Hercai hercai

İlk  görüşte  aşka  inanır  mısın?  Ben  seni  görene  kadar,  asla  inanmazdım.
Fakat  senden  sonra  her  şey  değişti.  Ben  değiştim,  hayatım  değişti.  Bir
bakmışım, aklımda sen, fikrimde sen. Gecem sen, gündüzüm sen. Sıkılmıştım,
hiçbir  gecenin  sana  ulaşmayan  sabahlarından…  Yorulmuştum,  baktığım
hiçbir  yerde  senin  olmayışından.  Hep  acıdı  sol  yanım,  senin  sevginin
yoksunluğundan. Seni kazıdım yüreğime, bir gün çıkarmadım aklımdan. Aşkın
düştü düşeli içime, hep aynı ismi söyledi sevdam. Reyyan, Reyyan, Reyyan…
Sen de beni sev güzeller güzeli, uğruna ölsün bu can… Seni seviyorum, seni
çok seviyorum! Bu adam sana deli, sana divane!
Bir  yerlerde  sıkışıp  kalmış  sevgi  eksikliği,  ruhunun  açlık  duyduğu

---

sahiplenilme duygusu ve kalbini saran o sıcacık aşk heyecanı… Benliğini dört
bir  yandan  saran  alevlerin  büyüsüne  teslim  olurken  kalbinin  neden  bu  denli
hızlı  attığına  bir  cevap  bulması  çok  gecikmedi.  Sadece  etkilenmiyordu  bu
adamdan,  Reyyan  gün  geçtikçe  biraz  daha  kapılmaya  başlıyordu,  kim  bilir
belki de âşık oluyordu! Afallamış ruh halinin yanı sıra içindeki sevinç çoğalıp
taşıyordu. Kalbine sığmıyordu mutluluk duygusu. Her şeyin cevabı bu kadar
basit  miydi  yani?  Miran  kendisine  âşık  mıydı?  Bu  yüzden  mi  onu  istemişti,
onunla evlenmeyi seçmişti?
Bilgisayarı  kapatarak  masanın  üzerine  bıraktı.  Ardından  dolaba  sakladığı
hırkayı çıkardı tekrar. Avuçları arasına sıkıştırarak yüzüne bastırdı, kokusunu
hapsetti  ciğerlerine.  Tüm  bu  soruları  Miran’a  sormak  için  sabırsızlanıyordu
şimdiden.  Kıpır  kıpır  eden  yüreğinin  ve  dudaklarından  eksilmeyen
tebessümünün  tek  bir  cevabı  vardı.  Yüreği  teslim  olmuştu  aşka.  Kapılmıştı
Miran’ın fırtınasına.
Gençti  Reyyan,  toydu…  Cahil  ve  fazlasıyla  masumdu.  Sevgi  eksikliği
hissettiği için, ona kalbini ilk aralayan, araladığını sandığı adama kapılmıştı.
Kendisine oynanan oyundan bihaber, Miran’ın kalbine geri dönüşü imkânsız
bir  yolculuk  yapıyordu…  İlki  olacak  bu  adamın,  sonu  olacağından  habersiz
bir şekilde…
Bu hırkanın kokusuyla sabahlayacaktı bu gece belki ama evlendikten sonra
her  gecesi  Miran’ın  kollarında  bu  huzur  veren  kokusuyla  geçecekti.
Düşüncesi dahi garip bir şekilde tüylerini ürpertiyordu. Gözlerini kapattığında
hayalini  okyanus  bakışlar  süsledi.  Aşk  mı  bu?  Aşk  böyle  bir  şey  mi?
Dudaklarından  dökülen  mırıltılar  kalbindeki  yabancı  duyguyla  muhakeme
içindeydi.
***
Yaslandığı koltukta kollarını birbirine kenetleyen adam, yıldızlı gökyüzünü
seyrediyordu.  Dudaklarındaki  tebessüm  aslında  nefret  doluydu,  acı  doluydu,
intikam  doluydu…  Nedensiz  bir  şekilde  Reyyan’ı  düşünüyordu.  Her  geçen
gün  biraz  daha  amacına  ulaşmanın  verdiği  rahatlıkla  içindeki  intikam
duyguları  kabarıyordu.  Acı  çekmek  neymiş  gösterecekti,  yaşarken  ölmek
neymiş fazlasıyla tattıracaktı. Günahsız bir canın bedelini acıta acıta alacaktı!
Üstelik yine günahsız birinden.
Söz  biter  bitmez  konaktan  ayrıldığında  parmağına  takılan  yüzüğü
sökercesine  çıkarıp  cebine  atmıştı.  İğreniyordu  bu  aileden  ve  onlara  ait  her
şeyden.  Hatta  Reyyan’dan  bile!  Yaptığı  numaradan  tiksiniyor,  kendisine
kızıyordu.  Her  şey  bitene  kadar  tüm  bunlara  katlanmak  zorundaydı.

---

Sofralarına  oturmaktan  nefret  ediyor,  yalandan  yüzlerine  gülmekten  perişan
oluyordu. Ancak sabretmek zorundaydı. İntikam günü geldiğinde tüm bunları
yapmaktan  da  kurtulacaktı  elbet.  Telefonu  çaldığında  istemsizce  koltuktan
kalkarak  masaya  yürüdü.  Arayan  Arda’ydı.  Miran’ın  en  kadim,  tek  dostu.
“Efendim?”
“Neyin peşindesin?” diyen Arda’nın sesi azarlar tondaydı.
“Reyyan’ın  peşindeyim  kardeşim,  bildiğin  bir  şeyi  neden  soruyorsun?”
Arda’nın  kızgın  sesine  inat  Miran  keyifle  gülümsüyordu.  Balkona  çıkarak
konuşmasına orada devam etti.
“Fotoğrafları Reyyan’a vermek de nereden çıktı?”
Kolunu balkonun demirine yaslarken yaptığı şeyden büyük bir memnuniyet
duyarak  sırıtmaya  devam  etti.  “Reyyan’ın  kalbini  de  istiyorum  Arda,  inan
böylesi daha keyif verici olacak!” Oysa buraya gelirken Reyyan’ın umurunda
olacağını  sanmıyordu.  İntikam  için  Reyyan’ı  seçtiğinde  uzaktan  takip  ettirip
her  adımını  fotoğrafa  aktarmıştı.  Şimdi  de  bu  fotoğrafları  Reyyan’a  vererek,