Microsoft Word isajon sulton ozod ziyouz com doc

 
* * * 
Хуллас, шу топда юқоридан қараган кишининг назарида мана 
шундай манзара намоён эди: тепа сари ўрлаб кетган майда тошли 
сўқмоқ, иморатига тош ташиётган одам, тандирга олов ёқаётган аёл, 
пайпасланиб бораётган кўр чол ва нигоҳи мусаффо ёш бир йигитча – 
Озод. Нарида, қуйироқда бир тўда бола-чақа буталар орасида 
4
Ойбек. 
5
Миртемир. 

---

Исажон Султон. Озод (роман) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
12
ўйнамоқда эдилар. Баъзи уйлардан кўкимтир тутун самога ўрлар, ҳар 
ҳолда кимдир ўчоққа олов қалар ёки кир ювиш учун сув иситар эди. 
 
Дарахтзор 
 
Қишлоқ тугаган жойдан эски дарахтзор бошланган эди. Озод ана 
шу дарахтзор орасидан ўтиб борди.
Бу ерда дарахтлар бетартиб ўсган, кўпчилиги қари бўлиб, 
қуруқшоқ оч-жигарранг пўстлоқларидан нам кетган, ҳар жой-ҳар 
жойи қуриган, эзғиланса кукунга айланарди, таналари улкан-улкан, 
баъзи ерлари ғовак эди.
Бир дарахт танасида кўзи кўр ёғоч қурти истиқомат қиларди, 
ҳозир у ёруғликдан баҳра олгани чиққан, лекин қай бир савқи табиий 
ила Озоднинг яқинлашганини сезиб, шоша-пиша ўзи кемириб очган 
йўлкавагига кириб яширинди.
Йигитча унинг иланг-биланг тор йўлчасидан хавотир ила 
қочишини кўз олдида жонлантираркан, қўрқувини ҳам сезди-да, 
кулимсираб қўйди. 
Дарахтзор чайқалар, шовуллар эди. Товушлар ёш новдалардан ва 
барглардан чиқар, қуруқшаган ва қуриган шохлар қуруқ, ингичка овоз 
чиқарар, шабада уларни силкитиб ўйнарди. Йигитча дарахт 
таналарини ушлаб-сийпалаб кўрди. Кекса дарахтларнинг баъзилари 
жуда юксакларгача шохлаган, илдизлари бу баҳайбат танани маҳкам 
тутиб тура оладиган даражада чуқур, аммо баъзиларининг тана 
пўстлоқлари кўчиб, яйдоқ танаси очилиб қолган… чандиқлари ҳам 
бор, қўлга ғўдириш бўлиб тегарди; ёш-яланг баъзан ўйноқилик ёхуд 
шўхлик юзасиданми, исмларини танага ўйиб ёзгандилар, бундан 
ташқари, қай бир уқувсиз боғбон урган болта чандиқлари ҳам 
борийди.
Теваракни ўзгартирувчи ҳайбат шамоллари эсганида бу 
кексаларнинг баъзилари қарсиллаб синиб тушган, улкан таналар 
ҳавонинг босимига чидаёлмай, ёшроқ дарахтларнинг шохларини 
синдира-синдира йиқилган эдилар… шох-шаббаларининг синиқлари 
теваракда сочилиб ётар, орасида қушлар ризқ излаб чирқиллашарди.

---

Исажон Султон. Озод (роман) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
13
Қулаганига анча бўлган, шохлари яланғочланиб қолган бир дарахт 
танасидан шундай сас келмоқда эди: 
Воҳ, яланг шохларим қиличдай кескир, 
Бир япроқ қолмаптур шивирлайтурғон..
6
Қачонлардир қулаб кетган ҳайбатли оғочларнинг таналари эса 
сассизу жим, тўзон чанглари уларни аллақачон энлаб-қоплаб олган 
эди. 
...Бултурги эски шохчалар қирсиллаб синар, оёқ остида намлик 
кўпаймоқда, чунки сал нарида булоқ бор эди, бутун бу боғ ана шу 
булоқдан сув ичарди – булоқ қадимий, тупроқ қаъридан қайнаб-
милтираб оқиб чиқар, суви эса хуштаъм ва илиқ эди. Булоқдан оққан 
сув ёйилиб-ёйилиб, ариқча ҳосил қилган эди. 
Озод, ариқ лабида елкасига чаён боласи миниб олган тошбақани 
кўрди.
Бундан завқи келиб кулимсиради, ҳар ҳолда, бу махлуқчалар 
кўзига ариқча улкан дарё бўлиб кўринаётган бўлса ажабмас, чаён эса, 
сувдан ўтиш учун тошбақанинг елкасига миниб олибди. Тангри таоло 
яратган жонзотларнинг одам завқини келтирадиган бу тарз 
биродарликларига мисол кўп эди: гоҳо ўтлоқда ўтлаб юрган 
сигирнинг елкасига қушлар қўниб олар, ўғри қарға қўзи билан 
ўйнашар, гоҳо азалдан бир-бирига душман мушук билан кучук 
боласининг ёнма-ён офтобда тобланаётганини кўрса бўларди.