Mavzu: Aylanish va oldinga siljish. O’q atrofida harakatlanish Reja: Aylanish va oldinga siljish. O’q atrofida harakatlanish

1) Oʼq atrofidagi oddiy aylanish – bu podolь oʼq atrofidagi jismning buralishi va ochilishi. Masalan: koptok otganda, basketbolda sakrashda, qoʼl toʼpi oʼynaganda.
2) Bir necha oʼq atrofida murakkab aylanishlar – bu erkin jismning oʼsayotganda aylanishi. Masalan: oʼqining oʼq atrofida aylanishi, uning oʼqi boshqa oʼqning egri chizigʼini taʼriflaydi.
(Jarayonlar) bular atrofidagi burchak oʼzgaradi. Bu oʼqlar goh yaqinlashadi, goh uzoqlashadi (mutatsiya) odamning oʼsish jarayonida murakkab aylanish harakatlarida yuqorida koʼrsatilgan holatlar saqlanib qolinadi.
Payt kinetik sistemasining oʼzgarmasdan oʼq atrofidagi harakati.
1) Podol oʼq atrofidagi jismning buralishi va ochilishi - boʼshliqda jism qismlarining orientatsiyasini oʼzgarishi.
2) Tezlikning guruhlarga va guruh-guruh qilish va butun jismning aylanishini sustlashtirish.
3) Jismning bukilishi va oyoqlarning aylana harakatlari – bir necha oʼqlar atrofida butun jismning murakkab burilishini vujudga keltirish.
Tirgovuchsiz aylanish mashqlari.
BIOMEXANIKA (bio… va mexanika) — biofizikaning tirik organizm, organ va toʻqimalar mexanik xossalari hamda ularda sodir boʻladigan mexanik hodisalarni oʻrganuvchi boʻlimi. Ilgari Biomexanika tushunchasi embriologiyaning rivojlanish mexanikasi, koʻpincha eksperimental embriologiya deb ataladigan sohasiga nisbatan ham qoʻllanib kelingan. Odatda Biomexanika termini odam va hayvonlar harakati toʻgʻrisidagi taʼlimotga nisbatan qoʻllaniladi. Biomexanika tadqiqotlari quyidagilarni uz ichiga oladi: nafas B. si — nafas organlari kinematikasi, elastik va noelastik qarshiligi (yaʼni harakatlarning geometrik xarakteristikasi) va nafas harakatlari dinamikasi hamda nafas organlari faoliyatining boshqa sohalarini;qon ai lani shi Biomexanikasi — kon tomirlari va yurakning taranglik xususiyatlari, tomirlarning qon oqimiga nisbatan kursatadigan gidravlik qarshiligini, tomirlar devori buylab taranglik tulqinlarining tarqalishi, qonning harakatlanishi, yurak ishini (q. Gemodinamika); harakatlan i sh B. si — anatomiya va nazariy mexanika dalillariga asoslanib harakatlanish organlari strukturasini, boʻgʻimlarda harakatlanishni paydo qiladigan muskul kuchlarining, gavda qismlari boʻylab uning ogʻirligining taqsimlanishini, gavda va uning qismlari harakatlanishi qonuniyatlarini oʻrganadi. Biomexanikaning asosiy vazifasi harakatning kinematik tasnifiga binoan taʼsir kuchi xususiyatlarini aniklashdan iborat. Bu harakatlanish samaradorligini, tashqi va muskul kuchlaridan foydalanish darajasini baholashga hamda harakatlanish koordinatsiyasi va uni boshqarish mexanizmlari toʻgʻrisida xulosa chiqarishga imkon beradi. Tananing holati (tik turish, oʻtirish va b.)ni oʻrganish ham Biomexanika vazifalariga kiradi. Bunday vazifalarni hal etish fiziologiya, tana holati va muvozanati toʻgrisidagi taʼlimot bilan bogʻliq.
Biomexanika tekshirishlarda oʻrganilayotgan harakatlarning koʻchishi, tezligi va tezlanishlarini kayd etish usullaridan foydalanadi. Bunda koʻproq optik usullar: tezlashtirilgan kinoga olish, siklografiya, kimotsiklografiya va b. kullaniladi. Biomexanikada mexanotronlar, tayanch dinamograflar va burchak siljish asboblari yordamida mexanik kattalikni elektr qayd etish usullaridan xam foydalaniladi. Biomexanika tadqiqotlari tarixi Italiya olimi Leonardo da Vinchining odam harakatlarini anatomiya va mexanika nuktai nazaridan tekshirish b-n boshlanadi. Italiya naturalista J. Borellining «Hayvonlar harakati haqida» (1680—81) kitobida organizmga mashina sifatida nazar tashlab, nafas olish, qonning harakatlanishi va muskul qisqarishini mexanika nuktai nazaridan tushuntirishga harakat qiladi. Bu B. ning rivojlanishiga katta taʼsir koʻrsatadi.
Biomexanika tadqiqotlari mehnat va sport fiziologiyasi, harbiy va klinik tibbiyotda, shu jumladan nevrologiya, ortopediya, travmatologiya, protezlash sohasida katta amaliy ahamiyatga ega. Chunki jismoniy mashq va sport harakatlarini oʻrganish mashq qilish sistemasini ilmiy asosda tashkil etishga yordam beradi. Suyak, pay va b. toʻqimalarning pishikligini oʻrganish jarohatlovchi omillarning organizmga taʼsiri mexanizmini tushunish va uning oldini olishga imkon beradi. Qon aylanishi va nafas olish holatining bir qator koʻrsatkichlari yurak va oʻpka kasalliklariʻhamda operatsiya oqibatlari diagnostikasini ishlab chiqishda ahamiyatga ega. Nafas olish va qon aylanishi Biomexanikani tekshirish natijalari «yurakoʻpka» apparatini ishlab chiqishda ahamiyatga ega.