Microsoft Word kr dunyoning ishlari ziyouz com doc


Download 0.78 Mb.
Pdf ko'rish
bet48/105
Sana21.06.2023
Hajmi0.78 Mb.
#1640547
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   105
Bog'liq
kr dunyoning ishlari ziyouz com

ОПАМНИ ТОПИБ ОЛДИМ 
Байрам қанақа бўлишини биласизми? Билмасангиз билиб қўйинг! Байрам дегани шуки, 
ҳаммамиз ясанамиз. Бу — биринчидан. Тўғри, дадам ҳаммамизга баравар бошоёқ кийим қилиб 
беролмайди. Лекин ҳеч бўлмаса, биттадан оҳорлик киямиз. Ундан кейин ойим албатта палов, 
жуда бўлмаса, шовла пиширади. Бу — иккинчиси. Ниҳоят, байрам дегани шуки, мен онамга 
эргашиб албатта тоғамникига бораман. Тоғамнинг мен тенги ўғли бор. Маза қилиб обаки 
еймиз. Иложи бўлса, «Тарзан» киносига тушамиз. Тарзанни биласизми? Худди маймундек 
дарахтдан-дарахтга сакрайди. Йўлбарсдан ҳам, арслондан ҳам қўрқмайди. 
Жўрабошимиз айтган, ўзи кўрган. 
Мана, бугун ойим нон ёпяпти. Арпа нон унчалик оппоқмас. Аммо жуда мазали. Ана, нон иси 
келяпти. Ойим менга атаб атайлабдан кулча ясаган. Кулча нондан олдин пишади: кичкина-да! 
Ана, ойим рапидани қўлига кийиб, тўнкарилган замбил устига чиқди. Бўлмаса тандирнинг 
тепасига бўйи етмайди. Ўша ердан туриб буюрди. 
— Дўппингни оч! 
Дўппимни бошимдан юлиб олдиму тутиб турдим. Шу ондаёқ чўғдек иссиқ, қип-қизил нон 
дўппига тушди. Жияклари титилиб кетган дўппимни чангаллаганча кўчага югурдим. 
— Ҳой, секинроқ, йиқиласан! — деб қолди ойим чирқиллаб. 
Нега йиқилар эканман! Орқамдан кучугим ҳам югургилаб қолди. Билади-да, ўзиниям улуши 
борлигини. Иккаламиз олдинма-кетин чопишиб, Ширин ариғининг бўйига келдик. Иссиқ нонни 
сувга ташладим-да, ўзим пастга қараб чопиб кетдим. Гуржи кучугим ҳам оёғимга ўралашиб 


Дунёнинг ишлари (қисса). Ўткир Ҳошимов 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
48
югурди. Эллик қадамча юргандан кейин қоқигуллар очилиб ётган қирғоқда кутиб ўтирдим. Ана, 
бизнинг нон оқиб келяпти! Тандирдан янги чиққан нонни оқизоқ қилиб емаган бўлсангиз, еб 
кўринг. Мени айтди дерсиз, маза қиласиз! 
Бир оёқлаб сувга тушиб, нонимни тутиб олдиму ушатиб едим. Ана роҳату мана роҳат! Усти 
муздай, ичи иссиқ. Бир бурдасини ўзим ейман, бир бурдасини кучугимга бераман. Кучугим 
нонини мендан олдин еб бўлади. Еб бўлади-да, бошини гоҳ у томонга, гоҳ бу томонга ташлаб 
мўлтираб қўлимга қарайди. Думини ликиллатиб-ликиллатиб қўяди. Иккаламиз маза қилиб 
овқатландик. Кейин шундоқ соҳилга ётиб, тип-тиниқ сув ичдим. Кучугим ҳам олдинги оёқлари 
билан чўкка тушиб, қип-қизил тили билан шапиллатиб роса ичди. 
Уйга қайтсак, дадам бодом тагида туриб, энди халтасини очаётган экан. Урре! 
— Манави сенга! — деди дадам ойимга қараб. Халтадан пошнаси паст ялтироқ амиркон кавуш 
чиқди. Ойим эски калишини ечиб, кийиб кўрган эди, кавуш лоп-лойиқ келди. У ёқ-бу ёққа юриб 
кўрувди, кавуши ғарчиллаб кетди. 
— Ия, ғарчиям бор экан, — деди ойим ёш боладек қувониб. — Барака топинг, анчадан буён 
шунақасини орзу қилиб юрувдим. 
— Қизинг қани? — дадам ғолибона қиёфада яна халтага қўл суқди. 
Тутундан бўғилган опам ошхонадан кўзини ишқалаб чиқди. 
— Манавини ўраб кўр-чи! — Дадам гулдор шойи рўмолни опамга узатди. Опамнинг кўзлари 
қувончдан порлаб кетди. 
— Раҳмат, — деди уялинқираб. 
Катта акамга йўл-йўл кўйлак, кичик акамга чийдухоба шим тегди. Энди бизнинг навбат! Йўқ, 
дадам халтасига қўл суққан эди, бу сафар укамнинг совғаси чиқди. Денгизчилар киядиган 
кўйлак! Четида тасмасиям бор. 
— Менга-чи? — дедим ҳовлиқиб. 
— Сенгаям бор, ўғлим! — деб дадам халтасидан қизил духоба дўппи чиқарди. Кўзим ёниб 
кетди. — Қани, — деди у дўппини бошимга кийгизиб. — Э-е, бошдан ҳам берган-да, сенга, 
ўғлим! 
Ростдан ҳам дўппи бошимни бир чеккасида қолиб кетди. 
— Зиёни йўқ! — дадам дўппини тиззасининг кўзига кийгизиб, бир четидан тортди. Алланима 
«тирр» этди. Қўрқув ичида дўппига қарадим. Йўқ, йиртилмабди. Дадам қайтадан кийгизган 
эди, бошимни хиёл қиссаям, лойиқ келгандек бўлди. — Бошдан ҳам бор-да, ўзи, ўғлим. — 
Дадам яна кулди. 
Кичик акам ҳозиржавоблик билан гап суқди. 
— Боши катта бўлгани билан ақли йўқ. 
Опам унинг елкасига бир туширди. 
— Ёши сенга етса, сендан ақллироқ бўлади. 
— Ўзингиз-чи? — Ойим дадамнинг кўзига термилди. — Ўзингизга ҳеч нима олмадингизми? 
Дадам қўл силтади: 
— Кейин... Кейин олинар. Нима, мен ёш боламидим... 
Ака-укалар бир зумда кўчага отилдик. Бўлмаса-чи, қанақа ясаниб олганимизни ҳамма кўриб 
қўйсин-да. 
...Eрталаб кимдир секин елкамга туртаётганини пайқаб уйғониб кетдим. Ҳали кўзимни 
очмасимданоқ димоғимга ўсма ҳиди урилди. Қарасам, тепамда ойим жилмайиб турибди. Қоши 
қалин, қоп-қора (ойим пардоз қилмас, аммо «қош сув ичади» деб ўсма қўярди). 
— Жим, — деди у бармоғини лабига босиб. — Уканг уйғониб қолмасин. Тез ювин. 
Тушундим. Демак, тоғамникига борамиз. Укамни ташлаб кетамиз. Бўлмаса, ойимни қийнаб 
юборади. Беш қадам юради-да, опичинг, деб хархаша қилади. Йўл узоқ. 
Укам, боши девор томонда, бир оёғи менинг қорним устида маза қилиб ухлаб ётибди. Ҳали 
тургандан кейин «лўлилик» қилиб опамнинг додини беради. 


Дунёнинг ишлари (қисса). Ўткир Ҳошимов 

Download 0.78 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   44   45   46   47   48   49   50   51   ...   105




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling