Microsoft Word isajon sulton boqiy darbadar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
6
– Бу тош аслида Ҳиро тоғида бино бўлган, уч юз йил олдин қоядан ажралиб тушган, баҳор 
ёмғирларининг селлари оқизиб водийга олиб келган. Унинг аслида, орангиздаги бир одамнинг 
ажалига сабаб бўлиши учун яратилган. Бу ердан етти кунлик масофада қоялардан узилиб, 
саҳронинг ўртасига келиб қолиши бежиз эмас. Кун келиб, шу қисмат албатта рўй беради. Балки 
кимдир бу тош билан кимнидир жонига қасд қилар, балки кимдир унга қоқиниб йиқилар? Ҳатто 
саҳродаги мана шу саноқсиз қум зарраларининг ҳар бирининг ўз қисмати бор. Худди сизнинг ва 
менинг қисматим каби... 
Бадавийлар айтдиларки: 
– Ажабо, сенинг қисматинг бизникидан фарқли эмасмиди? 
Деди: 
– Унда сиз Иблиснинг яратилиш ва гуноҳ қилишининг тарихини биласиз. Қанчалар бадбахт 
бўлмасин, Иблиснинг борлиги инсон боласи учун яхшидир. Оловнинг мавжудлиги темирнинг 
тобланиши учун лозим бўлгани каби. Чунки оловда тобланган темир янада мустаҳкам ва 
ишончли бўлади. 
Дедилар: 
– Иблис алайҳиллаъна Парвардигоримизнинг синови эканини яхши биламиз. Сенинг 
қисматингдан ҳикмат нима? 
Деди: 
– Қанчалар узоқ умр берилса-да, бу оламдаги ҳамма нарса кун келиб совурилиб, йўқ бўлиб 
кетишининг тирик гувоҳи бўлишим менинг ҳикматимдир. 
 
(Айтадиларки, у ана шундай деб ёлғон гапирарди. Ёлғонига ўзи ҳам ишонмаса-да, Тангрига 
яқинроқ бир банданинг шафоатидан умидвор эди. Бироқ, кўп йиллик бу умидворлигининг 
саҳродаги шу қум зарралари каби совурилиб кетишини ҳам яхши биларди). 
Бадавийлар дедилар: 
– Сен бизнинг қисматимизни ўзингникига тенглаштирмагин. Бизнинг қисматимиз – шу 
саҳрода яшаб, Парвардигорга ибодат қилиш ва ажалимиз етганида, жонимизни Ўзига 
топширишдир. Сен эса – Тўғри Йўлни билган одамга қўл кўтарган ҳамда жазоингни шу 
дунёнинг ўзида олган одамсан. Нарсаларнинг яратилиши ҳақидаги ҳикматларинг аслида 
кераксиз, чунки ажал қай кўринишда бўлмасин, албатта етиб келади. Ўлимнинг қаерда ва қай 
тарзда етишининг кўпам аҳамияти йўқ – имонимизнинг бут бўлиши биз учун кифоя. Шу боис 
ўзингни илмли ва ҳатто, Пайғамбарларга бериладиган ҳикмат эгаси қилиб кўрсатмагин. Тургин 
ва равона бўлгин! 
Ҳамма жойда у ана шундай қувғинга дучор бўлар эди. 
У ибодат қилар эди, аммо ибодатининг қабул бўлмаслигини ҳам билар эди.
Чўлларни тўзғитган шамол тепага кўтарилиб эса бошлаганида уни кўриш мумкин эди – 
бунга шу ерда қўй боқиб юрган чўпонлар, қурту қушлар ва ўт-ўланлар гувоҳ бўлдилар.
Шамолда узилиб тушган бир шох-шабба ҳам уни кўрган бўлиши эҳтимолдан холи эмас. 

---

Исажон Султон. Боқий дарбадар (роман)