Hayotning 101 qoidasi Uzbekistan 978-613-9-45185-2

33. 
Bolalaringizni ne’mat sifatida ko’ring
 
 
“Otalar kuni”da o’g’lim Kolbi maktabida qo’lda yasalgan tabrik kartochkasini olib 
kelibdi. Uning ustida o’g’limning kichik harflardagi yozuvi, ichida esa bolamning 
kichkina rasmi ustida shunday so’zlar bor edi:
Ba’zida mening kichkinaligimdan (erkaliklarimdan) va devor, uy-jihozlarida mening 
barmoq izlarimni tashlab ketganimdan hafsalangiz pir bo’ladi. Lekin, katta bo’lib 
boraverar ekanman, bir kun kelib, ulg’ayaman. Va ana shu kichkina barmoq izlari, 
aminmanki, o’chib ketadi.
Bolalar juda tez katta bo’lishadi. Kechagina og’limning tug’ilishini kutib turgandim va 
ikki yildan so’ng esa qizim Biansaning. “Ishlarim kamaysa” yoki “ishimda ozgina 
ko’tarilib olganimda”, “keyingi yil vaqtim ko’p bo’lganida” kabi bahonalar ostida 
bolalarimiz bilan vaqt o’tqazishga va’da berish juda oson. Biroq, agar sen hayot ustidan 
harakat qilmasang, hayotning o’zi seni ustingdan harakat qiladi. Haftalar oylarga, oylar 
yillarga ulanib, oxirida bir narsani anglab yetganingda, bolalaring ulg’ayib o’zining 
alohida oilasi bilan yashayotgan bo’ladi. Bolalaringizga beradigan eng zo’r sovg’a bu- 
o’zingizning ularga ajratadigan vaqtingizdir. Va o’zingizga beradigan eng yaxshi sovg’a 
bu - bolalaringizdan zavqlanish, ularni qanday bo’lsa shunday ko’rish, ya’ni hayotning 
kichkina mo’jizasiga ega bo’lishdir.

---

34
“Payg’ambar” asarida Kahlil Gibran fikrlarimni yana ham aniqroq ravishda ochib 
bergan, “Sizning bolalaringiz – faqat sizning bolalaringiz emas, ular hayotning sevimli 
o’g’il, qizlaridir”.
34. 
Tanlagan yo’lingizdan zavqlaning, faqat mukofot uchun emas
 
 
Ishimda ko’pgina odamlar qanday qilib maqsadni qo’yib, unga erishishni 
o’rgatishimni so’rashadi. Tinglovchilarimdan “Nega sizlarga maqsadlaringizni 
aniqlashtirish bu qadar muhim?” deb so’raganimda, ular, odatda, shunday javob 
qaytarishadi: “Sababi, o’zimni nima xohlayotganimni bilish va uni qo’lga kiritish, 
hayotda meni yana ham baxtli qiladi”. Mana shu javobda bir haqiqat yashiringan edi. 
Istagan narsaga erishib undan bir qancha quvonch olganimizdan so’ng, yashashning 
asosiy mohiyatidan chetlashamiz. Maqsadlar qo’yib unga erishishning haqiqiy qadr-
qimmati siz oladigan mukofotlarda emas, balki ana shu maqsadlarga erishish jarayonida 
qanday inson bo’lib shakllanishingizga bog’liq bo’ladi. Mana shu oddiy farq meni hayot 
yo’limda shunchaki rohatlanib, zavqlanib yashash bilan birga shaxsiy va kasbiy 
maqsadlarim bilan yuzma yuz kelishda chalg’imaslikka yordam berdi.
Mening sevimli faylasuflarimdan biri Ralf Valdo Emerson ta’kidlaganidek, “Erishilgan 
katta mukofot uchun mukofotgacha boshqa asosiy mukofotlar erishilib bo’linadi”. Siz 
maqsadingizga erishganingizda, bu dono yetakchi bo’ladimi yoki yaxshiroq ota-ona 
bo’lish bo’ladimi, shunga harakat qilish jarayonida siz inson sifatida shakllanib 
boraverasiz. Ba’zida siz mana shu rivojlanishni sezmaysiz, ammo, shakllanish sodir 
bo’ladi. Shunday ekan, kelayotgan mukofotlardan lazzatlanish emas, balki sizni inson 
sifatida shakllantirayotgan jarayondan xursand bo’ling. Siz o’z-‘zini boshqarish, tartib 
intizomli bo’lish xislatlarini rivojlantirdingiz, o’zingizdagi yangi qobilyatlarni kashf 
qildingiz va insonning yashirin qobilyatlarini ko’rdingiz. Aslida mana shularning o’zi 
katta mukofotdir.