O'n beshinchi bob. Atlas
Download 279.64 Kb. Pdf ko'rish
|
O
|
O'n beshinchi bob . Atlas Men harbiy xizmatda bo'lganimda, men Bostonlik oilasi bo'lgan bir do'stimning yonida edim. Uning xolasi va amakisi nafaqaga chiqishga tayyorlanib, restoranini sotmoqchi edi. Bu Millaniki deb atalgan va men bir yil ta'tilda bo'lganimda, men bu joyni juda sevib qoldim. Aytishim mumkinki, bu taom yoki Bostonda joylashganligi, lekin haqiqat shundaki, men asosiy ovqat xonasining markazida o'sadigan saqlanib qolgan daraxt tufayli uni sevib qoldim. Daraxt menga Lilini eslatdi. Agar biror narsa kimgadir birinchi sevgisini eslatadigan bo'lsa, daraxtlar, ehtimol, eslatma sifatida xohlagan oxirgi narsadir. Ular hamma joyda. Shuning uchun bo'lsa kerak, men o'n sakkiz yoshimdan beri har kuni Lili haqida o'ylaganman, lekin buning sababi ham bo'lishi mumkin, chunki men hali ham, shu kungacha o'zimni hayotim uchun unga qarzdordek his qilaman. Bu daraxtmi yoki restoran deyarli to‗liq to‗ldirilgani va xodimlari bilan kelganiga ishonchim komil emas, lekin u mavjud bo‗lganda uni sotib olish istagi paydo bo‗ldi. Men harbiy xizmatni tugatgandan so'ng restoranga ega bo'lishni maqsadim emas edi. Tajriba orttirish uchun oshpaz bo‗lib ishlashni rejalashtirgandim, lekin bu imkoniyat paydo bo‗lgach, men istiqboldan uzoqlasha olmadim. Men dengiz piyodasi bo‗lgan vaqtimdan yig‗gan pulimni ishlatdim va biznes kreditini oldim, restoran sotib oldim, nomini o‗zgartirdim va butunlay yangi menyu yaratdim. Ba'zan Bibning muvaffaqiyati uchun o'zimni aybdor his qilaman, go'yo men to'lovlarimni to'lamagandekman. Men nafaqat nima qilayotganini bilgan xodimlarni meros qilib oldim, balki mijozlarni ham meros qilib oldim. Men uni boshidan qurmaganman, shuning uchun odamlar meni Bibning muvaffaqiyati bilan tabriklashsa, o'zimni juda ko'p imposter sindromini his qilaman. Shuning uchun men Korrigan'ni ochdim. Men o'zimdan boshqa hech kimga biror narsani isbotlamoqchi bo'lganimni bilmayman, lekin men buni qila olishimni bilmoqchi edim. Men yo'qdan nimadir yaratish va tomosha qilish qiyinligini xohlardim gullaydi va o'sadi. Xuddi Lili o'z jurnalida nima uchun u haqida yozgan Biz o'smirlik chog'imizda uning bog'ida o'stirishni yaxshi ko'rardik.Balki shuning uchun ham men Bibnikidan ko'ra Ko‘rrigan‘ni ko'proq himoya qilaman, chunki men uni yo'qdan yaratdim. Men uni himoya qilish uchun ko'proq harakat qilishimning sababi ham bo'lishi mumkin. Korriganning xavfsizlik tizimi ishlaydi va unga kirish Bibnikiga qaraganda ancha qiyinroq. Shuning uchun men bu kechani Bib'sda o'tkazishni tanladim, garchi Korriganniki, agar biz bu bola ishlab chiqqan aylanma jadval bo'yicha harakat qilsak, buziladi. Birinchi kecha Bibniki, ikkinchi kecha Korriganniki, u bir necha kun dam oldi, keyin uchinchi va to'rtinchi voqealar Bibnikida bo'ldi. Men noto'g'ri bo'lishim mumkin, lekin u Korrigannikiga qaytishdan oldin yana shu yerda paydo bo'ladi, deb o'ylayman, chunki u ikki joyning xavfsiz bo'lmagan joyiga kirib ko'proq muvaffaqiyatga erishgan. Umid qilamanki, bu kecha u kelmaslikka qaror qilgan kechalardan biri emas. Agar u och qolsa, albatta shu yerda paydo bo'ladi. Bibniki ovqat uchun yaxshiroq pul tikadi, shuning uchun men axlatxonaning narigi tomoniga yashirinib, kutyapman. Sigaret chekuvchilar tanaffusda ishlatadigan yirtiq stullardan birini tortib oldim va o‗qish bilan vaqt o‗tkazdim. Lilyning so'zlari menga sherik bo'ldi. Juda ham yaxshi, chunki men bir necha marta bu jurnalga juda berilib ketganman, men hushyor turishim kerakligini unutib qo'ydim. Restoranlarimni buzayotgan bola men bilan onasini baham ko'rgan bolami yoki yo'qligini aniq bilmayman, ammo vaqt mantiqiy. Va u purkagich bilan bo'yalgan degan maqsadli haqoratlar, agar ular meni mensimaydigan boladan chiqsa, mantiqiy. Akasi tomonidan tashlab ketilganini his qilayotgan bolakaydan ko'ra, mendan g'azablanish uchun yaxshi sababga ega bo'lgan boshqa odamni o'ylay olmayman. Tungi ikkiga yaqinlashib qoldi. Men telefonimdagi xavfsizlik ilovasini Korriganniki bor- yo‗qligini tekshirib ko‗raman, lekin u yerda ham yangilik yo‗q. Men jurnalni o'qishga qaytaman, garchi oxirgi ikki yozuvni o'qish og'riqli bo'lsa ham. Bostonga ketishim Liliga yoshligida qanchalik ta'sir qilganini tushunmasdim. O'sha yoshdagi xayolimda men uning hayotidagi noqulaylik kabi his qildim. Men uning hayotiga qanchalik ta'sir qilganimni bilmasdim. O'shanda u yozgan maktublarni o'qish men kutganimdan ham qiyinroq edi. Uning fikrlarini o‗qish maroqli bo‗ladi deb o‗yladim, lekin o‗qishni boshlaganimda, bolaligimiz bizga nisbatan qanchalik shafqatsiz bo‗lganini esladim. Men endi bu haqda ko'p o'ylamayman, chunki men o'sha paytda yashagan hayotdan juda uzoqdaman, lekin meni o'sha daqiqalarga qaytarishmoqda. Bu hafta har tomondan, ko'rinadi. Jurnal yozuvlaridagi ma'lumotlar, onam, mening akam borligini bilib, - bularning barchasi men qochib ketishga harakat qilganimdek, asta- sekin oqayotgandek tuyuladi va bu meni cho'ktirish bilan tahdid qiladi. Ammo keyin Lili va uning beg'ubor vaqti hayotimda qaytib keldi. U har doim menga hayot chizig'i kerak bo'lganda paydo bo'ladi. Men jurnalning qolgan qismini varaqlayman va uning so'nggi yozuvining yarmini bosib o'tganimni ko'raman. Men o'sha kechani juda kam eslayman, chunki u dahshatli tarzda tugagan. Mening bir qismim uning nuqtai nazaridan buni boshdan kechirishni ham xohlamaydi, lekin men bu yillar davomida uning his- tuyg'ularini qanday qoldirganimni bilmayman. Men oxirgi yozuvni ochaman va to'xtagan joydan davom etaman. U qo‗llarimni qo‗liga oldi va harbiy xizmatni rejalashtirganidan tezroq ketishini, lekin rahmat aytmasdan keta olmasligini aytdi. U menga to'rt yil ketishini aytdi va men uchun eng so'nggi narsa - men hech qachon ko'rmagan yoki eshitmagan yigitim tufayli hayotimni yashamaydigan o'n olti yoshli qiz bo'lishini aytdi. Keyingi gapidan ko‗k ko‗zlari yoshlanib qoldi aniq. U shunday dedi: "Lili. Hayot kulgili narsa. Bizga faqat ko'p yillar bor yashash uchun, shuning uchun biz o'sha yillarga ishonch hosil qilish uchun hamma narsani qilishimiz kerak imkon qadar to'la. Biz bunday narsalarga vaqt sarflamasligimiz kerak bir kun sodir bo'lishi mumkin yoki hatto hech qachon bo'lmasligi mumkin." Men uning nima deyayotganini bilardim. U harbiy xizmatga ketayotganini va u yo'q bo'lganda uni ushlab turishimni xohlamaganini. U men bilan ajrashmadi, chunki biz hech qachon birga bo'lmaganmiz. Biz faqat kerak bo'lganda bir- birimizga yordam beradigan va yo'lda yuraklarimizni birlashtirgan ikki kishi edik. Avvaliga meni hech qachon to'liq ushlamagan odamni qo'yib yuborish juda qiyin edi. Biz birga o'tkazgan barcha vaqtlarimiz davomida, menimcha, ikkalamiz ham bu abadiy narsa emasligini bilar edik. Sababini bilmayman, chunki men uni shunday sevishim mumkin edi. Menimcha, oddiy sharoitlarda, agar biz odatdagi o'smirlar kabi birga bo'lganimizda va u uy bilan o'rtacha hayot kechirganida, biz shunday juftlik bo'lishimiz mumkin edi. Shunchalik oson va hech qachon birlashadigan turdagi shafqatsizlik ba'zan to'sadigan hayotni boshdan kechiradi. O‗sha kechasi uni fikrini o‗zgartirishga urinmadim. Menimcha, bizda hatto do'zax olovi ham qila olmaydigan keskin aloqalar mavjud. Menimcha, u vaqtini harbiy xizmatda o‗tkazishi mumkin va men o‗smirlik yillarimni o‗tkazaman va vaqt to‗g‗ri kelganda hammasi joyiga tushadi. ―Men senga va‘da beraman‖, dedi. "Mening hayotim qachon siz uning bir qismi bo'lishingiz uchun etarlicha yaxshi, men sizni topib kelaman. Ammo men sizni kutishingizni xohlamayman, chunki bu hech qachon sodir bo'lmasligi mumkin." Menga bu va'da yoqmadi, chunki bu ikki narsadan birini anglatardi. Yoki u harbiy xizmatdan hech qachon tirik qolmasligini o'ylagan edi. yoki uning hayoti hech qachon men uchun yaxshi bo'ladi deb o'ylamagan. Uning hayoti men uchun allaqachon etarli edi, lekin men boshimni qimirlatib, tabassum qilishga majbur bo'ldim. ―Agar men uchun qaytib kelmasangiz, men siz uchun kelaman. Va bu chiroyli bo'lmaydi, Atlas Korrigan.‖ U mening tahdidimga kuldi. "Xo'sh, meni topish unchalik qiyin bo'lmaydi. Siz qayerda bo'lishimni aniq bilasiz." Men jilmayib qo'ydim. "Qaerda hamma narsa yaxshiroq." U qaytib tabassum qildi. "Bostonda." Va keyin u meni o'pdi. Ellen, men siz katta ekanligingizni bilaman va keyin nima bo'lishini bilaman, lekin keyingi bir necha soat ichida nima bo'lganini sizga aytib berishga hali ham o'zimni qulay his qilmayman. Aytaylik, ikkalamiz ham ko‗p o‗pishdik. Ikkimiz juda kuldik. Ikkimiz ham juda sevardik. Ikkimiz ham ko‗p nafas oldik. Ko'p. Qo‗lga tushmaslik uchun ikkalamiz ham og‗zimizni berkitib, iloji boricha jim va jim bo‗lishimiz kerak edi. Ishimiz tugagach, u meni o'ziga qarshi, teridan teriga, qo'ldan yurakka tutdi. U meni o'pdi va ko'zlarimga tik qaradi. "Men seni yaxshi ko'raman, Lili. Hamma narsang. Men seni yaxshi ko'raman." Bilaman, bu so'zlar, ayniqsa, o'smirlar tomonidan tez- tez aytiladi. Ko'p marta muddatidan oldin va ko'p foydasiz. Lekin u menga ularni aytganida, u menga oshiq bo'lgandek gapirmayotganini bilardim. Bu "Men seni sevaman" degani emas edi. Hayotingizda uchrashadigan barcha odamlarni tasavvur qiling. Juda ko'p. Ular to‗lqinlardek kirib keladilar, suv oqimi bilan kirib- chiqadi. Ba'zi to'lqinlar juda katta va boshqalarga qaraganda ko'proq ta'sir qiladi. Ba'zan to'lqinlar dengiz tubidagi narsalarni olib keladi va ular o'sha narsalarni qirg'oqqa tashlab ketishadi. To'lqinlar to'lqinlar pasayganidan ancha keyin bo'lganini isbotlovchi qum donalari ustidagi izlar "Men seni yaxshi ko'raman" deganda Atlas menga shunday degan edi. U menga o'zi duch kelgan eng katta to'lqin ekanligimni aytdi. Va men o'zim bilan shunchalik ko'p narsalarni olib keldimki, mening taassurotlarim har doim, hatto suv toshqini boshlanganda ham saqlanib qoladi. U meni sevishini aytganidan so'ng, u menga tug'ilgan kunim uchun sovg'asi borligini aytdi. U kichkina jigarrang sumkani chiqardi. "Bu unchalik ko'p emas, lekin men qila oladigan narsa shu." Men sumkani ochdim va o'zim olgan eng yaxshi sovg'ani chiqarib oldim. Bu tepada "Boston" deb yozilgan magnit edi. Pastki qismida kichik harflar bilan "Qaerda hamma narsa yaxshiroq" deb yozilgan. Men uni abadiy saqlashimni aytdim va har safar qaraganimda uni eslayman. Men bu maktubni boshlaganimda, o'n oltinchi tug'ilgan kunim hayotimdagi eng yaxshi kunlardan biri ekanligini aytdim. Chunki shu soniyagacha shunday edi. Keyingi bir necha daqiqada bunday bo'lmadi. O'sha kechada Atlas paydo bo'lishidan oldin men uni kutmagan edim, shuning uchun men yotoqxonamning eshigini qulflashni o'ylamagan edim. Otam meni u yerda eshitdi birov bilan gaplashib, eshigimni ochib, Atlasni ko'rdi men bilan to'shakda, u men uni hech qachon ko'rganimdan ham jahli chiqdi. Va Atlas edi keyingi narsaga tayyor bo'lmaslik tufayli ahvolga tushib qolgan. O‗sha lahzani umrim davomida hech qachon unutmayman. Otam beysbol tayoqchasi bilan uning ustiga tushganida butunlay nochor bo'lib. Qichqiriqlarim orasidan faqat suyaklarning sinishi ovozi o‗tib ketdi. Politsiyani kim chaqirganini haligacha bilmayman. Ishonchim komilki, bu mening onam edi, lekin olti oy o'tdi va biz hali ham o'sha kecha haqida gaplashmadik. Politsiya yotoqxonamga yetib kelib, otamni undan tortib olganida men Atlasni ham tanimadim, u shunchalik qonga belangan edi. Men isterik edim. Isterik. Ular nafaqat Atlasni tez yordam mashinasida olib ketishdi, balki nafas ololmaganim uchun tez yordam chaqirishlari kerak edi. Bu men boshdan kechirgan birinchi va yagona vahima hujumi edi. Hech kim menga uning qayerdaligini yoki yaxshiligini aytmasdi. Otamni qilgan ishi uchun hatto hibsga olishmagan. Atlas o'sha eski uyda yashab, uysiz qolgani haqida xabarlar tarqaldi. Otam o'zining qahramonligi uchun hurmatga sazovor bo'ldi - o'zini qutqardi u bilan jinsiy aloqa qilish uchun uni manipulyatsiya qilgan uysiz boladan kichik qiz. Dadamning aytishicha, men shaharga g'iybat qiladigan narsa berib, butun oilamizni sharmanda qilganman. Sizga aytsam, ular haligacha g'iybat qilishadi. Bugun avtobusda Keti birovga Atlas haqida meni ogohlantirmoqchi bo'lganini aytganini eshitdim. Uning so'zlariga ko'ra, u unga ko'z tikkan paytdan boshlab uning yomon xabar ekanligini bilgan. Qaysi axmoqlik. Agar Atlas men bilan avtobusda bo'lganida edi, men, ehtimol, og'zimni berkitib, u menga bo'lishni o'rgatmoqchi bo'lgandek, bu borada etuk bo'lardim. Buning o'rniga, men juda g'azablandim, men orqaga o'girildim va Keti do'zaxga tushishi mumkinligini aytdim. Men unga Atlas har qachongidan ham yaxshiroq odam ekanligini aytdim va agar uning u haqida yana bir yomon gapini eshitsam, afsuslanishini aytdim. U shunchaki ko'zlarini yumdi va shunday dedi: "Iso, Lili. U sizning miyangizni yuvdimi? U iflos, o'g'ri uysiz bola edi, ehtimol giyohvand edi. U sizni ovqat va jinsiy aloqa uchun ishlatgan va endi uni himoya qilyapsizmi?" Uning baxtiga avtobus o'sha paytda mening uyimga to'xtadi. Men ryukzakimni oldim va avtobusdan tushdim, keyin ichkariga kirib, xonamda uch soat yig'ladim. Endi boshim og'riyapti, lekin men hamma narsani qog'ozga tushirsam, o'zimni yaxshi his qilishini bilardim. Olti oydan beri bu xatni yozishdan qochyapman. Xafa emas, Ellen, lekin boshim hali ham og'riyapti. Mening yuragim ham shunday. Balki hozir kechagidan ham ko'proq. Bu xat zarracha ham yordam bermadi. O‗ylaymanki, bir muddat sizga xat yozishdan tanaffus qilaman. Sizga yozish uni eslatadi va bularning barchasi juda og'riqli. U men uchun qaytib kelmaguncha, men o'zimni yaxshi deb ko'rsatishda davom etaman. Men suzayotgandek ko'rinishda davom etaman, qachonki haqiqatan ham qilayotgan ishim suzuvchi bo'lsa. Boshimni suvdan zo'rg'a ushlab turaman. - Lili Oxirgi sahifani o'qib chiqqanimdan keyin jurnalni yopaman. Men nimani his qilishni bilmayman, chunki men hamma narsani his qilyapman. G'azab, sevgi, qayg'u, baxt. O‗rtamizda aytilgan har bir so‗zni o‗ylab ko‗rishga qanchalik urinmasin, o‗sha kechaning aksariyat qismini eslay olmaganimdan doim nafratlanganman. Lilining hammasini yozib qo'ygani - qayg'uli bo'lsa ham, sovg'adir. O'sha paytda hayotimda shunchalik ko'p narsa bor ediki, men u eshitish uchun juda mo'rt bo'lishidan qo'rqdim. Men uni faqat hayotimda sodir bo'layotgan salbiy narsalardan himoya qilmoqchi edim, lekin uning so'zlarini o'qish menga uni himoya qilish kerak emasligini ko'rsatdi. Agar biror narsa bo'lsa, u menga yordam berishi mumkin edi. Bu meni unga yana bir xat yozish istagini uyg'otadi, lekin undan ham ko'proq, bu meni uning huzurida bo'lishni, bu narsalar haqida yuzma- yuz gaplashishni xohlaydi. Bilaman, biz sekin ketyapmiz, lekin men uning atrofida qanchalik ko'p bo'lsam, yana uning yonida bo'lishga shunchalik sabrsiz bo'laman. Men jurnalni ichkariga olib kirish va kutish uchun nimadir ichish uchun o'rnimdan turaman, lekin stendga kelishim bilanoq to'xtab qolaman. Xiyobonning narigi uchida ko‗cha chirog‗i o‗rnatilgan bo‗lib, binoning yorug‗ligini yaratadi va yorug‗lik bo‗ylab soya harakatlanadi. Soya bino bo'ylab boshqa tomonga o'tadi, go'yo soya solayotgan narsa mening oldimga kelayotgandek. Yashirin qolishim uchun qadamni orqaga qaytaraman. Oxir- oqibat kimdir paydo bo'ladi. Orqa eshikdan bir bola yopiladi. Bu bola mening akammi yoki yo'qmi, bilmayman, lekin bu, albatta, Korrigandagi xavfsizlik kameralarida ko'rgan odam. O'sha kiyimlar, xuddi o'sha qalpoqcha ularning yuziga taranglashgan. Men yashirincha qolaman va ularni kuzatib boraman va soniyada bu aynan kim ekanligiga ishonch hosil qilaman. U men kabi qurilgan. U hatto men kabi harakat qiladi. Men tashvishli energiya bilan to'lganman, chunki men u bilan uchrashishni xohlayman. Men unga g‗azabim yo‗qligini va u nimalarni boshidan kechirayotganini bilishimni aytmoqchiman. Bu mening akam bo'lishi mumkinligini bilmaganimdan oldin buni kim qilganiga g'azablanganimga ishonchim komil emas. Bolaga g'azablanish qiyin, lekin meni tarbiyalashga uringan o'sha ayol tomonidan tarbiyalangan odamga g'azablanish juda qiyin. Men omon qolish uchun nima qilish kerakligini bilaman. Kimningdir e'tiborini jalb qilish uchun nima qilish kerakligini ham bilaman. Kimniki. Bolaligimda shunday paytlar bo'lganki, men shunchaki e'tiborga tushishni xohlardim va bu erda aynan shunday bo'layotganini his qilyapman. U qo'lga tushishiga umid qilmoqda. Bu hamma narsadan ko'ra ko'proq e'tibor uchun yig'i. U to'g'ridan- to'g'ri restoranning orqa eshigigacha bir untsiyasiz yuradi ikkilanish. Bu joy unga tanish bo'lib qoldi. Orqa eshik qulflangan- yopilmaganligini tekshiradi. Ochilmasa, qalpoqchasidan yangi purkagichli bo‗yoqni chiqarib oladi. Men uni ko'tarishini kutaman va o'sha paytda men borligimni bildirishga qaror qildim "Siz noto'g'ri tutyapsiz." Mening ovozim uni hayratda qoldiradi. U atrofga aylanib, menga qarasa va men uning qanchalik yosh ekanligini ko‗rsam, yurak torlari shu qadar qattiq cho‗zilib ketadiki, ular yorilib ketayotgandek bo‗ladi. Men Teoni bu yerda yolg‗iz tun yarmida shunday tasavvur qilishga harakat qilaman. Uning ko‗zlarida qo‗rquvda hamon yoshlik bor. Men unga qarab yura boshlaganimda, u tezroq qochish uchun atrofga qarab, bir qadam orqaga qaytdi. Ammo u yugurishga urinmaydi. Ishonchim komilki, u nima bo'lishini qiziqtiradi. Shuning uchun emasmi u Bu yerda kecha- kunduz paydo bo'ldimi? Men purkagichli bo'yoq uchun qo'limni uzataman. U ikkilanadi, lekin keyin uni menga uzatadi. Men uni qanday qilib to'g'ri ushlab turishni ko'rsataman. "Agar shunday qilsang, tomizmaydi, juda yaqin tutasan". U meni o'rganayotganda uning yuzida har qanday his- tuyg'ular, g'azabdan tortib to xiyonatga qadar yuguradi. Biz bir- biriga qanchalik o'xshash ekanligimizni tushunib, ikkalamiz jim bo'lamiz. Ikkalamiz ham onamning orqasidan ergashdik. O'sha jag' chizig'i, o'sha yorug' ko'zlar, bir xil og'izlar, beixtiyor qovog'igacha. Buni qabul qilish men uchun juda ko'p. Men oilam yo'q degan fikrdan voz kechdim, lekin u hozir tanada. U menga qarasa, u nimani his qilayotganiga hayron bo‗ldim. G'azab, aniq. Ko'ngilsizlik. Men yelkamni binoga suyandim, unga butunlay shaffoflik bilan qarayman. ―Men sizning borligingizni bilmasdim, Josh soat oldin." Bola qo'llarini qalpoqchasining cho'ntagiga tiqib, unikiga qaraydi oyoq. ―Bo‗r- bo‗lmas‖, deb g‗o‗ldiradi u. Bunday yoshlikdagi qattiqqo‗llik meni xafa qiladi. Men uning javobidagi g'azabga e'tibor bermadim va orqa eshikni ochish uchun kalitlarimni tortib oldim restoran. ―Och qoldingizmi?‖ Men unga eshikni ochiq tutaman. U yugurgisi kelganga o'xshaydi, lekin bir lahzalik qat'iyatsizlikdan keyin u o'rdak qiladi boshi va ichkariga kiradi. Men chiroqni yoqaman va oshxonaga yo'l olaman. Men unga grilda pishirilgan pishloq tayyorlash uchun masalliqlarni oldim va u asta- sekin yurib, hamma narsani ichkariga olib kirayotganda pishirishni boshlayman. U narsalarga tegadi, tortmalarni, shkaflarni ochadi. Balki u keyingi safar kirishga qaror qilgani uchun inventar olayotgandir. Yoki uning qiziqishi qo'rquvini yashirayotgandir. U nihoyat gapirganida, men uning ovqatini pishiryapman. ―Agar mening borligimni bilmasangiz, men qanday edim? kimligini bilasiz‖ Bu uzoq suhbatga olib kelishi mumkindek tuyuladi va u qulayroq bo'lganida men buni afzal ko'raman. Bu erda o'rindiqli stol yo'q, shuning uchun men ovqat xonasiga olib boradigan eshiklar tomon harakat qilaman. Chiqish belgilaridan etarlicha yorug'lik bor, men ovqat xonasining chiroqlarini yoqishim shart emas. ―Shu yerda o‗tir.‖ Men sakkizinchi stolga ishora qilaman va u bugun kechqurun onamiz o'tirgan joyda o'tirdi. Ovqatini qo'yishim bilan u ovqatlana boshlaydi. ―Ichishga nima xoxlaysiz? ― U yutadi, keyin yelka qisadi. "Nima bo'lsa ham." Men oshxonaga qaytib, unga bir stakan muzli suv quyaman va keyin sirg'alib ketaman uning qarshisidagi kabinaga. Uning yarmini bir qultumda ichadi. ―Bugun kechqurun onang keldi‖, dedim. — U sizni qidiryapti. U parvo qilmasligini ko'rsatadigan yuz yaratadi va keyin davom etadi ovqatlanish. ―Qayerda qoldingiz?‖ "Joylar", deydi u og'iz bilan. ―Maktabdamisiz?‖ ―Yaqinda emas. ― Davom etishdan oldin unga yana bir nechta tishlashiga ruxsat berdim. Men qilmoqchi bo'lgan oxirgi narsa uni juda ko'p savollar bilan haydab yuborish. ―Nega qochib ketding?‖ Men so'rayman. ―Uning tufaylimi?‖ ― Sutton? ― Men bosh irg'adim. Qiziq, agar u bo'lmasa, ular qanday munosabatda bo'lishadi uni "onam" deb chaqiring. ―Ha, biz janjal qildik, biz har doim eng ahmoqlik uchun kurashamiz.‖U oxirgi luqmasini yeydi, keyin qolgan suvni tushiradi. ―Otangmi? Tim? ― ―Kichkinaligimda u ketdi. Uning ko'zlari xona atrofida aylanib, erga tushdi daraxt. U menga qarasa, boshini egib qo‗yadi. ―Boymisan?‖ ―Agar bo'lganimda aytmasdim. Hozir bir necha bor meni o'g'irlamoqchi bo'ldingiz". Men uning lablari bo'ylab jilmayish o'ynayotganini ko'raman, lekin u buni bo'shatishdan bosh tortdi. U kabinaga ko'proq bo'shashib, qalpoqchasini yuzidan tortib oldi. Yog'li jigarrang sochlarning iplari oldinga tushadi va u ularni orqaga suradi. Uning sochlari juda uzoq va notekis o'sib chiqqan, qasddan bo'lishi kerak bo'lmagan kesilgan shaklga ega. "U menga men tufayli ketganingizni aytdi. U sizga buni xohlamasligingizni aytdi uka." Men g'azabimni ushlab turishim kerak. Men uning bo'sh tovoq va qadahini o'zimga tortaman va o'rnimdan turaman. ―Bugungacha sen haqingda bilmasdim, Josh. Qasam ichaman, agar bilsam, yoningda bo‗lardim.‖ U o'tirgan joyidan menga ko'z tashlab, meni o'rganmoqda. U menga ishona oladimi, deb hayronman. ―Endi men haqimda bilasiz.‖Uning aytishicha, bu yaxshiroq qilish qiyin. Uning dunyoga nisbatan past umidlari noto'g'ri ekanligini isbotlash uchun. Men boshimni oshxona eshiklari tomon silkitaman. "To'g'ri aytdingiz. Qani ketdik." U darhol kabinadan chiqmaydi. "Qayerga?" "Mening uyim. Shunchalik so'kishingni bas qilsang, sen uchun xonam bor." U qosh ko'taradi. ―Siz nimasiz, qandaydir diniy yong'oqmisiz? ―Men unga o‗rnidan turishini ishora qilaman. "O'n bir yoshli bola har doim g'o'ldiradigan so'zlar umidsiz bo'lib tuyuladi. Kamida o'n to'rt yoshga to'lguningizcha, bu yaxshi emas." ―Men o‗n bir emas, o‗n ikki yoshdaman.‖ "Oh. U sizni o'n bir yoshda deb aytdi. Hali ham. Salqin bo'lish uchun juda yosh". Josh o‗rnidan turib, oshxona bo‗ylab meni kuzatib keta boshladi. Men aylanaman va eshiklardan orqaga itarkanman, unga yuzlanaman. "Va kelajak uchun Malumot, siz axmoqni noto'g'ri yozdingiz. Hech qanday w yo'q." U hayron bo'lib ko'rinadi. "Men buni yozganimdan keyin kulgili tuyuldi deb o'yladim." Men uning idish- tovoqlarini lavaboga qo'ydim, lekin ertalab soat uch bo'ldi va ularni yuvishga kayfiyatim yo'q. Men chiroqni o'chiraman va Joshni orqa eshikdan olib chiqishni buyuraman. Qulflasam, ―Sattonga qayerdaligimni aytasizmi?‖ deydi. "Men hali nima qilishni bilmayman", deb tan olaman. Men xiyobon bo‗ylab yura boshlayman, u esa mendan yetib olishga shoshiladi. "Men baribir Chikagoga borishni o'ylayapman", deydi u. ―Ehtimol, qilmayman o'z joyingizda bir kechadan ko'proq qoling." Men bu bola borligini bilganimdan keyin boshqa shaharga qochib ketishga ruxsat beraman, deb o‗ylayotganiga kulaman. Men o'zimni nimaga jalb qilyapman? Mening kundalik mas'uliyatim ikki baravar ko'payganini his qilyapman. "Biz Men bilmagan boshqa ukalarim bormi? - deb so'radim undan. ―Shunchaki egizaklar, lekin ular sakkiz yoshda. ― Men yo‗limda to‗xtab, unga qarayman. U kulimsiradi. — Hazil qilyapman, faqat ikkimiz. Men boshimni chayqab, qalpoqchasining orqa qismidan tutib, boshini pastga tushiraman.‖Sen nimadirsan.‖ Mashinamga yetib kelganimizda u jilmayib turibdi. Men ham tabassum qilaman, toki ichimning markazida tashvishning o'tkir zarbasini his qilgunimcha. Men uni yarim soatdan beri bilaman. Men u haqida bir kundan beri bilaman. Shunga qaramay, men birdan uni butun umr himoya qiladigandek his qildim. Download 279.64 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|