Ibtidoiy jamiyat

Ibtidoiy jamiyat

Yozuv turli xalqlar orasida turli davrlarda paydo boʻlganligi sababli, tarixdan oldingi davr atamasi koʻp madaniyatlarga nisbatan qoʻllanilmaydi yoki uning maʼnosi va vaqtinchalik chegaralari umuman insoniyatga toʻgʻri kelmaydi. Xususan, Kolumbiyagacha boʻlgan Amerikaning davriyligi Yevrosiyo va Afrika bilan bosqichma-bosqich mos kelmaydi.

Tarixdan oldingi davrlar haqidagi maʼlumotlar kamdan-kam odamlarga tegishli boʻlganligi va etnik guruhlar haqida har doim ham hech narsa aytilmaganligi sababli, insoniyatning tarixdan oldingi davrining asosiy ijtimoiy birligi arxeologik madaniyatdir.

Ibtidoiy jamiyatning xususiyatlari:

Yer va mehnat qurollariga kommunal mulk;

Jamoaviy ish;

Ishlab chiqaruvchi kuchlarning past rivojlanishi;

Atrof-muhitga kuchli bogʻliqlik;

Tabiat va mehnat mahsulotlarini taqsimlashning tenglashtiruvchi xususiyati.

Inson mehnatining dastlabki qurollari tosh va tayoq edi. Odamlar tirikchilikni birgalikda olib borgan ovchilik va terimchilik orqali topgan. Insoniyat jamoalari kichik edi, ular koʻchmanchi turmush tarzini olib borishgan, oziq-ovqat izlab harakat qilishgan. Ammo eng qulay sharoitlarda yashagan baʼzi odamlar jamoalari qisman yashashga oʻtishni boshladilar. Insoniyat taraqqiyotining eng muhim bosqichi tilning paydo boʻlishi edi. Ov qilishda ularning muvofiqlashuviga hissa qoʻshadigan hayvonlarning signal tili oʻrniga, odamlar tilda „umuman tosh“, „umuman hayvon“ mavhum tushunchalarini ifodalash imkoniyatiga ega boʻldilar. Tilning bunday qoʻllanilishi insonlarni ov paytida emas, balki faqat misol bilan emas, balki soʻzlar bilan oʻrgatish imkoniyatiga olib keldi. Dastlab ibtidoiy odamlar olovdan, chaqmoq urishidan va hokazolardan olingan olovdan foydalanganlar. Ular hali ham olovni qanday yoqishni bilmaganliklari sababli, olovni doimo saqlab turish kerak edi, lekin vaqt oʻtishi bilan ibtidoiy odamlar oʻzlari olov qilishni oʻrgandilar (batafsilroq, qadimgi odamlar tomonidan olovni oʻzlashtirish maqolasiga qarang). Har qanday oʻlja butun jamoaga boʻlingan. Mehnat qurollari, uy-roʻzgʻor buyumlari, bezak buyumlari alohida odamlarning foydalanishida boʻlgan, lekin bu narsaning egasi uni boʻlishishi shart edi, bundan tashqari, har kim boshqa birovning narsasini olib, soʻramasdan foydalanishi mumkin edi (buning qoldiqlari hali ham topilgan alohida xalqlar orasida). 1870-yilda 20 yil davomida AQShning gʻarbiy va shimoli-gʻarbiy qismidagi hind qabilalarini oʻrgangan L. G. Morgan („Iroquois Ligasi“, 1851-yil) „Inson oilasining qarindoshlik tizimlari va xususiyatlari“ monografiyasini nashr etdi. Bu yerda u birinchi marta oila va nikoh munosabatlari evolyutsiyasining eskizini ishlab chiqdi. Bu gʻoyalarni amerikalik etnograf olimi „Antik jamiyat, yoki insoniyat taraqqiyot yoʻnalishlarini vahshiylikdan vahshiylik orqali sivilizatsiyaga oʻrganish“ (1877, ruscha tarjimasi-L,1933) kitobiga kiritgan. Ushbu asarida Morgan ibtidoiy jamiyat tarixini oʻrganishga asos solgan; oila va nikoh munosabatlari evolyutsiyasini taqdim etdi va keyinchalik tarix fanida ham, tarix falsafasida ham muhim rol oʻynagan.