Microsoft Word chingiz aytmatov qiyomat lot ziyouz com doc
Download 0.94 Mb. Pdf ko'rish
|
chingiz aytmatov -qiyomat roman
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
136 Hammadan bizga yomon bo‘ladi. Bo‘rilar shu atrofda in qurishgan, alamini bizdan olmasalar go‘rgaydi... Gulimxon uning so‘zlaridan dong qotib qoldi. U hamma xotinlar ga o‘xshab oh-voh qildi, xo‘rsindi, yelkasiga og‘ib to‘kilgan soch o‘rimlarini tuzatdi. — Voy, sho‘rim! U shumqadamning o‘zi nima qilib bizning tomonlarda adashib yuribdi ekan? Bo‘rining iniga tegib nima bor? Odam achinadi. Hayvon bo‘lsa ham, bolasi o‘ziga shirin. Hamma biladi buni. O’shanda bu aqlimga kelmaganini qarang. — Men boshqa narsani o‘ylayapman,— dedi tashvishlanib Bo‘ston.— Qanday bo‘ri ekan bo‘lar? Anovlar emasmi?— Bo‘ston jim qoldi. So‘ng qo‘shib qo‘ydi:— Qudurmatning gapiga qaraganda, bo‘rilar Bozorboyni Boshat darasi tomondan quvib kelishganmish. — Nima qildi? — Anovi kelgindi bo‘rilar — Toshchaynar bilan Akbara bo‘lmasin deyman-da ishqilib. Shunday bir juft bo‘ri bor. — Voy, qo‘ying, hazilingiz qursin! — qiqirlab kulib yubordi Gulimxon.— Hech zamonda bo‘rilarning ham odamlarday oti bo‘ladimi? Hazillashasiz! — Haziling nimasi! Hazil gap emas. Bu bo‘rilarni biz bilamiz. O’zimizning bo‘rilarga o‘xshamaydi. Ko‘rgan odamlar bor. Juda qahri qattiq bu bo‘rilarning. Ikkovi ham kuchli. Qopqonga tushmaydi. Otaman desang, ko‘zga ko‘rinmaydi. Qurmag‘ur aroqxo‘r Bozorboy kelib-kelib ularning inlariga duch kelib qolganini qara. Butun naslini quritibdi. Tag‘in sen ularning o‘z otlari borligiga hayron bo‘lib o‘tiribsan! Erkagi Toshchaynar shunaqangi kuchliki, hatto otni ag‘daradi. Onaboshi Akbara esa haddan tashqari aqlli, men bunaqa aqlli darrandani ko‘rmaganman! Shuning uchun juda xatarli. — Bo‘ldi qiling, otasi, yuragimni chiqarmang! Nima, meni bola fahmlayapsizmi? — ishonmay iljaydi Gulimxon.— Xuddi bolalikdan ular bilan birga o‘sganday gapirasiz...Hech odamning ishongisi kelmaydi... Bo‘ston xayr mayli, deganday ko‘ngilchan kulib qo‘ydi, lekin o‘ylanib koldi, xotinini tinchlantirmasa bo‘lmasligini bildi. — Bo‘lar ish bo‘libdi,— dedi u bir oz jim o‘tirgach,— hayolingdan chiqarib tashla. Bir dimog‘ingni chog‘ qilay dedim-da. Qani, to‘shakni sol. Kech bo‘lib ketdi. Ertalab barvaqtroq turish kerak. Erta-indin yalpisiga qo‘zilash boshlanadi. Ba’zi qo‘ylar kechasi yo ertaga ertalab tug‘ib qo‘yishi mumkin. Ayniqsa, ikkita, uchtalab qo‘zilaydiganlari! Chiroqni o‘chirib o‘ringa kirganlaridan so‘ng odatda darrov uxlab qoladigan Bo‘ston rayonda bo‘lgan majlis, unda mana shu bilan nechanchi marta nega hozirgi yoshlar chorvachilikka qiziqmayotganligi, nimalar va qanday qilish kerakligi haqida ikki og‘izgina so‘ylab berdi. Shunda tashqarida ot tuyoqlarining tovushi eshitildi. Gulimxon o‘rnidan dik etib turdi, ichki ko‘ylakda yelkasiga shol ro‘molini tashlab darcha oldiga keldi. Katta qo‘ton oldida miltiq osgan ikki otliq otdan tushayotganlarini ko‘rdi. — Risqul bilan Marat qaytib kelishdi,— dedi u.— Bozorboyni kuzatib qo‘ygani ketishgan edi. — Voy, tentaklar-ey! — deb g‘o‘ldiradi Bo‘ston va shu zahoti uxlab qoldi. Gulimxon anchagacha uxlolmay yotdi. Karavotda yotgan o‘g‘ilchasining ustini to‘g‘riladi. Bolasi tushmagur, doim ustidagi ko‘rpalarini tepib tashlaydi, qorni ochilib qoladi. Bola emas, balo, hech uxlagani bermaydi, ayniqsa, ko‘zini uyqu tortib ketayotgan mahalda. Hozir Gulimxonning uyqusi qochdi. Xo‘p serg‘alva, bevosh kun bo‘ldi-da bugun. Hammasiga Bozorboy sababchi. Osmondan tushganday kelib qolganini qarang. Ko‘zim uchib turuvdi senga. Ayniqsa, Bo‘ston jini suymaydi. Bo‘ston o‘zi shunaqa, shovqin-suronni, shoshqaloqlikni, Bozorboyga o‘xshagan tamizi yo‘qlarni garchi shaxsan hech qanday yomonlik qilmagan bo‘lsa ham, yoqtirmaydi. Bozorboyning esa Bo‘stonga baxilligi keladi, ishi yurishgan, oshig‘i olchi deyishadi... Lekin ish yurishsin deb, qancha ter to‘kish, aql ishlatish kerak, Bozorboy buni bilmaydi. Ertaga tong qorong‘usidan ishga sho‘ng‘ib ketadi, to kech |
