Davlat Iqtisodiyot Universititeti ekr 61-guruh talabasi Islomov Azizbekning "Iqtisofiy ta’limotlar tarixi" fanidan tayyorlagan referat
Download 227.84 Kb. Pdf ko'rish
|
5.1-5.2
|
Ulug‘bek ham mamlakatning ijtimoiy-iqtisodiy islohotlar olib borgan. Mirzo
Ulug‘bek Movarounnahrni boshqarishda, ayniqsa, tashqi siyosatda padari buzrukvorining xohish-irodasini bekami ko‘st bajo keltirgan. Tashqi va ichki siyosatga daxldor har qanday masalaga u bilan maslahatlashib yechim topgan. Tabiiyki, Xitoy temuriylar bilan savdo qilishdan manfaatdor bo‘lgan. Bu mamlakatga Movarounnahr va Xurosondan yilqi olib borilgan. Ular o‘rtasidagi savdo va elchilik aloqalari har qachongidan avj olgan. Har ikki-uch yilda Samarqand-u Hirotga xitoylik, Xonbaliqqa (Pekinga) esa movarounnahrligu xurosonlik elchilar va savdogarlar qatnab turishgan. 1418-yili Shohruxning Аrdasher boshliq elchilari Xitoyda bo‘lishgan. Bunga javoban kelasi yili Li Di va Jong Ku Xitoydan Samarqand va Hirotga elchi sifatida kelishgan. Ular Shohrux va Ulug‘bekka o‘zaro do‘stlik rishtalarini mustahkamlashga doir takliflar bitilgan maktublarni va katta sovg‘a-salomlarni topshirishgan. 1420-yili Shohrux va Ulug‘bek tomonidan 530 kishidan iborat elchilik karvoni Xitoyga jo‘natilgan. 5 Toshkent, Shohruxiya va Andijon shaharlarida zarbxonalar tashkil etib, bir xil vazndagi salmoqli fuluslami zarb ettirib, muomalaga kiritdi. Mis pullar zarbini markazlashtirish maqsadida boshqa shaharlardagi zarbxonalarga barham berildi. Faqat Buxoro zarbxonasi (poytaxt Samarqandda emas) saqlab qolindi. Xalq orasida “fulusi adliya”, ya’ni adolatli chaqa nomi bilan shuhrat qozongan bu yangi mis fuluslar mamlakatning barcha shahar va qishloqlarida keng muomalaga kirib, davlatning ichki savdosini naqdina bilan to‘la ta’minlay boshladi. Ichki chakana savdo-pul munosabatlaridagi tanqis-likni fulusning vazni va qiymatini oshirish bilan hal etilishi o‘rta asrlar sharoitida nodir va favqulodda voqea bo‘lsa-da, har holda Ulug‘bekning bunday islohoti mamlakatda hunarmandchilik buyumiarining ichki chakana savdosi uchun keng yo‘l ochib berdi. Ulug‘bek tashqi savdodan keladigan daromadni oshirish maqsadida “tamg‘a” – savdo bojini birmuncha ko‘paytirgan. Bu usul davlat xazinasini boyitishga xizmat qilgan. Аmmo xorijlik savdogarlarga har doim ham qulaylik tugʼdirmagan, zamonaviy tilda aytganda, proteksionizm siyosati qoʼllanilgan. Hozir hammamizga yaxshi tanish ruscha “tamojnya” kalimasi esa aslida turkiy boʼlgan “tamg‘a boji” so‘zlaridan olingan. Bu o‘sha paytlar mamlakatimizda savdo-sotiq ishlari bag‘oyat rivojlanganidan dalolat beradi. Bu davrda mamlakat iqtisodiyotining asoslariga alohida e’tibor qilinadi, busiz rivojlanish bo‘lmasligini hokimlar yaxshi tushunishgan. Sug‘orish tarmoqlari qurilib, ular toshhovuz, darg‘ot, navo, chig‘ir, charxpalak, qaynama, sharshara, osma ko‘prik, handoq, tazar va sardobalar kabi turli-tuman suv inshoatlari bilan jihozlandi. Soliq sohasida iloji boricha me’yorni saqlab, uni yig‘ishning ma’lum adolatli usullarini qo‘llanganlar. Masalan, g‘alla g‘aram qilinmasdan avval soliq to‘plash qat’iyan man etilgan, chunki dehqon hosil yig‘ib olgachgina real soliq to‘lash imkoniga ega bo‘ladi. Soliq aniq uch muddatda, dehqon hosili pishishiga qarab bo‘lingan. Mirzo Ulug‘bek Movarounnahrni boshqari shda, ayniqsa, tashqi siyosatda padari buzrukvorining xohish-irodasini bekami ko‘st bajo keltirgan. Tashqi va ichki siyosatga daxldor har qanday masalaga u bilan maslahatlashib yechim topgan. Tabiiyki, Xitoy temuriylar bilan savdo qilishdan manfaatdor bo‘lgan. Bu mamlakatga Movarounnahr va Xurosondan yilqi olib borilgan. Ular o‘rtasidagi savdo va elchilik aloqalari har qachongidan avj olgan. Har ikki-uch yilda Samarqand-u Hirotga xitoylik, Xonbaliqqa (Pekinga) esa movarounnahrligu xurosonlik elchilar va savdogarlar qatnab turishgan. |
