Microsoft Word kr ugay ona ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
16
васвасаси)еканини ва мусулмон бундай фикрламаслигини хотирлаб, Аллоҳ Таолодан афв 
тилади. Бундай ўйламоқдан не фойда бор эди? Бўлмайдиган ўйлар билан бошини қотиргунча, 
ҳақиқатга алоқадор бир нарса билан машғул бўлиш афзал эмасми? Масалан, ўгай она кўнглини 
қандай олади, болаларини
унинг зулмидан қандай қутқаради, қандай йўл топиш мумкин? 
Ўйлаши ва чора топиш керак бўлган нарсалар мана шулар эди. 
Бир сигарет тутатди. Илгари чекмасди. Сўнгги бир йил ичида шу зақкумга йўлиқди. Бир-икки 
тортди. Бироз кейинроқ бир дўсти келиши керак эди. Ўзининг бу аҳволини унга биддирмаслик 
лозим. Зотан, тонгдан оқшомга қадар ўйлашдан ва куйган кўнгил билан Аллохга дуо этишдан 
бошқа ҳеч иш қилмади, бир луқма бўлсин таом емади. Кечгача икки қути сигаретни булғашга 
асло ҳаққи бўлмаган тоза ҳавога пуфлади. Ўчини ундан олди. Сабр косасини тўлдираёзган 
изтироб уни ўз-ўзига атрофини ўраган пашшалар таловида кўллари боғланган, бечораҳол, 
ғариб аҳволда кўрсатди. Бу орада ҳоласи боққа чиқди. Уни кўриб, яқинлашди: 
— Хуш келибсан! Беадад шукрки, бу иш ҳам битди, деди. Одилбек: 
— Болалар қани, ҳола? Нима қилишяпти? 
— Ичкарида. Оналари билан ўйнаб овуниб ўтиришибди. 
Одилбек сарчиб тушди. 
— Тушунолмадим? 
— Оналари тиззасида ўйнаб ўтиришибди. 
— Ё... 
Бу ҳайрат нидоси Одилбекнинг оғзтдан чиқиши баробарида кўзлари ҳам ёшланди,ғалати бўлиб 
кетди. 
— Ҳа ўғлим,баъмани хонимга ўхшайди. Келар-келмас гўдакларга ҳадялар берди, ўпди, 
қучоқлади. Бу уйга келишдан мақсади ҳам уларга етимлик машаққатларини чектирмаслик 
эканини айтди. Менимча, буларни чин дилдан гапирди. 
Бир неча кунлардан буён болалари ғамида эзилиб келаётган Одилбек бу сўзларга жуда-жула 
ишонишни ҳоҳларди. Қаршисида хазилни ҳуш кўрмайдиган ходаси сўзларкан , ишонмасдан 
бўлмасди. Аммо шуурига бери ўрнашиб қолган чигал ва оғир ўйларини бирдан улоқтириш 
осонми? Ундаги карахтлик ва турғунликни қўрган ҳоласи: 
— Кел, эшиқдаги калит ўрнидан уларга ўзинг қара,-деди. 
Ҳоласи олдинда, Одилбек орқада, уйга киришди. Келиннинг хонаси ёпиқ эди. Ҳола балки 
ичкаридан очилгандир деб ўйлаб аввал эшикни туртди, сўнг Одилбекка қара дегандай ишора 
қилди. Одилбек кўзининг бирини юмиб, иккинчисини калит жойи(тешиги}га тўғрилади. 
Фотимахоним ён тарафдан кўриниб турарди. У чўк тушган, Одила ва Хусайин олдида ўтирарди. 
Фотимахоним кўлини тиззасига кўйди. Одиланинг кўзи Фотимахонимнинг қўлида. Бирдан унинг 
кўлини тутди. Фотимахоним атай қўлини тортмади. Одила қўлини силкиб: 
— Тутдим , ушладим , — деб қичқирарди . Бошқа қарашнинг ҳожата йўк, Бир ойлик виждон 
азоби ниҳоя топганга ўхшайди. Кичрайиб, торайиб бир зиндон ҳолига келган дунё бир зумда 
унут бўлиб, «Кал Алининг боғига айланган қаровсиз ҳовлиси кўзига саройдай кўрина бошлади. 
Уч кун ўтиб, нонушта тайёрлаёттн Фотимахоним ота ўғил ўртасида кечаётган суҳбатдан 
хабарсиз эди. Қўли иш билан, қалби эса шу неъматларни ато этганга, яратгам шукрона билан 
машғул. Кун келиб ушбу неъматлар у ҳам жавоб беражагини ўйлайди. 
Фотимахонимдан мамнун бўлсада, ҳали уни тамом бу уй одами сифатида қабул қилолмаётган 
Ҳусайин сир айтмоқчи бўлгандай отасига яқинлашди. Секингина: 
— Ота, бу опа қачон кетади? 
— Қайси опа, ўғлим? 
— Ташқаридаги опа? 
—А, онани опа дейишганини сендан эшитяпман. Одам онасини ҳам опа дейдими ҳеч замонда? 
— Бу менинг эски, аввалги онам эмас, ота. 
— Нега эски онанг эмас, ўғлим? Касал бўлгунча шундай эди, ҳозир ҳам шундай. Ёки сизни яхши 

---

Ўгай она (роман). Аҳмад Лутфий Қозончи