Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

olishishni m utlaqo istam asdi, pirovardida b o ‘ri bolasi och lik alamiga 
ch idayolm ay zorlangancha uvillar edi.
O charchilik tugadi. Ona b o ‘ri g ‘orga g o ‘sht keltirdi. U ilgari bunaqa 
g o ‘sht keltirm agandi sira: qandaydir g ‘alati, m azasi ham boshqacha. 
B u sirtlon bolasining go'shti edi. Keltirilgan g o ‘shtning ham m asi b o ‘ri 
bolasiga tegishli edi. Onasi nafsini qondirganchalik yeb olgandi, buning 
uchun sirtlon bolasining ichak-chavag'ini yeganligini u xayoliga ham 
keltirolm asdi. Shu yegulikni yeb onasi qanchalik xatarli yerga borib 
kelganligiga qiziqib ham o ‘tirmadi. B o ‘ri bolasi faqat bitta narsani, 
baxm aldek yum shoq terili silovsin bolasi g o ‘sht — yegulikdir, uni yeyish 
kerak tam om -vassaloni, m ana shuni yaxshi bilardi.
Ochga tegm a, to'qni q o'zg'atm a, deganlaridek, bo'ri bolasi qorni 
to'ygach g'orda onasi yon iga kelib yotdi va uxlab q oldi. Bir vaqt 
onasining tovushidan uyg‘onib ketdi. Shu choqqacha u bunaqa dahshatli 
o'kirikni eshitm agandi. Bunga arzigulik sabab bor edi, bu sababni ona 
b o ‘ridan yaxshiroq hech kirn bilm asdi. Z ero, silovsin bolasini shunday- 
likcha yeb ketish yoki uni o'ldirib jazosiz qolish m um kin em as.
C h oshgoh quyoshining porloq nurlari ostida g ‘or o g ‘zida yerga 
qapishib yotgan urg'ochi silovsinga k o ‘zi tushgan b o ‘ri bolasining junlari 
o 'z-o 'z id a n hurpaydi. U qarshisida turgan yirtqich balo-yu azim ning 
o'zginasi ekanini ich -ich idan his qildi. H ech qanaqa izohning hojati 
yo'q edi. Silovsin tashqi qiyofasidan u qadar vahim ali b o ‘lm asa-da, 
birdan gulduros o'kirikka aylanayotgan irillashi zam iridagi g'azab har 
qanday tirik jon n i sarosimaga solib qo'yardi.
B o'ri b olasi an ch a y etilib q olg an i u ch u n m i vujudida qaynab-