Dərslik respublikanın universitetlərinin fizika fakültələrinin tələbələri üçün "Atom fizikası"


Ё108. Atomların elektron konfiqurasiyaları


Download 18.1 Mb.
Pdf ko'rish
bet99/119
Sana31.12.2017
Hajmi18.1 Mb.
#23506
TuriDərslik
1   ...   95   96   97   98   99   100   101   102   ...   119

Ё108. Atomların elektron konfiqurasiyaları 

 

Məlumdur ki, mərkəzi sahə yaxınlaşmasında atomda hər bir elektronun halı dörd dənə 



n,l,m

l

  və  m



s

 kvant ədədləri ilə xarakterizə olunur (ЁЁ105,106). Nəzəri  əsasları  Ё107-də 

rh olunmuş Pauli prinsipinə görə isə atomda bu kvant ədədləri ilə xarakterizə olunan

şə

k



elektronun

ir edən 


1

1

1



1

s

l

m

m

l

n

 və 


2

2

2



2

s

l

m

m

l

n

 kvant ədədlərin

Göstərmək olar ki, Pauli prinsipi (buna bəzən qadağan prinsipi də deyilir) eyni bir 

atomda yerləşən və kvant ədədlərindən biri, ikisi və üçü eyni olan elektronların sayını 

ciddi şəkildə məhdudlaşdırır. Əvvəlcə atomda üç dənə n,l,m

l

 kvant ədədləri eyni ola bilən 

elektronların sayını müəyyən edək. Aydındır ki, belə elektronlar dördüncü kvant ədədi m

s

 

ilə bir-birindən fərqlənməlid



sə yalnız iki dənə +1/2 və –1/2 

qiymətlərini ala 

yalnız iki dənə elektron ola bilər.  İndi isə  n  və  l kvant ədədləri eyni olan elektronların 

maksimum sayını tapaq. l kvant ədədinin verilmiş qiymətində m



l

 kvant ədədi 2l+1 sayda 

(m

l

=-l,-l+1,…,0,…, l-1,l) müxtəlif qiymətlər ala bilər və m



l

-in hər bir qiymətində isə m



s

 

kvant ədədi də iki dənə qiymət alır. Deməli, eyni bir atomda n və l kvant ədədləri eyni 



olan elektronların maksimum sayı 2(2l+1)-ə  bərabərdir. Mərkəzi sahə yaxınlaşmasında 

atomda hər bir elektronun halı (atom spin orbitalı) dörd dənə n,l,m



l

 və m



s

 kvant ədədləri 

ilə xarakterizə olunduğu halda, hər bir elektronun enerjisi yalnız n baş və l orbital kvant 

ədədlərindən asılı olub, m



l

  və  m



s

 kvant ədədlərindən asılı deyildir: 

ε

nl

  (Ё105) 

(hidrogenəbənzər atomlarda isə elektronun enerjisi l orbital kvant ədədindən də asılı 

deyildir: 

ε

n

). Deməli, atomda n və l kvant ədədləri eyni olub, bir-birindən yalnız m



l

 və m



s

 

kvant  ədədləri ilə  fərqlənən 2(2l+1) sayda hallar çoxluğu mövcuddur ki, bunların da 



hamısı enerjinin eyni bir 

ε

nl

 qiymətinə uyğun gəlir. Başqa sözlə, çoxelektronlu atomlarda 

mərkəzi sahə yaxınlaşmasında hər bir elektronun 

ε

nl

 enerji səviyyəsi  m



l

  və  m



s

 kvant 


ədədlərinə görə 2(2l+1) tərtibdən cırlaşmışdır. Atomda eyni enerjili hallar ekvivalent 

hallar adlanır. Enerjinin eyni bir 

ε

nl

 qiymətinə uyğun gələn (və ya n,l kvant ədədləri eyni 

olan) 2(2l+1) sayda ekvivalent hallar çoxluğuna elektron təbəqəsi deyilir. Atomlarda 

elektronların hallarının işarələnməsi qaydasına (Ё106)  əsasən atomlarda 1s,2s,3s,…; 

2p,3p,4p,…; 3d,4d,5d,…; 4f,5f,6f,… və s. elektron təbəqələri olmalıdır. Yuxarıda 

deyilənlərdən aydın olur ki, hər bir elektron təbəqəsində ən çoxu 2(2l+1) sayda elektron 

yerləşə bilər və özü də bu say uyğun  l kvant ədədi ilə  təyin olunur. 108.1 cədvəlində 

 

718 



müxtəlif təbəqələrdə yerləşə biləcək elektronların sayı göstərilmişdir. 

Əgər təbəqədəki 2(2l+1) sayda halın hamısı elektronlar tərəfindən tutulmuşdursa, belə 

təbəqə qapalı (dolmuş), əks halda isə açıq (dolmamış) elektron təbəqəsi adlanır. 

Təbəqədəki elektronların k sayı təbəqənin işarəsinin sağ tərəfində yuxarı indeks kimi 

yazılır: nl

k

. Məsələn, 1s

2

,2p



1

,2p

6

,3d



8

,4d

3

,4f



12

 və s. 


Nəhayət, atomda n baş kvant ədədi eyni ola bilən elektronların maksimum sayını 

tapaq. Məlumdur ki, (Ё98), n baş kvant ədədinin verilmiş qiymətində l orbital kvant ədədi 



n sa

da n baş 

kva

Elektron təbəqəsi 



Təbəqədəki 

elektronların sayı 

2(2l+1

yda l=0,1,2,…,n-1 qiymətlərini ala bilər: n və l kvant ədədlərinin verilmiş qiymətinə 

isə atomda maksimum 2(2l+1) sayda hal uyğun gəlir. Deməli, eyni bir atom

nt  ədədi eyni ola bilən elektronların maksimum sayı  aşağıdakı  cəm vasitəsilə tapıla 

bilər /bax: (98.42)/: 

(

)

(



) (

)

2



1

0

1



0

2

1



2

...


5

3

1



2

1

2



2

1

2



2

n

n

l

l

n

l

n

l

=



+

+

+



+

=

+



=

+



=



=

    (108.1) 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



       Cədvəl 108.1 



ns 



np 

nf 

 



 





nd 

10 


ng 

14 



18 

 

 



Atomda  n baş

ant ədədi eyni olan 2ayda hallar çoxluğu e

tron layı adlanır. 

Aydındır ki, hər bir elektron layı baş kvant ədədinin qiymət

uyğun elektron 

təbəqələrindən təş

olunmuşdur. n baş kvant ədədinin müxtəlif qiy

ərinə uyğun olan 

elektron layları rentgen şüaları spektroskopiyasında qəbul olunm

ayda üzrə latın 

əlifbasının baş hərf ri ilə aşağıdakı kimi işar  olunur: 

şdir. 


Atomda eyni zamanda b

mun elektronlar 

yerləşən elektron tə qələ

yilir. 


Məsələn , azot atomunun ə

ın elektron k

iqurasiyası 

ıdak


s

2

s



p

3

dür ki, 



 kv

2

 s



lek

inə 


kil 

mətl


uş q

ə



n 

1 2 3 4 5 



 

 

 



 

 

 



 

        (108.2) 

lay  K 

L 

M 

N 

O 

108.2 cədvəlində  hər bir elektron layına daxil olan elektron təbəqələri və layda 

yerləşə biləcək elektronların maksimum sayı göstərilmi

ir neçə təbəqədə elektronlar yerləşə bilər. Ato

ri çoxluğu a bu atomun elektron konfi

n



qurasiyası de

ı kimidir: 



sas halın

onf


2

1    



2  

    2


təbəqə      təbəqə      təbəqə 

elektron konfiqurasiyası 

Hər bir atom üçün prinsipcə sonsuz sayda elektron konfiqurasiyası mümkün

 

719


bunlardan da yalnız biri əsas hala aiddir. 

Pauli prinsipindən istifadə edərək ato

asını müəyyən edərkən 

Hund qaydası da nəzərə alınma

unun əsas halının elektron 

konfiqurasiyasına baxaq: 1s

2

2s



2

2

sual meydana çıxır ki, 2p 



təbə

 s     

mların elektron konfiqurasiy

lıdır. Məsələn, karbon atom



p

2

. Bu zaman belə bir 



qəsindəki elektronlar necə yerləşmişlər? Spinləri antiparalel olmaqla 2p

x

–,2p



y

–,2p



z

orbitalların birində (1s



2

2s

2

↑↓

x



p

2

2p



y

2p



z

) yoxsa ki, spinləri paralel olmaqla müxtəlif 

orbitallarda (1s

2

2s



2



x



p

2



y

p

2

2p



z

)? 


 

 

 



 

 

 



 

 

      Cədvəl 108.2 



Elektron 

layı 




l=0,    1,    2,    3,    4 

  

p     d     f      

Laydakı elektronların 

maksimum sayı 



K 

   2 


L 



3

   2 + 6 

 6 + 10 + 14 + 18 



M 

N 

 



   2 + 6 + 10 

   2 + 6 + 10 + 14 

   2 +


18 

32 


50 

 

Pauli prinsipi hər i



el

2p

y

–,2p



z

–orbitalların hər birində və ya ikisində 

spinləri antiparalel olm la

ələn, 


p

y

2p



z

 və


p

z

) qadağan 

etmir. Laki

oxlu s da

ıraraq Hund m

ən etmişdir ki, 

ekvivalent 

arda e


tr

lel olması enerji baxımından daha 

lverişli olur (yəni, bu zaman enerji daha kiçik olur). Pauli prinsipinə görə  p

2

 halı 



lif kvant 

kün qədə


llar əvvə

  həmin orbitallarda Pauli prinsipi

 mərkəzi sahə yaxınlaşmasında 

deyil, elektronlar arasında qalıq qar

ı  təsiri nəzər  almaqla atomların elektron 

konfiqurasiyasını yazarkən, yəni 

konfiqurasiyasının termlərə parçalanmasını 

tədqiq edərkən (Ё118) istifadə olunur. 

Yuxarıda  şərh olunanlara əs

ların elektron konfiqurasiyasını müəyyən 

edərkən qurma prinsipindən istifadə etmək əlverişlidir: 

ki  ektronun 2p



x

–,

aq  yerləşməsini (məs





y

p

2

2



↑↓

x

p

2

2



 



x



p

2

n ç



hall

ay

lek



 təcrübi faktları araşd

onların spinlərinin para

üəyy

ə

↑↓



x

qadağan olunduğundan, məsələn, 



x

p

2



y

p

2

2p



z

 halı 


↑↓

x

p

2

2p



y

2p



z

  və ya 




x

p

2



y

p

2

2p



z

 

hallarına nisbətən daha dayanıqlı olmalıdır. 



Beləliklə, atomların elektron konfiqurasiyasını yazarkən Hundun təcrübi faktlar 

əsasında müəyyən etdiyi qayda da nəzərə alınmalıdır: atomların dolmaqda davam edən 

təbəqələrində elektronlar mümkün qədər spinləri paralel olmaqla müxtə

hallarında yerləşirlər. Burada "müm

r" sözləri onu göstərir ki, orbita

lcə 


hər birində bir elektron olmaqla dolmalıdır. Sonra isə

 

nəzərə alınmaqla ikinci elektron yerləşə bilər. Məsələn, azot və oksigen atomlarının əsas 



halının elektron konfiqurasiyası aşağıdakı kimi olmalıdır: 

N: 1s

2

2s



2



x



p

2



y

p

2



z

p

2

 



O: 1s

2

2s



2

↑↓

x



p

2



y

p

2



z

p

2

 



Qeyd edək ki, Hund qaydası və ondan çıxan nəticələr

şılıql


ə

elektron 

asən atom

 

720 



1.

 

Atom orbitallarının elektronlar tərəfindən tutulması,  ən kiçik enerjili orbitaldan 



başlayaraq enerjinin artmasına uyğun surətdə baş verir. 

2.

 



Pauli prinsipinə uyğun olaraq n,l və m

l

 kvant ədədləri ilə xarakterizə olunan hər 

bir atom orbitalında ikidən çox elektron yerləşə bilməz. 

i mümkün qədər böyük olsun. 

izah etm

 

 



çoxlu kimyəvi elementlər məlum idi və təbii olaraq belə bir sual 

eydana çıxırdı ki, bu elementlər arasında müəyyən  əlaqə var, yoxsa onların xassələri 

mamilə  təsadüfü olub, bir-birindən asılı deyildir? Əvvəlki dövrdə bir sıra xüsusi 

qanunauyğunluqların müə

. İ. Mendeleyev ilk dəfə 

bütün elementləri vahid sistemdə  ə

i qanunu tapmağa müvəffəq oldu 

ki, bu qanun da atomun quruluşunun ümumiliyinin parlaq ifadəsidir. 

əkrarlanır. Məsələn, 

natr


 də kimyə

assəl bax

dan  ni o

m kütləsi ilə b

3.

 

Hund qaydasına uyğun olaraq dolmaqda davam edən elektron təbəqələrində 



elektronlar elə yerləşir ki, onların spinlərinin cəm

Qurma prinsipinə  əsaslanaraq Mendeleyev cədvəlini (elementlərin dövrü sistemini) 

ək mümkündür. 

Ё109. Kimyəvi elementlərin dövrü 

sisteminin izahı 

 

XIX əsrin ortalarında 

m

ta

yyən edilməsinə baxmayaraq, yalnız D



laqələndirən ümum

Elementlərin kimyəvi xassələrinin periodik (dövrü) olaraq təkrarlanması qanunu 

1869-cu ildə rus alimi D. İ. Mendeleyev  tərəfindən kəşf olunmuş  və bu qanun kimyəvi 

elementlərin onun təklif etdiyi dövrü sistemində öz əksini tapmışdır. Mendeleyev o 

dövrdə  məlum olmayan kimyəvi elementləri onların atom kütləsinin (o dövrdəki 

anlayışlara görə atom çəkisinin) artması ardıcıllığı ilə düzmüş  və müşahidə etmişdir ki, 

elementlərin müəyyən sayından sonra onların kimyəvi xassələri t

ium, kalium və s. elementlərdə (qələvi metallarda) litiumun; xlor, brom, yod və s. 

elementlərdə (halogenlər qrupunda) isə flüorun kimyəvi xassələri təkrarlanır. 

Mendeleyev hər bir element üçün dövrü sistemdə onun yerini təyin edən sıra nömrəsi 



z müəyyən etmişdir. Belə ki, atomunun kütləsi böyük olan elementin z  sıra nömrəsi də 

böyük olmalı idi. Lakin bəzi hallarda bu qayda pozulurdu, yəni atom kütləsi böyük olan 

element yüngül elementdən qabaqda yerləşdirilməli olurdu. Məsələn, ( Ar

40

18



– K

39

19



), 

Te

128

52



J

127


53

), ( Co

59

27

– Ni



58

28

). Bundan başqa, sonralar kimyəvi elementlərin izotopları 



(Ё40), yəni  z  sıra nömrəsi eyni, lakin atom kütləsi müxtəlif olan atomlar kəşf olundu 

(məsələn, hidrogenin üç izotopu  H

1

1

,  H



2

1

,  H



3

1

). Bu isə o deməkdir ki, atom kütləsi 



elementin fərdi xassələrini birqiymətli təyin edən sabit hesab edilə bilməz. Belə ki, 

izotopların atom kütləsi müxtəlif olsa da, kimyəvi xassələri eynidir. Ona görə

vi 

x

ər 



ımın

ey

lduqları üçün dövri sistemdə izotoplar eyni bir xanədə (yerdə) 



yerləşdirilməli idi (izotop sözü yunancadan hərfi mənada tərcümədə "eyni bir yeri tutan" 

deməkdir). Kimyəvi elementlər  əslində izotopların qarışığından ibarətdir. Elementin 

kimyəvi üsullarla təyin edilmiş ato

u elementi təşkil edən bütün izotopların 

atom kütlələrinin orta qiymətinə bərabərdir. Qeyd edək ki, müxtəlif atom kütləsinə, lakin 

eyni kimyəvi xassələrə malik olan elementlərlə (izotoplarla) yanaşı, atom kütləsi eyni 

olub, kimyəvi xassələri müxtəlif olan elementlər (izobarlar) da mövcuddur. Bütün bunlar 

göstərir ki, dövrü sistemin əsaslı  şəkildə izahına ehtiyac vardır. Mendeleyevin özü 

dəfələrlə qeyd etmişdir ki, dövrü sistem gələcəkdə daha da inkişaf etdiriləcəkdir. 

Atomun və atom nüvəsinin quruluşu ilə  əlaqədar olaraq meydana çıxan bir sıra 

 

721


kəşflərdən sonra elementlərin dövrü sistemi xüsusilə mühüm əhəmiyyət kəsb etməklə 

yanaşı, həm də özünün müasir dövrdəki nisbətən dolğun izahını tapdı. Məsələn, rentgen 

spektrlərinin öyrənilməsi, 

α

–hissəciklərin atomlardan səpilməsinə aid təcrübələrin təhlili 



və s. qətiyyətlə sübut etdi ki, elementin dövri sistemdəki  z  sıra nömrəsi uyğun atomun 

nüvəsinin yükünü müəyyən edir və eyni zamanda neytral atomdakı elektronların sayına 

bər

 onların atom kütləsinə uyğun olaraq inamla yerləşdirmək mümkündür. 8 



elem

ndeleyev ya atom kütləsini, 

ya 

biətdə rast gəlinmir. Bu dörd element sonralar laboratoriya 



şəra

ut (


83

ıra 


abərdir. 

Elementlərin dövri sisteminin kəşf olunduğu dövrdə (1869) cəmi 63 kimyəvi element 

məlum idi. Mendeleyev 10-dan artıq kimyəvi elementin mövcud olmasını qabaqcadan 

söyləmiş və hətta onlardan üçünün (skandium 

21

Sc, qalium 



31

Ga, germanium 

32

Ge) əsas 



fiziki və kimyəvi xassələrini də əvvəlcədən müəyyən etmişdi. 

Mendeleyev kimyəvi elementlərin dövri sistemini qurarkən gördü ki, 63 elementdən 

yalnız 35-ni

entin dövri sistemdə vəziyyəti anlaşılmaz idi. Məsələn, başa düşülmürdü ki, nə üçün 

sink (Zn), kadmium (Cd) və civə (Hg) elementləri maqnezium (Mg), kalsium (Ca), 

sirkonium (Zr) və barium (Ba) ilə, manqan (Mn) isə halogenlərlə (VII qrup elementləri) 

eyni bir qrupa düşür. Bundan başqa digər 20 element üçün Me

da ki, yerləşmə ardıcıllığını  dəyişməli olurdu. Bir çox hallarda bu dəyişiklik kəskin 

olurdu. Məsələn, seriumun (Ce) atom kütləsi 92 idi, lakin Mendeleyev onun atom 

kütləsini 138 götürməli oldu (müasir qiymət 140,12-dir); torium (Th) və uranın (U) atom 

kütləsi, o dövrdə uyğun olaraq, 116 və 120 olduğu halda, Mendeleyev göstərdi ki, bu 

ədədlər müvafiq surətdə 232 və 240 götürülməlidir. Mendeleyev dövri sistemdə  bəzi 

yerləri boş saxlayaraq belə hesab edirdi ki, həmin yerləri tutacaq elementlər hələlik kəşf 

olunmamışdır. Məsələn, o, yuxarıda qeyd etdiyimiz üç elementin (Sc, Ga, Ge) 

mövcudluğunu qabaqcadan söyləmiş  və onları, uyğun olaraq, ekabor, ekaalüminium, 

ekasilisium adlandırmışdı. Burada "eka" söz önlüyü göstərir ki, dövri sistemdə bu 

elementlər, uyğun olaraq, bor (B), alüminium (Al) və silisiumun (Si) altında 

yerləşməlidir. Bir qədər sonra, 1875-ci ildə, qalium (Ga) adlanan element kəşf olundu. 

Mendeleyev dərhal göstərdi ki, qalium onun qabaqcadan söylədiyi məhz 

ekaalüminiumdur və onun atom kütləsi 68-ə yaxın, sıxlığı isə 6,0-5,9; atom həcmi isə 

11,5 olmalıdır. Doğrudan da, müəyyən edildi ki, qaliumun atom kütləsi 69,7; sıxlığı 5,96 

və atom həcmi 11,7-dir. 

Təsirsiz qazlar yalnız XIX əsrin sonlarında kəşf olunmuşdu. Mendeleyevin dövründə 

lantanidlər (nadir torpaq elementləri) qrupundan yalnız üç dənə element məlum idi: 

serium, didim (prazedium və neodiumun qarışığı) və erbium. Hal-hazırda isə 14 dənə 

nadir torpaq elementinin hamısının xassələri öyrənilmişdir. 

1937-ci ildə 92 kimyəvi element məlum idi və onlardan 4 dənəsi, radioaktiv olduğu 

üçün, praktik olaraq tə

itində alındı. Belə ki, 1937-ci ildə E.Serqe molibdeni (

42

Mo) deytronlarla 



bombardman edərək sıra nömrəsi z=43 olan və texnesium adlandırılan elementi aldı. Bu 

elementin ən dayanıqlı (stabil)  Tc

99

43

 izotopunun yarımçevrilmə periodu 2



⋅10

5

 ildir. 



1938-ci ildə neodiumun ( Nd) deytronlarla bombardm

60

an edilməsi nəticəsində  sıra 



nömrəsi z=61 olan nadir torpaq elementinin alınması haqqında ilk məlumat verildi. Lakin 

bu element nisbətən böyük miqdarda (

∼1,5 q) yalnız 1947-ci ildə alındı  və prometium 

adlandırıldı. Prometiumun ən dayanıqlı 



Pm

147


61

 izotopunun yarımçevrilmə periodu ~2,5 

ildir. 

1940-cı ildə E. Serqe bism



Bi) elementini 

α

–hissəciklərlə  şüalandıraraq s



 

722 


nöm

n ən d


u 22 dəqiqəyə bərabərdir. 

üm

avam edir. 



sən 

92

 izotopunun miqdarı ~0,7% təşkil edir v  maraqlıdır ki, 



məh

iətdə 


n 2,


ən

ışlar. Bu iki 

elem

ə m


arın sa

rəsi  z=85 olan və onun tərəfindən astatin adlandırılan elementi kəşf etdi. Bu 

elementin ən stabil 

At

210


85

 izotopunun yarımçevrilmə periodu 8,3 saatdır. 

Fransız alimi M. Pere 1939-cu ildə  sıra nömrəsi  z=87 olan və fransium adlanan 

qısaömürlü elementi kəşf etdi. Fransiumu

ayanıqlı 

Fr

223


87

 izotopunun yarımçevrilmə 

period

Nəhayət, qeyd etmək lazımdır ki, nüvə fizikası inkişaf etdikcə sıra nömrəsi z=93 olan 



neptuniumdan başlayaraq hamısı radioaktiv olan transuran (urandan sonrakı) elementlərin 

süni yolla alınması m

kün olmuşdur və bu proses yəqin ki, bu gün də d

Hal-hazırda dövri sistemdəki elementlər içərisində  təbiətdə mövcud olan sonuncu 

stabil kimyəvi element urandır (

92

U). Uranın təbiətdə əsa



U

8

 və  U



235

92

 izotopları rast 



gəlinir (Ё40). Təbii uranda  U

235


92

23

ə



z bu izotop nüvə reaktorlarında yanacaq kimi istifadə olunur. 

Uran da daxil olmaqla dövri sistemdəki 92 elementdən yalnız 90 element təbiətdə 

stabil halda rast gəlinir. İki element – texnesium (

43

Tc) və prometium (



61

Pm) isə təb

vcud deyildir. Bunun səbəbi ondan ibarətdir ki, həmin iki element radioaktivdir və 

onların yarımçevrilmə periodu (daha vacib olan  Tc

99

43

 izotopu üçü



12

⋅10


5

 il, 


61

Pm 


izotopları üçün isə bir neçə ild  10 illərlə) isə Yerin yaşından çox kiçikdir və ona görə 

də Yer planeti yaranandan sonra bu elementlər tamamilə çevrilib qurtarm

ent sıra nömrəsinə görə onlara qonşu olan (təbiətdə mövcud olan) elementlərdən 

radioaktiv çevrilmə  nəticəsində alına bilmirlər, çünki bu qonşu elementlərin hamısı 

stabildir. 

Daha ağır elementlərin atomları dayanıqlı şəkild

övcud ola bilmir. Bu onunla izah 

olunur ki, ağır nüvələrdə protonlar arasındakı Kulon itələmə qüvvələri cazibə xarakterli 

nüvə qüvvələrinə nisbətən böyük olur və  nəticədə nüvə dayanıqsız olur. Nüvəni təşkil 

edən nuklonlar arasındakı nüvə cazibə qüvvələrinə nisbətən nüvədəki protonlar arasında 

itələmə qüvvələrinin böyük olması isə ona görə baş verir ki, Kulon qüvvələri uzağa təsir 

edən qüvvələrdir. Belə ki, nüvədə  hər bir proton praktik olaraq bütün digər protonlarla 

qarşılıqlı  təsirdə olur və bunun sayəsində qarşılıqlı  təsir enerjisi nüvədəki protonların 

sayının kvadratı ilə düz mütənasib olaraq 

)

(~

2



p

 artır. Digər tərəfdən, nüvə cazibə 

qüvvələri yaxına təsir qüvvələri olduğu üçün onların təsiri yalnız ~10

-12

 sm  tərtibli 



məsafələrdə təzahür edir, yəni nüvədə yalnız iki qonşu nuklon bir-biri ilə nüvə qüvvələri 

vasitəsilə qarşılıqlı təsirdə ola bilər. Bu isə o deməkdir ki, nüvə qarşılıqlı təsirinin enerjisi 

nüvədəki nuklonların N sayı ilə (N

2

 ilə yox) düz mütənasib olur. Deməli, nüvə qarşılıqlı 



təsirinin enerjisi nuklonların sayından asılı olaraq nüvədəki protonlar arasındakı Kulon 

itələmə enerjisinə nisbətən ləng artır. Nuklonl

yı az olduqda nüvə qüvvələri Kulon 

qüvvələrinə nisbətən böyük olduğundan, nüvə qarşılıqlı  təsirinin enerjisi də Kulon 

itələmə enerjisindən xeyli böyük olur. Lakin nüvədəki nuklonların sayı artdıqca elə bir an 

gəlib çatır ki, cazibə qüvvələri artıq Kulon itələmə qüvvələrini kompensasiya edə bilmir 

və nüvə stabil (dayanıqlı) olmur. Elementlərin dövri sisteminin sonlu olması fikri də 

məhz bu mülahizələrlə əlaqədardır. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, bu fikrin əksinə olaraq 

dövri sistemin sonsuz olması kimi mübahisəli ideya da mövcuddur. Bu ideya ona 

əsaslanır ki, sonsuz hesab edilən Kainatda kimyəvi elementlərin də sayı sonsuz olmalıdır. 

Dövri sistemdə urandan sonra yerləşən (transuran) və stabil olmayan elementlərin, 

yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, süni yolla alınması mümkün olmuşdur. Transuran 

 

723


elementlərin  əksəriyyəti Q. Siborqun rəhbərlik etdiyi laboratoriyada alınmışdır. Aşağıda 

bəzi transuran elementlər haqqında qısa məlumat verilir. 

Birinci transuran element olan neptunium (

93

Np) 1940-cı ildə uranı tsiklotronda 



sürətləndirilmiş deytronlarla şüalandırmaqla alınmışdır. Uran ( U

238


)  əvvəlcə deytronun 

92

tərkibində olan neytronu zəbt edərək  U



239

92

 izotopuna çevrilir. Bu izotopun yarımçevrilmə 



periodu 23 dəqiqədir. Sonra həmin izotop özündən elektron buraxaraq 

Np

239


93

 elementinə 

çevrilir ki, bunun da yarımçevrilmə periodu 2,3 sutkadı

–dən 


 pl

ə pe


241

63

nun 



i 32 M

. Kür


 miqd

ə bir 


cəsi

nmı


r. Neptuniumun 

Np

231


93

Np

93

-a kimi müxtəlif izotopları vardır ki, bunların da yarımçevrilmə periodu 7,3 dəq



2,2

⋅10


240

6

 il kimi geniş bir intervalda yerləşir. "Neptunium" adı Günəş sistemində Uran 



planetindən sonra yerləşən Neptun

anetinin adına oxşar olaraq götürülmüşdür. 

Neptunium elementi böyük kütləyə malik miqdarda alınmışdır. 

İkinci trasuran element olan plutonium (

94

Pu) da 1940-cı ildə yarımçevrilm



riodu 

2,3 sutka olan neptuniumdan elektronun buraxılması nəticəsində alınmışdır. Plutoniumun 

94

-dan 


Pu

246


94

-a kimi müxtəlif izotopları vardır və onlar üçün yarımçevrilmə periodu 

30 dəq–4,9

⋅10


Pu

232


10

 il intervalını  əhatə edir. Məsələn, 



Pu

239


94

 izotopunun yarımçevrilmə 

periodu 24360 il, spontan bölünməyə nisbətən yaşama müddəti isə 5,5

⋅10


15

 ildir. 


"Plutonium" adı Günəş sistemində Neptun planetindən sonra gələn Pluton planetinin 

adına uyğun şəkildə götürülmüşdür. 

Amersium (

95

Am) elementi 1944-cü ildə  kəşf olunmuşdur. Yarımçevrilmə periodu 



13 il  olan 

Pu

94

 izotopu elektron buraxaraq 



Am

241


95

 izotopuna çevrilir. Bu izotopun 

yarımçevrilmə periodu 470 ildir. Amerisium elementinin 

Am

237


95

-dan 


Am

241


95

-ə  qədər 

izotopları məlumdur ki, bunların da yarımçevrilmə periodları 25 dəq–8000 il intervalında 

yerləşir. Sıra nömrəsi  z=95 olan bu element Amerikanın  şərəfinə amerisium 

adlandırmışdır. Lantanidlər sırasında bu elementə Avropanın  şərəfinə adlandırılmış 

yevropium ( Eu) elementi uyğun gəlir. Amerisium elementi qramlarla ölçülən miqdarda 

alınmışdır. 

Kürium (


96

Cm) elementi də 1944-cü ildə 



Pu

239


94

 izotopu


enerjis

eV olan 

helium ionları ilə  şüalandırılmasından alınan məhsullar içərisində  aşkar edilmişdir. 

Kürium elementinin  Cm

238


96

-dan 


Cm

249


96

-a qədər izotopları  məlumdur və bunların da 

yarımçevrilmə periodları bir neçə saatdan 10 milyonlarla ilə  qədər olan intervalda 

yerləşir. Bu element təbii radioaktivliyin görkəmli tədqiqatçıları olan ər-arvad Pyer və 

Mariya Kürinin şərəfinə kürium adlandırılmışdır

ium elementi milliqramlarla ölçülən 

miqdarda alınmışdır. 

Berklium (

97

Bk) elementi 1949-cu ildə 



Am

241


95

 elementindən olan hədəfin helium 

ionları ilə  şüalandırılması  nəticəsində alınmışdır. Berkliumun 

Bk

243


97

-dan 


Bk

250


97

-a qədər 

izotopları  məlumdur ki, onların da yarımçevrilmə periodu ~3 saatdan 7000 ilə  qədər 

zaman intervalında yerləşir. Bu element bir çox transuran elementlərin alındığı 

laboratoriyanın yerləşdiyi Berkli şəhərinin  şərəfinə berklium adlandırılmışdır. Berklium 

elementi mikroqramın onda biri tərtibində olan

arda alınmışdır. 

Kalifornium (

98

Cf) elementi 1950-ci ild



neçə milliqram 

Cm

242


96

 elementinin 

enerjisi 35 MeV  olan helium ionları ilə  şüalandırılması  nəti

ndə a


şdır. Bu 

elementin 



Cf

244


98

-dan 


Cf

254


98

-a qədər izotopları  məlumdur və onların yarımçevrilmə 

 

724 



periodu 25 dəqiqədən bir neçə yüz ilə  qədər olan intervalda yerləşir. Kalifornium 

elementi mikroqramın yüzdə biri tərtibində olan miqdarda alınmışdır. Bu element 

Kaliforniya universitetində  kəşf olunduğu üçün həmin universitetin və Kaliforniya 

ştat


F

rvalın


 olan helium ionları ilə  şüalandırılması  nəticəsində 

alın


 elem

 transuran elementlərin 

əks

təsilə


sıras

r dənə


aq mümkün olmuşdur. Həmin 

ının şərəfinə kalifornium adlandırılmışdır. 

Eynşteynium (

99

Es) elementi 1952-ci ildə  kəşf edilmişdir. Onunla yanaşı  həm də 



fermium (

100


m) elementi də tapılmışdır. Bu elementlər istilik-nüvə partlayışından sonra 

alınan və  tərkibinə  ağır elementlər daxil olan nümunələrin analizi zamanı müşahidə 

olunmuşdur. Eynşteyniumun 

Es

246


99

-dan 


Es

256


99

-ə  qədər izotopları  məlumdur ki, bunların 

da yarımçevrilmə periodu bir neçə  dəqiqədən ~300 günə  qədər olan intervalda yerləşir. 

Bu elementin çəki ilə ölçülə bilən miqdarı alınmamışdır və onu yalnız indikatorlar 

vasitəsilə müşahidə etmək mümkün olmuşdur. Həmin element A. Eynşteynin  şərəfinə 

eynşteynium adlandırılmışdır. 

Fermium (

100


Fm) elementinin 

Fm

250


100

-dan 


Fm

256


100

-a qədər izotopları vardır ki, bunların 

da yarımçevrilmə periodu 0,5-30 saat inte

da yerləşir. Bu element də yalnız indikator 

vasitəsilə müşahidə oluna bilən miqdarda alınmışdır və E. Ferminin şərəfinə fermium 

adlandırılmışdır. 

Mendeleyevium (

101


Md) elementi 1955-ci ildə tərkibinə çox az miqdarda 

Es

255


99

 daxil 


olan hədəfin enerjisi 41 MeV

mışdır. Təcrübələr zamanı mendeleyevium

entinin cəmisi 17 atomu alınmışdır və 

onların yarımçevrilmə periodunun ~3,5 saat olduğu müəyyən edilmişdir. Mendeleyevium 

elementinin izotoplarının kütlə  ədədi 251-261 hüdudunda, onların yarımçevrilmə 

periodları isə bir neçə saniyədən bir saata qədər olan intervalda yerləşir. Sonralar 

mendeleyevium elementinin bir neçə yüz atomu müşahidə olunmuşdur. Bu element 

D. İ. Mendeleyevin şərəfinə mendeleyevium adlandırılmışdır. 

Nobelium (

102


No) elementi 1958-ci ildə tərkibində 

Cm

246


96

 olan hədəfin karbon 

)

(

12



6

 

atomunun ionları ilə  şüalandırılması  nəticəsində alınmışdır. Bu zaman yaranan və 

yarımçevrilmə periodu ~3 saniyə olan 

No

254


102

 nobelium izotopu 



Fm

250


100

 izotopuna çevrilir. 

Bu element A. Nobelin şərəfinə nobelium adlandırılmışdır. 

Lourensium (

103

Lr) elementi 1961-ci ildə  kəşf edilmiş  və E. Lourensin şərəfinə 



adlandırılmışdır. E. 

Lourens tsiklotronun ixtiraçısıdır və

əriyyəti tsiklotronda sürətləndirilmiş hissəciklər vasi

 alınmışdır. Aktinidlər 

ı 

lourensium elementi ilə sona çatır. Hal-hazırda sıra nömrəsi  z=109 olan element 



məlumdur, yəni indi dövri sistemə 109 kimyəvi element daxildir. 

1983-cü ildə alman alimləri tərəfindən 109-cu elementin bi

 atomu alınmışdır. 

1984-cü ildə isə Dubnada bu elementin səkkiz atomunu alm

ildə Dubnada sıra nömrəsi  z=108 olan elementin iki izotopu alınmışdır. Qeyd edək ki, 

yuxarıda göstərilən nobelium (

102

No) və  (



103

Lr) elementləri üçün bu adlar ilk dövrdə 

mübahisə doğurmuşdur. Belə ki, Dubna alimləri 102-ci elementi Jolio-Kürinin şərəfinə 

joliotium (Ji), 103-cü elementi isə Rezerfordun şərəfinə rezerfordium (Rf), 105-ci 

elementi isə Nils Borun şərəfinə nilsborium (Ns) adlandırılmasını  təklif etmişlər. Digər 

transuran elementlərə isə  hələlik ad verilməmişdir (əlbəttə,  əsas məsələ elementin necə 

adlandırılması deyil, onun kəşf olunması  və dövri sistemdəki  z  sıra nömrəsidir). 

Mendeleyevin təbirincə onları ekavolfram, ekarenium, ekaosmium, ekairidium 

adlandırmaq olar. 

Sıra nömrəsi 103-dən böyük olan transuran elementləri almaq üçün ağır nüvələrin 

 

725


iştirakı ilə baş verən birləşmə  və bölünmə nüvə reaksiyalarından istifadə olunur. 

Plutonium (

94

Pu), kürium (



96

Cm) və kaliforniumdan (

98

Cf) ibarət olan hədəfləri karbon 



(

6

C), oksigen (



8

O) və neon (

10

Ne) ionları ilə bombardman etdikdə  həyəcanlanmış 



mürəkkəb (birləşmiş) nüvələr alınır ki, onların da "soyuması" üçün bir neçə neytronun 

buraxılması baş verir. Lakin belə mürəkkəb nüvələrin bölünməsi ehtimalı neytronların 

buraxılması ehtimalından dəfələrlə böyük olduğundan, həmin nüvələrin çox az bir hissə

(10


si 

liumla bitir. İkinci dövr üçüncü element olan litiumla başlayır. Litium da 

birv

lir və bununla da ikinci dövr tamamlanır. Natrium da 



litiu

də lantandan sonra gələn və  sıra nömrəsi 

 

-8

-10



-10

) transuran elementlərə çevrilir. Qurğuşun (

82

Pb) nüvələrindən ibarət olan 



hədəfi arqon (

18

Ar), titan (



22

Ti) və xrom (

24

Cr) ionları ilə bombardman etməklə də bəzi 



transuran elementləri almaq mümkün olmuşdur. Bütün son transuran elementlər olduqca 

kiçik miqdarda alınmış və həm də onların yaşama müddətinin çox kiçik olduğu müəyyən 

edilmişdir. 

Elementlərin dövri sistemini müxtəlif formalarda tərtib etmək olar. Hal-hazırda dövri 

sistem üçün iki formada cədvəl daha geniş istifadə olunur: uzunperiodlu (cədvəl 109.1) və 

qısaperiodlu (cədvəl 109.2). Uzunperiodlu cədvəl nəzəri baxımdan daha yaxşı 

əsaslandırılmış hesab olunur. Ona görə də bu cədvəldə (cədvəl 109.1) sıraları (dövrləri) 

ardıcıl surətdə nəzərdən keçirək. 

Birinci dövr iki elementdən ibarət olub, birvalentli hidrogen ilə başlayır və  təsirsiz 

qaz olan he

alentlidir, nümunəvi metaldır və kəskin qələvi xassələrinə malikdir. İkinci dövr üzrə 

sağa doğru hərəkət etdikcə bu xassələrin ikisi də xeyli zəifləyir və tədricən əks xassələr 

özünü biruzə verməyə başlayır; doqquzuncu element (flüor) litiumun tam əksi (antipodu) 

olaraq nümunəvi metalloiddir (halogendir) və kəskin turşu xassələrinə malikdir. Sonra isə 

təsirsiz qaz olan neon (z=10) gə

m kimi qələvi metal xassələrinə malikdir. Üçüncü dövrdə eynilə ikinci dövrdəki 

mənzərə müşahidə olunur, yəni üçüncü dövr də  təsirsiz qaz olan arqon (z=18) ilə bitir. 

Natrium da daxil olmaqla səkkiz elementdən sonra yenidən qələvi metal olan kalium rast 

gəlinir. Nümunəvi metallardan nümunəvi metalloidlərə keçid sıra nömrəsi  z=14 olan 

"amfoter" elementdən, yəni silisiumdan başlanır ki, bu da iki modifikasiyaya, yəni metal 

və qeyri-metal modifikasiyalarına malikdir. 

Qələvi metal olan kaliumla başlanan dördüncü dövr 8 elementdən deyil, 18 

elementdən ibarətdir. Onda kaliumdan sonra gələn növbəti qələvi metalın sıra nömrəsi 

z=37 olur ki, bu da rubidiumdur. Dördüncü period 36-cı element olan təsirsiz qaz kripton 

ilə bitir. Rubidium ilə başlanan beşinci dövr də 18 elementdən ibarət olub, təsirsiz qaz 

olan ksenonla (z=54) sona çatır. Ksenondan sonra yenə  də  qələvi metal olan sezium 

(z=53) gəlir ki, bununla da altıncı dövr başlanır. Altıncı dövr 32 elementdən ibarətdir və 

ən uzun dövrdür. Bu 32 elementin içərisin


Download 18.1 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   95   96   97   98   99   100   101   102   ...   119




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling