Linkni bosib ko`ring

Linkni bosib ko`ring : 
 
https://t.me/TARIX_TILSIMI
 
• 1922-yil aprel oyida Junaidxon qo‘shinlari Porsu shahriva uning atroflarini qizil 
askarlardan ozod qilishdi. Ko‘hna Urganch yonidagi qishloqlarda ham ular shiddatli 
janglar olib bordilar. 
Markaz Xorazmda “bosmachilik”  harakatini tezlik bilan bartaraf qilish uchun barcha 
imkoniyatlarni ishga soldi. Bu holat, ayniqsa, 1923-yildan boshlab yanada kuchaydi. 1923-yil 
12-yanvarda bo‘lgan uchinchi chaqiriq XXSR MIK II sessiyasida Xorazmda 4 yildan 
buyon davom etib kelayotgan “bosmachilik” harakatiga qarshi mavjud hukumatning 
o‘zi kurash olib borishga ojiz ekanligi ochiq aytilib, RSFSR (aslida SSSR) hukumatidan 
“shoshilinch harbiy yordam” so‘raldi
. Junaidxon  1924-yil 17-iyunda o‘zining 20 nafar 
hamrohi bilan Afg‘onistondagi Hirot shahriga yetib keldi. Manbalarda aytilishicha, u 
bu yerda turib o‘z qo‘shinlari safini to‘ldirishga tayyorlangan. Oradan ko‘p vaqt 
o‘tmasdan, Junaidxon XXSR hududiga qaytib keldi va istiqlolchilik harakatiga 
boshchilik qilishda davom etdi. 
Istiqlolchilik harakatining mag‘lubiyatga uchrash sabablari va kurash saboqlari. 
№ 
Istiqlolchilik harakatining harakterli xususiyatlari 
1 
1924-yil kuzida O‘rta Osiyoda milliy-hududiy chegaralanish o‘tkazilishi natijasida qurolli 
kurashning birinchi davri yakunlandi(1918-1924-yy) 
2 
ikkinchi davri (1925 – 1935-yillar) esa yana 10 yil davom etib, o‘zining xarakteri va 
kuchlar nisbati jihatidan avvalgi davrga nisbatan ancha farq qiladi. Bu davrda asosan 
Sharqiy Buxoro, Xorazm vohasi va Farg‘ona vodiysining ayrim hududlarida janglar davom 
etdi. 
3 
1935-yilga kelib Turkistondagi istiqlolchilik harakati mag‘lubiyatga uchradi. Tirik qolgan 
kurashchilarning aksariyati xorijiy davlatlarga muhojir bo‘lib jo‘nab ketishga majbur 
bo‘ldi.