Microsoft Word usmon mushafi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

22

haq» (Haqiqatni zohir qilish) jurnalining 1918 yil 18 yanvar sonida bosilgan maqolada 

Mushafning avvalgi makoni Samarqand shahri ekanligi ta’kidlanib, u o‘z o‘rniga 

qaytarilsa yaxshi bo‘lar edi, degan fikr olg‘a suriladi. «Mushaf uchun toshdan yasalgan 

maxsus lavh hanuzgacha o‘z o‘rnida bo‘sh turmoqda»— deyiladi. 

Mashhur olim Muso Jorulloh o‘zining Petrogradda chiqadigan gazetasida shunday 

yozadi: “Xo‘ja Ahror masjididan ba’zi muftiylarning xiyonati oqibatida olib ketilgan 

Usmon Mushafi oxir-oqibat yana musulmonlar qo‘liga qaytib keldi. Agar Samarqandda 

qolganda murid-muxlis ziyoratchilar yoki ajnabiy sayyohlar tomonidan olib ketilib, 

bugunga kelib bir varag‘i ham qolmagan bo‘lur edi. Mushaf avvalda Xo‘ja Ahror 

masjidining vaqfi bo‘lganligi uchun Turkiston musulmonlarining talabi to‘g‘ridir. (Ushbu 

talab to‘g‘risida keyinroq so‘z yuritamiz. Muallif). Ka’ba kaliti kabi amonatning o‘z 

egalariga qaytarilishi ularning isbot talab qilmaydigan haqlaridir. Lekin, ular Mushafni 

zarar tegmaydigan, xavfsiz joyda saqlashlik to‘g‘risida o‘ylashlari kerak. Mushaf bir 

kishining mulki emas, balki, u barcha musulmonlarga tegishlidir. Bugunga kelib 

Mushafning 552 varag‘i qolgan va taqriban yarmi ziyoratchilar tomonidan o‘g‘irlanib, 

talon-taroj qilish oqibatida yo‘qolgan. Hofiz Abdul Karim afandi Yunus kutubxonasida 

mana shu Mushafning bir necha varaqlari bor.