Hikayeler Ve Hikmetler- abdulla Qahhar

 
Hikayeler Ve Hikmetler- Abdulla Qahhar 
 
 
Xomsemiz asar ustidan aspfalt qiladigan mashina o’tkazish kerak. 
  
 
Yozuvchilikning boshqa hunarlardan farqi-yozuvchi o’zini-o’zi operatsiya qiladi: 
yozganini qisqartirib tashlay oladi. 
 
 
Jozibadan mahrum bir qo’lyozmani Abdulla Qahhor varaqlab o’tirganida yoniga shoir 
Sami Abduqahhor kirib qolibdi. Abdulla Qahhor qo’lyozmani ko’rsatib: 
- Bunday kitobni o’qish uchun sabrdan tashqari umr ham kerak. Umri yetgan o’qiydi- 
degan ekan. 
 
 
Yana asar haqida: 
- Qahramoni shira bosib, asar davomida juda sekin o’sadi. 
 

  
 Ilhomsiz, ehtirossiz yozilgan asar changlanmagan gulga o’xshaydi. Guli bor. Lekin 
meva, hosili yo’q. 
 

---

 
Hikayeler Ve Hikmetler- Abdulla Qahhar 
 
 
 
Bunga o’xshagan yozuvchining yonidan ilhom parisi paranji yopinib o’tadi…
 
 
Bir muallif bilan suhbat chog’ida: 
-Aytiladigan gapning o’zini ayta berish kerak. Yoniga supurgi bog’lab nima qilasiz?! 
 
 
 
Yozuvchi ilhomining makoni-xalq dilida, shod odamning qahqahasida, jabrdiydaning 
dodida, oshiq-ma’shuqlarning ko’zida! 
 
 
Sami Abduqahhor Abdulla Qahhordan bir kitobni “o’qidingizmi?” deb so’raganida, u 
kishi: 
-Ha, o’qidim, lekin hazm qilib bo’lmaydigan asar ekan. Palag’da tuxumga murch sepib 
bergan bilan uni yeb bo’lmaydi-ku?!-degan ekan. 
 
 
O’zbekiston Yozuvchilar uyushmasi majlisidagi nutqidan: