турдилар. Уларнинг баъзилари бу йўлда
шаҳид кетган бўлсалар
яна баъзилари
хулафои
рошидинларни
ёдга
солиб
юборадиган
қисқагина
бир
даврни
кўрсатиб бера олдилар.
“Мўминлардан
Аллоҳга
берган
ваъдаларига содиқ қолган кишилар
бордир.
Бас,
улардан
баъзилари
ажалини
топди.
Баъзилари
эса,
интизор бўлиб турибди. Улар бирор
нарсани алмаштирмадилар.”
Ва улар: “Умматимдан
бир тоифа
ҳақда зоҳир бўлган ҳолларида бардавом
бўлурлар. То Аллоҳнинг амри келгунча
уларга хилоф қилганлар ва
уларни
хорлаганлар зарар етказа олмаслар”,
ҳадиси шарифининг тасдиғидирлар.
Бинобарин
Исломда
жиҳод
ва
янгилаш тарихи ҳеч бир муддатда
тўхтамади,
ислоҳнинг
машъалалари
уларни
шамоллар
ўчирмаган
ҳолда
олдинма- кейин узилмасдан келди.
(Бу
