Мавзу: Ионлантирувчи нурлар биологик таъсир механизмлари ҳақидаги
гипотезалар.
Режа:
1. Ионлантирувчи нурлар биологик таъсир механизмлари.
2. Кислород эффекти ва унинг универсаллик характери.
3. Ионлантирувчи нурлар биологик таъсир механизмлари ҳақидаги гипотезалар.
Радиацион нурланишнинг одам организмига салбий таъсири бўйича
дастлабки
маълумот сифатида эҳтимол, XVI асрда
Т.Парацельс ва
Г.Агрикол томонидан фойдали
қазилма конлари ишчилари ўпкасида ғайритабиий касаллик учраши қайд қилиниши
санасини кўрсатиб ўтиш ўринли ҳисобланиши мумкин.
1897–йилда
Удин, Бертелли ва
Дарье томонидан рентген нурланиши таъсирида 48
та терининг куйиш ҳолатлари қайд қилинган.
1902–йилда эса –
Гудман томонидан одам организмида рентген нурланиши таъсирида
юзага келган 172 та куйиш ҳолатлари ҳақида маълумотлар тўплаган. 1902–йилда
Г.Фрибен
томонидан
В.К.Рентген кашф қилган
Х–нурланиш таъсирида
одам организмида тери
саратони касаллиги ривожланиши қайд қилинган. 1914–йилда
М.Фейгин томонидан
рентген нурланиши таъсирида юзага келган 114 та ўсма (
саратон) касаллиги ҳақида
маълумотлар умумлаштирилган.
Шунингдек,
Германияда Г.Вальхов ва
Г.Гизель
томонидан
Ra
226
88
изотопининг одам организмида терига салбий таъсир кўрсатиши
ўрганилган.
Кейинчалик
И.Р.Тарханов,
В.И.Зарубин,
Е.С.Лондон,
М.Н.Жуковский,
С.В.Гольдберг,
А.И.Поспелов
томонидан
амалга
оширилган
экспериментал
тадқиқотларда радиацион нурланишнинг биологик объектлар, жумладан одам организмига
жиддий салбий таъсир кўрсатиши тасдиқланган. 1896–йилда Россияда
Иван Романович
