Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar ziyouz com doc

 
30 
Қош қорая бериб-қош қорая бериб, даладан қайтаман. 
Ичкари ҳадаҳалайман — Зиёд ошнам ҳолини сўрайин дейман. 
Аммо Зиёд ошнам жойида йўқ бўлади. 
Ташқариларни айланиб-айланиб қарайман — Зиёд ошнам йўқ бўлади. 
Ошпаз қиз ўчоқ бошида ҳиқ-ҳиқ йиғлаб ўтиради. 
— Зиёд кетди, —дейди. — Зиёд энди қайтиб келмайди... 
Болалар бир бурчакда ғуж бўлиб олади. Нима қилишларини билмайди. 
— Нима қилиб турибсизлар? — дейди ошпаз қиз. — Косаларингни олиб келинглар, овқат 
сузиб бераман. 
— Зиёд қани? — дейман. 
— Зиёд кетди, деяпман-ку, Зиёд кетди... 
— Зиёд қаёққа кетди? 
— Зиёд... норасида кетди! 
Болалар дувв-дувв йиғлайди. Болалар ҳўнг-ҳўнг йиғлайди. 

---

Тоғай Мурод. Отамдан қолган далалар (роман) 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
43
Йиғламаган бола қолмайди. 
Мен бари айбни ўзимдан кўраман. 
— Ғўза ичида ухлама, деганимда, Зиёд ошнам кетмас эди... — дея йиғлайман. 
 
31 
Бир оёғим тўшакда бўлади, бир оёғим футбол майдонда бўлади. 
Шунда, тимирскиланиб-тимирскиланиб юрмиш қизларга кўзим тушади. 
Қизлар-да футбол майдонга қатнар бўлибди-да, дея ўйлайман. 
Гап-сўзлардан билиб оламан — йўқ... ундай эмас бўлади, 
Бугун чин арафа бўлади. 
Қизлар бурчак-бурчакларда тўда-тўда бўлиб соч ювади. 
Қизлар саҳарда турнақатор далалайди. Қизлар бир хушрўй бўлади, бир хушрўй бўлади! 
Қизлар қошида кўк-кўк ўсма бўлади. Қизлар юзида ялт-ялт мой бўлади. Қизлар либосида 
бўй-бўй атир бўлади. 
Айниқса, ўнинчи синф Зулайҳодан хушбўй-хушбўй атир анқийди. 
Мен беихтиёр Зулайҳо кетидан эргашаман. Зулайҳони тўйиб-тўйиб искайман. 
Зулайҳо эгат тушади. 
Мен Зулайҳо бнлан иргама-ирга эгат тушаман. 
Мен бурнимни Зулайҳо тарафга қаратиб-қаратиб пахта тераман. Қўлим чаноқда бўлади, 
бурним Зулайҳода бўлади. 
Мен Зулайҳони искаб-искаб пахта тераман!