Microsoft Word kr aldangan aysel ziyouz com doc

Оч қолмай деб…

Докторнинг ёнидаги кекса киши мени бу ерга келтирган эди. Айюбда яшайдиган ёлғиз биро дам. Икки йил аввал аёлини йўқотган экан. Фарзандлари эса бошқа жойларда яшашар экан. Мен билан қизиқди, ёрдам берди. Саломат бўлсин. Энг оғир аҳволда шундай бир инсонга учрадим. Аммо бус афар қтаъий қарор қилдим. Бу одамни ташлаб кетиш йўқ. Чунки чорасизман. Мени иссиқ уйига киритадиган инсонга эҳтиёжим бор. Ортиқ танлаш имконим йўқ. кимлигидан қатъий назар, мени уйига олса бўлди…У кишига дардимни айтдим. Ниҳоят рози бўлди. Аммо ёлғончи бўлмай деб, бор ҳақиқатни айтдим. Тавба қилдим. Айюб Султонга бирга бориб, дуо илтижо этдик. Ишинмасангиз керак. Даҳрий бир қиз диндор киши билан турмуш қурди? Мен 22 ёшда, у эса 60га етган биро дам. Мен бироз тартибли, эҳтиёткор қиз ролини ўйнай бошладим. Ҳатто бошимга рўмол ҳам ўрадим. Буни қаранг, инқилобчи, даҳрий қиз мусулмон бўлди-я? Бунга ким ишонади? Албатта, бу одам мендек бир даҳрийни иймонга келтиргани, ёшгина бир хонимни топгани учун…Ҳеч бўлмаса ўзича шундай деб ҳисоблагани учун кўп хурсанд бўлди. Ҳаққини инкор этолмайман. Буюк бир меҳр билан менга соҳиб бўлди. Дастлаб олти ой гиюҳвандликка қарши даволандим. Энди тузала бошлаганимда жигар хасталигига чалиндим. Устига-устак жигарим шиша бошлади. Кансерни анча вақтгача мендан яширишди. Аммо билиб олдим. Ичкиликнинг, гиёҳвандликни, ҳапдори ва гиёҳванд моддалар таъсирида чалажон бўлиб қолган жигар. Кекса турмуш ўртоғим мени даволаттирди. Ҳатто мўжиза рўй бераётган эди. Соғлигим тиклангани ҳақида маълумот ҳам олдик. Шу орада зарба едим. Кекса ҳўжайиним юрак хасталигидан вафот этди. Нима бўлганида ҳам ойлик нафақасини менга қолдирди. Соғлиқ суғуртаси билан даволана бошладим. Аммо бир куни фарзандлари келишди, уй калитини қўлимдан олиб, мени кўчага ҳайдашди. Уларнинг фикрича фоҳиша бир аёл оталарини боплаб алдаган эди. Барибир, ҳўжайинимдан хурсандман. Мени даволатиб, нафақа билан суғурта қолдирди. Истанбулдек катта шаҳарда ёлғиз аёл учун бу оз нарса эмас. Оҳ, бу шўр пешонам! Касалликни енгиб, сог;айиб кетишга ишончим бор эди. Аҳлоқимни тузатаётган эдим. Ҳаттао касалхонадан чиқиб, Айюб Султон зиёратига ҳам боришни ўйлаб қўйган эдим. Яъни, Амина ва Имом афандининг айтгани бўлади. Шу тариқа ҳаловат топишимга ишонар эдим. Аммо иплар узилди. Яхши ўтаётган ҳаётим бузилди. Яна эски жарга қуладим.
Ўша ҳаётган, яна оч қашқирлар даврасига қайтдим. Фақат бус афар борса-келмас бир йўл. Охири берк кўча мени кутаётган эди. Неча кун маъносиз, мақсадсиз кездим. Кимларга учрадим, кимлар билан ётиб-турдим, билмайман. Яна кўчада қолдим. Ҳушдан кетиб йиқилган эдим. Очликданми ёки касалликданми? Менимча очликдан, докторларни фикрича касалликдан. . Марҳум кекса хўжайинимнинг нафақасини оламан. Аммо қанча денг! Бир марталик кайфга ҳам етмайди. Ичкилик, сигарет, туз-нон учин бир ҳафтага ҳам етмайдиКейин эса…Ўша манзаралар. Касалхонада яна бироз даволандим. Аммо бу азобга чидай олмадим…Бир текширув вақтида қочдим. Пристанда яна бир мўйсафид билан танишдик. Ҳаммаси шундай бошланар ё…Фалакдан бир неча кинга ўғриланган вақт…Натижа эса маълум…
Аммо бу мўйсафид менга кўп яхшилик қилди. Мендек аёлга севги изҳор қилса бўладими? Кўпдан буён эшитмагандим бунақа гапларни. “бўлса-бўлар” дедим. Ҳеч қурса яна бироз яшайманку… У киши анқаралик экан. Қатъий туриб олди. Бошқа илинжим борми ўзи/ Ортидан тушдим. Аҳмоқлигим қурсин дейинми? Шунча “тажрибадан” кейин ҳам яна алданиш? Бу одам аёлларни бозораг олиб бориб сотишни устаси экан. Бу ерда ҳам бир жанжал бўлди. Аммо менда куч қувват йўқ эди. Касалим оғир эди. Оёқда туролмасдим. Буткул ҳолдан тойган эдим. Битаётагн бир ҳаёт. Ҳар куним сўнгги кундан ҳам оғир кечар эди. Ҳа, хато қилдим. Балки шу пайтгача ўзимни бунчалар айбламагандирман. Бир даҳрийлик, бир инқилобчилик ва яна бир қанча разолатлар, етиб бўлмас бир мақсад сари кетаётгандим. Жуда қайсарман. “Тўғриларни” агар менинг фикрим бўлмаса қабул қилмасдим. Ҳолбуки, ътўғрилар” фақат менгагина тегишли эмасди. Бошқа тўғрилар ҳам бўлар эди. Энг катта хатоим ҳам шу эди. Ўзим балсам-да, атай жамоага қарши чиқардим. Шу боис бурнимни ҳар ташикка суқардим. Ҳар сафар бир мағлубиятга учрар, аммо ҳеч ақлим кирмасди. Яъни, бу беъману ҳаётнинг сабабчиси ўзим эдим.