Ñholpon nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi Òoshkent 2010
Download 3.01 Kb. Pdf ko'rish
|
qolyozmalar orqali ham yetib kelgan bolishiga qaramay, ular,
asosan, XIX asrda kochirilgan. Qadimgi manbalar haligacha topilgan emas. Adib haqida kopgina manbalarda malumotlar mavjud. Shamsiddin Somiyning «Qomus ul-alam», Lutf Alibek Ozarning «Otashkadayi Ozariy», Kamoliddin Husayn Fanoyining «Majolis ul-ushshoq» singari asarlarida, qator lugatlarda shunday malumotlar keltirilgan. Ularda korsatilishicha, adibning «Pahlavon» unvoni bilan mashhur bolishiga sabab, Mahmudning jismoniy jihatdan baquvvatligi, sharqona kurashning katta vakili bolganidir. Hatto uni «kuragi yerni kormagan» Pahlavon sifatida tilga olishadi. Mahmudning Puryoyvaliy, Puryorvaliy taxalluslari ham pahlavonlik bilan bogliq. Jumladan, «Giyos ul-lugat»da bu haqda shunday deyiladi: «Puryoyvaliy (yoki Puryoyi Vali) xorazmlik Pahlavon Mahmudning laqabidir. Bunda kurash ilmidan mahorat qozongan keksa pahlavon, zorxona pahlavonlarining boshligi nazarda tutiladi. Zero, qaysi bir kurashchi zorxonaga kirmoqchi bolsa, dastlab Puryoyvaliyning qadamiga (oyogiga) bosh qoyadi. Shu jihatdan puryoyvaliy sozi majozan aziz va mukarram manosini ham bildiradi». Uning pahlavonligi Eron va Hindistonda ham mashhur bolgan. Bir jangda u Hindiston 125 shohi Roy Ropoy Chonani olimdan qutqarib qoladi. Shunda shoh «Nimani istasang, shuni bajaraman», deb vada beradi. Shunda Pahlavon Mahmud: «Sizning qolingizda Xorazmdan kelib asir tushgan bandilar bor. Ularni ozod qilib, vatanga qaytishga ruxsat bersangiz», deydi. Shoh ularni ozod qiladi. Pahlavon Mahmud Qitoliy taxallusi bilan ham ijod qilgan. Ushbu taxallus ham pahlavonlik bilan bogliq. «Qitol»ning manosi «bir-biri bilan jang qilmoq, kurashmoq», demakdir. Pahlavon Mahmud, asosan, postindozlik, telpakdozlik bilan shugullangan. Badiiy ijod sohasida esa uning «Kanz ul-haqoyiq» nomli masnaviysi haqida malumot bor. Ruboiylari bilan mashhurdir. Umar Xayyomdan keyin ijodini faqat ruboiy orqali boyitgan shoir Pahlavon Mahmuddir. Pahlavon Mahmud fors-tojik tilida ijod qilgan. Uning ruboiylarini Ulfat (Imomiddin Qosimov), Boqir (Omonulla Valixonov), Muinzoda, Shoislom Shomuhamedov, Toxtasin Jalolov, Vasfiy, Matnazar Adbulhakim, Ergash Ochilovlar tarjima qilishgan. Xorazmda Najmiddin Kubrodan boshlangan javonmardlik tariqatining davomchisi, Sharqda nomi chiqqan pahlavon va hamma pahlavonlarga ustozlik qilib, «Puryoyvaliy» laqabini olgan odam. U hayotda mardlik va jasurlikni, muhtojlarga beminnat saxovat korsatish, ozi uchun esa hech narsa tama qilmaslikni targib etgan va botinda ilohiy marifatni kashf etish, riyozat bilan irfoniy kamolot sari borishni hidoyat etadi. RUBOIYLAR Yiroqdan qarasam, labing purxanda, Ozod edim, tagin bolibman banda. Ozodlikdan har bir banda erur shod, Men shodmanki, senga bolubman banda. Dilim yana dilbar domiga tushdi, Ne dilbar, sitamgar domiga tushdi, 126 Birining bandidan qutulmay hanuz, Boshqa pariðaykar domiga tushdi. Yoding bilan konglim har zamon toza, Nasim essa bolgay guliston toza. Diydoring farahbaxsh, uni korganda Xotir jam, dil xurram, tanda jon toza. Ul qodirki arz-u aflok yaratdi, Kongulda dog, dilni gamnok yaratdi. Mushkin zulflarni-yu, yoqut lablarni Yerga qorib, oxirda xok yaratdi. Mahbubimning shirin maqoli yaxshi, Ham serishva qoshi-hiloli yaxshi. Ogiz kunjin kulgidan hech tiyolmas, Bosa uchun bosh joyi xoli yaxshi. Olam fili qaytarolmas juratimiz. Charxdan zorroq qudratimiz shavkatimiz, Gar chumoli kirib qolsa safimizga, Sher etajak uni darhol davlatimiz. Konglim oppoq, na kek va na kiynam bor, Dushmanim kop, valekin men hammaga yor. Mevali daraxtman, har bir otkinchi, Tosh otib otsa ham menga bolmas or. Qora tosh sira ham bolmas lojuvard, Toza qalbga yuqmas aslo chang-u gard, Quloq solgin Puryoyvaliy soziga, Qorqoqlardan biron chiqqanmidi mard. Uch yuz Kohi Qofni kelida tuymoq, Dil qonidan bermoq falakka boyoq, 127 Yoinki bir asr zindonda yotmoq, Nodon suhbatidan kora yaxshiroq. Gurkiragan olov-dilim yoldoshi, Tolqin urgan daryo-kozlarim yoshi, Kozagarlar yasayotgan har koza Kohna dostlar xoki-qoli yo boshi. Ey xoja, sen nechun buncha bexabar, Xayolingda kecha-kunduz kumush, zar, Dastmoyang-ku bu olamda bir kafan, Buyurganmi senga kafan, kim aytar? Davronda kop kozni men giryon kordim, Neki balo bolsa, beomon kordim. Nuh 1 -ku ming yil yashab kordi bir tofon, Men Nuh bolmasam ham ming tofon kordim. Dedim: ayt, umrning manosi nima? Dedi: chaqmoq, yo sham, yoki parvona. Dedim: bu dunyoga bino qoygan kim? Dedi: yo gol, yo mast, yoki devona. Borma aytmaganning dasturxoniga, Qol uzotsang, qadring ketar, noniga. Qoshma ozgalarning barra kabobin Qotgan non-u sovuq suvning soniga. Hamma darddan kora ayriliq yomon, Hamma qaygudan ham yomondir hijron. 1 Nuh paygambarlardan biri, rivoyatlarda aytilishicha, u yer yuzini suv bosganda barcha jonzotlardan oz kemasiga bir juftdan olib, ularning hayotini asrab qolgan ekan 128 Qolimdan kelmaydi sendan ayrilmoq, Jonsan, jondan kechish emas-ku oson. Dunyo binokori tuzar qasr-ayvon, Tuzib boladi-yu, qiladi vayron. Falakka yetkazib bugun toqini, Ertaga etadi yer bilan yakson. Kozgumga berardim kechqurun sayqal, Boqdim unga tiniq bolgan bir mahal, Shuncha kop korindi oz aybimki, men Ozgalar aybini unutdim tugal. Podsholik istasang, bol el gadosi, Ozingni unut-u, bol el oshnosi, El toj kabi boshga kotarsin desang, El qolin tutgin-u, bol xoki posi 1 . Tuproq toshagida yotgan kop kordim, Qaro yer bagriga botgan kop kordim, Yoqlik olamiga koz tashlaganda, Kelmagan kop kordim, ketgan kop kordim. Yolga boqqin, yolchi odamlar ketdi, Gofil otirmagil, hamdardlar ketdi, Bir qavm senga yaqin va uygun edi, U qavm otib, yaqin odamlar ketdi. Ey ishq, nechuk otsan axir, duding 2 yoq, Ey gam, nechuk kuysankim, suruding 3 yoq? Ey orzu, nechuksan, tutqich bermaysan, Ey shodlik, nechuksankim, vujuding yoq? 1 xoki po yolidagi tuproq 2 dud tutun 3 surud qoshiq 129 Darddurman, darddurman, beqiyos dardim, Orazing shamidan yondim, qizardim, Gar vasling davlati muyassar bolsa, Surayin poyingga bu royi zardim 1 . Necha yil ilm-hunar payida boldik, Necha yil zar-zevar payida boldik, Olam sirlaridan bolganda ogoh, Bari ishni tashlab, qalandar boldik. Xudoni yod etib, biyobon ketdik, Biz tan olamidan jon tomon ketdik, Tun-u kun fikr etdim yetmish ikki yil, Sarson bolub yurdik, ham hayron ketdik. Oqil aqli hirsga giriftor bolmas, Hasad qilgan bilan tillo xor bolmas, Nomard it kabidir, mard buyuk daryo, Daryo it damidan hech murdor bolmas. Toki bor mardlig-u gayratdan asar, Ahl-u ayolingni etma darbadar, Meva shoxi agar devordan oshsa, Yolovchilar unga beshak qol chozar. Oh tortgan chogingda yolga koz tutgil, Yolda quduq bordur, ehtiyoting qil, Dost uyida mahram bolgan vaqtingda, Qolingni, kozingni, dilni tiya bil. 1 royi zardim sargaygan yuzim 9 Adabiyot, I 130 SAYFI SAROYI (13211396) Sayfi Saroyi ozbek adabiyoti tarixida alohida mavqega ega bolgan yirik adiblardan. U 1321- yilda Qamishli yurtida tugilgan. Qamishli Xorazmdagi qishloqlardan birining nomi. Ammo shu nom Volga boyida ham juda kop uchraydi. U Qamishlidan bilimini oshirish uchun Saroyga keladi. Saroy Oltin Orda davlatining poytaxtidir. Muhammad ibn Arabshohning yozishicha, «Saroy tutgan orni va xalqining juda kop bolishi bilan eng katta shaharlarning birisi edi. U fan markaziga aylandi. Oz vaqt ichida bu yerda koplab atoqli, mashhur kishilar toplandi». Ular orasida Qutbiddin ar-Roziy, Masoud Taftazoniy, Kamoliddin at-Turkmaniy, hofiz Muhammad ibn Bazzoziylar bor edi. Shuningdek, mashhur shoir Kamoliddin Xojandiyning ham XIV asr oxirlarida Saroyda yashab ijod etganligi yaxshi malum. Shoir shu yerda yashab turgan davrida «Saroyi» degan taxallusini olgan. Sayfi uning ismi bolib, «qilich» degan manoni bildiradi. Umrining oxirlarida u Oltin Ordadan Misr Shomga ketgan va osha yerda yashagan. Osib tuprogim uzra nayzalar, men evdin ayrildim, Vatandin benishon oldim-da, ozga yurtga evrildim. Nechun menga falak jabr ayladi, qanday gunohim bor? Iloho, ayla kam jabring, men elga sodiq ul erdim, degan misralar shu qismatga ishora. U oz yurtidan ketishni «falak jabr ayladi» deb izohlamoqda. «Tuprogim uzra nayzalar 131 osdi» degan jumla zamirida Chingizxon istilosining oqibatlari nazarga olinmoqda. Ozining «Gulistoni bit-turkiy» («Turkiy guliston») asarini u Misr amiri Batxasbekka bagishlagan edi. Asar 1391- yilda yozilgan. Undan keyin yaratilgan «Suhayl va Guldursun» dostoni 1394- yilda yozilgan. Adib taxminan 1396- yilda vafot etgan. Sayfi Saroyining ozbek adabiyoti taraqqiyotiga qoshgan hissasi bebahodir. Gazallarida shoirning oziga xos zavqi, ovozi, tasvir usullari juda ochiq kozga tashlanadi. Sayfi Saroyi masnaviylari ham alohida mavqega ega. Bu jihatdan «Vasf ul-shuaro» sheri ahamiyatlidir. U «Shoirlar vasfi» demakdir. Ushbu masnaviyda adib ozining adabiy-estetik qarashlarini bayon etadi. U ijodkorlarning turli guruhlari mavjud ekanligini (bulbul, zog), shunga muvofiq ularning taqlidchi (toti) yoki mustaqil ijodkor bolishi va boshqa xususiyatlar haqida toxtab otadi. Buni adabiy tanqidchilikning oziga xos bir korinishi sifatida ham qabul qilish mumkin. Ozbek dostonchiligi ravnaqi tarixi ham Sayfi Saroyining nomi bilan ziynatlangan. Uning «Suhayl va Guldursun» degan dostoni ana shu ananani boyitadi. Doston 82 bayt, 164 misradan iborat. Sayfi Saroyi benazir tarjimon hamdir. Adib Sadiy Shero- ziyning mashhur «Guliston» asarini «Gulistoni bit-turkiy» nomi bilan ozbekchalashtirgan. Shu asosda u ozbek tilining ichki imkoniyatlari naqadar boyligini yana bir marta namoyish etdi. «GULISTONI BIT-TURKIY» Hikoyat Bir sultonning uch ogli bor edi. Ikkisi uzun boyli, sohibjamol dagi biri qisqa boyli edi. Bir kun sulton bu qisqa boyli oglina haqorat kozi bila boqti. Oglon farosat bilan bildi, dagi aytdi: «Ey ota, uzun boyli ahmaqdan qisqa boyli oqil yaxshiroq durur...» 132 Sher Bir oriq oqil odamiy aytti, Bir semiz ablaha kelib qarshi. Necha bolsa zaif toziy it, Bir tavila eshakdan ul yaxshi. Bu latifa sultonga xush keldi, dagi kuldi, qarindoshlari eshitib malul boldi. Hikoyat Noshiravoni odilga ovda kiyik shishladilar. Tuz yoq edi. Bir qul kentga bordikim, tuz keturgay. Noshiravon anga aytti: «Tuzni qiymat bilan olgilkim, rasm qolib kent xarob bolmasun». Ul qul aytti: «Bu qadar tuz olmoq bilan ne xalal kelgay?» Aytti: «Zulmning asosi avval oz edi. Har kim keldi mazid qildi, to bu goyatqa yetti». Sher Raiyat bogining sulton olib yesa bir olmasin, Yuzor mundin yegay bir qul barini ilmayin tishka. Buyursa besh yumurtqani olurga kuch bila sulton, Navkarlari tutub sanchar yigirma gozni bir shishka. Hikoyat Bir kurashchi pahlavon uch yuz oltmish turli kurash ilmin bilur erdi. Tekma bir kun bir turli ilm bilan kurashur edi. Shogirdlarindan bir sohibjamol oglon bilan xotiri mutaalliq bolub, uch yuz elli toqquz turli kurash ilmin anga orgatti; oglon ul goyatqa yettikim, bu viloyatda ne qadar kurashchi bor edi, barchasin bosti. Bir kun sulton xidmatina kelib, yer opub aytti: «Ustodimning menim uza tarbiyat haqqi bor, yoqsa quvvatda va sanatda men andan ortuqman». 133 Bu soz sultonga xush kelmadi. Buyurdikim kurashsunlar. Maqom tartib qildilar. Arkoni davlat va ayoni hazrat umaro va vuzaro hozir boldilar. Oglon usruk fil kabi maydona kirib, tasavvur ettikim, temurdan tog bolsa, yerindan qoporgayman. Ustodi dagi bildikim, ozindan ortuq turur. Ul bir ilmnikim mundane kizlab edi, ani amalga keturdi. Oglon dav eta bilmadi. Oglonni kotarib, havodan yerga urdi. Xalqdan girev qopti. Sulton buyurdi: Ustodina xilat va nemat berdilar. Dagi oglonni malomat qildilarkim, sen oz ustoding bilan davo qilding, davong botil boldi. Oglon aytti: «Ula menim uza quvvat bilan golib bolmadi, balki kurash talimindan bir daqiqani kizlamish, ani bila golib boldi». Ustodi aytti: «Bali, ul daqiqani bukun uchun kizlab edim». Oqillar masali turur: «Dostqa ul qadar yori qilgilkim, dushman bolsa zafar topmagay». Sher Yo vafo yoq turur bu olamda, Yo kishi qilmadi jahonda ani. Mendan oq ilmin ogranib ketkan, Oqibat qildi ul nishona mani. Hikoyat Ikki xurosoniy faqir biri-biri suhbatina mulozim bolur, sayohat qilur edilar. Biri zaif va biri qaviy edi. Zaif qunduz uruj tutar, kecha iftor etar dagi qaviysi kunda uch navbat yemak yer. Bir kun bularni bir shaharning eshikinda josus deb tuhmat bilan tuttilar. Ikkisini bir evga soldilar, dagi eshikni mahkam bekitdilar. Bir jumadan songra malum qildilarkim, yozuqlari yoq emish, kelib kordilarkim, qaviysi olmish, zaifi salomat qolmish. Taajjub qildilarkim, nechuk boldi deb. Bir hakim hozir edi. Aytti: «Agar 134 munung xilofi bolsa, ajab bolgay edi. Ul biri kop yer edi, ochliqqa toqat keturmadi, oldi. Dagi bu biri oz yer edi, odatincha sabr etib salomat qoldi». Sher Har kima bolsa tabiat oz yemak, Ollina kelsa mashaqqat sabr etar. Kim badan beslar esa keng aysh uza, Tor yerga ograsa eldan ketar. Hikoyat Bir ogri bir tilanchiga aytti: «Uyalmasmisankim, tekma bir xasis qatina borib buchuk habba uchun yuz suvun tokub, aling uzatursan». Faqir aytti: Sher Kob yaxshi alin uzatib andan tilamak Kim, ikki diram uchun qolun keskaylar. Hikoyat Bir tojir oglin ayturlar kob turli ilm-u hunar bilur edi. Qachonkim, olimlar majlisinda otursa, bir kalima soz sozlamas edi. Bir kun otasi aytti: «Ey oglum, sen dagi sozlagil onlardankim bilursan». Aytti: «Qorqarman, bilmaganimdan sorgaylar, javob topmayin xijil bolgayman». Sher Xonaqoh eshikinda bir sofi Qabqabina urur edi mismor. Bir siðohi yengin tutib aytti, Otima nal urgul, ey baytor. 135 Hikoyat Sulton Mahmud qullarindan bir nechasini kelib, Xoja Hasan Maymandiyga sordilarkim: «Bu kun sulton senga ne aytti, falon maslahatda?» Aytti: «Ul sizga dagi ortukli qolmagay, eshitgaysiz». Onlar aytti: «Sen vaziri mamlakatsan, ul soznikim, sulton senga aytqay, ani bizing tekinlarga aytmoq ravo degul». Xoja Hasan aytti: «Ul etiqod bilankim bilursiz, kishiga aytmoq kerakmas, bas nechun sorarsiz?» Sher Qilmadi rozin bilikli yor, fosh, Ketmasun deb shoh sirri birla bosh. Hikoyat Bir kun Rustam onasina qatti sozladi. Aning kongli ogrib, yiglab aytti: «Magar kichiklikni unuttungkim ulugluq etarsan». Sher Onasi injinib Rustamga aytti, Ayo korgan ozun haybatli arslon. Agar bolsa edi yodingda ul kun Kim, alimda eding bir yashar oglon. Bukun boyla menga javr etmas eding Ki, sen bir pahlavon, men bir qari jon. Hikoyat Bir hakim oglonlarina nasihat berur edikim: «Ey oglonlarim, erdam ograningkim, dunyoning molina va mulkina va johina etibor yoq turur. Joh bir kun eshikdan chiqib ketar dagi oltunini, kumushni safarda haromiy olur, yo shaharda ogri, yo sohibi yeb tugatur, ammo erdam bir chashma dururkim, doim suvi toshib kela durur dagi erdam eyasi davlatindan tushsa, qaygusi yoq 136 turur. Aning uchunkim, erdam eyasining davlati turur dagi erdam eyasi qanda borsa, oltun berurlar dagi yuqori kechururlar va lekin erdamsizlar luqma tilanib, minnat yukin kotarib yururlar». Sher Shom elinda fitna qobti bir zamon, Oylakim, boldi jahonda doston. Xalqi ketti xonumonin tark etib, Yettilar ozga viloyatqa kelib. Topti erdamli kishi anda sharaf, Ey necha erdamsiz er boldi talaf. Boldi erdamli faqir ogli vazir, Qoldi erdamsiz vazir ogli faqir. Erdam erning davlatidur bil yaqin Kim, tuganmas mol erur matlablayin. Sayfi Saroyi sherlaridan namunalar Ul yuzi oykim... Ul yuzi oykim, jahonning jonidur, Bu zamona xublarining xonidur. Yosamin tan, qomati sarvi ravon, Zulfi jannat bogining rayhonidur. Gamzasining oltina olam asir, Kozlari davri qamar fattonidur. Kirpugining oqina jonlar nishon, Qoshi yosining jahon qurbonidur. Shams aning har kun yoqasindan tugar, Ul sababdan bu jahon nuroniydur. 137 Beslasin ushshoq jonin chun bukun, Koz qamar yuz husnining davronidur. Korgali Sayfi Saroyi qul ani Haq taolo sunining hayronidur. Taolalloh, zehi surat... Taolalloh, zehi surat zehi mahbubi ravhoni, Kim oning husni shavqindan kongullar boldi nuroni. Mufarrih shevali dilbar, tili toti, sozi shakkar, Kiyik kozli, qamar manzar, malohat mulki sultoni. Kongul olur kozi oli, farah berur engi oli, Boyidur sarvning toli, yuzi jannat gulistoni. Kunashtek belgili shohid, jamoli qavlima shohid, Kechar hasrat bilan zohid yiroqdan kormagan oni. Alo, ey dilbari manzur, bu korkingga bolub magrur, Kongullar qilmagil ranjur, kechar bu husn davroni. Bu muddatni ganimat bil, bu fursatda vafolar qil, Bu izzat birla bol kob yil, xaloyiqning sevar joni. Qoshing chun bayram oyidur, jahon husning gadoyidur, Qulung Sayfi Saroyidur, bukun ul sun hayroni. Bu falak nechun meni... Bu falak nechun meni doim qara qinda tutar, Bu otim Sayf olduguchunmi qara qinda tutar. Qanda bir erdam eri bolsa oni kozdan solib, Tekma bir erdamsiz erni koz qaroqinda tutar. 138 Sozlarimning javharin orif korub, qadrin bilib, Kob baholi dur bekin doim quloqinda tutar. Ol bilan oldi kongul mendan bir oy yuzli malih Kim muanbar xoli asvad ol yangoqinda tutar. Husn ichinda yoq naziri, lekin ul joni jahon Doimo oshiqlarini ishtiyoqinda tutar. Odati budur hamisha bevafo mashuqaning Kim aning vaslin tilasa, ul firoqinda tutar. Bu falak javri bekin Sayfi Saroyi bagrini Ul yuzi oy hajr otining ihtiroqinda tutar. Dilbarimning zulfi sunbul... Dilbarimning zulfi sunbul, chehrasi gulzor erur, Boyina oshiq sanavbar, yuzina gul zor erur. Ogzi fastuq, korki tangsuq, ozi mushfiq yor erur, Husnining chovi Xito-u Chin ichinda bor erur. Asli alchin, sozlari chin, kozlari totor erur, Ming yashar har kim dudogi sharbatin totor erur. Ishqining elchisina konglum munaqqash dor erur, Zulfina tushgan kongullarning maqomi dor erur. Nechakim ishqi oti bu jon ichinda bor erur, Qahrabo uzra kozumda dam-badam dur bor erur. Shahd sozi, orif ozi, voqifi asror erur, Vasli bostonida xush oshiqlarin asror erur. 139 Vasfina Sayfi Saroyining ishi ashor erur, Andin ozga birla oshiqqa demak ashor erur. «Qamar yuzungdin» Qamar yuzungdin bolur munavvar, Shakar sozungdin kelur mukarrar 1 . Kunash 2 yuzungni korub xaloyiq, Bolub tururlar senga musaxxar 3 . Kongulga doyim farah 4 berurga, Kelib xayoling bolur musavvar 5 . Tugandi umrum firoq elinda 6 , Qachon visoling bolur muyassar? Oqur sifoting bu Sayfi shaydo, Yozib dafotir 7 uza mufassar 8 . «Vasf ul-shuaro» Jahon shoirlari, ey gulshani bog, Kimi bulbuldurur sozda, kimi zog 9 . 1 mukarrar takror-takror 2 kunash quyosh 3 musaxxar taslim 4 farah shodlik, quvonch 5 musavvar mujassam, tasvir etilgan 6 elinda qolida 7 dafotir daftarlar 8 mufassar tafsir, sharh 9 zog qarga 140 Kimi toti bekin 1 chaynar shakarni, Kimi lafzi bilan ortar durarni 2 . Kimining sozlari mavzun-u 3 shirin, Kimining loyiqi tashrif-u tahsin. Kimi ozganing ashorin menim der, Kimi halvo kabi shalgam chobin yer. Kimi mani qoyub lafzin tuzatur, Kimi vaznin buzub sanat kuzatur 4 . Alarning ush biri Sayfi Saroyi, Jahon oriflarining xoki poyi 5 . Ani sen jumla shoir kamtari bil, Qamar yuzga hamisha mushtari 6 bil. «SUHAYL VA GULDURSUN» (doston) Emas afsona chin ushbu bitilmish, Bu chin afsonatek ishqda yetilmish. Ayittim oglabon 7 davrim jafosin, Bir erning qissayi ahd-u vafosin. Temur Urganja tortib keldi lashkar, Korub koz kor, bolib qoldi quloq kar. 1 bekin kabi, day 2 durar durlar, marvaridlar 3 mavzun vaznli 4 sanat kuzatur sanatni kozlaydi, sanatbozlik qiladi 5 xoki poyi oyoqlari ostining tuprogi 6 mushtari talabgor 7 oglabon yiglab, achinib 141 Qozutti 1 jang bilan olamda tofon, Oqitti 2 suv tekin 3 yer uzra kop qon. Ekinchi Download 3.01 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling