Mirzo Ulug’bek Nomidagi Samarqand Davlat Arxitektura Qurilish Instituti Fan: Arxitekturaviy shakllarini uyg’unlashtirish va bezash

. Kitobiy hattotlik san’ati ayni paytda me’moriy naqqoshlik san’atiga ko‘chirildi. Bu sohada yangi an’analar vujudga keldi, ya’ni yaqindan va uzoqdan (muhitdan) o‘qiladigan yozuviy naqshlar paydo bo‘ldi.

Ulug‘bek davrida Xitoydan keltirilgan chiniy naqshlar ham bu sohadagi yangiliklardan biri bo‘ldi. Va nihoyat bu davrda tasviriy san’atning nafis mo‘jaz turlari miniatura naqqoshligi hamda turli xil muraqq’alar (albom) shaklidagi alohida to‘plamlar tayyorlash amalga kirdi. Kitobiy hattotlik san’ati ayni paytda me’moriy naqqoshlik san’atiga ko‘chirildi.

• . Kitobiy hattotlik san’ati ayni paytda me’moriy naqqoshlik san’atiga ko‘chirildi. Bu sohada yangi an’analar vujudga keldi, ya’ni yaqindan va uzoqdan (muhitdan) o‘qiladigan yozuviy naqshlar paydo bo‘ldi.

Hujralar ichi ganch suvokli. Madrasa (53x41,6 m) uncha katta emas, hujralari moʻʼjaz, oʻzaro mutanosib, ichki va tashqi tuzilishi oʻziga xos. Masjid (15,5*5,5 m) va darsxona (5,5x5,5 m) gumbazli, miyonsaroyning 2 yon tomonida joylashgan. Miyonsaroyning 2qavatida kutubxona bor.
Buxoro shaharsozligida "qo‘sh" usulidagi ansambl Ulug‘bek hamda Abdula- zizxon madrasalari qurilgan.
Madras

Xoja Saʼd Joʻyboriy tomonidan tashqi pesh togʻi va yonlaridagi hujralar taʼmir etilib (1586), peshtoq bezagida mayda yozuvli va naqshli koshin ishlatilgan. Hovli gʻarbidagi hujra tepasida ganchkori bezaklar orasida taʼmirlovchi usta Ismoil ibn Tohir ibn Mahmud Isfahoniy nomi saqlangan. Abdurazzoq Samarqandiyning xabar qilishicha, Ulugbek (1419-yil 28 noyabrda) madrasaga kelib ilm oluvchi talabalarga inʼomlar ulashgan. Bizgacha Ulugʻbek madrasasi ancha oʻzgargan holda yetib kelgan. 16—17-asrlarda, 1950—70 va 1990—96 yillarda taʼmirlangan.

Xoja Saʼd Joʻyboriy tomonidan tashqi pesh togʻi va yonlaridagi hujralar taʼmir etilib (1586), peshtoq bezagida mayda yozuvli va naqshli koshin ishlatilgan. Hovli gʻarbidagi hujra tepasida ganchkori bezaklar orasida taʼmirlovchi usta Ismoil ibn Tohir ibn Mahmud Isfahoniy nomi saqlangan. Abdurazzoq Samarqandiyning xabar qilishicha, Ulugbek (1419-yil 28 noyabrda) madrasaga kelib ilm oluvchi talabalarga inʼomlar ulashgan. Bizgacha Ulugʻbek madrasasi ancha oʻzgargan holda yetib kelgan. 16—17-asrlarda, 1950—70 va 1990—96 yillarda taʼmirlangan.

• Madrasa baland peshtoqlidir. Uning yon tomon devorlari ko‘rinishlari, yirik xandasaviy naqshlar bilan qoplangan. Umuman olganda madrasa naqshlarga boy, chiroyli, ajoyib, o‘ziga xos ko‘rinishga ega. Oddiy g‘isht bilan rangli bezaklangan, g‘ishtlarni birga qo‘shib ishlatish, hamda koshinburish va marmar o‘ymakorligi namunalari yaxlit, badiiylikni tashkil qiladi