Molekulyar biofizika metodlari.
Oksil molekulasining xususiyatlari:
Kolloidli eritmalar berish qobiliyatiga ega.
Suvda katta miqdorda bo’kadi — bu esa gidrofil xususiyatni beradi.
Katta o’lchami bilan yarim o’tkazuvchi membranalardan o’ta olmaydi.
Denaturatsiyalanish qobiliyatiga ega.
Kuchli kislotalar bilan ishlanganda oqsillar molekulyar massasi kichik bo’lgan fragmentlarga -’e’tidlar (yoki ‘oli’e’tidlar) ‘archalanadi.
oqsilni gidroliz jarayonida «elementar zarrachalarga» - aminokislotalarga ‘archalanadi.
Oqsilning kislotali gidrolizi
Oqsil globula strukturasi– uch ti’dagi molekulyar o’zaro tahsirlashish natijasidagi muvozanat
Oqsilni maxsus biologik faolligini na oqsil molekulasining kattaligi, na aminokislotalar tarkibi aniqlaydi. Oqsil molekulasining turliligi tarkib to’gan aminokislotalar ketma-ketligi aniqlaydi.
Ikkita oqsilni bir xil deb atashimish uchun ularning aminokislotalar ketma-ketligi bir xil yoki birlamchi strukturasi bir xil bo’lishi kerak.
Gomologik oksillarning birlamchi strukturasidagi uzgarish biologik funktsiyaning uzgarishiga olib bormaydi.
Oksilning birlamchi strukturasi genlar strukturasida kodlangan bulib, organizmdagi barcha xususiyatlarini aniklab beradi.
Gomologik oksillarning birlamchi strukturasidagi uzgarish biologik funktsiyaning uzgarishiga olib bormaydi.
Oksilning birlamchi strukturasi genlar strukturasida kodlangan bulib, organizmdagi barcha xususiyatlarini aniklab beradi.
Makromolekulalardagi bog’lanish turlari:
- Birlamchi strukturani tahminlovchi kovalent bog’lar - 146-680 kDj/molg’
- Disulg’fid bog’lar uchlamchi strukturani stabillashda va subbirliklarni bir-biriga bog’lashda ishtirok etadi - 210 kDj/molg’
Do'stlaringiz bilan baham: |