1. Ishlarni bajarish va taqsimlash tartibi;
2. Chizmalar va qo‘llanmalarni tuzish;
3. Vaqtni me’yorlash va mehnatga haq to‘lash;
4. Intizomga rioya qilish;
5. Ish uslublarini belgilash;
6. Uskunalar ish tartibiga rioya qilish;
7. Uskunalarni ta’mirlash va saqlash;
8. Sifatni nazorat qilish.
Тeylorning funksional boshqaruv tizimi hozirgi davrda sanoatda qo‘llanmasada, boshqarish jarayonini funksional taqsimlash g‘oyasidan boshqarishning tartibli (lineyniy) tizimidan ham foydalaniladi. Тeylor ma’muriyat va ta’minlovchi ijtimoiy jihatlarni hisobga olish muhimligini ta’kidlab, bu ishlab chiqarishni tashkil etish va boshqarishning muhim tamoyillaridan biri ekanligini aytgan. U ijtimoiy demagogiya usullarini inkor etmay, ulardan foydalanishni tavsiya qilgan. U ishchilar va tadbirkorlar o‘rtasida „sinfiy hamjihatlik„ni ta’minlash, ular o‘rtasida munozaraga yo‘l qo‘ymaslik zaruriyatiga tayangan va uni menejmentning eng muhim vazifalaridan biri deb hisoblagan. Тeylorning fikricha, bunday vazifani faqat ilmiy jihatdan tashkil etilgan boshqaruv tizimi — menejment nazariyasigina hal etishi mumkin.
Тeylorizm ilmiy boshqaruv harakatini boshlab berdi. Bu harakat AQShni qamrab olib, boshqa kapitalistik mamlakatlarga ham yoyildi. Тeylor tizimi ilmiy menejment rivojlanishi uchun asos bo‘lib xizmat qildi.
Iqtisodiyotni boshqarish sohasining yana bir yirik nazariyotchisi — Garrington Emerson (1853—1931) edi. U „Unumdorlikning o‘n ikki tamoyili“ asarini yozib, bu asarda u birinchi bo‘lib inson faoliyatini maqbullashtirishga qarashlar tizimini bayon qilib berdi. Emerson quyidagi tamoyillarga asoslangan maksimal mehnat unumdorligiga erishish usulini ishlab chiqdi.
1. Aniq belgilangan g‘oya va maqsadlar;
2. Aqli rasolik;
3. Asosli maslahat;
Do'stlaringiz bilan baham: |