I-bob. Tabiiy resurslardan foydalanish

I-BOB. TABIIY RESURSLARDAN FOYDALANISH.
1.1 Tabiiy resurslardan va ularning tasnifi
“Tabiiy ressurslar“ tushunchasi tabiatning inson faoliyati bilan bevosita aloqasini ifodalaydi. Tabiiy ressurslar kishilar bevosita tabiatdan oladigan hayotiy va mehnat faoliyatining turli xil vositalaridir. Shu sababli tabiiy resurslarga tabiatning ham ishlab chiqarish, ham noishlab chiqarish jabhalarida iste’mol qilinadigan moddiy jismlari va kuchlari mansub.Tabiiy resurslar kishilarning yashashi uchun shunday vositalarki, ular jamiyatga bevosita emas, balki ishlab chiqaruvchi kuchlar va ishlab chiqarish vositalari orqali ta’sir etadi. Shuningdek, tabiiy resurslar va tabiiy sharoitlar har qanday hudud boyliklarining asosiy turlaridan biri, uning iqtisodiy rivojlanishining eng muhim omilidir. Shu sababli tabiiy resurslar - ham tabiat jisimlarini, ham iqtisodiy kategoriyani tashkil etadi.
Tabiiy resurslar tabiiy sharoitlardan tashqarida mavjud bo‘la olmaydi va foydalanilishi mumkin emas. Tabiiy sharoit juda keng tushuncha bo‘lib, tabiatning barcha tomonlarini ishg‘ol etadi. Tabiatning organizmlari, jismlari va hodisalarining majmuasi bo‘lgan tabiiy sharoitlar jamiyat hayoti va xo'jalik faoliyati uchun ishlab chiqarish kuchlarini rivojlantirishning muayyan bosqichida muhim bo‘lgan, ammo kishilaring moddiy, ishlab chiqarish va noishlab chiqarish faoliyatida bevosita ishtirok etmaydigan jismlardir. Muayyan turdagi resurslaring vujudga kelishi bevosita tabiiy sharoitlarga bog‘liq.Tabiiy resurslar tabiatning ijtimoiy ahamiyatini va foydali tomonlarini, inson foydalana oladigan xususiyatlarini namoyon qiladi.
Tabiiy resurslar tushunchasi tabiatning inson faoliyati bilan bevosita aloqasini ifodalaydi.Tabiiy resurslar kishilarni hayotiy va xo‘jalik faoliyatining turli hil vositalari bo‘lib, ularning barchasi tabiatdan olinadi. Tabiiy kategoriya sifatida qaralganda tabiiy resurslar inson bevosita tabiatdan oladigan, uning hayotiy va xo‘jalik faoliyatida foydalanadigan tabiat vositalari yoki unsurlaridir.
Tabiiy resurslar makon va zamonda doimiy rivojlanishda bo‘lgan moddiy unsurlarning murakkab majmuasi, jamiyat va tabiatni o‘zaro bog‘langan tuguni, aql-zakovat hamda kuch sarflanadigan jabhadir. Tabiat kishilarning ehtiyojini qondirish uchun cheklanmagan imkoniyatlarga ega. Ammo inson o‘zining bilimi va amaliy ishlab chiqarish faoliyati bilangina tabiiy resurslardan o‘z ehtiyojini qondira oladi. Tabiiy resurslar juda xilma-xil bo‘lib, ulardan moddiy ishlab chiqarishda va insonning kundalik ehtiyojida foydalanish imkoniyatlari ham juda katta. Tabiiy resurslar ijtimoiy ishlab chiqarish moddiy-texnik bazasining tarkibiy qismidir.
Tabiiy sharoit va tabiiy resurslar, yuqorida ta’kidlanganidek, jamiyat hayoti tabiiy omillarining bir-biri bilan bog‘liq bo‘lgan jihatidir. Tabiiy sharoit va tabiiy resurslar bir-biridan tabiiy moddalarining fizikaviy va kimyoviy tarkibi bilan emas, balki jamiyat o‘zaro aloqalarning sajiyasi bilan farq qiladi. Ayrim komponentlar (masalan, foydali qazilmalar) jamiyat uchun faqat resurs bo‘lishi, boshqalari esa (yer resurslari hayotiy makon, maydon sifatida) sharoit bo‘lishi, ayrim komponentlar (masalan, yer, o‘rmon va b.) esa resurs ham, sharoit ham bo‘lishi mumkin. Jamiyat va tabiyatning o‘zaro ta’sirida tabiat unsurlarining katta qismi resurslar kategoriyasiga o‘tish tendentiyasi ko‘zatilmoqda (masalan, Quyosh energiyasi va b.).
Umuman, tabiiy sharoit va tabiiy resurslar orasida keskin “chegara” yo‘q. Shu sababli tabiat unsurlarini ikki guruhga - tabiiy sharoit va tabiiy resurslarga ajratish ma’lum darajada shartlidir. Horijiy adabiyotlarda tabiiy sharoit va tabiiy resurslar alohida guruhlar sifatida emas, balki yagona, bir butun tushuncha sifatida qaraladi.