Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

em as. T um shug'ini cho'qigan parrandaga o'xshagan qush-pushni ko'rib 
q olsam i, bas, g'azabdan o'zin i qo'ygani jo y topolm asdi.

---

Ba’zan b o ‘ri bolasi hatto m ayda parrandalarga e ’tibor bermasdi — 
aksar hollarda o ‘ziga o'xshab o ‘lja ilinjida ovga chiqqan boshqa yirtqich 
hayvonlar hujum qilib qolish xavfi tug'ilgan vaziyatda shunday bo'lardi. 
Bo'ri bolasi loch in n i esdan chiqarm agandi, u nin g soyasi 
ko'rindi 
deguncha chakalakzor ichiga kirib yashirinardi. Endi u yugurganda 
alpang-talpang qilm as, onasiga o'xshab yengil, shovqinsiz ildam yurar, 
uning qanchalar tez yurishini ilg'ash oson em asdi.
Ov qilish xususiga kelsak, birinchi kundayoq uning uchun kulib 
boqqan om ad eshiklari yopilgandi. Yettita kaklik j o ‘jasi-yu, kichkinagina 
Latcha — mana shu bor-yo'q ovlaganlari. Biroq ov qilish istagi kun 
sayin kuchayib borardi, u o'zin in g kelayotganidan butun o'rm onga jar 
soladigan olm axonni tutib yeyish ishtiyoqi bilan yashardi. Lekin qushlar 
havoda qanchalik yengil parvoz qilsalar, olm axon daraxt da shoxdan- 
shoxga shunchalar yengil va oson sakrab yurardi, bo'ri bolasi sabr qilib 
uning yerga tushishini kutishdan o'zga iloji yo'q edi.
Bo'ri bolasi onasini behad yaxshi ko'rardi. U qayerdan, qanaqa 
qilib bo'lm asin yegulik topm ay qo'ym as va bir qism ini bolasiga albatta 
keltirib berardi. Bu hali holva — u hech narsadan qo'rqmasdi. Mana 
shu tap toitniaslik, dilovarlik orttirilgan tajriba va hayotiy saboq samarasi 
ekani bo'ri bolasiga n o m a ’lum edi. U qo'rqmaslik kuch-qudratdan hosil 
bo'ladi deb hisoblardi. Onasi kuch-qudrat ifodasi edi go'yo; shu kuchni 
ulg'aygan sari, onasining tum shug'i bilan turtishi hamda panjasi bilan