 -(-7.69), δ
18
O (SMOW) ‰ 27.35- 29.43 
arasında değişen izotop değerlerine sahiptir. Bu değerler çalışma alanındaki manyezitin 
oluşumunda, atmosferik kökenli karbondioksit ve organikce zengin sedimanların 
dekarbonlaşması ile oluşan CO
2
’  ın karışımı  şeklinde olduğu ve ayrıca volkanojenik 
CO
2
’ inde etkili olduğunu göstermiştir. Süleymaniye manyezit oluşumu büyük olasılıkla 
serpantinleşmeden sonra yüzeye yakın koşullarda, düşük sıcaklıklarda oluşmuştur. 
Manyezitin çökelme sıcaklığının ise mineralojik bileşim ve izotop değerlerine göre 300 
o
C’ den daha düşük sıcaklıklarda geliştiği belirlenmiştir. 
 
Anahtar Kelimeler: manyezit, izotop, Süleymaniye, Türkiye 
 
ABSTRACT 
 
Origin of magnesite occurences which formation altered-ultramafic related magnesite in 
which study area where in peridodite of Tavşanlı Zone have been assumed by geologic, 
mineralogic datums
 
with isotope ratio.
 
Cryptocristalline texture of this magnesite in the 
study area indicate that two different depositional form with individual veins and 
stockwork type magnesite in fracture and crack which the altered ultramafic rocks.  δ
13
C 
and  δ
18
O isotop study have been done on magnesite sample to explain the source of 
carbon and formation of magnesite occurences. Source of carbon for magnesite 
occurences were distinguished by Zedef et al (2000) as follows: 1) low temperature 
carbonate (derived from atmospheric CO
2
) with values δ
18
O (SMOW) ~36 ‰ and δ
13
C  
(PDB) ~4 ‰; 2)  moderate-temperature carbonate (derived by decarboxlation of 
organic-rich sedimants) with values δ
18
O (SMOW) ‰ ~ 28 and δ
13
C  (PDB) ~ -15 ‰; 
3) higher temperature carbonate (generated by thermal contact metamorphism of 
Paleozoic marine limestone at depth) with values δ
18
O (SMOW) ~19 ‰ and δ
13
C  

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
205
(PDB) ~3 ‰.  Magnesite occurences of the study area have δ
13
C  (PDB) values varies 
between ‰ -2.71–(-7.69) and  δ
18
 O (SMOW) values varies between ‰ 27.35 - 29.43. 
The isotopic results have indicated that source of carbon for study area magnesite 
occurrences is mixing CO
2
 derived from atmosferic and decarboxylation of organic rich 
sediments besides this volcanogenic source CO
2
 have effected this occurences. The 
mineralization of Süleymaniye magnesite probably occured after serpentinization near 
the earth surface and low temperature. The mineralization temperature of magnesite is 
determined less than 300 
o
C according to mineralogic content and isotopic values. 
 
Keywords:  magnesite, isotope, Süleymaniye, Turkey 
 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
206
Çamlıyayla (KD Mersin) Güneyinin Stratigrafisi 
 
Stratigraphy of South Çamlıyayla (NE Mersin)  
 
Ayhan BAŞALAN
1
, Nurdan İNAN
2
, Kemal TASLI
2
, Hayati KOÇ
2
, Selim İNAN
2
 
1
Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Koyulhisar Meslek Yüksekokulu, 58660, Koyulhisar -SİVAS 
2
Mersin Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 33343, Çiftlikköy-MERSİN 
[e-mail] , 
[e-mail]
 , 
[e-mail]
 , 
[e-mail]
 , sinan@mersin .edu.tr  
 
ÖZ 
 
Bu çalışma, Çamlıyayla (KD Mersin) güneyinde toplam 30 km
2
’lik bir alanda 
gerçekleştirilmiştir.  İnceleme alanında, Jura-Kretase yaşlı Cehennemdere formasyonu 
(JKc), Maastrihtiyen yaşlı  Fındıkpınarı Karışığı (Krüf), Alt Eosen yaşlı Güzeller 
formasyonu (Tgü), Alt-Orta Miyosen yaşlı Kaplankaya formasyonu (Tkp), Alt-Orta 
Miyosen yaşlı Karaisalı formasyonu (Tk) olmak üzere 5 litostratigrafik birim ayırt 
edilmiştir. Bu çalışmada, Güzeller formasyonu ayrıntılı olarak incelenmiş, tanımı 
Türkiye Stratigrafisi Komitesi (1986) Standartlarına göre yapılmış, inceleme alanından 
alınan bir adet tip kesit ve iki adet yardımcı kesitin bentik foraminiferlerin dağılımı 
tespit edilmiş, Alt İlerdiyen-Orta Küviziyen yaş aralığında, sığ bentik foraminiferlere 
göre, SBZ 5- SBZ 11 aralığındaki biyozonlar belirlenmiş, bu biyozonların Tetis 
kuşağındaki bazı bentik foraminiferlere uygunluğu saptanmış olmasına rağmen, 
genellikle farklı stratigrafik aralıklarda bulundukları gözlenmiştir. Biyozonlarda 
bulunan bentik foraminiferlerin yaşama ortamlarına göre, formasyonun Erken İlerdiyen-
Orta Küviziyen’de açık  şelf-sınırlı  şelf ortamında çökeldiği tespit edilmiştir. Güzeller 
formasyonundan tespit edilen biyozonlar, Alpin Kuşağında ve Türkiye’de bulunan aynı 
yaşlı yüzleklerdeki biyozonlarla karşılaştırılmış, Alpin Kuşağı’nda, Alt Eosen 
biyozonlarında bollukla görülen aglütine kavkılı  (Fallotella  ve  Cribrobulimina) 
foraminiferlerin yerini, rotaloidal (Rotalia,  Miscellanea  ve  Kathina) formların aldığı, 
Discocyclina  türlerinin yerini, Orbitolites  ve  Opertorbitolites  türlerinin aldığı 
görülmüştür. 
 
Anahtar kelimeler: Çamlıyayla (KD Mersin), Stratigrafi, Güzeller formasyonu, 
Litostratigrafi, Biyostratigrafi, Alt Eosen (Alt İlerdiyen-Orta Küviziyen), Biyozon. 
 
ABSTRACT 
 
This study was performed over the 30 km
2
 area at the south of Çamlıyayla (NE Mersin), 
where five lithostratigraphic units were delineated in this study; the Jurassic-Cretaceous 
Cehennemdere formation, Maasrihtien Fındıkpınarı Complex, Lower Eocene Güzeller 
formation, Lower-Middle Miocene Kaplankaya formation and Lower-Middle Miocene 
Karaisalı formation. The Güzeller formation was detaily examined in this study and 
described based on the standart of Turkish Stratigraphy Committee (1986). Distribution 
of the benthic foraminifera of one typical section and two auxiliary sections were fixed. 
Biozones in between the SBZ5-SBZ11 interval were determined in the Lower Ilerdian-
Middle Cuisian based on shallow marine benthic foraminifera in the study area. 
Although it was found that these biozones are coherent with the some benthic 
foraminifera in the Tethys Belt, they were generally observed in the different 
stratigraphic interval. According to the habitat of the benthic foraminifera found in the 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
207
biozones, it was determined that the formation deposited in the open shelf-limited 
(protected) shelf during the Early Ilerdian-Middle Cuisian. The biozones, which were 
determined in the Güzeller formation, were compared with the biozones in the similar 
aged outcrops in the Turkey and Alpine Belt; it was observed that rotaloidal (Rotalia, 
Miscellanea and Kathina) forms and Orbitolides-Opertorbitolites  species took 
agglutinate shell (Fallotella and Cribrobulimina) foraminifers and Discocyclina species 
places abundantly observed in the Lower Eocene biozones of Alpine Belt respectively. 
 
Keywords: Çamlıyayla (NE Mersin), Stratigraphy, Güzeller formation, 
Lithostratigraphy, Biostratigraphy, Lower Eocene (Lower Ilerdian-Middle Cuisian), 
Biozone.  
 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
208
Bey Dağları Otoktonu (Batı Toroslar) Üst Kretase (Koniasiyen-Mastrihtiyen) 
Pelajik İstiflerinin Planktonik Foraminifer Biyostratigrafisi: İnce Kesit Zonasyonu 
  
 
Planktonıc Foramınıferal Bıostratıgraphy Of The Upper Cretaceous (Conıacıan-Maastrıchtıan) 
Pelagıc Sequences Of The Bey Dağları Autochthon, Western Taurıdes, Turkey: Thın Sectıon 
Zonatıon 
 
Bilal SARI 
Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Müh. Böl. 35160, Tınaztepe Yerleşkesi, Buca-İzmir 
 
ÖZ  
 
Bey Dağları Otoktonu’nun (batı Toroslar) kuzey bölümünde yer alan, Geç Kretase yaşlı 
yarıpelajik ve pelajik istiflerden ölçülen 37 adet stratigrafik kesitte ortaya konan 
planktonik foraminifer zonasyonu, Bey Dağları karbonat platformunun Geç Kretase 
evrimi hakkında önemli verilerin derlenmesini sağlamıştır.  
 
Oniki cinse ait elli planktonik foraminifer türü üzerinde yapılan çalışmalar yaşlıdan 
gence olmak üzere altı biyozonu işaret eder; Dicarinella concavata AZ, D. asymetrica 
TMZ,  Radotruncana calcarata TMZ, Globotruncana falsostuarti BMZ, Gansserina 
gansseri AZ ve Abathomphalus mayaroensis AZ. Zonların ikisi (Dicarinella concavata 
AZ,  D. asymetrica TMZ) Bey Dağları Formasyonu’nun Koniasiyen-Santoniyen yaşlı 
masif yarıpelajik kireçtaşlarında saptanmıştır ve seyrek planktonik foraminifer ve bol 
kalsisifer içeriği ile temsil edilir. Üzerleyen dört biyozon ise Akdağ Formasyonu’nun 
çörtlü pelajik kireçtaşlarında saptanmıştır ve geç Kampaniyen-geç Mastrihtiyen yaşını 
işaret eder. Bu biyozonlarda gözlenen planktonik foraminiferler çeşitlidir ve bireyler 
çoğunlukla deniz seviyesindeki artış dönemlerinde açık denizlerde yaygınlaşan büyük, 
kalın kavkılı kompleks morfotiplerdir (K-seçilim). Abathomphalus mayaroensis AZ’de 
saptanan planktonik foraminifer topluluğu, Mastrihtiyen’in en üst bölümünün otoktonun 
kuzeyinde eksik olduğunu gösterir. Globotruncana aegyptiaca Nakkady’nin 
Radotruncana calcarata TMZ’de bulunuşu,  Globotruncanella havanensis ve 
Globotruncana aegyptiaca zonlarının Bey Dağları otoktonunda kullanılamayacağını 
gösterir. Bu nedenle, bu çalışmada Globotruncana falsostuarti BMZ kullanılmıştır. İki 
türün Kampaniyen Tetis’inin dört farklı alanında (İsrail, GB Türkiye, orta Tunus ve GD 
İspanya) birlikte bulunuşu, Globotruncanella havanensis ve Globotruncana aegyptiaca 
zonlarının dikkatli olarak kullanılması veya kullanılmaması gerektiğini gösterir. 
 
Planktonik foraminiferlere yönelik bu çalışma, Üst Kretase pelajik istifi içinde iki ana 
sedimanter kesikliğe işaret eder. Alt-orta Kampaniyen ve en üst Mastrihtiyen-orta 
Paleosen tüm ölçülü kesitlerde eksiktir. Süreksizliklerin süresi, yarıpelajik ve pelajik 
sedimantasyonunun aşmalı niteliği ve Santoniyen ve Mastrihtiyen sonrası aşınma fazları 
nedeniyle her ölçülü kesitte farklılık sunar. Gömülme olayı ve pelajik istif içindeki alt-
orta Kampaniyen ve en üst Mastrihtiyen-orta Paleosen kesiklikleri, doğu Akdeniz’in 
Geç Kretase boyunca şiddetli tektonik aktivitelerin geliştiği bir bölge olması nedeniyle, 
tektonik olaylarla ilişkili olmalıdır. Östatik deniz seviyesi değişimlerinin, Bey Dağları 
Otoktonu Üst Kretase karbonat istiflerinde ikincil bir etkiye sahip olduğu 
düşünülmektedir. 
 

30. YIL JEOLOJİ SEMPOZYUMU
         25 - 27 EKİM 2007
Ç.Ü. JEOLOJİ MÜHENDİ SLİĞİ BÖLÜMÜ
 
 
209