kechirish bilan birga savob ham beriladi degan.
Bir hadisda keladi: “Qiyomat kuni Alloh taolo bandani kunhiga yani
qanotiga olib, boshqa bandalardan ajratib, banda gunoh-laridan qo‘rqib
turgan vaqtda, Alloh taolo bandani qilgan kichkina gunohlarini ko‘rsatar
ekan va dunyoda gunohlaringni yashirgan edim, endi kechiraman, endi
gunohinga savob ham beraman. Alloh taolo bandani gunohlarini sanab savob
berar ekan , buni sharti o‘sha gunohlarga tavba qilgani, uni o‘rniga yaxshilik
qilgani va boshqalar. Shunda gunohlari oshkor bo‘lishidan qo‘rqib turga
banda “Ya Alloh katta-katta gunohlarim ham bor edi” deb aytarkan. Haligi
kichkina gunohlariga olgan savobni ko‘rib turib, endi katta gunohlarga
bundan katta savob olsam kerak deb aytar ekan. Shunga katta gunohlarim
ham bor edi, deb aytar ekan”. Shunda Rasululloh s.a.v. mana shu hadisni
aytib kulganlar, shundoq kulganlarki aqil tishlari ko‘ringan ekan. Alloh taolo
bandani mag‘firatiga olsa Allohni karami keng. Lekin gap shunda-ki inson
o‘sha mag ‘firatga loyiq bo‘lib olishi kerak. Bu maqomga erishish uchun
Alloh taolo mendan istig‘for, mag‘firat talab qilinglar deydi. Rasululloh s.a.v.
aytgan ekanlar: “hoy odom bolalari Allohga tavba qilinglar, men har kuni
Allohga 100 marta tavba qilaman, boshqa bir hadisda 100 marta istig‘for
aytaman” deganlar.Tasavvuf mashoyiqlari, xususan Shayx Muhammad
Sodiq Muhammad Yusuf hazratlari har kuni 100 ta istig ‘for, 100 ta salovat,
100 ta “ La ilaha illallohni” aytishni vazifa qilib buyur-ganlar. Inson yurgan
yo‘lida aytib qo‘yishi mumkun.
Rasululloh s.a.v. haqlarida Ibn Umar roziyallohu anhu rivoyat qiladi.
Imom Termiziy keltirgan, Imom Nasaiy va Imom Abu Dovudlar rivoyat
qilgan hadis. Aytadilarki : “Biz Rasululloh s.a.v.ni bir majlisda yuz martalab
Do'stlaringiz bilan baham: |
