Jahon tarixi

mehnat qiladi. Yollanma ishchi kuchi yuqori malakaga ega. Bu hol ularga
yuqori ish haqi olish imkonini berdi. Binobarin, ularning moddiy ta’minoti
keskin yaxshilandi. Bugungi kunda G‘arb davlatlari aholisining uchdan ikki
qismini o‘rta tabaqa vakillari tashkil etadi. Aholining o‘ndan bir qismigina
boy-badavlat qatlamga mansubdir. Aholining 20 foizigacha bo‘lgan qismi
kambag‘al hisoblanadi. Ular davlatning hamda xayriya jamg‘armalarining
yordamini oladilar.
Keyingi 50 yil ichida G‘arbda kommunizm maf-
kurasi to‘la mag‘lubiyatga uchradi. Fashizm g‘oya-
lari to‘la barham topmagan bo‘lsa-da, u endilikda
ijtimoiy tayanchga ega emas. Bugungi kunda G‘arb
jamiyatida konservatizm, liberalizm, sotsializm va
millatchilik kabi g‘oyaviy yo‘nalishlar mavjud. Siyosiy partiyalar ularning
birini o‘z mafkuralariga asos qilib olganlar. Urushdan keyingi yillarda G‘arbiy
Yevropaning qator davlatlarida konservativ partiyalarning tiklanishi dinning
kuchli ta’siri natijasi bo‘ldi.
Urush, uning dahshatli oqibatlari aholi o‘rtasida dinning ta’sirini
kuchaytirdi. Masalan, Italiyada Xristian-demokratik partiyasining, GFR da
Xristian-demokratik ittifoqi va Xristian-sotsialistik ittifoq partiyalarining
vujudga kelishi ana shu omil bilan izohlanadi.
Ayni paytda Fransiya, Belgiya, Avstriya va Gollandiyada ham diniy
partiyalar jamiyat siyosiy hayotida sezilarli kuchga aylangan edi. AQSH va
Buyuk Britaniyada kuchli ikki partiyaviy tizim saqlanib qolaverdi. Sotsialistik
va sotsial-demokratik partiyalarning ham ta’siri o‘sib bordi. XX asr 90-
yillari oxiriga kelib Yevropa Hamjamiyatiga a’zo 15 davlatning 13 tasida
hukumatni shu partiyalar vakillari boshqarishdi.
Urushdan keyingi yillarda G‘arbning deyarli barcha yetakchi davlatla-
rida (AQSHdan tashqari) yangi konstitutsiyalar qabul qilindi. Ular zamon
talabiga mos demokratik ruhdagi konstitutsiyalar edi. Chunonchi, Fransiya,
GFR, Italiya va boshqa davlatlar konstitutsiyalarida urushning xalqaro mo-
jarolarini hal etish vositasi ekanligini qoralovchi moddalar o‘z ifodasini
Partiyaviy-siyosiy
tizimdagi va davlat
qurilishidagi
o‘zgarishlar
G‘arb davlatlari
aholisi ijtimoiy
tarkibidagi
o‘zgarishlar

167
topdi. Yaponiya Konstitutsiyasiga esa Yaponiya urushga milliy siyosat vositasi
sifatida qarashdan voz kechadi, degan modda kiritildi.
Bugungi kunda ijtimoiy taraqqiyotning quyidagi
ikki asosiy modeli mavjud:
1. Liberal-demokratik taraqqiyot modeli.
2. Totalitar taraqqiyot modeli. Bu ikki model
o‘rtasidagi qarama-qarshilik hozirgi kunda ham davom etmoqda. Agar XX
asrning 20—40-yillarida totalitar taraqqiyot modelining mavqei kuchli bo‘lgan
bo‘lsa, 1950—2001-yillar oralig‘ida liberal-demokratik taraqqiyot modeli keng
quloch yozdi.
Bugungi kunda dunyo davlatlarining 75 tasida liberal-demokratik tartiblar
to‘la qaror topgan. Bu kam, albatta. Biroq shuni unutmaslik lozimki,
demokratik jamiyat osonlik bilan qaror topmaydi. Hozirgi G‘arbda taraq-
qiyotning liberal-demokratik modeli to‘la qaror topdi. Dunyo tobora liberal-
demokratik model izidan bormoqda.
Xulosa qilib shuni aytish lozimki, bu davrda bozor iqtisodi qonunlariga
rioya qilgan davlatlarda farovon hayot vujudga keldi. Bu mamlakatlar iqtisodi
gullab-yashnadi. Kam rivojlangan davlatlar xomashyo bazasi sifatida saqlab
qolindi. Rivojlangan davlatlar siyosatida bozor uchun kurash kuchaydi.
Nayrangbozlik, ustomonlik, aldov, qalloblik, ba’zan esa zo‘rlik    va kuch
ishlatildi. Yevropa iqtisodiy aloqalarda yangi bosqichga ko‘tarildi. Axborot
jamiyati vujudga keldi. Aholining ijtimoiy tarkibida o‘zgarishlar yuz berdi.
Dunyo siyosiy taraqqiyotida liberal-demokratik model g‘alaba qildi.
SAVOL VA TOPSHIRIQLAR
1 . Sharq va G‘arb tushunchalariga izoh bering.
2 . Farog‘at davlati nima va u qanday qurildi? O‘ylab ko‘ring: Nega SSSR
va boshqa sotsialistik davlatlar farog‘at davlatlariga aylanmagan?
3 . Urushdan keyingi yillarda G‘arb davlatlari iqtisodiyotining gurkirab
rivojlanishiga qanday omillar ta’sir ko‘rsatdi?
4 . Yevropa Iqtisodiy Hamjamiyati qay tariqa vujudga keldi?
5 . Maastrixt shartnomasining Yevropa uchun tarixiy ahamiyati nimadan iborat?
6 . Yevropa Komissiyasining vazifalarini qayd eting.
7 . Yevropa Kengashi haqida nimalarni bilib oldingiz?
8 . «Konservativlik to‘lqini» nima edi?
9 . Axborot jamiyatining qanday jamiyat ekanligini izohlab bering.
10.Urushdan keyingi 50 yil davomida G‘arb davlatlari aholisi tarkibida
qanday o‘zgarishlar yuz berdi?
11.Ijtimoiy taraqqiyotning ikki modelini taqqoslang. Nega taraqqiyotning
liberal-demokratik modeli istiqbolli ekanligini asoslab bering.
JADVALNI TO‘LDIRING. DUNYO TARAQQIYOTI UCHUN XIZMAT
QILGAN XALQARO TASHKILOTLARGA TAVSIF BERING
i
m
o
n
r
a
l
t
o
l
i
k
h
s
a
T
i
s
a
f
i
z
a
v
g
n
i
n
r
a
l
U
?
Dunyo siyosiy
taraqqiyotining
o‘ziga xos xususiyati

168
2-bob. G‘ARB MAMLAKATLARI
18-§. Amerika Qo‘shma Shtatlari
Urush AQSHni iqtisodiy va harbiy jihatdan
dunyoning eng qudratli davlatiga aylantirdi.
Bunga, birinchidan, urushning AQSH hudu-
diga daxl qilmaganligi uchun erishildi. Urush
harakatlarida to‘rt yilda 300 ming kishi halok bo‘ldi. Natijada AQSH
urushdan eng kam zarar bilan chiqdi. Uning to‘g‘ridan to‘g‘ri zarari 1,2
mlrd dollarni tashkil etdi. Bu ikkinchi jahon urushida ko‘rilgan barcha
zararning atigi 0,4 foizini tashkil etdi.
Ikkinchidan, fashistik davlatlar blokiga qarshi urushayotgan davlatlarga
ko‘plab miqdorda qurol-yarog‘ va boshqa sanoat hamda qishloq xo‘jalik
mahsulotlari sotish hisobiga erishildi. Chunonchi, 1941—1945-yillarda AQSH
o‘z ittifoqchilariga 46 mlrd (shu jumladan, Buyuk Britaniyaga 30 mlrd,
SSSRga esa 9 mlrd) dollarlik harbiy mahsulotlar yetkazib berdi.
Uchinchidan,  chet davlatlar AQSHdan 41 mlrd dollar miqdorida qarz
bo‘lib qoldi.
Dunyo oltin zaxirasining 65 foizi AQSH xazinalarida to‘plandi. Dollar
xalqaro savdo va iqtisodiy aloqalarda hukmron valutaga aylandi. Harbiy
buyurtmalar AQSH sanoatining gurkirab rivojlanishini ta’minladi. Sanoat-
ning yillik o‘rtacha o‘sish sur’ati 15 foizni tashkil etdi.
1947-yilda dunyo sanoat ishlab chiqarishining 54 foizi AQSH hissasiga
to‘g‘ri keldi. Xalqaro savdoda yetakchi o‘rinni egalladi. Flotining quvvati
ham 5 baravar ortdi. AQSH dunyoning birinchi dengiz davlatiga aylandi.
AQSH ichki siyosatini belgilashda liberalizm va
konservatizm mafkuralarining roli katta ahamiyatga
ega. Demokratlar partiyasi ichki siyosatda libera-
lizm mafkurasiga, Respublikachilar partiyasi esa
konservatizm mafkurasiga amal qiladilar.
Liberalizm mafkurasining mohiyatini mavjud jamiyatni isloh etish tashkil
etadi. Bu islohotlar quyidagi mazmunga ega bo‘lishi ko‘zda tutilgan:
— mamlakat miqyosida yagona umumdavlat ijtimoiy ta’minot tizimini
yaratish; monopoliyalar iqtisodiy faoliyati va narx-navoning shakllanishi
ustidan jamoatchilik nazoratini o‘rnatish; bevosita demokratiyani yanada
kengaytirish; davlat boshqaruvi va siyosiy partiyalar boshqaruvi tizimida
turli millat, irq va jins vakillarining ishtiroki ular soniga nisbatan propor-
sional bo‘lishiga erishish;
— soliq siyosati yordamida milliy daromadni qayta taqsimlash. Bunda
milliy daromaddan tekin tibbiy xizmat, aholining kam ta’minlangan qatlamiga
moddiy yordam ko‘rsatishga, kam ta’minlangan oilalarga, bolalarga nafaqa
Ikkinchi jahon
urushining AQSH
uchun oqibatlari
AQSH ichki siyosatida
liberalizm va
konservatizmning
o‘rni

169
to‘lash, maktablarda tekin nonushta va tushlik hamda tekin umumiy o‘rta
ta’lim berilishiga erishish.
AQSHda bu maqsadlar ro‘yobga chiqarildi ham. Biroq shuni ham
ta’kidlash zarurki, liberalizm mafkurasi ijtimoiy ta’minot hajmi aholi
tadbirkorlik faoliyati pasayishiga olib kelishini nazarda tutmaydi.
Keyingi yillarda yangi liberalizm (neoliberalizm) oqimi ham paydo bo‘ldi.
Bu oqim tarafdorlari ijtimoiy xarajatlar kambag‘allarni ovqatlantirish yoki
ishsizlarga nafaqa to‘lashga emas, ularni kasbiy qayta tayyorlashga sarflanishi
kerak, deb hisoblaydi. Shu orqali ular kichik tadbirkorlikni rag‘batlantiradilar.
AQSH ichki siyosatini belgilashda konservatizm mafkurasi ham katta
ta’sirga ega. Konservatizm xususiy tadbirkorlikka maksimal darajada erkinlik
berilishini yoqlaydi. Kambag‘allar uchun soliq yo‘li bilan xususiy
tadbirkorlardan qo‘shimcha mablag‘ olinishini qoralaydi.
Konservatizm mafkurachilari va yo‘lboshchilari: «davlat kambag‘allar
uchun miskinlar uyi emas, har bir kishi mehnat qilishi, o‘zini o‘zi ta’minlashi
zarur», «Hech kim jamiyatdan xayr-ehson kutmasligi lozim», — deb
hisoblaydilar.
Ayni paytda konservatorlar ijtimoiy ta’minot unga chindan ham
muhtojlargagina berilishining tarafdorlaridir.
Urushdan keyingi dastlabki yillarda ichki siyosatda
rekonversiya, ya’ni mamlakat hayotini harbiy izdan
tinch izga solish muammosi birinchi o‘ringa chiqdi.
Nega shunday bo‘ldi? Urush yillarida AQSH qurolli kuchlarida 12 mln
kishi xizmat qildi. 1947-yilga kelib ularning sonini 1—1,5 mln kishiga
tushirish haqida qaror qabul qilindi.
Binobarin, 10,5—11 mln harbiyni ish bilan, uy-joy bilan ta’minlash
zarur edi. Davlat bu muammoni hal etishga qaratilgan qator muhim qonunlar
qabul qildi. Rekonversiyaning yana bir muammosi — bu urush yillarida
davlat qurgan zavodlar taqdiri masalasi edi. Davlat ularni qurishga 17 mlrd
dollar sarflagan. Urushdan keyin davlat o‘z mulkini yarim bahosiga bo‘lsa
ham korporatsiyalarga sotdi.
Ichki siyosatda mayda va o‘rta korxonalar ko‘payishiga alohida e’tibor
berildi. Urushdan keyingi dastlabki yillarda mamlakatda 9 mln ta shaxsiy
firmalar faoliyat ko‘rsatdi. Prezident G. Trumen (1945—1952) 1948-yilda
ijtimoiy himoya sohasida quyidagi tadbirlarni ilgari surdi:
— ish o‘rinlarining to‘la bandligini ta’minlash;
— adolatli mehnat munosabatlarini joriy etish;
— davlat uy-joylari qurish va xaroba kulbalarni yo‘q qilish.
Bu yo‘l «adolatli yo‘l» deb nom oldi. G. Trumen davrida qonun asosida
minimal ish haqi, sug‘urta nafaqalari to‘lovlari miqdori oshirildi.
Pensiya bilan ta’minlanmagan 10 mln fuqaroga pensiya tayinlandi. Kam
ta’minlangan oilalar uchun 800 ming turarjoy qurildi. Kreditga tovar sotish
joriy etildi. Bu tadbirlar aholining xarid quvvatini oshirdi. Bular, o‘z
AQSHning ichki
siyosati

170
navbatida, sanoatning iste’mol tovarlari ishlab chiqaruvchi tarmog‘ining yanada
gurkirab rivojlanishini ta’minladi. Mamlakatda dunyoda yo‘q yangi tovar —
televizor ishlab chiqarish yo‘lga qo‘yildi. Har bir oilaga telefonga ega bo‘lish
imkoni yaratildi.
Adolatli mehnat munosabatlarining joriy etilishi juda katta to‘siqlarga
uchradi. Kasaba uyushmalarining qudrati AQSH Kongressida ko‘pchilik
o‘ringa ega bo‘lgan Respublikachilarning g‘ashini keltirardi. Bu holatga
barham berish uchun ular «Taft — Xartli qonuni» deb atalgan qonun loyi-
hasini tayyorladilar.
Qonun tashkiliy va birdamlik stachkalarining o‘tkazilishini taqiqladi.
Alohida murakkab mehnat mojarolarini majburiy ravishda arbitrajda hal
etish belgilab qo‘yildi. Davlat xizmatchilarining ish tashlash o‘tkazishlari
taqiqlandi. To‘g‘ri, prezident Trumen bu qonunni tasdiqlamagan. Biroq
AQSH Kongressi prezident vetosini bekor qila olgan va Taft — Xartli qonuni
kuchga kirgan.
1952-yilgi prezident saylovlarida mashhur harbiy qo‘mondon, general
D. Eyzenxauer (Respublikachilar partiyasining nomzodi) g‘alaba qozondi.
Uning ichki siyosatida o‘zgacha fikrlovchilarni ta’qib etish kompaniyasi
boshlandi. Bu kompaniyani senator J. Makkarti boshqardi. Uning
rahbarligida AQSH Senati «Amerikaga qarshi faoliyatni tekshirish
komissiyasi»ni tuzdi. Komissiya AQSHning ichki va tashqi siyosati haqida
rasmiy nuqtayi nazardan o‘zgacha fikr bildirganlarni qo‘poruvchilikda
aybladi.
Komissiya AQSH Konstitutsiyasi ruhiga zid ravishda aybdor deb topilgan
kishilarni qamoq jazosiga hukm etardi, jarima solar yoki ishdan haydash
haqida qaror chiqarar edi. To‘g‘ri, AQSH Senati 1954-yilda Makkarti xatti-
harakatini qoralagan.
50-yillarda negr xalqining o‘z haq-huquqi uchun kurashi kuchaydi. Bu
kurashning rahbari ruhoniy Martin Lyuter King edi. U kurashning kuch
ishlatmaslik yo‘lini tanlagan. 1956-yilda AQSH Oliy sudi avtobuslarda oq
tanli va qora tanlilar uchun alohida joy ajratishni, maktablarda esa oq tanli
va qora tanlilarni ajratib o‘qitishni qonunga zid deb topdi.
1960-yilgi prezidentlik saylovida demokrat J. Kennedi (1961—1963)
g‘alaba qozondi. U qisqa muddatli prezidentligi davrida katta ishlarni amalga
oshirishga ulgurdi. Chunonchi, J. Kennedi kosmosda AQSHning yetakchi
davlat bo‘lishini ta’minlash maqsadida «Apollon» deb ataluvchi dasturni
ilgari surdi. Dasturning maqsadi Amerika raketasini Oyga qo‘ndirishga
erishish (bu maqsadga 1969-yilda erishilgan). Iqtisodiy taraqqiyotni rag‘-
batlantirish uchun ichki bozorni kengaytirishga sarflanadigan xarajatlarni
ko‘paytirish, minimal ish haqini oshirish, ishsizlik bo‘yicha to‘lanadigan
nafaqani to‘lash muddatini uzaytirish, uy-joy qurilishi ko‘lamini kengaytirish
kabi tadbirlar rejalashtirildi. Bu tadbirlarni amalga oshirish katta mablag‘
sarflashni talab etardi. Hukumat bu xarajatlarni soliqlarni oshirish hisobiga

171
qoplamoqchi edi. Bu hol hukumat-
ning yirik korporatsiyalar bilan mu-
nosabati buzilishiga olib keldi.
Bu esa, o‘z navbatida, demok-
ratlar partiyasida bo‘linishni keltirib
chiqardi. J. Kennedi islohoti atrofida
kuchli siyosiy kurash boshlandi.
Oxir-oqibatda J. Kennedi 1963-
yilning 22-noyabrida Dallas shah-
rida otib o‘ldirildi. Prezident
kimlarning buyurtmasi bilan o‘ldi-
rilganligi haligacha noma’lumligicha
qolmoqda. Undan so‘ng prezident-
lik lavozimini vitse-prezident
L. Jonson egalladi.
U «buyuk jamiyat» qurish das-
turini ilgari surdi va o‘z oldiga
kambag‘allikni hamda irqiy adolat-
sizlikni tugatish vazifasini qo‘ydi.
«Kambag‘allikka qarshi kurash» das-
turini amalga oshirish maqsadida
kam daromadli oilalarga yordam berish to‘g‘risida qonun qabul qilindi.
Arzon turarjoylar qurish dasturi amalga oshirildi. Qariyalar uchun tibbiy
sug‘urta joriy etildi. Kam daromadli oilalarga esa tibbiy xizmat uchun
imtiyozlar belgilandi. 1964—1968-yillar davomida ijtimoiy sohalar uchun
10 mln dollar sarflandi. To‘g‘ri, mamlakatda kambag‘allikni tugatib
bo‘lmadi. Biroq kambag‘allar sonini 36,4 mln kishidan 25,4 mln kishiga
kamaytirishga erishildi. Irqiy kamsitishni tugatishga qaratilgan qator muhim
qonunlar qabul qilindi. Negr xalqining kurashi oqibatida irqiy kamsitishning
barcha shakllari qonun bilan taqiqlandi.
Vetnam urushi AQSH ichki siyosatiga ham katta talafot yetkazdi. 1968-
yilga kelib 30 ming AQSH harbiylari halok bo‘ldi. 180 ming harbiy esa
yarador bo‘ldi. Ijtimoiy sohaga xarajatlar ajratish keskin kamaydi. Fuqarolar
huquqlariga qarshi hujum boshlandi. Urushga qarshi xarajat kuchaydi. Irqiy
kamsitishga qarshi kurash ommaviy tus oldi. Shunday sharoitda reaksiya
terror yo‘liga o‘tdi. 1968-yilning aprel oyida Martin Lyuter King o‘ldirildi.
Iyun oyida esa J. Kennedining ukasi, AQSH prezidentligiga nomzod
R. Kennedi o‘ldirildi. Shu tariqa mamlakatda keskin siyosiy vaziyat vujudga
keldi. Shunday sharoitda, 1968-yilgi prezidentlik saylovida respublikachilar
partiyasi nomzodi R. Nikson (1969—1974) g‘alaba qozondi.
R. Nikson hokimiyat tepasiga kelgan davrda AQSHni og‘ir iqtisodiy va
siyosiy inqiroz qamrab olgan edi. 1971-yilga kelib ishsizlar soni 5 mln dan
ortdi. Bu ishga yaroqli aholining 6 foizini tashkil etardi. Og‘ir iqtisodiy
Jîn Êennedi.

172
inqirozdan chiqish uchun qator keskin choralar ko‘rildi. Chunonchi, ish
haqi va narxlar muzlatildi. Davlat xarajatlari kamaytirildi. Dollarni oltinga
almashtirish vaqtincha to‘xtatildi. Mamlakatga olib kelinadigan tovarlar
uchun 10 foizlik boj to‘lovlari joriy etildi. R. Nikson prezidentligi davrida
aholini ijtimoiy himoya qilish masalasiga ham ko‘proq e’tibor berildi. Ijtimoiy
to‘lovlar 45 foizga oshirildi. Uni oluvchilar soni esa 30 mln kishini tashkil
etdi. Kambag‘allarga ayrim oziq-ovqat mahsulotlarini talon orqali tekin
berish joriy etildi. Agar 1969-yilda bunday imkoniyatdan 3 mln fuqaro
foydalangan bo‘lsa, 1974-yilda ularning soni 13 mln kishiga yetdi. 1974-
yilda 1 soatga to‘lanadigan minimal ish haqi 1,6 dollardan 2,2 dollarga
oshirildi.
1972-yilgi prezidentlik saylovida yana R. Nikson g‘alaba qozondi. Biroq
uning prezidentligi uzoqqa cho‘zilmadi. Bunga «Uotergeyt ishi» deb nom
olgan janjal sabab bo‘ldi. «Uotergeyt» mehmonxonasida demokratlar
partiyasining qarorgohi joylashgan edi. 1972-yilning 17-iyunida shu
qarorgohga eshituvchi apparat o‘rnatgan shaxslar ushlangan. Tergov
natijasida uni Respublikachilar partiyasi uyushtirganligi ma’lum bo‘ladi.
Hatto unda R. Niksonning shaxsan ishtiroki borligi ham aniqlanadi. Bu
hodisa AQSH Konstitutsiyasining qo‘pol sur’atda buzilishi edi. 1974-yilning
9-avgustida R. Nikson iste’foga chiqdi va shu yo‘l bilan impichmentdan
qutulib qoldi. 1976-yilgi saylovda g‘alaba qilgan Prezident Karter davrida
ichki siyosatda harbiy xarajatni keskin oshirish izidan borildi. Chunonchi,
1980-yilda harbiy xarajat 130 mlrd dollarni tashkil etdi. Bundan tashqari,
inflatsiyani kamaytirish maqsadida ish haqi muzlatildi, ijtimoiy to‘lovlar
kamaytirildi. Mamlakatda fermerlar harakati qayta tiklandi. Ular qishloq
xo‘jalik mahsulotlari narxi davlat tomonidan ushlab turilishini talab eta
boshladilar.
Dunyo siyosatida AQSH birin-ketin muvaffaqiyatsizlikka uchray boshladi.
Bu esa hokimiyat tepasiga AQSH qudratini bor ko‘lami bilan namoyish
etuvchi shaxsning kelishini zaruratga aylantirib qo‘ydi. 1980-yilda o‘tkazilgan
prezidentlik saylovida g‘olib chiqqan respublikachilar nomzodi R. Reygan
ana shunday shaxs edi. Hukumatning iqtisodiy siyosati «reyganomika» deb
nom oldi. «Reyganomika» ning mazmuni nimalardan iborat edi?
— yirik korxonalardan olinadigan soliqlar kamaytirildi;
— ijtimoiy sohalarga budjetdan ajratiladigan xarajatlar kamaytirildi;
— bankdan olingan kreditlar uchun to‘lanadigan foizlar miqdori oshirildi;
— harbiy xarajatlar keskin darajada oshirildi (u 1980-yildagi 130 mlrd
dollardan 1987-yilda 282 mlrd dollarga yetdi);
— davlatning iqtisodiyotga aralashuvi kamaytirildi.
Ishsizlar soni ikki baravar oshdi. Ayni paytda inflatsiya to‘xtatildi. 1983-
yildan iqtisodiy ko‘tarilish boshlandi. Buning natijasida ishsizlar soni 10
mln kishidan 7 mln ga tushdi. R. Reygan hukumati kasaba uyushmalariga
nisbatan keskin siyosat qo‘lladi. Aeroportlar dispetcherlarining ish tashlashi

173
qo‘pol sur’atda bostirildi. Ularning kasaba uyushmasi tarqatib yuborildi. Ish
tashlash ishtirokchilari ishdan bo‘shatildi. 1988-yilgi prezidentlik saylovida
yana bir respublikachi — J. Bush g‘alaba qozondi. U R. Reygan siyosatini
davom ettirdi. 1992 va 1996-yilgi prezidentlik saylovlarida demokrat B. Klinton
g‘alaba qozondi. Bunga uning jamiyatdagi illatlarni — kambag‘allik chegarasidan
past darajada yashashni (ular AQSH aholisining 12,5 foizini tashkil etardi);
turarjoyi yo‘qlarni (12 mln amerikalik uy-joyga ega emas edi), narkoma-
niya, jinoyatchilik va shu kabilarni — keskin kamaytirish haqidagi va’dalari
va bu borada jiddiy o‘zgarishlarni amalga oshirganligi tufayli erishdi. Soatiga
to‘lanadigan minimal ish haqi 5 dollardan kam bo‘lmasligi belgilandi. U
bergan va’dalarining barchasini ham bajara olmadi. 1994-yilda AQSH
Kongressining har ikki palatasida ko‘pchilik o‘rinni egallab olgan
respublikachilar B. Klinton taklif etgan qonun loyihalarini rad etish yo‘lidan
bordilar.
2000 va 2004-yillarda AQSHda o‘tkazilgan prezidentlik saylovida res-
publikachi kichik J. Bush g‘alaba qozondi. J. Bush ta’limni insonparvarlash-
tirish orqali irqiy kamsitish illatlariga to‘la barham berishni o‘z ichki
siyosatining asosiy vazifasi deb e’lon qildi. Iqtisodni boshqa davlatlar hisobiga
ko‘tarish yo‘lini tutdi. 2008-yilgi saylovda demokrat B. Obama g‘alaba qozondi.
Ikkinchi jahon urushidan so‘ng AQSH tashqi
siyosatda SSSRni tiyib turish yo‘lini tanladi.
Xalqaro munosabatlarda sovuq urushning vujudga
kelishida SSSR bilan barobar darajada aybdor davlatga aylandi.
«Trumen doktrinasi» va «Marshall rejasi» SSSR bilan AQSH va ularning
ittifoqchilari munosabatlari qanchalik keskinlashuviga sabab bo‘lganligini
avvalgi mavzulardan bilib oldingiz.
AQSH Germaniya masalasida SSSR bilan o‘zaro manfaatli to‘xtamga
kela olmadi. Oxir-oqibatda Germaniya ikkiga bo‘linib ketdi. AQSH NATO
harbiy-siyosiy ittifoqini tashkil etishning tashabbuskori bo‘ldi. O‘sha
davrdayoq AQSH hukmron doiralari o‘z oldilariga SSSRni qurollanish
poygasiga tortib, uni iqtisodiy jihatdan holdan toydirish maqsadini qo‘ygan
edilar. AQSHda gigant harbiy-sanoat kompleksi vujudga keltirildi.
AQSHning xohishiga qarama-qarshi o‘laroq, 1949-yilda Xitoyda
kommunistlar hokimiyat tepasiga keldilar. Buning natijasida AQSH Uzoq
Sharqdagi asosiy tayanchi Chan Kayshini yo‘qotdi. 1950-yilda AQSH Koreya
urushiga aralashdi. Bu urushda 142 ming nafar amerika askari halok bo‘ldi.
Bu butun ikkinchi jahon urushi davomida berilgan qurbonning yarmiga
teng edi. Prezident D. Eyzenxauer sovuq urushni yanada kuchaytirgan
doktrinasini e’lon qildi. Unda «yalpi qasos olish», SSSRga birinchi bo‘lib
yadro zarbasi berish maqsadlari o‘z ifodasini topgan edi.
Ayni paytda D. Eyzenxauer Koreya urushini to‘xtatdi va bu masalada
SSSR bilan kelishuvga bordi. Biroq ikki davlat o‘rtasida qurollanish poygasi
yanada avj oldi. 1952-yilda AQSH vodorod bombasi yaratgan bo‘lsa, SSSR
AQSHning tashqi
siyosati

174
1953-yilning 20-avgustida bunday bombani sinovdan o‘tkazdi. 1957-yilning
avgust oyida 10 ming km dan ortiq masofaga ucha oladigan qit’alararo
ballistik raketani yaratdi. Shu yilning 4-oktabrida esa birinchi bo‘lib Yerning
sun’iy yo‘ldoshi uchirildi. 3 oydan so‘ng AQSH ham o‘zining sun’iy Yer
yo‘ldoshini uchirdi. 1960-yilning 1-mayida SSSR hududiga AQSH josus
samolyotining uchirilishi amerika-sovet munosabatlarini yanada keskin-
lashtirib yubordi. Prezident D. Eyzenxauer dunyo jamoatchiligi e’tiborini
bu hodisa uchuvchining xatosi tufayli yuz berdi, deb chalg‘itishga urindi.