Рожер Бэкон (1214—1292) ҳам Оккам окимита мансуб бўлган. Лекин у кўнроқ илмий гажрибаларга эътибор қаратган. Улар асосида Р. Бэкон гажрибавий фанга асос солади. Бу мстод XVII асрда Фрснсис Бэкон томонидан ишлаб чиқилади. Ҳақиқатга табиатни тажрибавий ўрганиш орқали эришиш йўлини танла-ган бундай усул бутунлай номиналистларнинг қарашларига мос келади.
Номиналистлар билан реалисглар ўртасидаги қарама-қар-шилик жиддий муаммолардан бўлиб, схоластиканипг дастлаб-ки давридаёқ (1050—1150) улар ўртасида кескин кураш кспан. Бу даврда Ансельм ва Бернард бошчилигидаги реалистлар ус-тунликка эришганлар. Схоластиканинг равнақи даврида (1150— 1300) Фома Аквинскийнинг муътадил реализми номинализм устидан ғалаб қозонади. 1300 йилдан бошлаб, черков илоҳиёт-чилари тафаккурида номинализм устунлик қила бошлаганди. Номинализм айрим одам гуруҳга нисбатан реалроқдир, деб ин-сонга эътиборни кучайтиради. Бу эътибор Уйғониш даври фал-сафасига гаъсир кўрсатади ҳамда тажрибавий усул афзал экан-лигини тасдиклашда катта аҳамиятга эга.
Do'stlaringiz bilan baham: |
