Mavzu: Ijtimoiy hodisalar va jarayonlarning rivojlanish manbaini tashkil etuvchi ziddiyatlarni aniqlash va tahlil qilish

1.2 §Jamiyat hayotini harakatga keltiruvchi jarayonlar.
Ijtimoiy falsafaning bahs mavzusi, prеdmеti, o’rgаnish оbеkti.
Ijtimoiy falsafa jamiyatda ro’y beradigan hodisa va jarayonlarni tahlil qilishda quyidagi prinsiplarga tayanadi: Jamiyatga yaxlit va bir butun tizim sifatida yondashish. Bunda tizim elementlariga bir-biri bilan uzviy bog’liq deb qaraladi; ular o’rtasidagi sabab-oqibat aloqalari va ichki qonuniyatlarni o’rganishga alohida e’tibor beriladi. Bunday yondashuvda jamiyat hayotida ro’y beradigan hodisa va jarayonlar o’zgarish va rivojlanishda olinadi. Ijtimoiy tizim tarkibiga kiruvchi har bir element boshqa elementlar bilan uzviy aloqadorlikda o’rganiladi; ijtimoiy hodisalarni tahlil qilishda ularni tarixiy kontekstdan sun’iy ravishda ajratib olish yaramaydi. Ijtimoiy hodisalar va jarayonlarning rivojlanish manbaini tashkil etuvchi ziddiyatlarni aniqlash va tahlil qilish¹⁰»
Ijtimoiy hodisa va jarayonlarni tarixiy vorislik nuqtai nazaridan o’rganish: taraqqiyotga halaqit berayotgan konservativ, reaksion hodisa va jarayonlarni aniqlash; Jamiyat rivojlanishini tahlil qilishda mavjudlikka, konkretlikka va konkretlikdan mavhumlikka qarab borish;
Ijtimoiy bilish o’z mohiyati va mazmuniga ko’ra tabiiy-ilmiy bilishdan farqlanadi. Ijtimoiy bilishda muqarrar ravishda siyosiy mafkura, qadriyatlar, ijtimoiy-siyosiy ideallar o’z ta’sirini ko’rsatadi. Shu boisdan ham ijtimoiy va tabiiy-ilmiy bilishni bir-biri bilan tenglashtirish yaramaydi. (Ijtimoiy bilimning o’ziga xos xususiyatlari quyida alohida ko’rib chiqiladi).Ijtimoiy falsafa konkret jamiyatda ro’y berayotgan barcha hodisa va jarayonlarni miridan sirigacha ularning juz’iy tomonlarini batafsil o’rganishni o’z olidga maqsad qilib qo’ymaydi.
Biron bir ijtimoiy fan jamiyat hayotida ro’y berayotgan barcha hodisa va jarayonlarni to’laligicha qamrab ololmaydi. Ijtimoiy falsafa esa jamiyatni bilishda faqat fan xulosalarigagina emas, balki badiiy adabiyot, san’at, din, siyosat, mafkura sohasida erishilgan yutuqlarga ham tayanadi.
Mening fikrim “Hozirgi paytda ijtimoiy falsafada xilma xil oqimlar va maktablar vujudga kelganligining boisi ana shundadir. Ijtimoiy falsafa jamiyatda ro’y berayotgan jarayon va hodisalarning tub mohiyatini to’laroq aks ettirsagina, ijtimoiy amaliyotdan uzilib qolmasagina qadr-qimmatga, ilmiy nazariy ahamiyatga ega bo’ladi. Ijtimoiy falsafaning buyuk insonparvarlik, taraqqiyparvarlik mohiyati shundaki, u jamiyatni aniq bir maqsadga muvofiq ravishda oqilona boshqarishga yordam beradi. Biroq boshqa sistemalarda bo’lgani singari jamiyatda ham onglililk ongsizlik bilan, tartibsizlik tartiblik bilan ba’zan almashinib turadi¹¹”.
Jamiyat a’zolarining intelektual salohiyati ortib borishi bilan jamiyatni ongli ravishda boshqarish, uni aniq bir maqsadga yo’naltirish imkoniyati ortib boradi.
Ijtimoiy falsafaning dunyoqarash va metodologik ahamiyatga ega bo’lgan qoidalari
barcha ijtimoiy va gumanitar fanlarning rivojlanishiga jamiyatni ongli boshqarishga yaqindan yordam beradi. Jamiyat taraqqiyoti va uning asosiy qonunlari. Ijtimoiy qonunlar, ularning amal qilish. Jamiyat taraqqiyotining asosiy yo'llari: evolyusion (tadrijiy) va revolyusion (inqilobiy) taraqqiyot, ularning o'ziga xos xususiyatlari. Jamiyat rivojlanishidagi vorisiylik. Jamiyat taraqqiyoti tarixiga sinfiy yondashuv va uning kamchiliklari. Ijtimoiy ziddiyatlar va ularning jamiyat taraqqiyotiga ta'siri. Ijtimoiy ziddiyatlarni mutlaqlashtirish va uning salbiy oqibatlari. Jamiyat hayotida barqarorlik va beqarorlik. Barqarorlik – jamiyat hayoti va taraqqiyotning muhim omili. Barqarorlik-tinchlik va taraqqiyot asosi, olg'a siljishning bosh sharti. Tinchlik va barqarorlik – O'zbekistonning buyuk g'alabasi. Jamiyat hayotida beqarorlik, uning namoyon bo'lish xususiyatlari. Ijtimoiy taraqqiyot: imkoniyatlar va muammolar. Bag'rikenglik (tolerantlik) va ijtimoiy taraqqiyot. XIX asrning oxirlariga kelib, fanning muhim sohalarida erishilgan yutuqlar fan taraqqiyotida yangi davr boshlanganligidan dalolat berdi. Fizika sohasida: optika, termodinamika, elektr va magnetizmning o’rganilishi, ximiya sohasida kimyoviy birikmalar xossalarining o’rganilishi, D. I. Mendeleyevning elementlar davriy sistemasining yaratilishi, matematikada analitik geometriya va matematik analiz kabilarda yaqqol ko’rindi. Bu davrda sosiologiyaning mustaqil fan sifatida rivojlanishi ijtimoiy ziddiyatlarni oqilona hal etish va jamiyat istiqbollarini belgilash imkonini berdi.
Yevropa olimlarining tabiatshunoslik fanlari sohasida erishgan yutuqlari yangi falsafiy tahlimotlarning vujudga kelishiga sabab bo’ldi. Xususan, I. N’yuton tomonidan fizika sohasida qilingan kashfiyotlar tabiat va jamiyatning ilmiy manzarasini yaratishga, Charlz Darvinning ilmiy kashfiyotlari esa, butun olam evolyusiyasi to’g’risidagi falsafiy qarashning shakllanishiga, olamning yaxlit birligi, organik va noorganik tabiat hamda jamiyatning o’zaro bog’liqligi to’g’risidagi falsafiy qarashlarning shakllanishiga olib keldi. XIX asr oxiri - XX asr boshlarida Turkistonda vujudga kelgan jadidchilik harakatining mashhur vakillari :
Ismoilbek Gaspirali
Abdulla Avloniy
Behbudiy
Ahmad Donish
Fitrat
Abdulla Qodiriy va boshqalar. O’zbekistonda fan va ma’rifatni keng rivojlantirish g’oyasini ilgari surdilar. O’lkaning o’rta asrchilik bid’atlariga qarshi mavjud siyosiy tuzumni isloh qilish zarurligini anglab yetdilar. Jahonning ilg’or fan va texnika yutuqlaridan o’lka aholisini bahramand etishga harakat qildilar. Biroq Rossiya barcha Turkiston tomonidan Turkistonning mustamlakaga aylantirilishi oqibatida jadidchilarning marifatparvarlik harakatlari rivojlana olmadi.
Mustabid tuzum Turkiston xalqlarining ilm-fan va zamonaviy texnika sirlarini egallashi uchun ma’lum shart- sharoitlar yaratgan bo’lsa ham uning boy ma’naviy merosidan bahramand bo’lishi, ajdodlarning ilg’or ilmiy-madaniy an’analarini rivojlantirishga imkon bermadi. Milliy mustaqillik tufayli xalqimizning ko’p asrlik tarixga ega bo’lgan ma’naviy intellektual merosini o’rganish, jahon ilm-fan va texnikasi yutuqlaridan bahramand bo’lish, jahonning mashhur ilm dargohlarida o’qish- o’rganish imkoniyati vujudga keldi. Ayniqsa, bozor munosabatlariga o’tish, zamonaviy ishlab chiqarishni rivojlantirish, barkamol inson shaxsini shakllantirishda ilm- fan xulosalariga tayanish hayotiy zaruriyatga aylandi. Inson ehtiyojlarining muttasil o’sib borish qonuniyati mavjud siyosiy sistema oldiga qator talablar qo’yadi. Mamlakatimizda uzoq yillar davomida xukm surib kelgan ma’muriy buyruqbozlikka asoslanuvchi siyosiy sistema o’zining tub mohiyati bilan shaxsning har tomonlama erkin rivojlanishiga imkon bermaganligi uchun ham muqarrar ravishda inqirozga yuz o’girdi. Iqtisodiy tanazzul siyosiy sistemaning yemirilishiga olib keldi. «Bir ijtimoiytuzumdan ikkinchisiga o’tish muqarrar ravishda shu paytgacha misli kurilmagan siyosiy faollik sharoitida yuz beradi. bu hol tabiiydir. Shu paytga kelib karaxtlik holatidan halos bo’lgan jamiyat to’planib
qolgan jami ijtimoiy ziddiyatlarni bir zumda yuzaga chiqaradi».Jamiyatni boshqarish tizimi har bir xalqning milliy xususiyat, psixologiyasi, an’nalari. madaniy salohiyatiga mos ravishda vujudga keladi. Turli jamiyatlarda siyosiy boshqarish usullarining turlicha xarakteri ularning ilg’or yoki qoloq ekanligidan dalolat bermaydi. Siyosiy boshqarishning har bir usuli turli tarixiy sharoitlarda turlicha samara berishi mumkin. Jamiyatning ma’naviy salohiyati yuksalib borgani sayin siyosiy boshqaruv usullari ham tobora insoniylashib boradi. Taraqqiy etgan mamlakatlar tajribasi siyosiy boshqaruvning demokratik shakli ancha qulay va insonparvar ekanligini ko’rsatdi. Milliy mustaqillik yillarida O’zbekistonning respublika deb e’lon qilinishi va mamlakat Konstitusiyasining qabul qilinishi jamiyatimizni siyosiy boshqarish jahon hamjamiyatining ilg’or tajribalariga, xalqimizning ma’naviy salohiyatiga tayanishidan dalolat beradi. Har bir ijtimoiy struktura bo’sh joyda vujudga kelmaydi: balki ilgari mavjud bo’lgan ijtimoiy struktura negiziga yangilik kiritish orqali vujudga keladi. O’tmishda mavjud bo’lgan va bugungi kundagi mavjud ijtimoiy struktura o’rtasida tarixiy aloqadorlik mavjuddir. Ana shu bog’liqlik insoniyat jamiyati rivojlanishining yagona jarayon sifatida ro’y berishini taqozo etadi. Tarix takrorlanmaydigan faktlarni o’rganadi. Shu boisdan ham fatalism nazariyotchilarining voqyea, hodisalar, faktlarning albatta oldindan - belgilanganligi to’g’risidagi fikriga qo’shilib bo’lmaydi. Insoniyat tarixiga faqat takrorlanmaydigan hodisalargina kiradi. Tarixiy davrlar individual hodisalarni namoyon etadi. Falsafada jamiyat taraqqiyotining mezoni nima degan masalada turlicha qarash va nazariyalar vujudga keldi.
Ijtimoiy bilishni obyektivligi masalasida faylasuflar o’rtasida bahslar sodir bo’lmoqda. Ma’lumki, ijtimoiy bilishni shakllanishiga bilish sohibini ijtimoiy mavqei, uni ijtimoiy hodisalarga bo’lgan munosabati, mafkura ta’sir ko’rsatadi. Jamiyat tabiat emas. Jamiyat odamlar faoliyatini jarayoni va natijasidir. Jamiyatdagi an’analar, mafkuralar, madaniy–ma’naviy omillar jamiyat haqidagi bilimlarimizga ta’sir ko’rsatib, ma’lum xulosalar chiqarishni taqozo etadi. Shu bois nemis sosiologi K.Mangeym “ijtimoiy bilishda obyektiv, ilmiy haqiqat bo’lmaydi degan fikrga keladi. Uning yurtdoshi O.Bolnov obyektiv haqiqat u yoqda tursin, hatto gumanitar fanlarda ko’pchilik tomonidan olingan natijalarga erishish mumkinligini ham inkor qiladi¹²”.