O'n beshinchi bob. Atlas
Download 279.64 Kb. Pdf ko'rish
|
O
|
Yigirma ikkinchi bob
Lily Men bu borada ishonch bilan harakat qilmoqchiman, lekin yotoqxonamga kirganimdan so'ng, bu yerda meni o'ziga tortgan ishonchni yo'qotaman. Shunchaki, hech kim bilan bo‗lmaganimga ancha vaqt bo‗ldi. Ehtimol, Emmi homilador bo'lgandan keyin. Men go‗dakdan keyin, jinsiy aloqada bo‗lmaganman va men o‗n olti yoshimdan beri, Atlas bilan jinsiy aloqada bo‗lmaganman va bu ikki fikirni birlashtirib, xayolimda bu dahshatli invaziv tornadosi fikrni yaratishga kirishadi. Men yotoqxonamning o‗rtasida turibman, bir necha soniyadan so‗ng eshik oldida Atlas paydo bo‗ldi. Qo‗llarini belimga qo‗yib, shunchaki... bu yerda turaman. U menga qarab turibdi. Men uni o'zimning yotoqxonamga taklif qilganim uchun keyingi harakatimni qilishim kerakdek tuyuladi. "Keyin nima qilishni bilmayman", deb tan olaman. — Oradan ancha vaqt o‗tdi. Atlas kuladi. Keyin u karavot tomon saunting qiladi, chunki u albatta yoqimsiz tarzda yura olmaydi. Uning har bir harakati shahvoniy. Uning kostyum ko'ylagini yechishi ham shahvoniy. Uni yechip mening kuylagimga tashlaydi va keyin oyoq kiyimlarini yechadi. Xudo, bu ham shahvoniy edi. Keyin u mening karavotimga o'tiradi . "Keling gaplashamiz." U boshimga suyanib, keyin to‗pig‗ini kesib o‗tadi. U juda xotirjam ko'rinadi. Va shahvoniy . Men bu ko'ylakda o'sha karavotda yotishni tasavvur qila olmayman. Bu noqulay bo'lardi va agar biz shu nuqtaga yetsak, olib tashlashga harakat qilish bu unchalik qiziq emas. — Mayli, avval kiyim almashtiray. Men shikafga kirib, eshikni yopaman. Men chiroqni o‘chiraman, lekin hech narsa bo'lmaydi. Lampochka o'chdi. ahmoq. Men qorong'uda kiyina olmayman. Telefonim yonimda yo'q, shuning uchun chiroq ilovasidan yordam berish uchun foydalana olmayman. Men qo'limdan kelganini qilaman, lekin fermuarni tushirish uchun bir daqiqa kerak bo'ladi. Nihoyat, men ko'ylakdan chiqish o'rniga, negadir ko'ylakni boshimdan tortib olaman, va albatta, sochlarimga tiqilib qoladi. Men sochimni bo'shatishga harakat qilaman, lekin kiyim og'ir va u qorong'uda abadiy davom etadi va men ko'zgu qidirib chiqolmayman, chunki u erda Atlas bor. Men uni hal qilishga harakat qilaman. Bir necha mag'lubiyatdan so'ng, Atlas nihoyat eshikni taqillatdi. — U yerda yaxshimisiz? "Yo'q. Men qotib qoldim." "Eshikni ochsam bo'ladimi?" Men boshimning yarmida ko'ylak bilan sutyen va külotda turibman, lekin bu menga loyiqdir. Bu shkafning tutqichi. "Yaxshi, lekin men kiyinmaganman." Men Atlasning kulayotganini eshitaman, lekin u eshikni ochib, mening ahvolimni ko'rganida, u darhol chiroq tugmachasini bosish orqali harakatga tushadi. Hech narsa qilmaydi, albatta. "Lampochka o'chdi." U mening ahvolimni tekshirish uchun men tomon yurdi. "Nima bo'ldi?" "Sochlarim yopishib qoldi." Atlas telefonini chiqarib, nimaga chigallashganimni ko‗rish uchun yorug‗likdan foydalanadi. U sochimni va ko‗ylagimni qarama-qarshi tomonga tortadi, keyin esa, sehrli tarzda, mening ko‗ylagim yerda. Men sochlarimni silliq qilaman. "Rahmat." Men qo'llarimni o'zimga bog'layman. "Bu uyatli." Atlasning telefonidagi yorug'lik hali ham yoniq, shuning uchun u mening sutyen va külotimda turganimni ko'radi. U telefon chirog'ini o'chiradi, lekin shkaf eshigi ochiq, va yotoqxonada chiroq yonadi, shuning uchun men unga hali ham ko'rinib turaman. Ikkala tomonda ham bir lahza ikkilanish bor. U ketib, kiyinishni tugatishimga ruxsat berishini aytolmaydi, men esa xohlaymanmi, ayta olmayman unga. Va keyin biz birdan o'pamiz. Bu xuddi bir vaqtning o'zida bir-birimizga qarab harakat qilgandek sodir bo'ldi. Bir uning qo'llari boshimning orqasiga atrofida sirpanadi, va boshqasi to'g'ridan-to'g'ri mening pastki orqa tomonimga ketadi, shunchalik pastki, uning barmoqlari mening külotlarimni siqip chiqarmoqda. Men ikkala qo'limni bo'yniga o'rab, uni o'zimga shunday qattiq tortamanki, biz bir qator kiyimlarga qoqilib ketamiz. Atlas yana bizni haqli qiladi, lekin men uning o'pishida uning tabassumini his qilaman. U gapira olishi uchun og'zimdan yetarlicha uzoqroqqa tortadi. "Sizda va shikafda nima bor?" Keyin u meni yana o'padi. Shkafda bir necha daqiqa qizishamiz va bu mening esimda qolgan barcha vaqtlar, biz bo'yanish senarisini yashirincha olib borganimizda yosh bola edik. Hech qachon qilmagan yoki bu holatda uzoq vaqt davomida bo‘lmagan narsalarni qilish istagi, hayajon, yengilik. Bu menga u bilan to'shakda bo'lishni qanchalik yaxshi ko'rganimni eslatadi. Biz o'pishdikmi yoki gaplashdikmi yoki boshqa narsalarni qildikmi , u bilan yotoqxonamda qilgan xotiralarim mening eng sevimli xotiralarimdir. "Meni to'shagimga olib boring" deb pichirlaganimda u meni bo'ynimdan o‘pmoqda. U ikkilanmaydi. U qo'llarini eshgagimdan pastga siljitadi va sonlarimni ushlab, meni yuqoriga ko'taradi. U meni shikafdan, yotoqxonaning narigi tomoniga olib chiqadi va keyin meni matrasga o'tqazib, tepamga ko'tariladi. Uning menga nisbatan his-tuyg'ulari meni unga nisbatan umidsizroq qiladi, lekin u buni bizning bo'yanish senarimizni davolagandek tutadi. Sabr-toqat va minnatdorchilikga o'xshab, janjal qilishning o'zi kifoya, va faqat meni o'pish sharafdir. U bu sabr-toqatni qayerdan topdi, bilmayman, chunki men uning kiyimlarini yechishini va menga shunday munosabatda bo'lishini xohlayman, bu uning menga ega bo'lishi uchun yagona imkoniyatdir. Balki u shunday deb o'ylasa bo'lardi - lekin biz ikkalamiz ham bilamizki, bu shunchaki boshlanishi. U buni sekin qabul qilmoqda, chunki men undan shuni so'radim. Agar so'ragan bo'lsam, ishonchim komil u tezroq ketsa, u ham shunday qiladi.E‘tiborli Atlas. Biz oxir- oqibat qaror qabul qilishimiz kerak bo'lgan nuqtaga keldik. Mening tortmamda prezervativ bor, va u ketishi kerak bo'lishidan oldin biroz vaqt bor, lekin biz bir- birimizga qarash uchun yetarlicha uzoq o'pishishni to'xtatganimizda, u boshini chayqadi. Ikkalamiz ham og‗ir nafas olmoqdamiz va biroz charchaganmiz,shuncha vaqt ishlagani uchun u mendan dumalab tushdi va orqasiga yiqildi. U hali ham kiyingan. Men hali ham sutyen va ichki kiyimimdaman. Biz hech qachon bundan nariga o'tmaganmiz. "Men qanchalik hoxlasam,‖ u hansiraydi,‖Men darhol ketishni xohlamayman." U yonboshiga o'girilib, qo'lini qornimga qo'yadi. U menga norozi ko'zlari bilan qaraydi, xuddi shunday demoqchi bo'lgandek: "Hech qanday bo'lmasin, va meni hayratda qoldiradi". Men xo'rsinaman va ko'zlarimni yumaman. "Ba'zida men mas'uliyatni yomon ko'raman." Atlas kuladi, keyin men uning yaqinlashayotganini his qildim. Og'zimning chetidan o'padi, va "hali ketishim shart emas" deydi. U shunday desa, ko‗rsatkich barmog‗i külotimning etagiga, to‗g‗ri, qornim ostidan sirg‗alib ketadi. U uni oldinga va orqaga sudrab, reaktsiyamni kutadi. Suhbat yetarli bo‗ladi, degan umidda sonimni ko‗taraman. Yana ikki barmog‗ini ichki kiyimimga kirganida tanamning har bir a‘zosi yonayotgandek bo‗ladi. Keyin, uning butun qo'li harakat qilganda, men ketaman. Men titroq nafasimni bo'shatib, choyshabni yon tomonlarimdan ushlayman, orqamni va sonlarimni yuqoriga va uning qo'liga qarshi egib. Og'zini og'zimga olib keladi, lekin o'pmaydi. U lablarimga yaqin bo'lib, dumbalarimning harakati va nolalarimning tovushlaridan foydalanadi uni marraga olib boring. U nihoyatda intuitiv. Ko'p vaqt o'tmay, men uning qo'lini mahkam bog'lab, bo'ynini pastga tortaman, shunda oxiri uni o'pishim mumkin. Ish tugagach, u qo'lini külotimdan chiqarib tashlaydi, keyin u meni quchoqlaydi, men tuzalganimda qo'lini ustimda qoldirdi. Nafas olishga urinib ko‗rganimda ko‗kragim og‗riyapti. Atlas ham og'ir nafas olmoqda, biroq o'zimni tiklashim uchun bir daqiqa kerak bu haqda biror narsa qila oladi. "Lily." Atlas yuzimdan ohista o'padi. "Menimcha, siz..." U to'xtab qoladi, shuning uchun men ko'zlarimni ochib, unga qarayman. U ko'zlarini ko'kragimga, keyin yana yuzimga qaratadi. Keyin u oq ko'ylagidan tortib, pastga qaradi va men borligini ko'raman unda qandaydir dog '. Jin ursin. Men lifchigimga qarasam, u ho'l bo'lib qoldi. Yo Xudo. Ona suti. Hamma joyda. Men shunday ahmoqman. Atlas bunga umuman ta'sir qilmaganga o'xshaydi. U karavotdan dumalab tushadi va "Men sizga shaxsiy hayotingizni beraman", deydi. Mening sutyenim ona suti bilan qoplanganidan biroz xafa bo'ldim, shuning uchun uni ushladim choyshabimning tagida Atlas bilan uchrashishdan oldin u bilan ko'kragimni yopdim. Bu qandaydir kayfiyatni o'ldirdi. — Ketasanmi? "Albatta yo'q." U meni o'padi-da, so'ng huddi o'ziniki bo'lmagan bolani emizayotgan ayol bilan erkakning janjallashishi mutlaqo normal holatdek xonadan chiqib ketadi. Bu uning uchun kamida bir oz noqulay bo'lishi kerak, lekin u buni yaxshi yopadi. Keyingi bir necha daqiqani hammomda nasos bilan o'tkazaman va keyin o'n soniyalik dush qabul qilaman. Mehmonxonamga qaytishdan oldin katta o'lchamli futbolka va bir nechta pijama shimlarini kiydim. Atlas divanimda o‗tirib, qo‗lida telefonini sabr bilan kutmoqda. Mehmonxonaga kirganimni eshitib, menga yuqoriga va pastga qaraydi. Men hali ham biroz xijolatdaman, shuning uchun uning yoniga o'tirsam, men uning yonida o'tirmayman. Men undan ikki metr narida o‗tiraman va keyin ―Kechirasiz‖, deb ming‗irladim. "Lily." U mening xijolatimni sezadi, shuning uchun u menga yaqinlashadi. "Bu yerga kel." U divanga o'tirdi va oyog'imni o'ziga tortdi, shunda men uni egib turaman. U qo'llarini sonlarimga, belimga siljitadi va boshini dangasalik bilan divanga qo'yadi. "Bugun kechada hammasi zo'r bo'ldi. Kechirim so'rashga jur'at etma." Ko'zlarimni aylantiraman. "Yaxshi gapiryapsiz. Men sizga ko'krak sutini oldim." Atlas qo'lini bo'ynimga o'tkazib, meni o'ziga tortdi. — Ha,biz janjallashayotganimizda... menga ishoning, men bunga qarshi emasman. U keyin meni o'padi, bu xato bo'lishi mumkin, chunki biz yana boramiz. Uning bu sur'atda ketishi imkonsiz bo'ladi. Men ehtimol, boshqa sutyen kiyishim kerak edi, lekin rostini aytsam, men u bilan xayrlashish uchun yashash xonasiga ketyapman deb o'yladim. Qayerdan olishimizni bilmasdim biz divanda qoldik, lekin men bunga umuman qarshi emasman. Biz shu qadar mukammal joylashdikki, bu pozitsiyadan maksimal darajada foydalanish uchun moslashishimiz shart emas. U bizning o'pishishimiz paytida nola qiladi, va bu meni yanada ko‘proq davom ettiradi. Atlasning bir qo'li ko'ylagimning orqa tomoniga siljiydi va uning qo'li hech qachon sutyenga to'g'ri kelmasa, ikkilanayotganini his qilaman. U o'pishimizni to'xtatib, ko'zlarimga qaradi. Men hamon unga qarshi harakat qilyapman va uning menga qarashi mening qalbimni teshmoqda. U qo'lini orqamdan ko'kragimga aylantira boshlaydi. Uning qo'lida chashka bo'lsa, bu uning ichidagi kalitni aylantirganday tuyuladi. Biz ikkimizda. Uning ko'ylagini tugmalarini yecha boshlaganimda o'pishimiz qizib ketadi. Boshqa hech narsa emas dedi. Biz shunchaki o'rtamizda qolgan har bir kiyim parchasini g'azab bilan olib tashlaymiz va biz yotoqxonaga ko'chib o'tishni ham ovora qilmaymiz. Biz o'pishishni zo'rg'a to'xtatamiz, hamyoniga qo'l cho'zadi va prezervativni chiqarib qo'ygadi. Va keyin, go'yo bu dunyodagi eng tabiiy narsadek, Atlas meni o'padi va u meni itarib yuboradi, va men o'rtamizda birinchi marta sodir bo'lgandek sevishimni his qilaman. Shu lahzada juda ko'p his-tuyg'ular paydo bo'ladi, men nihoyat bog'langanimizda, men hech qachon bunday tartibsiz go'zal narsalarni boshimdan kechirganimga amin emasman. Xuddi shu tuyg'ular uni boshidan o'tib ketayotgandek, bo'ynimga tegib xo'rsindi. U asta-sekin ichkariga va tashqariga harakat qila boshlaydi, meni butun vaqt davomida muloyimlik bilan o'padi. Ammo bir necha daqiqadan so'ng, o'pishishlar g'azablandi va biz ham terga botdik, men Men to'liq va har vaqtda hozirman, men uchun yana birga ekanligimizdan boshqa hech narsa muhim emas, va bu to'g'ri. Bu borada hamma narsa juda to'g'ri. Men aynan o'zimga tegishliman, Atlas Korrigan tomonidan sevilganman. Download 279.64 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|