Birinchidan: U musiqa tarixi, nazariyasi va ijrochiligiga doir turli namunalardan vokal-xor mashg’ulotlari, musiqa savodi, musiqa tinglash, musiqa tahlili va adabiyoti, bolalar cholg’u asboblarida chalish, ritmik harakatlar bajarish darslari aralash tipiga kiradi.
Ikkinchidan: Musiqa boshqa san’at turlaridan o’zining ifoda vositasi, ya’ni “til” bilan farq qiladi.
Agar badiiy adabiyot so’z bilan, tasviriy san’at ranglar va grafik chiziqlar bilan, raqs badiiy harakatlari bilan ifodalansa, musiqa musiqiy tovushlarda vujudga kelgan ohang vositasida ifodalanadi. Mashhur rus kompozitori R.M.Shiyer “Musiqaning mazmuni hayot taassurotlaridir, fikr va his-tuyg’ularni ohanglar orqali ifodalanishidir”- deganida tamomila haq edi. Agar tasviriy san’at va skulptura asarlarini ko’rish orqali badiiy adabiyotni o’qish va eshitish orqali, kino teatrni ko’rish va eshitish orqali idrok etsak, musiqani faqatgina diqqat bilan tinglabgina idrok eta olamiz.
Shuning uchun hattoki ko’zi ojiz kishilardan ham yetuk musiqa ijrochilarinnig yetishib chiqishi bejiz emas.
Faqat musiqiy quloqgina musiqaviy hissiyotni uyg’ota oladi. O’zbek mumtoz adabiyotining asoschisi A.Navoiy ham “Musiqani idrok etmagan shoir nim shoirdir” deb baholagan.
Uchinchidan: Musiqa kishilarga kuchli hissiy ta’sir etish imkoniyatiga ega, ularni quvontiradi, ijodiy kechinmalar uyg’otadi. Yaxshi mazmunli, qiziqarli musiqa darslarida o’quvchilar quvnoq, xursand bo’lib, hordiq chiqarib, ma’naviy
dunyosi boyiydi. Emosional hissiy qabul darajalari shakllanib, estetik zavq oladilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |
