O'n beshinchi bob. Atlas
Download 279.64 Kb. Pdf ko'rish
|
O
|
Yigirmanchi bob
Lily To'y va mehmon uchun gul sotuvchisi bo'lish juda qiyin. Mehmonxonadagi gullar Lusi xohlagandek o‗rnatilganligiga ishonch hosil qilish uchun kun bo‗yi yugurdim. Bundan tashqari, biz to'yga erta yopayapmiz, shuning uchun Serena barcha yetkazib berishni tugatib, yuk mashinasiga o'tkazishda yordamga muhtoj edi. Atlas meni olib ketish uchun kvartiramga yetib borguncha, men tayyor bo‗lishga ham yaqin emasman. Men hozirgina undan kelishim kerakmi, degan matnni oldim. Ishonchim komilki, u ehtiyotkor, chunki bizda hamma narsa juda yangi va u eshikni taqillatsa, bu yerda kim bo'lishi mumkinligini va men Atlas to'yga boradigan sana ekanligini bilishlarini xohlaymanmi, bilmaydi. Aynan shu sabab uni to'yga taklif qilishga ikkilangan edim, lekin men Ishonchim komilki, Lusining to'yida hech kim Raylni tanimaydi. Biz turli doiralarda yuguramiz. Va tasodifan ular Raylni bilishadi va bu mumkin unga qaytib, men birov bilan bo'lganimni aytip qolish mumkin, bu xavf mukofotga arziydi. Atlas men bilan kelishga rozi bo'lgani uchun bu kechani intiqlik bilan kutmoqdaman. Yuqoriga keling, men hali tayyorlanyapman. Atlas bir necha daqiqadan so'ng eshigimni taqillatadi. Uni ichkariga kiritish uchun eshikni ochganimda, ko‗zlarim multfilmlardagidek ikki baravar kattalashgandek tuyuladi. "Vov." Men unga qora dizaynerlik kostyumida kiyinib qarayman. U koridorda kimdirni taklif qilishdan oldin kutishga majbur qilganimdan ko'ra ko'proq vaqt turadi, chunki men uning huzurida bo'lganimda mehmondo'stlik kabi asosiy narsalarni unutaman. U guldasta ushlab turibdi, lekin bu gul emas. Bu kukilar. U ularni menga uzatadi. "O'ylab ko'rdimki, siz yetarlicha gul olasiz", deydi u. U engashib, yonog'imni o'padi va men yuzimni egmoqchiman uning lablari mening lablarimga tushadi, lekin umid qilamanki, men ko'p sabr qilishim shart emas. "Bular ajoyip", deyman unga kirishga ishora qilib. — Kiring. Kiyinishim uchun o'n besh daqiqa kerak. Bugun juda band bo'ldim, hatto ovqat yeyishga ham imkonim bo'lmadi. Men kukilardan birini ochaman va uni tishlayman. Keyin og‗iz to‗kib: ―Agar bu yopishqoq bo‗lsa, kechirasiz, men och qoldim‖, deyman. Men yotoqxonam tomon ishora qilaman. "Men tayyor bo'lgunimcha, siz mening xonamda kutishingiz mumkin; bu menga ko'p vaqt talab qilmaydi." Atlas atrofga qarab, hamma narsani ichkariga olib, orqamdan mening oldimga yotoqxonamga bordi. Ko'ylagim koravotga qo'yilgan, shuning uchun men uni olib, hammomimga boraman. Eshikni biroz yorilgan holda qoldiraman, shunda u bilan gaplashishim mumkin. — Josh qayerda? — O'sha poker kechasidagi Bredni eslaysizmi? — Men, albatta. "Uning o'g'li Teo Josh bilan mening uyimda. Ular birga maktabga boradilar." "U maktabni qanday yaxshi ko'radi?" Men Atlasni ko‗rmayapman, lekin u hammomga yaqinroq: ―Yaxshi, U xuddi eshik yonida turganga o'xshaydi. Ko'ylakni o'zimning ustimga o'tkazaman bosh va eshikni uzoqroq oching. Men merlot rangli o'rnatilgan ko'ylakni tanladim spagetti tasmalari. Unga mos ro‗mol bor, lekin u hali ham shkafda osilgan. Eshik oldida paydo bo'lganimda Atlas menga qaraydi. Uning ko'zlari men bo'ylab sayohat qiladi, lekin men unga iltifot aytishga vaqt bermayman. "Menga zamogini bera olasizmi?" Men unga orqamni berib, sochimni ko'taraman, lekin his qilaman u ikkilanadi. Yoki, ehtimol, u lahzaga singib ketgandir. Bir necha soniyadan so'ng, u fermuarni ko'tarayotganda barmoqlari mening orqamga bosganini his qildim. Bu mening terimga sovuqni yuboradi. U tugatgach, men sochimni tashlab, o'girilib, unga yuzma-yuz boqaman. "Men bo'yanishim kerak." Men hammomga qaytib kirishni boshlayman, lekin Atlas belimdan ushlab oldi. ―Bu yerga kel,‖ deydi u, men unga zarba bergunimcha, meni tortadi. U hayratda yuzim bir necha soniya, minnatdorchilik bilan tabassum qildi. Jozibali tarzda. u meni o'pmoqchi. — Meni taklif qilganingiz uchun tashakkur. Men tabassumni qaytaraman. ―Kelganingiz uchun tashakkur, ish bilan band bo'lganingizni bilaman bu hafta." Atlasning ko'zlari charchagan ko'rinadi. Odatiy porlashi biroz xiralashgan, xuddi stressga uchragandek va tungi dam olishdan foydalanishi mumkin. ―Xohlasangiz, Uber‘ni o‗sha yerda olamiz, ichimlik iste‘mol qilganga o‗xshaysiz‖, desam, uning yonog‗iga tegib turolmayman. Atlas uning yonog'ini silagan qo'limga tegdi. Kaftimni ichini o'pish uchun yuzini egib qo'yadi. Keyin u qo'limni tortib olib, barmoqlari bilan o'tkazdi. U boshqa bir narsa aytish uchun og'zini ochadi, lekin men buni uning ko'zlari mening tatuirovkamni ko'rganda ko'raman. Atlas mening yelkamdagi yurak tatuirovkasini hech qachon ko'rmagan, chunki u har doim osha yerdan o'pardi. U barmoqlari bilan ohista tegib, shaklini kuzatadi. Uning ko‗zlari mening ko‗zimga qarab miltillaydi. "Buni qachon oldingiz?" Ovozim eshitilib, tomoq qirishga majbur bo‗ldim. "Kollejda."Bu lahzani birinchi marta ko‗rdi, nima deyishini, qanday his qilishini ko‗p o‗yladi. U jimgina menga qaraydi va keyin yana tatuirovkaga qaraydi. U shunchalik yaqinki, men uning nafasi bo‗g‗im suyagimga o‗tib ketayotganini his qilaman. — Nega olding? Men buni juda ko'p sabablarga ko'ra oldim, lekin men eng anig‘ini aytishingni tanladim. "Chunki. Men seni sog'indim." Men uning boshini pastga tushirishini va u erda bir o'pish bosishini kutaman, xuddi u ilgari ko'p marta qilgandek. U meni o'pishini kutaman. Og'zini menikiga bosish uchun jimgina rahmat aytaman.Atlas bularning hech birini qilmaydi. U tatuirovkaga qarashda davom etadi bir urish uchun, lekin keyin u meni ushlab qo'yib, yuz o'giradi. Uning ovozi U: ―Siz tayyorlanishni tugatsangiz kerak, aks holda biz kech qolamiz ." U yotoqxonam eshigi tomon bir- ikki qadam tashladi va keyin: ortiga qaramay, ―Mehmonxonada kutaman‖, deydi. O'zimni hozirgina nafas olayotgandek his qilyapman. Uning butun xulq-atvori o'zgardi. Bu men undan kutganimdek emas edi. Men bir necha tushkun soniya o'rnimda qotib turaman, lekin keyin o'zimni tayyorlanishni tugatishga majbur qilaman. Ehtimol, men uning munosabatini noto'g'ri o'qiyotgandirman va bu salbiy emas edi. Ehtimol, unga juda yoqdi, unga ishlov berish uchun yolg'iz vaqt kerak edi. Uning kutilmagan reaktsiyasiga nima sabab bo'lishidan qat'iy nazar, men bo'yanishga harakat qilayotgan vaqtimda ko'z yoshlarimga qarshi turaman. Men yordam bera olmayman. O'ylaymanki, his-tuyg'ularim xafa bo'lishi mumkin va men bu kecha sodir bo'lishini umuman kutmagan edim. Men shkafga borib, tuflilarimni topib, ro‗molimni ushlayman va yotoqxonamdan chiqqanimda Atlas yo‗qolishini kutaman, lekin u hali ham shu yerda. U koridorda devor yonida turib, Emmining suratlarini tomosha qilmoqda. U yotoqxonadan chiqishimni eshitib, men tomonga qaradi va keyin to‗liq yuzimga o‗girildi. "Vov." Men uning huzuriga qaytganimdan, u chin dildan mamnun ko'rinadi, shuning uchun qamchilash biroz chalkash. - Sen go'zalsan, Lili. Men uning iltifotini qadrlayman, lekin hozir sodir bo'lgan voqeadan o'tolmayman. Va agar men ilgari bo'lgan munosabatlarimdan va ota-onam o'rtasidagi guvoh bo'lgan munosabatlardan bir narsani o'rgangan bo'lsam, bu men hamma narsani gilam ostiga suradigan odam bo'lishni rad etishimdir. Men hatto gilam bo'lishini ham xohlamayman. "Nega mening tatuirovkam sizni xafa qildi?" Mening savolim uni befarq qoldirdi. U galstugini qimirlatib qo'ydi va bahona qidirayotganga o'xshaydi, lekin unga hech narsa kelmaydi va koridor jim bo'lib qoladi, faqat u tuxtap va sekin nafas oladi. "Bu tatuirovka emas edi." "Bu nima? Nega mendan jahling chiqdi? — Men sendan g‗azablanmayman, Lili. U buni ishonarli aytadi, lekin tatuirovkani ko'rgandan keyin u bunga o'xshamaydi va men yolg'on bilan boshlashimizni xohlamayman. Ko‗rinib turibdiki, u ham bunday emas, chunki men uning keyingi menga nima deyishini o‗ylab ishlayotganini ko‗raman. U noqulay ko'rinadi, u bu suhbatni xohlamaydi, yoki hech bo'lmaganda u hozir bo'lishini xohlamaydi. Qo‗llarini shimining cho‗ntagiga tiqib, xo‗rsinadi. – O‗sha kechasi seni tez yordam bo‗limiga olib bordim... biz u yerda bo‗lganimizda yelkangni bog‗lab qo‗yishdi. Uning ovozi og'riqli eshitiladi, lekin u menga ko'z tegizganda, bu og'riqli ovoz uning ifodasidagi notinchlik bilan solishtirganda hech narsa emas. "Men hamshiraga seni tishlaganini aytganingni eshitdim, lekin men buni ko'rish uchun unchalik yaqin emasdim ..." Atlas gapni to'xtatib, qattiq yutib yubordi. "Men sening tatuirovkang borligini va u tishlaganini ko'rishga yaqin emas edim ..." Atlas yana gapirishni to'xtatdi. U juda xafa, hatto gapini tugata olmaydi. U shunchaki boshqasiga o'tadi. "U shuning uchunmi? U sening jurnallaringni o'qiganligi va menga tatuirovka qilganingni bilganligi uchunmi?" Mening tizzalarim titrayapti. Men nima uchundir,Atlas bu suhbatni istamaganini tushunaman. Eshikdan chiqayotganimizda oddiy suhbat uchun bu juda ko'p. Men qo'limni asabiy qornimga bosaman, unga javob berishga tayyorman, lekin bu haqida gapirish qiyin. Ayniqsa, bu mening nomimdan Atlasni qanchalik xafa qilishini bilish. Men uni xafa qilishni xohlamayman, lekin men unga yolg'on gapirishni yoki Raylni hech qanday tarzda himoya qilishni xohlamayman. Chunki Atlas to'g'ri. Aynan shuning uchun Rayl o'zi qilgan ishni qildi, va men Atlas endi mening tatuirovkamni o'sha dahshatli xotira bilan abadiy qo'shib qo'yishidan nafratlanaman. Mening javobim yo'qligi uning uchun yetarli tasdiqdir. U baqirib, mendan yuz o'giradi. Men u xotirjamligini saqlashi uchun o'zini majburlap chuqur nafas olishini ko'raman. U portlamoqchi bo'lganga o'xshaydi, lekin Rayl uning portlashi uchun bu yerda emas. Atlas juda g'azablangan, lekin bu g‘azab meni qo'rqitmaydi. Men bu daqiqaning ahamiyatini tushunaman. Men g'azablangan odam bilan yolg'izman mening kvartiram, lekin men hayotim uchun qo'rqmayman, chunki u menga g'azablanmaydi. U meni xafa qilgan odamdan g'azablanadi. Bu himoya qiluvchi g'azab va mening Raylni g'azabiga bo'lgan munosabatim va Atlasning g'azabiga munosabatim o'rtasida bir dunyo farq bor. Atlas yana menga o‗girilib qarasa, ―Men uning atrofida qanday qilib tinch-totuv bo‗lishim kerak, Lili?‖ deganida, jag‗ining qattiq to‗plami va bo‗ynidagi tomirlarni ko‗raman. ―Shunday bo‗lishim kerak edi‖ deb pichirlaganda ovozida ayb bor u yerda siz uchun. Men ko'proq narsani qilishim kerak edi." Men g'azabni tushunaman, lekin Atlasda o'zini aybdor his qilish uchun mutlaqo hech narsa yo'q. Men hayotimda Atlas aytgani yoki qilishi mumkin bo'lgan nuqtada emasdim. Rayl haqidagi qarashlarimni o'zgartirish uchun hamma narsa aytildi. Men o'zim shu darajaga yetishim kerak edi. Men Atlasga yaqinlashaman va uning qarshisidagi devorga orqamni bosaman. Biz bir-birimizga qaramagunimizcha, u qarama-qarshi devorda xuddi shunday qiladi. U hozir juda ko'p his-tuyg'ularni boshdan kechirmoqda va men unga buning uchun joy bermoqchiman. Ammo Atlasning aybi haqida ham ko'p gapirishim mumkin ustiga. ―Rayl meni birinchi marta urganida, men uning ustidan kulganim uchun edi. va men bir narsa kulgili bo'lmagan kulgili deb o'yladim va u meni teskari qilip qoydi". Bu gapimni eshitgandan keyin Atlas ko‗z aloqasini uzishi kerak. U bu tafsilotlarni xohlaydimi, bilmayman, lekin men bularning barchasini unga aytmoqchiman. U hali ham devorga suyanib o'tiradi, lekin Rayl hozir bo'lgan joyga to'g'ridan- to'g'ri yugurib ketmaslik uchun uning ichida hamma narsa kerakdek tuyuladi. Uning ko‗zlari o‗tkirroq bo‗lib, menga ortiga tikilib, tugatishimni kutmoqda. "Ikkinchi marta u meni zinapoyadan itarib yubordi. Bu janjal sizning raqamingizni telefon g'ilofimda yashiringanini topgani uchun boshlangan. Va u meni yelkamdan tishlaganida... Siz haqsiz. Buning sababi u jurnallarni o'qiganligi va Mening tatuirovkam siz tufayli ekanligini va muzlatgichimdagi magnit sizdan ekanligini bildi. Men qisqacha pastga qarayman, chunki bu unga qanchalik ta'sir qilayotganini ko'rish qiyin. "Men qilgan ishlarim qandaydir tarzda uning reaktsiyasini talab qiladi deb o'ylardim. Balki men kulmaganimda edi, u meni urmagan bo'lardi. Balki telefonimda sizning raqamingiz bo'lmaganida, u meni zinapoyadan pastga itarib yuboradigan darajada jahli chiqmasdi." Atlas endi menga qaramaydi. Boshi devorga suyanib, va u shiftga tikilib, hamma narsani ichkariga olib, g'azabidan qotib qoldi. "Har safar men aybni bo'ynimga ola boshlaganimda va Raylning qilmishlarini oqlay boshlaganimda, siz haqingizda o'ylardim. Men o'zimdan, sizning munosabatingiz Raylnikiga qiyoslangan bo'lardi, deb so'ragan bo'lardim. Chunki bilaman, bu boshqacha bo'lardi. Agar kulganimda edi. Men Rayl ustidan kulganimdek, siz ham men bilan birga kulgan bo'lar edingiz. Siz hech qachon mendan yuz o'girmagan bo'lar edingiz. Agar bu sayyoradagi biron bir odam meni xavfliman deb qo'rqqanidan himoya qilish uchun o'z telefon raqamlarini bersa. , buning uchun siz ularni qadrlaysiz. Siz meni zinapoyadan pastga itarib yubormagan bo'lar edingiz. Agar men sizga o'qishga ruxsat bergan jurnallar sizdan boshqa o'rta maktabda o'qiyotgan bola haqida bo'lsa, siz meni masxara qilgan bo'lar edingiz. Balki ta'kidlagan bo'lardingiz. Siz o'ylagan satrlar haqida men bilan birga kuldingiz." Atlas o'z diqqatini o'zimga qaytarmagunimcha gapirishni to'xtataman va keyin tugataman. "Har safar men o'zimdan shubhalanib, Raylning menga qilgan ishiga munosib deb o'ylardim, faqat siz haqingizda o'ylashim kerak edi, Atlas. Agar siz bo'lsangiz, har bir senariy qanchalik boshqacha bo'lar edi, deb o'ylayman va bularning hech biri mening aybim emasligini eslashimga yordam berdi. Sen bo'lmaganingga qaramay, men buni boshdan kechirganimning sababini." Atlas, ehtimol, besh soniya davomida aytganlarimning hammasini indamay singdiradi, lekin keyin u oramizdagi masofani yopadi va meni o'pdi. Nihoyat. Nihoyat. Uning o'ng qo'li belimga o'ralib, meni o'ziga tortdi, tili lablarimga ohista va iliq sirg'alib, ularning yonidan o'tib ketdi. Uning chap qo'li sochlarim orasidan o'tib, kaftini boshimning orqa tomoniga yotqizadi. Ichimdagi intilish g'altagi ajrala boshlaydi. U meni qo'rquv bilan o'pmaydi. Uning og'zi mening og'zimga ishonch bilan to'g'ri keladi, mening og'zim esa unga yengillik bilan javob beradi. Uning iliqligi ichimga singib ketishini hohlab, unga tortaman. Uning og'zi va teginishi biz bu raqsni ilgari qilganimizdan beri tanish, lekin bir vaqtning o'zida butunlay yangi, chunki bu o'pish butunlay yangi ingredientlardan iborat. Bizning birinchi o'pishimiz qo'rquv va yoshlik tajribasizligidan iborat edi. Bu o'pish umiddir. Bu qulaylik, xavfsizlik va barqarorlik. Bu mening kattalar hayotimda etishmayotgan hamma narsa va men Atlas va menda har bir narsadan yana juda xursandman.Yig‘lab yuborishim mumkin edi. |
