Microsoft Word chahoryor ziyouz com doc

BIR SHAPALOQ
Shomning ma’lum amaldorlaridan biri xaj vaqtidagi tiqilinch, to’s-to’polonlarning birida birovni bir shapaloq urgan ekan. Undan kaltak yegan odam shikoyat qilib Umar huzuriga boribdi. Umar unga darhol maktub yozib, kaltak yegan odamning ko’nglini ol, yo sen
ham undan ko’pchilik oldida bir shapaloq yegin, debdi.
Amaldor bunga rozi bo’lmabdi. Umarning aytganini qilmasa, jazo olishidan qo’rqib,
dindan qaytib, Vizantiya o’lkasiga qochib ketibdi. Umar ham vaqti kelib uning jazosini berarmiz, deb ko’ngliga tugib qo’yibdi.
Хalifa Umarning shunday adolatli, qat’iyligi bor edi. Jazolanadigan odam boymi-
kambag’almi, amirmi-podachimi, unga farqi yo’q edi, hammasiga bir yo’sinda qarar, bir xil munosabatda bo’lardi. U doimo aytarkan:
— Biz uch otliqmiz: Muhammad payg’ambar(sallallohu alayhi vassallam), Abu Bakr as- Siddiq va men. Avvalgi ikkisi manzilga yetishdi, men ular yo’lida, ortidan borurmen.
Hech kim meni ular yo’lidan chalg’itmasin.


KAMPIRNING GAPI ТA’SIR QILDI
Umar ibn al-Хattob kechalari shahar ko’chalarida kezib yurar ekan.
Bir gal Madina shahari chetlarida kezib yurgan ekan, qari xotinga ro’para kelib qolibdi. Shunda xotindan:
— Umarni ko’rmadingmi shu yaqinda,— deb so’rabdi.
— Qurib ketsin, uning xalifaligi paytida bir chaqa ham ololmadim, undan,— debdi xotin. Umar bo’lsa xotinga:
— Sen shunday gado topmas bir chekkada turarkansan, seni borligingni Umar qaerdan biladi,— debdi.
Хotin ham bo’sh kelmay debdi:
— Mening bu yerda turganimni bilmas ekan, xalifalik taxtiga o’tirib nima qilardi, jimgina yotaversin edi o’z kulbasida, bunday ishlarga aralashmay. Uning
o’rniga boshqa bir durustrog’i kelardi. Bunday ishlarni eplagan, uddalay olgan kishi qiladi-da.
Umarga kampirning gapi ta’sir qildi. Manziliga qaytib, unga anchagina oziq-ovqat, mol-dunyo yuboribdi.


O’ZING ХALIFA BO’LAQOL
Bir gal Umar ko’chadan o’tib ketayotgan ekan, bir hovlida bolalarning yig’isini eshitib qolibdi. Hovliga nazar solib:
— Nima ran, tinchlikmi?— deb so’rapti.
Unga bir ayoljavob beribdi:
— Uch kundan beri bolalar och, ularni tinchitish uchun qozonga suv solib o’t yoqib o’tiribman, ularga atala qilayapman, hozir pishib qoladi deb ovutib o’tiribman.Ular ochlikdan dod deyishayapti.
Хalifa Umar chuqur o’yga cho’mdi, ahvolni tushindi. Darhol saroyga qaytib, u yerdan
ayol xonasiga oziq-ovqat olib keldi.
Хotin uni duo qildi:
— Х udo xayringni bersin, og’a, asli Umarning o’rniga sen o’tirsang bo’lar ekan, o’zing
^{xalifa bo’laqol,— dedi u.}
So’ngra Umar unga:
— Ertaga falon joyga borgin,— debdi.
Ayol aytilgan joyga borsa, usha kishi kutib olibdi. Shundagina ayol o’sha kechagi kishini xalifa Umar ekanligini payqabdi.
Umar ayolni huzuriga chorlab unga oylik tayinlabdi, bolalariga kiyim-kechak berdiribdi.