Mavzu: Abdulla Oripov she`riyatida badiiy
Download 119.72 Kb. Pdf ko'rish
|
Adabiyot A.Oripov
|
4. Abdulla Oripovning she'riy uslubida falsafiy-lirik yo'nalish ustunlik qiladi. Olam badiiy-falsafiy idrok etiladi. Biroq falsafiy unsurlar aralashishi she'rni falsafiy tizimning she'riy bayonidan iborat qilib qo'ymaydi. Falsafiy ruh ustunlik qilgan, vaqt va zamon, inson va tabiat munosabatlari zamiriga qurilgan, chaqnab turgan tafakkur yog'dularidan bino bo'lgan bu she'r imoratida eng avvalo lirik sub'ektning ichki tuyg'ulari izhori, uni to'lqinlantirgan, hayajonlar girdobiga otgan his-tuyg'ularning ziddiyatli kechinmalari oldingi o'rinda turadi. Shoirni cheksiz uylarga toldirgan azaliy va abadiy muammolar badiiy obraz libosiga burkanadi va badiiy-falsafiy umumlashma darajasiga ko'tariladi. Shoir lirik sub'ektning o'y va kechinmalarini inson ongi va dunyoqarashining eng umumiy qirralari bilan mutanosib olib qaraydi va tasvirlaydi. Mangu muammolar haqida so'z borganda ham hamisha zamon, davr, vaqt shoirning ko'z o'ngida turadi, insoniyatni ming yillardan beri o'ylantirib kelayotgan muammolar, masalalar, dolzarb zamonaviy hodisalar, muammolar bilan uyg'unlashib ketadi. Shoirning umuminsoniy manfaatlar va qadriyatlar mavzusidagi yuksak maqomli tafakkur she'riyatida inson va borliq masalalari aniq maqsad bilan o'rtaga qo'yiladi va talqin qilinadi. Aniq bir obrazdan falsafiy mushohada tomon borish, odatiy bir holning ichki ma'nosini ko'ra bilish Abdulla Oripovning she'riy uslubi uchun xosdir. Maromiga yetgan poetik uslub yetuk ijodkorlargagina xos bo'lib, ular ijodining avval- boshidanoq shakllanadi, bu o'ziga xos she'riy uslub keyinchalik faqat takomillashib, muammallashib boradi, xolos. Shoirning eng sara she'rlarida oddiy gapdek tuyulgan har bir so'z, hatto tinish belgisi she'r oldiga qo'yilgan ijodiy niyatni ro'yobga chiqarishga xizmat qiladi. Uning ko'pchilik she'rlari monolog shaklida, lirik qahramonning ehtirosli, ziddiyatli o'y- fikrlari asosiga quriladi. Xuddi shunday uslub tovlanishlarini "Uyqu", "Qo'riqxona", "Malomat toshlari", "Uchinchi odam" kabi she'rlarda ko'rish mumkin. Shoir "Uyqu" she'rini o'n, o'n besh yillab muttasil davom etadigan letargiya uyqusi detalidan
foydalanib yozgan. Lirik qahramon ko'ngli o'rtangan paytlar uzoq yillar uxlash xohishini bayon qiladi. Nima uchun? Buning sababi ehtirosli misralarda ayon bo'la boradi:
Shu tariqa satrma-satr "notinch asr"ning jarohatlari, dardlari, ziddiyatlari qog'ozga to'kila boshlaydi. Lirik qahramonning yakkayu yolg'iz niyati shu asrning, davrning farzandi sifatida uni sof, bokira holda ko'rish. Shoir o'z poetik maqsadini ro'yobga chiqarish uchun xilma-xil badiiy vositalardan, chunonchi qarshilantirish, zidlash, keskin kolliziyalar yaratish yo'lidan boradi. Mana bu satrlarga e'tibor beraylik: Asrim, samolarda yoqolding chiroq, Yulduz qilib otding fazoga o'zni. Qo'zg'ata olmading o'rnidan biroq Askar yelkasida turgan yulduzni. Shu birgina to'rt satrda yigirmanchi asrga xos ziddiyatlar lo'nda, obrazli ifodalab berilgan. Insoniyat fan-texnika taraqqiyoti sohasida mislsiz yutuqlarga erishib, hatto tubsiz osmon qa'riga sayohat qilishga, kosmik kemalarni uchirishga, ne-ne ixtirolar, kashfiyotlar qilishga, daryolarning o'zanini sahrolarga burishga muvaffaq bo'ldi. Biroq insonlar bir-birlarini tushunib yetishga, do'stlikda, birodarlikda yashashga o'rgana olmadilar, hayotda razil kimsalar bo'lmasligining uddasidan chiqa olmadilar. Insoniyatning eng zo'r aql egalarining fikri-zikri ommaviy qirg'in qurollari yaratishga qaratildi, dunyoning qudratli davlatlarida lak-lak qo'shin dushman hamlasini bartaraf etishga shay holda tutib turildi. Mana shunday komillikka da'vat etuvchi, ma'naviyatni ulug'lashga yo'naltirilgan, davrning o'tkir muammolarini ko'tarib chiqqan she'rlar shoir butun ijodining markaziy mavzularidan birini tashkil etadi. "Malomat toshlari" ana shunday she'rlardan biridir. Bu ko'p tarxli intellektual she'rning falsafiy qirralarini, ma'no-mazmunini, g'oyasini daf'atan ilg'ab olish oson emas. Shoir davr va odamlar haqidagi o'ylarini ifodalashda birmuncha murakkabroq yo'ldan boradi. Hayotda har xil toshlar bo'ladi. Ularning ba'zilari toshdek yuragingga qadaladi, dilingni vayron qiladi. Ular hasad, g'araz, tuhmat toshlari bo'lishi mumkin deydi shoir. Lekin dunyoda shunday toshlar ham borki u har kimning dilida bo'ladi. Bular otilmagan toshlar. Lekin uning qalbda qoldirgan jarohati otilgan toshdan ming chandon og'irroq bo'ladi. Bu qanday tosh bo'ldi ekan: U balki aliksiz qolgan bir salom, U balki avjida bo'lingan kalom, U balki do'stingga ochib dil-yurak, To'yida aytilmay qolgan bir tilak... Insonning to fazlu falokati bor, Uning bir-biriga malomati bor. Tashrifdan ko'z tikkan bemorlardan to Shohlar diligacha malomatdir jo. Bu "nechog' shafqatsiz tosh" qadim dunyo yaralibdik, odamzodga ilashib olgan, unday ayrilmaydi:
Bu g'aflat bosgan inson qo'ynidagi boshqa insonga qaratilgan mehrsizlik, diyonat toshimikan, davronning (axir u ham aslida odamlar izmi bilan yuradi-ku) insonlar
boshiga solgan adadsiz kulfatlarimikin? Nima bo'lganda ham bu tosh bor ekan inson mukarram bo'la olmaydi. Abdulla Oripov she'riyati uchun o'tkir satirik ruh, inson kamoloti va ma'naviyatga qarshi bo'lgan barcha salbiy ko'rinishlarga ayovsiz munosabat xosdir. Download 119.72 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|