Hadisni musalsal darajada yetib kelishi

sen gunohkorni kechirmasang kimni kechirasan, osiyni mag‘firat qilmasang 
kimni mag‘firat qilasan, Ey Alloh men osiyni o‘zing kechir deb yolvorishi 
kerak, keyin u aytilgan istig‘fori, istig‘for bo‘ladi.
Muso alayhisalomni huzurlariga bir odam kelib, Ey Muso, bir gunoh qilgan 
edim, qirq yil tog‘ga chiqib uzlatda ibodat qildim, Alloh gunohimni kechirdi 
ekanmi, deb so‘radi. Muso alayhisam Ey Alloh bandangni gunohini kechir, 
o‘zing mag‘firat qil dedi. Muso alayhisalomga vahiy nozil bo‘ldi. Ey Muso 
men u kishini gunohini kechirmaganman kechirmayman ham, Muso 
alayhisalom Ey Parvardigor qanaqasiga kechirmaysan, ahir sen G‘ofurur 
Rohimsan. Bitta gunohiga qirq yil ibodat qilibdi, nega uni gunohi 
kechirilmaydi deb so ‘radi. Alloh taolo aytdiki, u o ‘sha gunohini har 
eslaganida qalbida rohatlanib, mazza qilib qo‘yadi. Shuning uchun uni 
gunohi kechirilmaydi, dedi. Inson qalbida qilgan gunohini yaxshi degan 
hotirjamlik bor bo‘lsa, u gunohga istig‘for, tavba o‘tmaydi. Tavbasida afsus 
bo‘lishi shart. Istig‘for aytganda, gunohimni kechir deganda “Ya Alloh 
mahfiy va oshkorasini, qasdu noqasdini, bilganimu bilmaganimni, kattayu 
kichigini o‘zing kechir, hammasidan afsusdaman” deyish kerak va gunohdan 
saqlanish lozim. 
Odam o‘ylashi mumkunki, bizning yaxshi yurishimiz, ibodat, istig‘forni 
Alloh taolo shuncha talab qilmoqda, Allohga kerakli joyi bor ekanmi degan 
savolga hadisni davomida aytiladiki: “ Ey bandalarim! Sizlar menga zarra 
yetkazishga qodir emassizlarki, zarra yetkazsanglar. Menga foyda 
yetkazishga qodir emassizlarki foyda yetkazsanglar. Nma qilsanglar 
o‘zilarga bo‘ladi”. Oyatda keladi “Ey Muhammad alayhisalom odamlarning 
kufrga shoshayotgani seni mahzun qilmasin”, “Ey Muhammad alayhisalom