Kutubxonasi
Download 214.22 Kb. Pdf ko'rish
|
Aldangan Ayselning tavbasi - Xolid Erto’g’rul
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
20 suhbatlashaman”. Oh, bu o’lim. Yo sen bo’lmasayding, yo biz bo’lmasaydik… Qishloqdagi qarindoshlarim ham o’tishgan edi
Nihoyat, yo’lga chiqdim. O’n soatlik masofa. Shaharga tushilganidan so’ng, qishloqqacha yana ikki soat yuriladi. Bularning hammasiga onam uchun bardosh berdim. Hech bo’lmaganda hayotdagi yagona suyanchim bo’lgan akam, sirdoshim uchun. Seva-seva, onajon sizni yo’qlab kelyapman.
Har kuni tobora surilmoqdaman. Hech kecha ichingga marmar sochaman, Bu sovuq joylarda siqilmoqdaman. Shundayin sinovlarda qolgan paytimda, Tunlarni bag’rimga olgan paytimda, Ko’zlarim yumilib qolgan paytimda, Yangidan yo’llarga ko’z tikmoqdaman. Hayotimning so’nggi ko’rinib qoldi, Qolmadi bir qadam yo’lim oldingga Yuzini ko’rmasdan o’lolsam deya, Ranjimoqdaman men, ranjimoqdaman.
Qishlog’imiz kichkina edi. O’n yil ichida yarim aholisi boshqa shaharlarga ko’chib ketibdi. Tanishlar yo’q. Faqat kiyimlarimga va kiyinishim uchun menga ters qaraydigan keksalar bor edi. Qishloqqa tushdan keyin yetib keldim. Horg’in, holdan toyib. O’n yildirki, umuman xabarlashmagan ikki qarindoshim bor edi. Amakimning xotini va ammam. Uylarini eslayman. Birinchi brogan joyim ammamning uyi bo’ldi. Eshik qulf, uy ancha avval tashlab ketilgan. Keksa bir amakini uchratib qoldim va undan ammamni so’radim. -Taniyman, Guluzor Xonimni, -dedi. Oxiratda opam bo’lsin. Juda yaxshi ayol edilar. Sizlarga umr bersin, bolam. Karaxt bo’lib qoldim. Demak, ammam ham o’libdilar-da…Oilamizning so’nggi yodgori… O’lsinlar…to’g’ri odamlar. To’g’rilarning bu dunyo bialn nima ishi bor. Azaldan bu dunoy egrilarga qolgan, to’g’rilarga kun yo’q. O’lim xabarini eshitgach, ichimda bir narsa uzildi. Oh, o’lim, seni qanday yo’qotsam ekan. Sen mening eng sevimli insonlarimni olib ketding. Keksa amaki meni tanimadi. -Sen kimning qizisan?-dedi. Dadamning ismini aytganimda, qishloqqacha yoyilgan dovrug’imizni gapirdi. -Tushundim, tushundim. Sen shu talofatlarga aralashgan qizsan. Nima ham derdim. Alloh panohida asrasin. Bir narsalarni sezgandi. Balki men o’ylaganimdan ko’prog’ini. Chunki yomon xabar tez tarqaladi. Men haqimda nimalarni o’ylayotganini taxmin qilardim. Men bu qishloq uchun yaxshi qiz emasdim. Qariya gapida davom etdi: -Dadang ham, oanng ham yaxshi odamlar edi. Ayniqsa, onang farishtadek bir ayol edi. Iymonli, tilida doim Qur’on. Qishloq qizlarini o’qitar, ularga dinni, diyonatni o’rgatar edi. Qariyaning qisqagina bir maktubini olgandim:”Yahshi bir otadan, dindor bir onadan qanday qilib bunaqa qiz bo’ldi. Sen ham oilangni, ham qishloqni yuzini qrao qilding”. Ehtimol, qariya haqdir. Onam tirik bo’lib, meni shu holda ko’rsaydi, bundan boshqa
|
