Hikayeler Ve Hikmetler- abdulla Qahhar

-Biz oqsoqollar bir-birimizni yalaydigan bo’lib qolganmiz. Yoshlar hech ro’y-xotir qilmay 
bizning kamchiliklarimizni ko’rsatib berishlari kerak. 
 

---

 
Hikayeler Ve Hikmetler- Abdulla Qahhar 
 
 
 
Ba’zi yozuvchining asarini eshitish uchun tekin quloq kerak bo’ladi. Bu- uning xotini… 
 
 
Asar agar katta adabiyotga kirmasa – asar emas. Bordi-yu, bo’ynidan boylab olib 
kirilsa, u oyoqosti bo’ladi. 
 
 
Shunday yozuvchilar bor: umrining birinchi yarmida nom chiqaradi. U nomini boqadi. 
Umrining ikkinchi yarmida nomi uni boqadi. Adabiyotda bunday bo’lmasligi kerak. 
 
 
Gap qancha yaxshi bo’lsa, u shuncha qisqa bo’ladi. 
 
 
Shunday tanqidchilar ham borki, bir yozuvchining bir asarini tanqid qilib qo’yadi-da, 
keyin shu avtorning yangi asarini kutadi. U to’g’rida “yaxshi gap aytib, avvalgisini 
yuvmoqchi” bo’ladi. 
  
 
 
Yozuvchining mahorati shundaki, butun bahorni atigi chigitdek keladigan g’o’ra ichiga 

---

 
Hikayeler Ve Hikmetler- Abdulla Qahhar 
 
 
qamab bera oladi. 
 
 
Ilhom deymiz. Yozuvchiga ilhom qachon keladi? Ilhomning o’zi hech qachon kelmaydi. 
Ilhomni yozuvchining o’zi qidirib borishi, topishi kerak. 
Ilhom deb atalgan parizod, nozanin yorning makoni qayertda? Ilhomning makoni 
xalqning dilida majburiyat emas, zaruriyat, xohishga aylangan mehnatningshavkati 
baxtiyor odamning qahqahasida, jabrdiydaning ko’z yoshida, oshiq va ma’shuqlarning