Old Age as a Social Problem

ANALYTICAL JOURNAL OF EDUCATION 
AND DEVELOPMENT 

Volume: 01 Issue: 01 | 2021 
ISSN: XXXX-XXXX
MAIN PART 
Nazarimda ko'pchilik keksalarimiz yoshi yetib nafaqaga chiqadigan vaqtida o'zlarin keraksiz, 
ojiz sezib, jamiyatdan ajralib qolganday sezinadi. Bunday vaqtlari ular birdaniga bu sharoitga 
oslasha olmay, o'zi ishlagan ish o'rnidagi xabarlarga, yangiliklarga qiziqadi. Lekin, bular 
vaqtincha aldamchi hislar deb o'ylayman. Chunki,oldinlari har kuni muayyan vaqtda ishiga 
borib, uyiga qaytishga o'rgangan odam endi har kuni uyida hamkasblari bila
a'zolari bilan birga vaqt o'tkazadi. Bunday vaqtda oila a'zolarining o'rni o'ziga xos bo'ladi. 
Chunki,nafaqaga shiqgannan so'ng ularning hayotga bo'lgan ko'z qarashlari, odamlar bilan 
muloqoti, o'ziga bo'lgan talablari o'zgara boshlaydi. 
Keksalik davrining bir qancha muammolari bo'lib, shulardan biri <> deb 
jamiyattan ajiralip qoladi, bunda ular har kuni ko'rib, o'rganib qolgan hamkasblarini 
ko'rmaydi, ular orasida men ishga yaroqsizman deb umidsizlikga tusha bo
Biroq, shunga qaramay bu holatdan ko'ngilli turda o'zini oilasiga, nabiralariga o'zini 
bag'ishlaydiganlari ham bor. 
atrofiga ko'z-qarashi o'zgaradi. Keksaygan odam o'ta donishmonga aylanadi 
desam aslo xatolashmayman. Ular bilan suhbatlashkanimizda aqilli,dono so'zlar ketma
ketlikda kela beradi. Buni bizlar har hildagi muammolarni yechishda, nabiralar tarbiyasi 
bilan shug'illanganda guvohi bo'lamiz. 
eski aloqlarning asta kamayib, yo'q bo'lib ketishi. Endi ular eski tanishlari, hamkasblari 
bilan aloqasi kamayib, qarindoshlari bilan, yangi nafaqaxorlar bilan aloqa qilib
Ko'p vaqtin nabiralar tarbiyasi bilan shug'illanish bilan o'tkazadi. Bunday vaqtlarda 
farzandlarining kómagi katta ahamiyatga ega, sababi keksalar mehr, e'tiborga
yoshi o'tgan sari kichkina bolalarday mehrga muhtoj bo'lib bora beradi. Bizlar o'sha mehr
muhabbatimizni ayamasdan, e'tibor bersak ular o'zlarin kerakli sezinib, qalblari yasharib umrga 
bo'lgan qiziqishlari ortib, yana ham ko'proq umr surishga urinadi. Biz farzandlari uchun bobo
buvilarimining o'rni o'ziga xos deb o'ylayman. Sababi ularning har bitta so'zi, nasihati bizlar 
uchun katta kuch bo'lib turadi. << Qarisi bor uyning parisi bor>> deganlaridek, ular dasturxon 
fotihaga yoyib bizni har doim duo qilib turadi. Bizlar ham ularni duo qilib, 
yana ham ularning hayotini uzoq bo'lishin tilashimiz zarur. Ba'zan insonlarning o'zlari ota
onasini qariyalar uyiga olib borib tashlaganining guvohi bo'lamiz. Bu juda achinarli h
Bunday holat ularning psixologiyasiga bir qancha kuchli ta'sir etadi. To'g'ri u yerda ular uchun 
sharoit bo'lishi mumkin, lekin hech narsa o'zlarini uyida, nabiralari orasida o'tirib 
issiq choy ichkanga yetmasa kerak. To'g'ri emas-mi?! Mamlakatimizda 2015
<> deb belgilanishi keksalarimizga bo'lgan e'tiborning yana bir 
CONCLUSION 
Xulosa qilib aytganda, odam umrining har bitta davri o'ziga xos o'zgarishlar bilan o'ta
quvvatlab, yetarlicha e'tibor berib ularning hayotini yana ham 
go'zzallantirishga ko'magimizni ayamasligimiz zarur. Milliy urf-odatlarimizning avloddan
i bilan yetib kelishida ham qariyalarimizning o'rni o'ziga xos. Ularning katta