«Карақалпақта» Аржақ бержақ болып еки сан болған

«Болмас»

Азар безер қылып көксин күйдирер,

Кеўлинде не түйинлерди түйдирер,
Бул ата-ана оны презент дийдилер,
Нәкас зүриятшели аўыр дәрт болмас.

Кеўил тәрезиси қыйлы қурылар,

Түрли тәсил тасы қойып турылар,
Буўынсыз жериңе пышақ урылар,
Дослардың пәнтинен асқан пәнт болмас.

Дүнья кимди насаз кимди мәрт қылған,

Азар бергенлерге жаза тарттырған,
Журттың көз жасыннан байлық арттырған,
Соңында өмири жалшы қарт болмас.

Перзент гәп келтирип кеўлин қалдырып,

Өмирин дәрт деген өртке шалдырып,
Кыйнасада көзине жас алдырып,
Ата-анадай кеширимшил халық болмас.
Бул дәўлет ҳәм бәржай болса, адамзат—
Кеўли кетер енди: елге хан болса.

Ҳәм хан болса, кеўил иси жай болса,

Ҳәм өлмесе, бәри сайма-сай болса,
Ҳәм бермесе, ҳәм бәршеден бай болса,
Даңқ-абырайын көрип жаҳан таң болса.

Мақтымқулы, жүйрик нәфси пырағы,

Қанаатдур жақсы өмирдиң бағы,
Дүньяға ҳеш тоймас көздиң шанағы,
Қарун байдай малың қанша кән болса.

1. 
   Қарақалпақта................................................................1
   
2. 
   Мийнет ет.....................................................................1
   
3. 
   Не билсин.....................................................................2
   
4. 
   Сени..............................................................................3
   
5. 
   Маған бер......................................................................4
   
6. 
   Муң қалмас....................................................................4
   
7. 
   Еллерим барды...............................................................5
   
8.