2.
Asosiy qism –
muallif tomonidan rejalangan fikr, muammo yoki yangilik
bayon qilindi.
3.
Xulosa –
mavzu yuzasidan muallifning xulosalari, tavsiyalari beriladi.
Maqolalar ilmiy yoki publitsistik uslubda, adabiy til me’yorlariga to‘liq
amal qilingan holatda yoziladi. Maqola yozishda
maqolaning mavzusini
belgilash va unga sarlavha tanlash ham muhim ahamiyat kasb etadi.
Maqolaning
sarlavhasi qisqa, lekin e’tiborni jalb qiladigan va, albatta,
maqolaning bosh mavzusini yoritib beradigan bo‘lishi lozim. Bundan
tashqari,
maqolalarda muallif haqida qisqacha ma’lumot va
foydalanilgan adabiyotlar
ro‘yxati ko‘rsatiladi.
Maqola va uning tuzilishi
Maqola
falsafiy, tarixiy biografik, publitsistik, adabiy tanqidiy, ilmiy
ommabop va sof beleristik xarakterda bo‘ladi. Maqola uslubi obrazliligi,
ofaristikligi, jonli tilga yaqinliligi bilan ajralib turadi. Mazmuni muayyan sabab
yoki masalaga oid tugal tafsilotni yoki aniqlikni talab qilmaydigan individual
taassurot va mulohazalardan iborat bo‘ladi.
Mustaqil janr sifatida A.Montel ijodida tarkib
topgan. Bu janr G‘arbda oldinroq ishlatilgan bo‘lsa-da, o‘zbek adabiyotida XX
asrning 70-80-yillaridan maqola yaratila boshlandi.
Maqola – fransuzcha so‘z bo‘lib, asl
ma’nosi “urinish”, “sinash”, “ocherk”dir. Esse
orqali narsa va hodisalarga
yoki shaxsga oid
subyektiv fikr bayon qilinadi.
Maqola erkin
kompozitsiyali uncha
katta bo‘lmagan
nasriy asardir.
Umuman, maqola
ilmiy yoki publitsistik
xarakterdagi
ocherkka
o‘xshashdir.