Хусусан, бу фарқ қуйидаги хусусиятлар билан ифодаланиши мумкин: ходимлар малакаси (билим, тажриба, малака, қобилият, ваколатлар ва бошқалар); беморлар, ҳамкасблар, шериклар ва бошқалар билан мулоқот қилишда ходимларнинг хатти-ҳаракатлари (самимийлик, хушмуомалалик, ишончлилик, мажбурият, масъулият, такроранлик ва бошқалар) руҳий ҳолат ва корхонада ҳукмронлик қилувчи умумий атмосфера. Одамлар муаммоларидан хавотирланган дорихонага келиб қолишади, эҳтимол улар ишончсизлик ҳисси билан, баъзида ёмон таассурот қолдиришдан ёки нотўғри тушунишдан, кайфиятларга мойил бўлишдан қўрқишади. "Биринчи ҳолда" ишлайдиган фармацевтика психологияни ҳисобга олган ҳолда, дорихона беморларини қандай бўлиши мумкинлигини билиши керак, хабарни етказишнинг мумкин бўлган усуллари ҳақида билиши керак: оғзаки, график, ишора тили, мимика, тўғридан-тўғри хатти-ҳаракатлар, шунингдек, бу хабар бемор томонидан юборилади. Инсонларни ҳурмат қилиш ва севиш, уларни ўзлари каби қабул қилишимиз керак, ва ҳар бир киши ўз нуқтаи назарини топишга интилади. Яхши "мулоқот" ҳар доим психотерапевт бўлиб хизмат қилади (тиббий маънода эмас, балки шахслараро кундалик алоқада). Психотерапевтик ёндашув беморни уни баҳолашда, унинг муаммосига эътибор қаратмасдан, шу пайтда фармацевтика ташвишлантирадиган нарсалардан эмаслигини англатади. У беморга гапиришга, тушунишларига, кўрсатмасига урмасдан, гаплашмасдан, аралашмасдан гапиришга ёрдам бериши керак. Бироқ, у нейтрал тарзда амалга оширилиши керак, бақир-чақир билан, чайқалишлар, қисқа ижобий фикрлар ("ҳа, ҳа ...", "тушунаман ..."). Бундай сигналларсиз, беморга гапириш қийин. Агар фармацевтика хулқ-атвори касалнинг турли даражаларда (холатда, овозда, нутқда, лавозимда) хатти-ҳаракатларига қарама-қарши бўлса, уларнинг ўзаро алоқаси бузилади, алоқа жараёни мураккаблашади. Бундай хатти-ҳаракатлар тўқнашувлар, тажовузкор руҳий тушкунлик, рад этиш ва беморнинг кейинги мулоқотдан воз кечишига олиб келади.
Do'stlaringiz bilan baham: |
