Matn lingvistikasi

Sheva so‘zlari
Yozuvchilar o‘z qahramonlarini o‘zlari yashaydigan hudud va muhitdan ayirmagan holda, hayotdagidek ishonarli va jonli tasvirlash ehtiyojidan kelib chiqib shevaga xos so‘zlarni ishlatadi. Sheva so‘zlari mahalliy kolorit, hududiy mansublikni o‘zida aniq aks ettirish bilan birga «badiiy nutqda muayyan estetik funksiyani bajaradi. Biroq dialektizmlarning estetik qimmat kasb etishi ularning badiiy nutqdagi me’yori, qanday ishlatilishi va ayni paytda qanday dialektizmlarning qo‘llanishi bilan bog‘liqdir.»¹⁵⁶

Tilshunoslikka oida adabiyotlarda shevaga xos birliklarning fonetik, leksik va grammatik dialektizmlar sifatida tasnif qilinganligini kuzatish mumkin. Fonetik dialektizmlar asosan, tovushlarni o‘zgartirib qo‘llash, tovush orttirilishi, tovush tushishi va tovushlarni qavatlab qo‘llash ko‘rinishlarida namoyon bo‘ladi. Masalan: 1.Zebining qish ichi siqilib, zanglab chiqqan ko‘ngli bahorning iliq hovuri bilan ochila tushgan; endi, ustiga poxol to‘shalgan aravada bo‘lsa ham, allaqaylarga tala-qirlarga chiqib yayrashni tusay boshlagan edi (Cho‘lpon). 2.Enaxonlarning butun oilasi yoyilgan qopning tegrasida jugari uqalab o‘tirardilar. (Cho‘lpon) 3.Toshkanniyam olibdimi-a? 4.Televizorning ichida-da, ulim. 5.Obro‘y bor-da, obro‘y! 6.Ana endi, quyoshda mazza qilib toblanib yotamiz. (T.Murod) Leksik dialektizmlar ham o‘z navbatida ichki guruhlarga bo‘lib o‘rganiladi: sof leksik dialektizmlar, etnografik dialektizmlar va semantik dialektizmlar. Masalan: 1.Kampir shotining yon yog‘ochini silab o‘ynar, Enaxon og‘zidan olgan saqichini ezib «soqqa» yasar...(Cho‘lpon) 2.Jiyaningiz qishloqdan zig‘ir moy olib keldi. SHuni chuchityapman. (T.Murod). 3.U yozlik kiyimini kiyib, to‘ppa-to‘g‘ri birinchi klass nomerga bordi va o‘zi uchun ajratilgan kichkinagina chigiling (bejirim) va soz uyiga o‘rnashdi. (Cho‘lpon). 4.Tok osti so‘ri olachalpoq ko‘laga bo‘ldi. (T.Murod)

Muayyan sheva tarqalgan hududda yashovchi kishilarning o‘zlariga xos bo‘lgan urf-odatlarining nomlari etnografik dialektizmlar deb yuritiladi. Bunday so‘zlar tasvirning realligini ta’minlaydi: U eshikdan kirar – kirmas to‘y to‘qqizini xotiniga uzatib: - Qizing qani? – deya so‘radi.(Cho‘lpon) Biror so‘z adabiy tilda ham, shevada ham mavjud bo‘lib, shevada adabiy tilda bo‘lmagan ma’nosi bilan qo‘llana oladigan so‘zlar semantik dialektizmlar deb yuritiladi. Masalan, Men buvimdan (onamdan – M.Y.) beruxsat mehmon chaqirmayman. (Cho‘lpon) Grammatik dialektizmlarning ham morfologik va sintaktik deb ataluvchi ichki guruhlari mavjudligini qayd etish mumkin. Masalan: Qurvonbibi bu haqiqatni o‘zi-o‘z ko‘nglida necha marta takrorlagan bo‘lsaykin. Bilamiz, taqsir, yangi uylangan odamdi gapga tutib bo‘lmaydi.

Shevaga xoslik iboralarda ham mavjud bo‘lib badiiy matn qahramonlarining ma’lum bir hududga mansubligini va voqea-hodisalar bo‘lib o‘tayotgan o‘rinni ta’kidlashga xizmat qiladi. Masalan, Tog‘ay Murod asarlarida Surxondaryo shevasiga xos frazeologizmlar ko‘p qo‘llanilgan: Eson xizmatkorni bolasi Botir qo‘shchi tumandan aynib keldi. Xolilatib-xolilatib oyoq ildi. SHahodat barmog‘ini boshi uzra nish etdi.