Дунё минтақаларида демографик ўтиш даврининг хусусиятлари

13 G’arbiy Evropa mamlakatlariga aholining immigratsiyasi.
Evropa qit'asi geografik jihatdan qismlarga bo'linadi:
g'arbiy; sharqiy; shimoliy; Janubiy.
G'arbiy Evropa davlatlari asosan Atlantika okeani oqimlari bilan yuviladi va faqat Shimoliy Muz okeani suvlarida, Skandinaviya yarim orolining shimolida. Umuman olganda, bu juda rivojlangan va gullab -yashnayotgan kuchlar. Ammo ular noqulay demografik xususiyatlari bilan ajralib turadi vaziyat. Bu tug'ilishning pastligi va aholining tabiiy o'sishining past darajasi. Germaniyada hatto aholining kamayishi kuzatilmoqda. Bularning barchasi rivojlangan G'arbiy Evropa global migratsiya tizimida kichik mintaqa rolini o'ynay boshladi, bu mehnat immigratsiyasining asosiy yo'nalishiga aylandi.
Tashqi Evropa davlatlari nisbatan kichik maydonni egallaydi - 5,4 km2. Ularning erlari shimoldan janubga 5000 km, g'arbdan sharqqa 3000 km dan ortiq. Shimoldagi eng chekka nuqta - Svalbard oroli, janubda - Krit oroli. Bu uch tomondan dengizlar bilan o'ralgan. G'arbda va janubda Atlantika okeani suvlari bilan yuviladi. Geografik jihatdan chet eldagi Evropa mintaqalarga bo'linadi:
G'arb : Avstriya, Belgiya, Buyuk Britaniya, Germaniya, Irlandiya, Lixtenshteyn, Lyuksemburg, Monako, Gollandiya, Portugaliya, Frantsiya, Shveytsariya; Shimoliy : Daniya, Islandiya, Latviya, Litva, Norvegiya, Finlyandiya, Shvetsiya, Estoniya; Janubiy : Albaniya, Andorra, Bosniya va Gersegovina, Vatikan, Gretsiya, Ispaniya, Italiya, Makedoniya, Malta, Portugaliya, San -Marino, Serbiya, Sloveniya, Xorvatiya, Chernogoriya; Sharq : Bolgariya, Vengriya, Polsha, Ruminiya, Slovakiya, Chexiya.
Aholining bir joydan ikkinchi joyga ko`chib joylashishi juda qadim zamonlardayoq mavjud bo`lgan. Biroq xar bir davrning migratsiyasiga o`ziga xos xususiyatlarga ega va turli xil oqibatlarga olib keladi. Antik davrning oxiri va o`rta asrlarining boshlarida ro`y bergan hamda adabiyotlarda “xalqlarning buyuk ko`chish davri” deb nomlangan migrassion harakatlar Yevropa va Osiyodagi ko`p xalqlarning etnik tarkibiga katta tasir ko`rsatadi. Markaziy va Shimoliy Evropaga German xalqlarining joylashuvi, ularning Britaniya opollariga kirib borishi xuddi ana hsu davrga to`g`ri keladi. Shu davrda slavyan xalqlari Sharqiy Yevropa xamda bokon yarimorolini egalladi xamda O`rta Osiyoda turkiy xaqlar paydo bo`ldi. Arablarning istelolari (ayniqsa Yaqin sharq va shimoliy Afrika hududlarida), mug`ullarning yurishlari va boshqalar xam uzoq o`tmishda xalqlarning bir joydan ikkinchi joyga ko`chib ketishga xamda ularning etnik sostaviga ta`sir qilgan muxim voqealardandir. XV-XVI asrlardagi buyuk geografik kashfiyotlar aholi migrasiyasining avj olishiga sabab bo`ldi. Bu davrda yangi dunyo (Amerika)ning kashf qilinishi natijasida yevropadan juda ko`plab odamlar bu yerga ko`chib kela boshladilar, keyinchlik esa, asosan shimoliy Amerikaga ingilizlar, gollandlar fransuzlar va boshqa yevropaliklar ko`chib borib u yerlarni egalladilar. Shimoliy Amerikaning janubiy qismlari xamda markaziy Amerikaning o`zlashtirilishida Afrikadan qul olib borilgan negrlar katta ro`l o`ynadi.
Aholi migrassiyasi kapitalizmning rivojlanishi bilan ayniqsa, kuchayib boradi . Bu esa kapitalistik ishlab chiqarishning tub mohiyatidan, uning aholi qonunlaridan kelib chiqadigan bevosita natija edi. Yevropada kapitalizmning rivojlanishi natijasida bu yerda nisbiy ortiqcha aholining, ishsizlik va yersiz dexqonlar sonining ko`payishiga sababchi bo`ldi. Monopolistik kapitalizmgacha bo`lgan davrlarda yevropadan Amerikagacha, Avstraliyaga va boshqa qit`larga ko`chib boruvchilar uchun ma`lum imtiyozlar va yetarli miqdorda yerlar bo`lib berilar edi. Bu xol yevropadan boshqa qit`alarga, ayniqsa Amerika, Avstraliya, Yangi Zellandiyaga ko`chib ketishni kuchaytirdi. XVI asr o`rtalaridsan to ikkinchi jaxon urushi boshlangunga qadar Yvropadan boshqa qit`alar 70 milliondan ortiqroq aholi ko`chib ketgan. Boshqa rayonlarga xan Yevropadan, ayniqsa, ko`p aholi ko`chib ketgan. Agar 1870 –yillargacha Emigrantlar ko`proq G`arbiy va shimoliy Yevropa mamlakatlari (Buyuk Britaniya, Irlandiya, Germaniya, Skandinaviya mamlakatlari va boshqalar)dan ketgan bo`lsa XIX asrning oxirlaridan boshlab, emigrantlar soni bo`yicha Janubiy va sharqiy Yevropa mamlakatlari (Italiya, Avstriya-Vengriya, rossiya kabilar) birinchi o`ringa chiqib oldi. Buning nasosiy sabablari ana shu mamlakatlar qishloq xo`jaligida kapitalizmning rivojlaninshi va dexqonlarning qishloqlashuvida edi. Bu davrga kelganda transport aloqalarnining rivojanishi xam ko`chib ketishni ancha osonlashtirdi. XIX asrning oxiri va XX asrning boshlarida AQSHda arzon ishchi kuchiga talab oshib bordi. Janubiy va sharqiy yevropa mamlaktlatlari eas ana shunday arzon ishchi kuchi yetkazib beruvchi rayonga aylanib qoldi. Aholining yashash joyini o`zgartirish maqsadida bir joydan ikkinchi joyga ko`chishi (xarakati) aholi migrassiyasidir. Bazan adbiyotlarda aholining qishloqdan shxarga yoki aksincha hsaxardan qishloqqa borib ishlab qaytishini mayantiksimon migarassiya deb ataladi. Bu to`g`ri emas albatta. Chunki qishloqdan shxarga yoki shxardan qishloqqa ishga kelib kechqurun uyga qaytishda, migrassiyaqning eng muxim sharti bajarilmaydi- aholi yashash joyi o`zgartirilmaydi. Shuninmg uchun bu jarayonning aholining mayantiksimon xarakati deb atash muvofiqdir. Aholining bir joydan ikkinchi joyga ko`chib joylashishi juda qadim zamonlardayoq mavjud bo`lgan. Biroq xar bir davrning migratsiyasiga o`ziga xos xususiyatlarga ega va turli xil oqibatlarga olib keladi. Antik davrning oxiri va o`rta asrlarining boshlarida ro`y bergan hamda adabiyotlarda “xalqlarning buyuk ko`chish davri” deb nomlangan migrassion harakatlar Yevropa va Osiyodagi ko`p xalqlarning etnik tarkibiga katta tasir ko`rsatadi. Markaziy va Shimoliy Evropaga German xalqlarining joylashuvi, ularning Britaniya opollariga kirib borishi xuddi ana hsu davrga to`g`ri keladi. Shu davrda slavyan xalqlari Sharqiy Yevropa xamda bokon yarimorolini egalladi xamda O`rta Osiyoda turkiy xaqlar paydo bo`ldi. Arablarning istelolari (ayniqsa Yaqin sharq va shimoliy Afrika hududlarida), mug`ullarning yurishlari va boshqalar xam uzoq o`tmishda xalqlarning bir joydan ikkinchi joyga ko`chib ketishga xamda ularning etnik sostaviga ta`sir qilgan muxim voqealardandir. XV-XVI asrlardagi buyuk geografik kashfiyotlar aholi migrasiyasining avj olishiga sabab bo`ldi. Bu davrda yangi dunyo (Amerika)ning kashf qilinishi natijasida yevropadan juda ko`plab odamlar bu yerga ko`chib kela boshladilar, keyinchlik esa, asosan shimoliy Amerikaga ingilizlar, gollandlar fransuzlar va boshqa yevropaliklar ko`chib borib u yerlarni egalladilar. Shimoliy Amerikaning janubiy qismlari xamda markaziy Amerikaning o`zlashtirilishida Afrikadan qul olib borilgan negrlar katta ro`l o`ynadi.
Aholi migratsiyasi — aholining yashash joyini oʻzgartirishi bilan bogʻliq koʻchishi. Aholi migratsiyasi aholining muhim muammolaridan biri boʻlib, unta kishilarning oddiy mexanik koʻchish harakati deb emas, balki ijtimoiy-iqtisodiy hayotning koʻp tomonlarini qamragan murakkab ijtimoiy jarayon sifatida qaraladi. Aholi migratsiyasi. aholini joylashishi, yerni xoʻjalik jihatdan oʻzlashtirish, ishlab chiqaruvchi kuchlarni rivojlantirish, irqlar, tillar va xalqlarning paydo boʻlishi va aralashib ketish jarayonlari bilan bogʻliq. I.CH.NI joylashtirishdagi oʻzgarishlar bevosita mehnat resurelarini hududiy qayta taqsimlash extiyojini keltirib chiqaradi, bunga esa migratsiya yordamida erishiladi.Yoʻnalishiga koʻra tashqi aholi migratsiyasi va ichki aholi migratsiyasi farqlanadi. Tashqi aholi migratsiyasi mamlakatdan chiqib ketish (muhojirlik), ichki Aholi migratsiyasi esa mamlakat doirasida, viloyat va tumanlararo yashash joyining oʻzgarishi. Migratsion jarayonlarda ishtirok etuvchilar — migrant (muhojir)lar, migratsiya oqimi shakllanuvchi hudud — migrantlar chiquvchi, ular borgan hudud — migrantlar oʻrnashuvchi region deyiladi. Muayyan mamlakatdan boshqa biron-bir mamlakatga aholining koʻchib ketish jarayoni emigratsiya, unda ishtirok etganlar esa emigrantlar deyiladi. Va, aksincha biron bir boshqa mamlakatdan maʼlum mamlakatga aholining koʻchib kelishi immigratsiya, unda ishtirok etganlar immigrantlar (kelgindilar) deyiladi. Aholi migratsiyasi doimiy (turar joyni uzil-kesil oʻzgartirish), vaqgincha (shartnoma asosida maʼlum muddatga ishga, oʻqishga va boshqa sabablar bilan mamlakatdagi bir maʼmuriy-hududiy birlikdan boshqasiga borish, yoxud xorijga ketish), mavsumiy (iqtisodiyot tarmoklari — qishloq xoʻjalik, undiruvchi sanoat sohasi yumushlari, davolanish, dam olish va boshqa sabablarga koʻra koʻchish), mayatniksimon (mokisimon) (ertalab ishga, oʻqishga ketib, kechqurun uyiga qaytib kelish) migrasiya turlari boʻladi. Maʼlum vaqt davomida hududga koʻchib kelgan va koʻchib ketgan kishilar soni oʻrtasidagi farq migratsiya saldosi deyiladi. Baʼzan migratsiyaga turizm, kurortga borish, ziyorat, shuningdek mokisimon qatnovchilarni ham kiritadilar, lekin turar joyni oʻzgartirmagani uchun ularni Aholi migratsiyasiga kiritish mumkin emas. Qishloq aholisi hisobiga shaharlarda yashovchi aholining toʻxtovsiz oʻsib borish tendensiyasi ham mavjud. Qishloqlarda yashash sharoitining shaharlarga nisbatan maʼlum darajada noqulayligi, uning ayniqsa yoshlarni iqtisodiy, ijtimoiy va madaniy jihatlardan toʻla qondira olmasligi bu tendensiyaga sabab boʻladi.