Himoyaga tavsiya etilsin”

O‘t boshiga cho‘nqaydim. Etigimni sug‘urib, tagini olovga qaratib qo‘ydim (1-b.); O‘rtada gulxan yonar, chetroqda oqchil chakmon kiygan, o‘rta bo‘y bir kishi eshagining ayilini bo‘shatardi (1-b.).
Soflik – to‘g‘rilik
Sofligi, to‘g‘riligi. Lekin, u, bu kishilarga yoqay deb hatto o‘ylaganiyam yo‘q. Ko‘ngli nimani tusagan bo‘lsa, shuni qildi (9-b.).
Park – xiyobon
Vosit katta park orqasidagi shofyor o‘g‘li bilan uzzukun janjal qiladigan Navoxon ayaning uyida yettinchi oy ham yashab qoldi (30-b.); Men velosipedni turg‘izib xiyobonga chiqardim (58-b.).
tikanzor – yantoqzor:
Qiz yo‘lni qoldirib, oqarib turgan tikanzorga kirdi, etagini andak ko‘tarib olib, tikanlar ustidan sakray-sakray qiya betga o‘rladi (60-b.); Yana bolalarini yantoqzor ortiga boshladi (177-b.).
Qalb – ko‘ngil – dil:
Garchi u shu kunlarda xotini bilan begonalardek yashagan bo‘lsa-da, bari bir u qalbining muhim bir go‘shasini tabiiy holda to‘ldirib turgan ekan (14-b.);
Chiqqanlarida hammasi shirakayf, ko‘ngillari yana ichimlik tusar, hatto ba’zilari shuni taklif ham qilar edi (132-b.);
Azim gulning sovuqqina bandidan ushlab unga tikilib turar ekan, dili zavqu shavqqa to‘lib toshdi (23-b.).
Sohil – qirg‘oq:
Soy sohiliga ko‘kchil tuman o‘rmalayapti (2-b.).
Oxiri arna qirg‘oqlari pasaygan joyni topdilar-da, otni shitob bilan haydadilar (78-b.).

4. 
   Belgi-xususiyat bildiruvchi leksemalardan iborat sinonimik qatorlar: Sh.Xolmirzayev hikoyalari so‘z boyligida bir nechta belgi-xususiyat bildiruvchi leksemalardan iborat sinonimik qatorlar aniqlandi, ular quyidagilar:
   

yakka –yolg‘iz:
Goh o‘rtoqlar bilan chiqsak, goho... yakka o‘zim chiqardim (3-b.);
U asli buxorolik, u yerdagi yolg‘iz onasini anchadan beri ko‘rmagan edi (35-b.).
ko‘ngli bo‘sh – ta’sirchan Mazkur sinonimik qatordagi frazeologizm va leksema frazeologik-leksik sinonimlikni hosil qilgan:
Azim tabiatan ko‘ngli bo‘sh, ta’sirchan yigit (23-b.).
epchil – chaqqon:
Ismat bo‘lsa, hamon qadimgiday: epchil, chaqqon, mergan... (23-b.);
xayoliy – ajib – go‘zal
Gul favqulodda nozik va iffatli edi! Uning haligina qor ichidan chiqib turishi shu qadar xayoliy, ajib va go‘zal edi! (23-b.)
yalqov – xayolparast – lallaygan:
Vosit nimjon, yalqov va xayolparast bola edi (29-b.).
U olti oy o‘tmay kvartirasini almashtirar, bunga goh o‘zi sababchi bo‘lsa − ijara haqini vaqtida to‘lolmasa, goh uy egasi sababchi bo‘lar − bu lallaygan bolani yoqtirmay qolar edi (29-b.).
sag‘ir – yetim:
Ko‘ktosh qishlog‘idan qimmatchilikda bir sag‘ir bola chiqib ketib, endilikda professor, doktor bo‘lgan ekan (42-b.);
Urush yillarida ota-onasidan ayrilib, yetim bolalar uyida tarbiya topdi (46-b.).
yosh – navqiron:
Bu yoshlar yosh ziyoli er-xotinlar o‘rtasidagi rasm bo‘la boshlagan bir odatni − yoshlikda dunyoni ko‘rib kelish uchun xorijga chiqishni o‘zlariga qabul qilgan, mana uch yildirki ular goh yolg‘iz, goh birlikda chetga chiqishar edi (13-b.);
Domla shu topda qalbida g‘ayritabiiy bir kuch sezib o‘zini xuddi navqirondek his etar, qarilik — kam quvvatlikni ham unutgan, go‘yo shu ketishda tog‘lardan ham oshib ketgudek vajohatda edi (69-b.).
qiziq – g‘aroyib:
Umuman olganda, hayotning har qanday ko‘rinishi ham qiziq, g‘aroyib! (194-b.)